Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

The Evaluation of the Hospitality Industry within Turkic Countries Regarding ISO26000 Standards

Yıl 2019, , 234 - 248, 27.12.2019
https://doi.org/10.35235/uicd.587957

Öz

Today, with the influence of globalization, Management try  different strategies to protect existing situation
and have a superior market share in comparison with their competitors and adapt
to markets that enlarged the volume with a new innovation. The concept of
social responsibility, which is important for many tourism enterprises in
recent periods; aims to contribute to the sustainable development of service
providers.   One of the important steps
to improve the social responsibility behavior of businesses is the guidance
projects. ISO 26000: Social Responsibility Management System, which is accepted
as one of these guidelines and determined by International Standards
Organization (ISO) in 2010, is the first official document in agreement on
social responsibility terms and practices. This document measures the progress
of private sector and public institutions in terms of social responsibility
behavior and helps them to think about their well-being, care about their
clients, staff, investors, business partners, government and country.



It is necessary to read the ISO 26000 Social Responsibility guidelines
carefully and to put into practice urgently in order for the Turkish World
countries to gain the rights they deserve from the tourism market and to
increase the number of visitors and to go further than the targets reached. For
this reason, the aim of the study is to examine the current situation of the
ISO 26000 standard within the Turkic countries and make suggestions on what
should be done. By adopting the ISO 26000 Social Responsibility System, It is
envisaged that tourism enterprises will gain competitive advantage, their
corporate image and their tourist profile will be strengthened and a visible
increase in the number of permanent tourists will be ensured; motivation,
productivity and loyalty of employees will increase;  investors, sponsors and shareholders’ minds
will change positively, positive development will be ensured in communication
with competitors, public institutions and the media. Within the scope of the
research, the use of ISO26000 social responsibility guide standard of the
tourism enterprises operating in the countries of the Turkic World is examined by
using content analysis of the web sites and some suggestions are made regarding
the results.

Kaynakça

  • Akıncı Vural, B.Z., Coşkun, G. (2011), Kurumsal Sosyal Sorumluluk Ve Etik, Gümüşhane Üniversitesi, İletişim Fakültesi Elektronik Dergisi, Sayı: 1, 61-87. Aktan, C. C. & D. Börü (2006). “Kurumsal Sosyal Sorumluluk”, İçinde: C.C.Aktan (Editör), Kurumsal Kültür, Ankara: Spk Yayını, 2006.Bartol, Kathryn M. Martın, David C. (1994). Management, 2’nd Edition, London: Mc Garw-Hill.Berman, S. L., Wicks, A. C., Kotha, S., & Jones, T. M. (1999). Does Stakeholder Orientation Matter? The Relationship Between Stakeholder Management Models And Firm Financial Performance. Academy Of Management Journal, 42(5), 488-506.Camilleri, M. A. (2012). Creating Shared Value Through Strategic Csr İn Tourism. Phd Thesis, University Of Edinburgh. Https://Www.Era.Lib.Ed.Ac.Uk/Bitstream/Handle/1842/6564/Camilleri2012.Pdf?Sequence=1 Camilleri, M.A. (2017). Iso’s Standard On Social Responsibility: A Review And Appraisal. Department Of Corporate Communication, University Of Malta Working Paper 201705.Castka, P., & Balzarova, M. A. (2008). The İmpact Of Iso 9000 And Iso 14000 On Standardisation Of Social Responsibility—An İnside Perspective. International Journal Of Production Economics, 113(1), 74-87.Çalış, Ş. Ve Özlük, E., 2006. “Uluslararası Sivil Toplum Kuruluşları: İhmal Edilmiş Bir Gerçeklik”, 3. Stk Kongresi, Çanakkale-Biga, Ss.9-19.Donaldson, T., & Preston, L. E. (1995). The Stakeholder Theory Of The Corporation: Concepts, Evidence, And İmplications. Academy Of Management Review, 20(1), 65-91.Dyllick, T. Hockerts, K. (2002), “Beyond The Case For Corporate Sustainability”, Business Strategy And The Environment, Volume:11, Ss.130-141.Ecologıa, (2011), Handbook For Implementers Of Iso 26000, Global Guidance Standard On Social Responsibility, Version Two. Http://Www.Ecologia.Org/İsosr/Iso26000handbook.Pdf Erişim Tarihi: 05.07.2018. Fransen, L. W., & Kolk, A. (2007). Global Rule-Setting For Business: A Critical Analysis Of Multi-Stakeholder Standards. Organization, 14(5), 667-684.Graffin, S. D., & Ward, A. J. (2010). Certifications And Reputation: Determining The Standard Of Desirability Amidst Uncertainty. Organization Science, 21(2), 331-346.Hahn, R. (2013). Iso 26000 And The Standardization Of Strategic Management Processes For Sustainability And Corporate Social Responsibility (Haziran 27, 2012). Business Strategy And The Environment, Http://Ssrn. Com/Abstract, 2094226.Husted, B. W., & De Jesus Salazar, J. (2006). Taking Friedman Seriously: Maximizing Profits And Social Performance. Journal Of Management Studies, 43(1), 75-91.Iso, (2010), Https://Www.İso.Org/İso-26000-Social-Responsibility.Html, Erişim Tarihi: 05.07.2018. Iso. (2014). Iso 26000: Guidance On Social Responsibility. Http://Www.İso.Org/İso/Discovering_İso_26000.Pdf, Erişim Tarihi: 05. 07.2018.İstanbullu Dinçer, F. , Akova, O., Dilmaç, S. (2012), Iso 26000 Standardı Ve Türk Turizm Endüstrisi Açısından Bir Değerlendirme, 13 Ulusal Turizm Kongresi, Akdeniz Üniversitesi. King, A. A., Lenox, L. J., & Terlaak, A. (2005). The Strategic Use Of Decentralized İnstitutions: Exploring Certification With The Iso 14001 Management Standard. Academy Of Management Journal, 48 (6), 1091.Kurumsal Sosyal Sorumluluk Derneği, Http://Kssd.Org/Kss-Nedir/, Erişim Tarihi: 10.07.2017.Kuşat, N. (2012), “Sürdürülebilir İşletmeler İçin Kurumsal Sürdürülebilirlik Ve İçsel Unsurlar”, Afyon Kocatepe Üniversitesi, İibf, Cilt 19, S.236.Mcadam, Rodney Ve Denis Leonard (2003)."Corporate Social Responsibility İn A Total Quality Management Context : Opportunities For Sustainable Growth", Corporote Governance, 3 (4): 36-45.Mcwilliams, A., & Siegel, D. (2001). Corporate Social Responsibility: A Theory Of The Firm Perspective. Academy Of Management Review, 26(1), 117-127.Moratis, L. (2015). The Credibility Of Corporate Csr Claims: A Taxonomy Based On Iso 26000 And A Research Agenda. Total Quality Management & Business Excellence, 1-12.Orlitzky, M., Schmidt, F. L., & Rynes, S. L. (2003). Corporate Social And Financial Performance: A Meta-Analysis. Organization Studies, 24(3), 403-441.Perez-Baltres L, Doh J, Miller V, Pisani M (2012). Stakeholder Pressures As Determinants Of Csr Strategic Choice: Why Do Firms Choose Symbolic Versus Substantive Self-Regulatory Codes Of Conduct? Journal Of Business Ethics 110: 157–172.Russo, M. V., & Fouts, P. A. (1997). A Resource-Based Perspective On Corporate Environmental Performance And Profitability. Academy Of Management Journal, 40(3), 534-559.Taşlıyan, M. (2012), Kurumsal Sosyal Sorumluluk: Modern İş Dünyasının Vicdani Gereği, Ankara Sanayi Odası Yayın Organı, Mayıs/Haziran Sayısı. Waddock, S. A., & Graves, S. B. (1997). The Corporate Social Performance-Financial Performance Link. Strategic Management Journal, 303-319.Webb, K. (2012). Iso 26000: Bridging The Public/Private Divide İn Transnational Business Governance İnteractions. Osgoode Clpe Research Paper, (21).

ISO 26000 Standardı Kapsamında Türk Dünyası Ülkeleri Konaklama Endüstrisinin İncelenmesi

Yıl 2019, , 234 - 248, 27.12.2019
https://doi.org/10.35235/uicd.587957

Öz

Günümüzde küreselleşmenin de etkisiyle işletmeler mevcut durumunu
koruyabilmek ve rakiplerine nazaran üstün bir pazar payına sahip olmak adına
farklı stratejiler denemekte ve her an bir yenilik ile hacmini genişleten
pazara uyum sağlamaya çalışmaktadır. Son dönemlerde pek çok turizm işletmesi
için önemli olan sosyal sorumluluk kavramı; turizm endüstrisi açısından
değerlendirildiğinde, hizmet veren kuruluşların sürdürülebilir gelişimine katkı
sunmayı amaçlamaktadır.   İşletmelerin
sosyal sorumluluk uygulamalarını geliştirmesi yolunda önemli adımlardan biri de
rehber nitelikteki projelerdir. Bu rehberlerden biri olarak kabul edilen ve 2010
yılında Uluslararası Standartlar Organizasyonu (ISO) tarafından belirlenen ISO
26000: Sosyal Sorumluluk Yönetim Sistemi sosyal sorumluluk terimleri ve
uygulamalar üzerine mutabakat sağlanmış ilk resmi belge niteliğindedir.  Bu belge özel sektör ve kamu kurumlarının
sosyal sorumluluk davranışı açısından gelişimini ölçerek, müşterilerini,
elemanlarını, yatırımcılarını, iş ortaklarını, hükümetini ve ülkesini, üzerinde
yaşadığı toprakları önemsemesine, onların refahını düşünmesine yardımcı
olmaktadır. 



Türk Dünyası ülkelerinin turizm pazarından hak
ettiği payı alması ve ziyaretçi sayısını arttırması ve ulaştığı hedeflerin
ötesine geçebilmesi için ISO 26000 Sosyal Sorumluluk rehberini dikkatlice
okuması ve ivedilikle uygulamaya geçirmesi gerekmektedir.  Bu sebeple bu araştırmanın amacı; ISO26000
kavramının Türk Dünyası ülkeleri turizm endüstrisindeki mevcut durumunu
incelemek ve yapılması gerekenlere dair öneriler sunmaktır. Türk Dünyası
ülkelerinin turizm sektöründe hizmet veren kuruluşların ISO 26000 Sosyal
Sorumluluk Sistemini benimsemesiyle rekabet avantajı elde edeceği, kurumsal
imajının ve turist profilinin güçleneceği ve daimi turist sayısında gözle görülür
bir artış sağlanacağı, çalışanların motivasyonlarının, verimliliklerinin ve
bağlılıklarının artacağı, yatırımcı, sponsorlar ve pay sahiplerinin işletmeye
olan bakış açısında fark edilir pozitif değişim sağlanacağı, rakipleri, kamu
kurumları ve medya ile iletişiminde olumlu bir gelişim sağlanacağı
öngörülmektedir. Araştırma kapsamında Türk Dünyası ülkelerinde faaliyet
gösteren turizm işletmelerinin ISO26000 sosyal sorumluluk rehberi standardını
kullanımı web içerik analizi yardımıyla incelenmiş ve sonuçlara istinaden bazı
öneriler sunulmuştur.

Kaynakça

  • Akıncı Vural, B.Z., Coşkun, G. (2011), Kurumsal Sosyal Sorumluluk Ve Etik, Gümüşhane Üniversitesi, İletişim Fakültesi Elektronik Dergisi, Sayı: 1, 61-87. Aktan, C. C. & D. Börü (2006). “Kurumsal Sosyal Sorumluluk”, İçinde: C.C.Aktan (Editör), Kurumsal Kültür, Ankara: Spk Yayını, 2006.Bartol, Kathryn M. Martın, David C. (1994). Management, 2’nd Edition, London: Mc Garw-Hill.Berman, S. L., Wicks, A. C., Kotha, S., & Jones, T. M. (1999). Does Stakeholder Orientation Matter? The Relationship Between Stakeholder Management Models And Firm Financial Performance. Academy Of Management Journal, 42(5), 488-506.Camilleri, M. A. (2012). Creating Shared Value Through Strategic Csr İn Tourism. Phd Thesis, University Of Edinburgh. Https://Www.Era.Lib.Ed.Ac.Uk/Bitstream/Handle/1842/6564/Camilleri2012.Pdf?Sequence=1 Camilleri, M.A. (2017). Iso’s Standard On Social Responsibility: A Review And Appraisal. Department Of Corporate Communication, University Of Malta Working Paper 201705.Castka, P., & Balzarova, M. A. (2008). The İmpact Of Iso 9000 And Iso 14000 On Standardisation Of Social Responsibility—An İnside Perspective. International Journal Of Production Economics, 113(1), 74-87.Çalış, Ş. Ve Özlük, E., 2006. “Uluslararası Sivil Toplum Kuruluşları: İhmal Edilmiş Bir Gerçeklik”, 3. Stk Kongresi, Çanakkale-Biga, Ss.9-19.Donaldson, T., & Preston, L. E. (1995). The Stakeholder Theory Of The Corporation: Concepts, Evidence, And İmplications. Academy Of Management Review, 20(1), 65-91.Dyllick, T. Hockerts, K. (2002), “Beyond The Case For Corporate Sustainability”, Business Strategy And The Environment, Volume:11, Ss.130-141.Ecologıa, (2011), Handbook For Implementers Of Iso 26000, Global Guidance Standard On Social Responsibility, Version Two. Http://Www.Ecologia.Org/İsosr/Iso26000handbook.Pdf Erişim Tarihi: 05.07.2018. Fransen, L. W., & Kolk, A. (2007). Global Rule-Setting For Business: A Critical Analysis Of Multi-Stakeholder Standards. Organization, 14(5), 667-684.Graffin, S. D., & Ward, A. J. (2010). Certifications And Reputation: Determining The Standard Of Desirability Amidst Uncertainty. Organization Science, 21(2), 331-346.Hahn, R. (2013). Iso 26000 And The Standardization Of Strategic Management Processes For Sustainability And Corporate Social Responsibility (Haziran 27, 2012). Business Strategy And The Environment, Http://Ssrn. Com/Abstract, 2094226.Husted, B. W., & De Jesus Salazar, J. (2006). Taking Friedman Seriously: Maximizing Profits And Social Performance. Journal Of Management Studies, 43(1), 75-91.Iso, (2010), Https://Www.İso.Org/İso-26000-Social-Responsibility.Html, Erişim Tarihi: 05.07.2018. Iso. (2014). Iso 26000: Guidance On Social Responsibility. Http://Www.İso.Org/İso/Discovering_İso_26000.Pdf, Erişim Tarihi: 05. 07.2018.İstanbullu Dinçer, F. , Akova, O., Dilmaç, S. (2012), Iso 26000 Standardı Ve Türk Turizm Endüstrisi Açısından Bir Değerlendirme, 13 Ulusal Turizm Kongresi, Akdeniz Üniversitesi. King, A. A., Lenox, L. J., & Terlaak, A. (2005). The Strategic Use Of Decentralized İnstitutions: Exploring Certification With The Iso 14001 Management Standard. Academy Of Management Journal, 48 (6), 1091.Kurumsal Sosyal Sorumluluk Derneği, Http://Kssd.Org/Kss-Nedir/, Erişim Tarihi: 10.07.2017.Kuşat, N. (2012), “Sürdürülebilir İşletmeler İçin Kurumsal Sürdürülebilirlik Ve İçsel Unsurlar”, Afyon Kocatepe Üniversitesi, İibf, Cilt 19, S.236.Mcadam, Rodney Ve Denis Leonard (2003)."Corporate Social Responsibility İn A Total Quality Management Context : Opportunities For Sustainable Growth", Corporote Governance, 3 (4): 36-45.Mcwilliams, A., & Siegel, D. (2001). Corporate Social Responsibility: A Theory Of The Firm Perspective. Academy Of Management Review, 26(1), 117-127.Moratis, L. (2015). The Credibility Of Corporate Csr Claims: A Taxonomy Based On Iso 26000 And A Research Agenda. Total Quality Management & Business Excellence, 1-12.Orlitzky, M., Schmidt, F. L., & Rynes, S. L. (2003). Corporate Social And Financial Performance: A Meta-Analysis. Organization Studies, 24(3), 403-441.Perez-Baltres L, Doh J, Miller V, Pisani M (2012). Stakeholder Pressures As Determinants Of Csr Strategic Choice: Why Do Firms Choose Symbolic Versus Substantive Self-Regulatory Codes Of Conduct? Journal Of Business Ethics 110: 157–172.Russo, M. V., & Fouts, P. A. (1997). A Resource-Based Perspective On Corporate Environmental Performance And Profitability. Academy Of Management Journal, 40(3), 534-559.Taşlıyan, M. (2012), Kurumsal Sosyal Sorumluluk: Modern İş Dünyasının Vicdani Gereği, Ankara Sanayi Odası Yayın Organı, Mayıs/Haziran Sayısı. Waddock, S. A., & Graves, S. B. (1997). The Corporate Social Performance-Financial Performance Link. Strategic Management Journal, 303-319.Webb, K. (2012). Iso 26000: Bridging The Public/Private Divide İn Transnational Business Governance İnteractions. Osgoode Clpe Research Paper, (21).
Toplam 1 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Mithat Zeki Dinçer Bu kişi benim 0000-0002-4928-8303

Ali Turan Bayram Bu kişi benim 0000-0003-1655-4043

Gül Erkol Bayram 0000-0001-9764-2883

Yayımlanma Tarihi 27 Aralık 2019
Gönderilme Tarihi 6 Temmuz 2019
Kabul Tarihi 26 Aralık 2019
Yayımlandığı Sayı Yıl 2019

Kaynak Göster

APA Dinçer, M. Z., Bayram, A. T., & Erkol Bayram, G. (2019). ISO 26000 Standardı Kapsamında Türk Dünyası Ülkeleri Konaklama Endüstrisinin İncelenmesi. Uluslararası İnsan Çalışmaları Dergisi, 2(4), 234-248. https://doi.org/10.35235/uicd.587957
AMA Dinçer MZ, Bayram AT, Erkol Bayram G. ISO 26000 Standardı Kapsamında Türk Dünyası Ülkeleri Konaklama Endüstrisinin İncelenmesi. Uluslararası İnsan Çalışmaları Dergisi. Aralık 2019;2(4):234-248. doi:10.35235/uicd.587957
Chicago Dinçer, Mithat Zeki, Ali Turan Bayram, ve Gül Erkol Bayram. “ISO 26000 Standardı Kapsamında Türk Dünyası Ülkeleri Konaklama Endüstrisinin İncelenmesi”. Uluslararası İnsan Çalışmaları Dergisi 2, sy. 4 (Aralık 2019): 234-48. https://doi.org/10.35235/uicd.587957.
EndNote Dinçer MZ, Bayram AT, Erkol Bayram G (01 Aralık 2019) ISO 26000 Standardı Kapsamında Türk Dünyası Ülkeleri Konaklama Endüstrisinin İncelenmesi. Uluslararası İnsan Çalışmaları Dergisi 2 4 234–248.
IEEE M. Z. Dinçer, A. T. Bayram, ve G. Erkol Bayram, “ISO 26000 Standardı Kapsamında Türk Dünyası Ülkeleri Konaklama Endüstrisinin İncelenmesi”, Uluslararası İnsan Çalışmaları Dergisi, c. 2, sy. 4, ss. 234–248, 2019, doi: 10.35235/uicd.587957.
ISNAD Dinçer, Mithat Zeki vd. “ISO 26000 Standardı Kapsamında Türk Dünyası Ülkeleri Konaklama Endüstrisinin İncelenmesi”. Uluslararası İnsan Çalışmaları Dergisi 2/4 (Aralık 2019), 234-248. https://doi.org/10.35235/uicd.587957.
JAMA Dinçer MZ, Bayram AT, Erkol Bayram G. ISO 26000 Standardı Kapsamında Türk Dünyası Ülkeleri Konaklama Endüstrisinin İncelenmesi. Uluslararası İnsan Çalışmaları Dergisi. 2019;2:234–248.
MLA Dinçer, Mithat Zeki vd. “ISO 26000 Standardı Kapsamında Türk Dünyası Ülkeleri Konaklama Endüstrisinin İncelenmesi”. Uluslararası İnsan Çalışmaları Dergisi, c. 2, sy. 4, 2019, ss. 234-48, doi:10.35235/uicd.587957.
Vancouver Dinçer MZ, Bayram AT, Erkol Bayram G. ISO 26000 Standardı Kapsamında Türk Dünyası Ülkeleri Konaklama Endüstrisinin İncelenmesi. Uluslararası İnsan Çalışmaları Dergisi. 2019;2(4):234-48.

2934214343   14336    16295  15505     14338      14339      

14340   14341        14342     14344     14345


Creative Commons License

This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.