Systems Achievement Test: Validity and Reliability Study

Yıl 2019, , 96 - 114, 29.04.2019

Gonca Keçeci , Pelin Yıldırım , Fikriye Kırbağ Zengin

https://doi.org/10.32960/uead.514188

Cited By: 9

Öz

With this study, it was aimed to develop
a measurement tool in order to reveal the level of understanding of respiratory
system, circulatory system, support and movement system topics in the systems
unit of our body which is included in the curriculum of 6th grade Science
course and to measure their achievement of secondary school students. 36
multiple choice question items were prepared within the scope of the study and
four faculty members, one instructor and two science teachers were presented to
the opinion a total of 7 experts to determine the scope validity. In order to
ensure the construct validity of the test, which was corrected according to
expert opinions, substance analysis was performed. A total of 158 students, 89
of whom are girl and 69 are boy participated in the pre-pilot application.
After the conclusion was made that 7 substances whose discrimination was 0.19
and smaller were removed from the test, the final shape was made ready to pilot
application as 23 substances. Test with 23 questions with pilot application was
applying to the seventh and eighth grade students, consisting of 100 students,
including 47 girls and 53 boys, and the substance analysis was repeated.
Regarding the reliability of the Systems Achievement Test developed as a result
of the substance analysis, Cronbach Alpha coefficient was calculated as .83,
and Spearman Brown two half test correlation value was calculated as .81, a valid
and reliable test was developed.

Anahtar Kelimeler

Systems achievement test, validity, reliability

Sistemler Akademik Başarı Testi: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması

Öz

Özet:
Bu çalışma ile ortaokul öğrencilerinin 6. sınıf Fen
Bilimleri dersinin öğretim programında bulunan vücudumuzdaki sistemler
ünitesindeki solunum sistemi, dolaşım sistemi, destek ve hareket sistemi konu
başlıklarına ilişkin anlama seviyelerini ortaya çıkarmak ve başarılarını ölçmek
amacıyla bir ölçme aracı geliştirilmesi amaçlanmıştır. Çalışma kapsamında 36
tane çoktan seçmeli soru maddesi hazırlanmış ve kapsam geçerliğinin tespiti
için dört öğretim üyesi, bir öğretim elemanı ve iki fen bilgisi öğretmeni olmak
üzere toplam 7 uzmanın görüşüne sunulmuştur. Uzman görüşleri doğrultusunda onarılan
testin yapı geçerliğini temin etmek için madde analizi yapılmıştır. Ön pilot
uygulamaya 89’u kız, 69’u erkek olmak üzere toplam 158 öğrenci katılmıştır.
Ayırt ediciliği 0,19 ve daha küçük olan 7 maddenin testten çıkarılması sonucuna
varıldıktan sonra, son şekli verilen ölçek 23 madde olarak pilot uygulamaya
hazır hale getirilmiştir. Pilot uygulama ile 23 sorudan oluşan test, 47’si kız,
53’ü erkek olmak üzere 100 kişiden oluşan yedinci ve sekizinci sınıf
öğrencilerine tatbik edilerek tekrar madde analizi yapılmıştır. Yapılan madde
analizi sonucunda geliştirilen Sistemler Başarı Testi’nin güvenirliğiyle ilgili
olarak Cronbach Alpha katsayısı .83, Spearman Brown iki yarı test korelasyon
değeri ise .81 olarak hesaplanmış, geçerli ve güvenilir bir test
geliştirilmiştir.

Anahtar Kelimeler

Sistemler başarı testi, geçerlik, güvenirlik

Kaynakça

• Açıkgöz, M. ve Karslı, F. (2015). Alternatif ölçme-değerlendirme yaklaşımları kullanılarak iş ve enerji konusunda geliştirilen başarı testinin geçerlilik ve güvenirlik analizi. Amasya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 4(1), 1-25.
• Akbulut, H. İ. ve Çepni, S. (2013). Bir üniteye yönelik başarı testi nasıl geliştirilir? : İlköğretim 7. sınıf kuvvet ve hareket ünitesine yönelik bir çalışma. Amasya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 2(1), 18-44.
• Ayvacı, H. Ş. ve Durmuş, A. (2016). Bir başarı testi geliştirme çalışması: Isı ve sıcaklık başarı testi geçerlik ve güvenirlik araştırması. Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 35(1), 87-102.
• Bahar, M., Nartgün, Z., Durmuş, S. ve Bıçak, B. (2012). Geleneksel tamamlayıcı ölçme değerlendirme teknikleri (5. Baskı). Ankara: Pegem Akademi.
• Başol, G. (2015). Eğitimde ölçme ve değerlendirme (Genişletilmiş 3. Baskı). Ankara: Pegem Akademi.
• Başol, G., Çakan, M., Kan, A., Özbek, Ö. Y., Özdemir, D. ve Yaşar, M. (2013). Eğitimde ölçme ve değerlendirme. Ankara: Pegem Akademi.
• Can, A. (2014). SPSS ile bilimsel araştırma sürecinde nicel veri analizi (2. Baskı). Ankara: Pegem A Yayıncılık.
• Crocker, L. & Algina, J. (1986). Introduction to classical and modern test theory. Harcourt Brace Jovanovich College Publishers.
• Çakır, M. ve Aldemir, B. (2011). İki aşamalı genetik kavramlar tanı testi geliştirme ve geçerlik çalışması. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 8 (16), 335-353.
• Demir, N., Kızılay, E. ve Bektaş, O. (2016). 7. sınıf çözeltiler konusunda başarı testi geliştirme: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Necatibey Eğitim Fakültesi Elektronik Fen ve Matematik Eğitimi Dergisi, 10(1).
• Ekiz, M. (2015). Model ve etkinliklerle desteklenen öğretim sürecinin sindirim sistemi konusundaki kavram yanılgıları ve bilgi eksiklikleri üzerindeki etkisi. Yüksek Lisans Tezi, Karadeniz Teknik Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Trabzon.
• Gönen, S., Kocakaya, S. ve Kocakaya, F. (2011). Dinamik konusunda geçerliği ve güvenirliği sağlanmış bir başarı testi geliştirme çalışması. Yüzüncü Yıl Eğitim Fakültesi Dergisi, 8(1), 40-57.
• Gülçiçek, Ç. (2002). Lise 2. sınıf öğrencilerinin mekanik enerjinin korunumu konusundaki kavram yanılgıları. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Gültekin, M. (2017). Program geliştirmeye ilişkin temel kavramlar, Behçet Erol ve Taha Yazar (Editörler). Eğitimde program geliştirme ve değerlendirme (1. Baskı). Ankara: Pegem Akademi.
• Kan, A. (2006). Eğitimde ölçme ve değerlendirme. Ankara: Ertem Matbaası.
• Kan, A. (2011). Ölçme aracı geliştirme, Satılmış Tekindal (Editör). Eğitimde ölçme ve değerlendirme (3. Baskı). Ankara: Pegem Akademi.
• Kenan, O. ve Özmen, H. (2014). Maddenin tanecikli yapısına yönelik iki aşamalı çoktan seçmeli bir testin geliştirilmesi ve uygulanması. Journal of Research in Education and Teaching, 3(3), 371-378.
• Koray, Ö. ve Tatar, N. (2003). İlköğretim öğrencilerinin kütle ve ağırlık ile ilgili kavram yanılgıları ve bu yanılgıların 6., 7. ve 8. sınıf düzeylerine göre dağılımı. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi Fen ve Matematik Eğitimi Özel Sayısı, (1) 13.
• Küçükahmet, L. (2002). Öğretimde planlama ve değerlendirme (13. Baskı). Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
• Ogan Bekiroğlu, F. (2004). Ne kadar başarılı? Klasik ve alternatif ölçme-değerlendirme yöntemleri ve fizikte uygulamalar (1. Baskı). Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
• Öcal, E. (2014). Vücudumuzdaki sistemler ünitesinin öğretiminde drama yönteminin ve kukla/ karagöz uygulamalarının öğrenci başarısı ve tutuma etkisi. Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Saraç, H. (2018). Fen Bilimleri dersi ‘maddenin değişimi’ ünitesi ile ilgili başarı testi geliştirme: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 18 (1), 416-445.
• Selvi, M. ve Yakışan, M. (2004). Üniversite birinci sınıf öğrencilerinin enzimler konusu ile ilgili kavram yanılgıları. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 24(2), 173-182.
• Şener, N. & Taş, E. (2017). Developing achievement test: A research for assessment of 5th grade biology subject. Journal of Education and Learning, 6(2), 254.
• Şimşek, Ü. (2007). Çözeltiler ve kimyasal denge konularında uygulanan jigsaw ve birlikte öğrenme tekniklerinin öğrencilerin maddenin tanecikli yapıda öğrenmeleri ve akademik başarıları üzerine etkisi. Doktora tezi, Atatürk Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Erzurum.
• Talim ve Terbiye Kurulu Başkanlığı (TTKB) (2013). İlköğretim kurumları (ilkokullar ve ortaokullar) Fen Bilimleri dersi (3, 4, 5, 6, 7 ve 8. Sınıflar) öğretim programı. Ankara: Milli Eğitim Bakanlığı.
• Tekin, H. (2010). Eğitimde ölçme ve değerlendirme (20. Baskı). Ankara: Yargı Yayınevi.
• Turgut, M. F. (1977). Eğitimde ölçme ve değerlendirme metotları. Ankara: Nüve Matbaası.
• Turgut, M. F. (1992). Eğitimde ölçme ve değerlendirme. Ankara: Saydam Matbaacılık.
• Turgut, M. F. (1995). Eğitimde ölçme ve değerlendirme metotları (10. Baskı). Ankara: Yargıcı Matbaası.
• Yıldırım, C. (1983). Eğitimde ölçme ve değerlendirme. Ankara: ÖSYM Eğitim Yayınları 7.
• Yürük, N. ve Çakır, Ö. S. (2000). Lise öğrencilerinde oksijenli ve oksijensiz solunum konusunda görülen kavram yanılgılarının saptanması. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 18(18), 185-191.