ÖZET
Amaç: Doğuştan veya sonradan meydana gelen bir nedenle, işitme kaybı yaşayan
çocuklar için erken dönemde yapılacak olan klinik ve eğitim uygulamaları multidisipliner bir
çalışmayı gerektirmektedir. Bu çalışmada, Odyoloji ve konuşma bozuklukları
alanında lisansüstü eğitime devam eden öğrencilerin, işitme kayıplı çocukların
dil, konuşma ve iletişim becerilerinin desteklenmesi ve işitme gereksinimi
alanındaki müdahalelere yönelik klinik uygulamalar
ile öğretim düzenlemeler hakkındaki görüşlerinin
incelenmesi amaçlanmıştır.
Yöntem: Betimsel desende gerçekleştirilen
çalışmanın verileri araştırmacılar tarafından hazırlanan görüşme formu ile
toplanmıştır. Amaçlı örnekleme yolu ile belirlenen katılımcılara yönelik yaş,
cinsiyet, mesleki kıdem, lisansüstü tercih nedeni, gereksinim duyduğu eğitimler
gibi 12 farklı demografik bilgi ile 12 görüşme sorusunun yer aldığı veri
toplama aracı kullanılmıştır. 15’i Odyoloji, fizik, biyoloji ve lisanslarından
mezun ve 2’si KBB uzmanı toplam 17 katılımcı ile lisansüstü eğitim dersleri sonunda
araştırmacılar tarafından bilgilendirme oturumları yapılmış, yüz yüze
görüşülmüş ve katılımcılar görüşme formlarındaki soruları yanıtlamışlardır.
Veriler betimsel analiz tekniği kullanılarak analiz edilmiştir.
Bulgular: İşitme kayıplı çocukların tanı, tedavi,
eğitimleri, aileleri ile işbirliği, okul çağındaki işitme kayıp çocuklar için
yapılacak düzenlemeler, işaret dili ile ilgili uygulamalar ve yasal
düzenlemeler, programların niteliğine yönelik bulgular elde edilmiştir.
Sonuç: Çalışmada elde edilen bulguların, işitme
kayıp çocukların tanı ve değerlendirme süreçleri, aileler ve diğer uzmanlarla
işbirliğinin sağlanması, iletişim yaklaşımları, sağlık ve eğitim programlarının
hazırlanması, destek eğitim hizmetlerinin ve programın izlenmesi, değerlendirilmesi
yoluyla uygulamalara katkı sağlayacağı düşünülmektedir. Ayrıca, bu alanda
eğitim alacak personel görüşlerinin çalışanların mesleki yeterliklerinin
geliştirilmesi sürecinde lisans ve yüksek lisans eğitim programlarındaki
düzenlemelere katkı sağlaması beklenmektedir.
Anahtar kelimeler: İşitme kaybı, Konuşma, Odyoloji, Özel eğitim
Aim: Clinical and educational practices in early period
for children with congenital or subsequent hearing loss require a
multidisciplinary research. The
treatment processes and rehabilitation of children diagnosed with hearing loss
should be considered as a whole as well as necessary arrangements in
educational settings; Otolaryngologists, audiologists and speech disorders specialists, teachers
and families should be involved as a team. This study aims to investigate
opinions of students who are continuing their education in the field of
audiology and speech disorders about clinical practices and teaching
arrangements towards interventions in hearing and the support of language and
communication skills of children with hearing loss.
Method: The data of the study which was carried out with the descriptive design
were collected by the interview form prepared by the researchers. A data
collection tool consists of 12 different demographic information and 12
interview questions such as age, gender, vocational seniority, graduate
preference reason, trainings required for participants determined by purposive
sampling was used. Informative sessions were held by the researchers with
15 participants who were graduated from audiology, physics, biology
undergraduate degree and 2 ENT specialists at the end of the post-graduate
courses; face-to-face interviews were made and the participants answered the
questions in the written form. The data were analyzed using content
analysis technique.
Results: Findings related to diagnosis, treatment, education of children with
hearing loss, co-operation with their families, arrangements for
hearing-impaired children in school age, practices related to sign language and
legal regulations, quality of programs were obtained.
Conclusion: Findings in the study are thought to
contribute to the practices by diagnosis and evaluation process of children
with hearing loss, provision of cooperation with parents and other specialists,
communication approaches, preparation of health and educational programs,
monitoring and evaluation of the program and support educational services. It is
also expected that the opinions of staff to be trained in this area will
contribute to the arrangements in undergraduate and graduate education programs
during improvement of the professional qualifications of the employees.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Sağlık Kurumları Yönetimi |
Bölüm | Araştırma makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 13 Ağustos 2018 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2018 Cilt: 1 Sayı: 1 |