AN EFFORT TO TRAIN TECHNICAL PERSONNEL IN OTTOMAN FORESTRY: ISLAHIYE FOREST SURGERY SCHOOL (1917-1919)

Yıl 2022, Cilt: 6 Sayı: 2, 615 - 628, 31.10.2022

Erhan Kılıç

https://doi.org/10.32328/turkjforsci.1165415

Cited By: 1

Öz

Modern forestry education in the Ottoman Empire began in 1858. Graduates of the Forestry School mainly worked in exploration and production jobs. Technical forestry activities have been constantly postponed due to the limited number of graduates of the forestry school, the inability of the forest administration to fully organize locally, and the inadequacy of conservation services. About 50 years after the opening of the Forestry School, Hoca Ali Rıza Efendi brought up the issue of raising practitioner (ameli) personnel who will carry out maintenance, zoning, and afforestation in forests. Veith, who served as a Forestry Consultant during the First World War, supported this idea. Thus, the first one was opened in Hendek in 1915 and the second one was opened in Islahiye in 1917. However, the difficulties brought by the war negatively affected educational activities. Hendek Forest Surgery School was moved first to Adapazarı and then to Beykoz. Islahiye Forest Surgery School was transferred first to Adana and then to Beykoz. Although a total of about 60 students applied to Islahiye Forest Surgery School in two semesters, only 15 students graduated. However, it does not matter whether the number of graduates of these schools is more or less. The important thing is that it has been implemented. Forest technician schools were established with this experience in the Republican Period. Assistant engineers and forest technicians have made a great contribution to forestry in Turkey.

Anahtar Kelimeler

Islahiye, history of forestry, school of forestry surgery

OSMANLI ORMANCILIĞINDA TEKNİK ELEMAN YETİŞTİRME ÇABASI: ISLAHİYE ORMAN AMELİYAT MEKTEBİ (1917-1919)

Öz

Osmanlı Devleti’nde modern ormancılık eğitimi 1858 yılında başlamıştır. Orman Mektebi’nden mezun olanlar ağırlıklı olarak keşif ve üretim işlerinde görev almıştır. Orman mektebinin sınırlı sayıda mezun vermesi, orman idaresinin yerelde tam olarak teşkilatlanamaması ve koruma hizmetlerinin yetersiz kalması nedeniyle teknik ormancılık faaliyetleri sürekli ötelemiştir. Orman Mektebi’nin açılışından yaklaşık 50 yıl sonra Hoca Ali Rıza Efendi ormanlarda bakım, imar ve ağaçlandırma yapacak uygulayıcı (ameli) elaman yetiştirilmesini gündeme getirmiştir. Birinci Dünya Savaşı yıllarında Orman Müşaviri olarak görev yapan Veith bu fikri desteklemiştir. Böylece ilki 1915 yılında Hendek’te ikincisi 1917 yılında Islahiye’de Orman Ameliyat Mektebi açılmıştır. Ancak savaşın getirdiği zorluklar eğitim faaliyetlerini olumsuz etkilemiştir. Hendek Orman Ameliyat Mektebi önce Adapazarı’na sonra Beykoz’a taşınmıştır. Islahiye Orman Ameliyat Mektebi ise önce Adana’ya sonra Beykoz’a nakledilmiştir. Islahiye Orman Ameliyat Mektebine iki dönemde toplam 60 civarında talebe başvurduğu halde sadece 15 talebe mezun olmuştur. Ancak bu mekteplerden mezun olanların azlığı veya çokluğundan ziyade uygulamaya geçilmiş olması önemlidir. Cumhuriyet Dönemi’nde orman tekniker okulları bu tecrübeyle kurulmuştur. Mühendis muavini ve orman teknikerleri Türkiye ormancılığına büyük katkı sağlamıştır.

Anahtar Kelimeler

Islahiye, ormancılık tarihi, orman ameliyat mektebi

Kaynakça

• Akagündüz, Ü. & Nizamoğlu, A. (2021). Osmanlı Devleti’nde ormancılık eğitiminin değişen boyutları ve orman ameliyat mektepleri. Ankara Üniversitesi Türk İnkılâp Tarihi Enstitüsü Atatürk Yolu Dergisi, 69, 1-24.
• Akgür, A. N. (1974). Yurdumuzda ormancılık öğretiminin başlangıç tarihi hakkında bir takvim araştırması. İ.Ü. Orman Fakültesi Dergisi, Seri B, Cilt XXIV, Sayı 1.
• Anonim. (1911). Orman ameliyat mektebi nizamnamesi. Orman ve Maâdin ve Zirâat ve Baytar Mecmuası, 8-9, 407-416.
• Arslan, A., Kara, S., Ünal, S., Pilevne, T.B. Orman Teknikerleri, Ankara: Kuban Matbaacılık Yayıncılık.
• Düstur. (1913). Orman Ameliyat Mektepleri Nizamnamesi. Tertip.2, Cilt.5, (8 Mayıs 1329/ 15 Mayıs 1913), 410-414.
• Erden, M. M. (1978). Türkiye’de Ormancılık Yüksek Öğretimi I-II (1857-1972) Tarihçe ve Albüm, Adana: Gürpınar Matbaası.
• Erden, M. M. (1989). Türkiye’de Orman Okulları Tarihçe-Albüm (1915-1972), Yayımlanmamış kitap taslağı, Bursa Ormancılık Müzesi Arşivi.
• Kılıç, E. (2020). Osmanlı Ormancılığının Zor Yılları, Ankara: OGEMVAK
• Kutluk, H.(1948). Türkiye Ormancılığı ile İlgili Tarihi Vesikalar 893-1330 (1487-1923), Cilt I, İstanbul: Orman Genel Müdürlüğü Yayınları.
• Kutluk, H. & Yund, K. (1949). Hoca Ali Rıza, Orman Umum Müdürlerinden, hayatı ve eserleri,1843 -1925. Ankara: Akın Matbaası.
• Mutlu, Ş. (2005). Osmanlı Devleti’nde Misyoner Okulları. İstanbul: Bilimevi Basın Yayın Ltd. Şti.
• Orman ve Av. (1950). Orman Mühendis Muavinleri Bir Cemiyet Kurdular. Sayı 10, s.245.
• Takvim-i Vekayi Gazetesi. (1917). 3 Teşrinisani 1333 (3 Kasım 1917), 3052, İlanat, 4.
• Tanin Gazetesi. (1915). 7 Teşrinievveli 1331 (20 Ekim 1915), 2458, Şüûn, Ticaret ve Ziraat Nezareti’nden,4.
• Tanin Gazetesi. (1918). 1 Teşrinievvel 1334 (1 Ekim 1918), 3520, Son Haberler, 3520, 4.
• Türk Sözü Gazetesi. (1918). 21 Ağustos 1334 (21 Ağustos 1334 1918), 353-60,4.
• Vural, F. (1940). Belgrad Ormanı’nda meşenin silvikültürce tabi olacağı muamele, ekolojik esaslar ve teknik teklifler. Ankara: Yüksek Ziraat Enstitüsü.
• Yeşil Türkiye Gazetesi (1955). Nedim Öktem Beyanatı, sayı 47, s.2.
• Yiğitoğlu, A, K. (1934a). Türkiye’de orman ameliyat mektepleri, Orman ve Av Dergisi ,37, 6-9.
• Yiğitoğlu, A, K. (1934b). Türkiye’de orman ameliyat mektepleri, Orman ve Av Dergisi, 38, 17-19.
• Arşiv Belgeleri BOA.Devlet Arşivleri Başkanlığı Orman Arşivi,
• HR.HMŞ.İŞO. Hariciye Nezareti İstişare Odası.144/3
• MF.MKT. Maarif Nezareti Mektubi Kalemi.1229/130, 1230/111
• ŞD. Şura-yı Devlet.1268/12
• T. Ticaret, Nafia, Ziraat, Orman, Maadin Nezaretleri. 553/579, 1708/91, 1709/104, 1710/142, 1713/119, 1714/134, 1720/127, 1721/117