EVALUATION OF COLLECTIVE TEACHER EFFICACY AND SCHOOL EFFECTIVENESS BASED ON TEACHERS' VIEWS

Yıl 2020, Cilt: 33 Sayı: 2, 389 - 409, 20.08.2020

Berna Yüner , Murat Özdemir

https://doi.org/10.19171/uefad.605195

Cited By: 6

Öz

This study aimed to find out the relationship between collective teacher efficacy and school effectiveness. 224 teachers working in Yozgat during the 2015-16 school year participated in the study. "Collective Teacher Efficacy Scale" was used to determine teachers' collective teacher efficacy beliefs. "School Effectiveness Scale" was used to define teachers' opinions on school effectiveness. For the analysis of the data, quantiative analysis methods were used. Findings showed that teachers' collective beliefs about teaching strategies and student discipline were high, and they perceived their schools to be highly effective. A moderate positive relationship was found between collective teacher competence and school effectiveness. In addition, collective teacher competence was found to be a significant predictor of school effectiveness. The results of the study were compared with the literature and evaluated in terms of the current education system.

Anahtar Kelimeler

collective teacher efficacy, school effectiveness, efficacy, teacher

KOLEKTİF ÖĞRETMEN YETERLİĞİ İLE OKUL ETKİLİLİĞİ ARASINDAKİ İLİŞKİNİN ÖĞRETMEN GÖRÜŞLERİNE GÖRE İNCELENMESİ

Öz

Bu araştırmada öğretmen görüşlerine göre kolektif öğretmen yeterlikleri ile okul etkililiği arasındaki ilişki incelenmiştir. Araştırma, Yozgat’ta 2016-2017 öğretim yılında çalışmakta olan 224 öğretmen ile yürütülmüştür. Araştırmada öğretmenlerin kolektif öğretmen algısını belirlemek amacıyla Tschanne-Moran ve Barr (2004) tarafından geliştirilen ve Erdoğan ve Dönmez (2015) tarafından Türkçeye uyarlanan “Kolektif Öğretmen Yeterliği Ölçeği” (KÖYÖ) ve öğretmenlerin okul etkililiğine ilişkin görüşlerini belirlemek için Hoy (2009) tarafından geliştirilen ve Şenel (2015) tarafından Türkçeye uyarlanan “Okul Etkililiği Ölçeği” kullanılmıştır. Verilerin analizinde nicel tekniklerinden yararlanılmıştır. Araştırma sonucunda öğretmenlerin öğretim stratejilerine yönelik ve öğrenci disipline yönelik kolektif yeterlik inançlarının yüksek olduğu ve okullarını yüksek düzeyde etkili algıladıkları belirlenmiştir. Kolektif öğretmen yeterliği ile okul etkililiği arasında pozitif yönlü orta düzeyde ilişki olduğu saptanmıştır. Ayrıca kolektif öğretmen yeterliğinin, okul etkililiğinin anlamlı bir yordayıcısı olduğu görülmüştür. Araştırma sonuçları alanyazınla kıyaslanarak incelenmiş ve mevcut eğitim sistemi açısından değerlendirilmiştir.

Anahtar Kelimeler

kolektif öğretmen yeterliği, okul etkililiği, yeterlik, öğretmen

Kaynakça

• Arslantaş, H. İ. ve Özkan, M. (2014). Öğretmen ve yönetici gözüyle etkili okulda yönetici özelliklerinin belirlenmesi. The Journal of Academic Social Science Studies, 26, 181-193.
• Balcı, A. (2011). Etkili okul ve okul geliştirme kuram uygulama ve araştırma. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
• Bandura, A. (1993). Perceived self-efficacy in cognitive development and functioning. Educational Psychologist, 28(2), 117–148.
• Bandura, A. (1994). Self-efficacy. In V. S. Ramachaudran (Ed.), Encyclopedia of human behavior (pp. 71-81). New York: Academic Press.
• Bandura, A. (1997). Self-efficacy: the exercise of control. New York: Freeman.
• Bandura, A. (2002). Self-efficacy assessment. In R. Fernandez-Ballesteros (Ed.), Encyclopedia of psychological assessment. London: Sage Publications.
• Barnard, C. (1938). The functions of the executive. Cambridge: Harvard University Press.
• Başaran, İ. E. (2000). Eğitim yönetimi: nitelikli okul (4. Baskı). Ankara: Feryal Matbaası.
• Bitto, L., & Butler, S. (2010). Math teacher self-efficacy and its relationship to teacher effectiveness. Journal of Cross- Disciplinary Perspectives in Education, 3(1), 40-45.
• Borich, G. D. (1996). Effective teaching methods (3rd ed.). Columbus, OH: Prentice Hall, Inc.
• Cerit, Y. ve Yıldırım, B. (2017). İlkokul müdürlerinin etkili liderlik davranışları ile okul etkililiği arasındaki ilişki. Bartın Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 6(3), 902-914.
• Coleman, J., Campbell S., Hobson E., McPartland C., Mood J, Weinfeld F., F. & York, R. (1966). Equality of educational opportunity. Washington.
• Çınkır, Ş. (2006). Okul müdürlüğünü anlamak: okul yönetimlerini geliştirme programı ders notları. Ankara: MEB İlköğretim Genel Müdürlüğü.
• Donohoo, J. (2017). Collective teacher efficacy research: implications for professional learning. Journal of Professional Capital and Community, 2(2), 101-116.
• Edmonds, R. (1979). Effective schools for the urban poor. Educational Leadership, 37, 15-27.
• Edmonds, R. R. (1982). Programs of school improvement: An overview. educational leadership, 40(3), 4–11.
• Ergeneli, A. (1995). Örgütsel etkililik kriteri olarak lider davranışının örgütsel iklim ile ilişkisi: görev karmaşıklığı bakımından farklılaşan iki örgüte ilişkin bir uygulama. Ankara Üniversitesi SBF Dergisi, 50(01).
• Gedikoğlu, T. (2005). Avrupa Birliği sürecinde Türk eğitim sistemi: sorunlar ve çözüm önerileri. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 1(1), 66-80.
• Gibson, S. & Dembo, M. (1984). Teacher efficacy: A consruct validation. Journal of Educational Psychology, 76(4), 569–582.
• Goddard, R. D. (2001). Collective efficacy: A neglected construct in the study of the schools and student achievement. Journal of Educational Psychology, 93(3), 467-476.
• Goddard, R., Hoy, W., & Hoy, A. (2000). Collective teacher efficacy: its meaning, measure, and impact on student achievement. American Educational Research Journal, 37(2), 479-507. Retrieved from http://www.jstor.org/stable/1163531
• Goddard, R., Hoy, W., & Hoy, A. (2004). Collective efficacy beliefs: theoretical developments, empirical evidence, and future directions. Educational Researcher, 33(3), 3-13. Retrieved from http://www.jstor.org/stable/3700071
• Gürçay, D., Yılmaz, M. ve Ekici, G. (2009) Öğretmen Kolektif yeterlik İnancını yordayan Faktörler. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 39, 119-128.
• Hattie, J. (2016). Third visible learning annual conference: mindframes and maximizers, Washington, DC.
• Hofman, W. H. A. & Hofman, R. H. (2011). Smart management in effective schools: effective management configurations in general and vocational education in the Netherlands. Educational Administration Quarterly, 47(4), 620-645.
• Hoy, W. K. (2009). School effectiveness index. 28/01/2014 tarihinde http://www.waynekhoy.com /school_effectiveness_index.html sayfasından erişilmiştir.
• Hoy, W. K. & Kupersmith, W. (1985). The meaning and measure of faculty trust. Educational and pschological Reseach, 5, 1-10.
• Hoy, W. K., & Sabo, D. J. (1998). Quality middle schools: Open and healthy. Thousand Oaks, CA: Corwin Press.
• Hoy, W. K. & Ferguson, J. (1985). A theoretical framework and exploration of organizational effec¬tiveness of schools. Educational Administration Quarterly, 21, 117-134.
• Hoy, W. K., & Miskel, C. G. (2010). Eğitim yönetimi, teori, araştırma uygulama. Selahattin Turan (Ed.). Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
• Keskin, C. (2014). İlköğretim okullarında örgütsel etkililik, mesleki doyum, işten ayrılma eğilimi. Yayımlanmamış doktora tezi. Abant İzzet Baysal Üniversitesi, Bolu.
• Kline, R. B. (2005). Principles and practice of structural equation modeling. New York: Guilford Press.
• Kurt, T. (2012). Öğretmenlerin öz yeterlik ve kolektif yeterlik algıları. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 10(2), 195-227.
• Kuşaksız, N. (2010). Öğretmen görüşlerine göre ilköğretim okullarının etkili okul özelliklerine sahip olma düzeyleri (Üsküdar ilçesi örneği). Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Selçuk Üniversitesi, Konya.
• Larrick, C. S. (2004). Collective teacher efficacy and student achievement. Unpublished doctoral thesis. Universty of Virginia,
• Oldaç, Y. İ. (2016). The relationship between distributed leadership, enabling school structure, teacher collaboration, academic optimism and student achievement: a school effectiveness model. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Orta Doğu Teknik Üniversitesi, Ankara.
• Özdemir, S. (2000). Eğitimde Örgütsel Yenileşme. Ankara: PegemA Yayınları.
• Paglis, L. L. & Green, S. G. (2002). Leadership self-efficacy and managers’ motivation for leading change. Journal of Organizational Behavior, 23, 215-235.
• Pajares, F. (1996). Self-efficacy beliefs in academic settings. Review of Educational Research, 66(4), 543-578.
• Pfeffer, J. & Salancik, G. R. (1978). The external control of organizations: a resource dependence perspective. Harper & Row, New York.
• Riggs, I. M., & Enochs, L. G. (1990). Toward the development of an elementary teacher's science teaching efficacy belief instrument. Science Education, 74(6), 625-637.
• Şenel, T. ve Buluç, B. (2016). İlkokullarda okul iklimi ile okul etkililiği arasındaki ilişki. TÜBAV Bilim, 9(4), 1-12.
• Şişman, M. (1996). Etkili Okul Yönetimi Araştırma Raporu. Osmangazi Üniversitesi Fen Edebiyat Fakültesi, Eskişehir.
• Tabachnick, B. G., & Fidell, L. S. (2007). Using multivariate statistics (5th ed.). Pearson and Allyn and Bacon.
• Taş, U. ve Yenilmez, F. (2008). Türkiye’de eğitimin kalkınma üzerindeki rolü ve eğitim yatırımlarının geri dönüş oranı. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 9(1), 155-186.
• Tatlah, I. A., Naz, F. & Iqbal, M. Z. (2012). Role of human capital and education in economic growth. International Journal of Academic Research, 3(2).
• Tschannen-Moran, M., & Gareis, C. R. (2004). Principals' sense of efficacy: assessing a promising construct. Journal of Educational Administration,42(5), 573-585.
• Tschannen-Moran, M., & Barr, M. (2004). Fostering student learning: the relationship of collective teacher efficacy and student achievement. Leadership and Policy in Schools, 3(3), 189-209.
• Tschannen-Moran, M., Hoy, A. W., & Hoy, W. K. (1998). Teacher efficacy: its meaning and measure. Review of educational research, 68(2), 202-248.
• UNESCO (1997). Educating for a sustainable future. A transdisciplinary vision for concerted action. Paris: UNESCO.
• Yılmaz, M. ve Turanlı, N. (2017). Öğretmenlerin kolektif yeterlik algılarının incelenmesi altındağ ilçesi örneği. The Journal of International Lingual, Social and Educational Sciences, 3(2), 151-158.
• Yükçü, S. ve Atağan, G. (2009). Etkinlik, etkililik ve verimlilik kavramlarının yarattığı karışıklık. Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 23(4), 1-13.
• Zielinski, A. E. & W. K. Hoy. (1983). Isolation and alienation in elementary schools. Educational Administration Quarterly, 19(2), 27-45.
• Zigarelli, M. A. (1996). An empirical test of conculisions from effective schools research. The Journal of Educational Research, 90(2), 103–110.