Beşikten mezara kadar her vatandaşın bir vesileyle yararlandığı
vakıflar, kurum olarak Osmanlı Devleti’nin vazgeçilmez birer parçasıydılar.
Osmanlılar, vakıfların devlet ve toplum için sağladığı faydaları görerek bu
kuruma devletin kuruluşundan itibaren geniş bir işlerlik kazandırdılar.
Topluma hizmetleri sayılamayacak kadar çok olan vakıfların bir faydası da
eğitim-öğretim alanındaydı. Bu çalışma, 17. yüzyılda Bursa’da eğitim-
öğretim hizmetlerine yönelik vakıfları ortaya koymayı amaçlamakta olup
“Sıbyan Mekteplerine Yönelik Vakıflar” ve “Medreselere Yönelik Vakıflar”
olmak üzere iki ana bölümden oluşmaktadır. İlgili bölümlerde eğitim-
öğretim amacıyla kurulan vakıflarda örgün eğitimle ilgili okul (darüttâlim,
mektep, medrese vb.), öğretmen (müderris) ve öğrencilere (talebe-i ulûm)
ilişkin vakıflarla ilgili sayısal bilgiler verilecek ve değerlendirmeler
yapılacaktır. Ayrıca bunlar için belirlenmiş vakıf şartları (gelirler/
tahsisatlar) sıralanacaktır. Temel kaynak olarak 17. Yüzyıl Bursa Şer’iyye
Sicilleri (BŞS) ve Vakıflar Genel Müdürlüğü Arşivi (VGMA)’nde bulunan
vakıf kayıtları kullanılmıştır.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Nisan 2009 |
Gönderilme Tarihi | 14 Kasım 2015 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2009 Cilt: 22 Sayı: 1 |