Bu çalışma, Robert Eggers’ın Deniz Feneri (The Lighthouse, 2019) adlı filmi ile Samuel Taylor Coleridge’in Yaşlı Denizcinin Ezgisi (The Rime of the Ancient Mariner, 1798) adlı şiiri arasında kurulan metinlerarası ilişkileri; anlatı yapısı, mitopoetik temsiller ve doğaya karşı işlenen etik ihlaller bağlamında disiplinlerarası olarak incelemektedir. Her iki eser de bir kuşun öldürülmesiyle sembolleşen asli bir suçun ardından bireyin maruz kaldığı lanet, yalnızlık, delilik ve kefaret süreçlerini merkeze alırken mitolojik ve ahlaki sorunları görünür kılar. Bu bağlamda her iki anlatı da arketipsel imgeler yoluyla insanın kozmos içindeki kırılgan, tekinsiz ve sınır ihlalcisi konumunu yeniden düşünmeye çağırır. Çalışmada Winslow karakteri ile denizci figürü arasında kurulan yapısal paralellikler üzerinden Prometheus ve Proteus gibi mitolojik figürlerle temsil edilen ışık, bilgi ve hakikat arzusunun kibirle ilişkisi tartışılmaktadır. Eggers’ın siyah beyaz estetiği, dar kadraj ve klostrofobik mekân kullanımı; sözlü şiir anlatısının ritmik ve alegorik yapısıyla karşılaştırılarak ruhsal çözülmenin temsiline dair çok katmanlı, estetik açıdan yoğun ve sezgisel bir çözümleme sunar. Film, romantik dönem şiiriyle mitolojik ve estetik diyaloğu ortaya koyarak mitin dönüşen formlarıyla doğa, suç, ceza, günah ve varoluş üzerine yeniden düşünme imkânı sunar. Her iki anlatı da kozmik adaletin bireysel bilinçteki yansımalarını gotik estetik, psikanalitik imgeler, metaforlar ve mitolojik alegorilerle sahneler.
This study examines the intertextual relationships established between Robert Eggers’s The Lighthouse (2019) and Samuel Taylor Coleridge’s poem The Rime of the Ancient Mariner (1798) through a multidisciplinary approach within the framework of narrative structure, mythopoetic representations, and ethical transgressions against nature. Both works revolve around a primal transgression symbolized by the killing of a bird, leading to isolation, madness, and spiritual reckoning. In this context, both narratives invite a rethinking of the human being’s fragile, uncanny, and transgressive position within the cosmos through archetypal images rooted in the cultural unconscious. The study discusses how the desire for light, knowledge, and truth, represented by mythological figures such as Prometheus and Proteus, rests upon a foundation of hubris, based on the structural parallels between the character Winslow and the mariner figure. Eggers’s black-and-white aesthetic, narrow framing, and claustrophobic spatial design are compared to the rhythmic and allegorical structure of the oral poetic narrative, offering a multilayered, aesthetically dense, and intuitive analysis of psychic disintegration. The film reveals a mythological and aesthetic dialogue with Romantic poetry, presenting a renewed opportunity to contemplate nature, crime, punishment, sin, and existence through the transforming forms of myth. Both narratives are considered powerful expressions of cosmic justice mirrored within individual consciousness through Gothic aesthetics, psychoanalytic imagery, metaphors, and mythological allegories.
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Konular | İngiliz ve İrlanda Dili, Edebiyatı ve Kültürü |
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Erken Görünüm Tarihi | 28 Eylül 2025 |
Yayımlanma Tarihi | 30 Eylül 2025 |
Gönderilme Tarihi | 1 Mayıs 2025 |
Kabul Tarihi | 14 Eylül 2025 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2025 Cilt: 8 Sayı: 3 |
* Hakemlerimizin uzmanlık alanlarını detaylı olarak girmesi süreçte hakem ataması açısından önem arz etmektedir.
* Dergimize gönderilen makaleler sadece ön değerlendirme sürecinde gerekçe gösterilerek geri çekilebilir. Değerlendirme sürecine geçen makalelerin geri çekilmesi mümkün değildir. Anlayışınız için teşekkür eder iyi çalışmalar dileriz.