Okul Öncesi Dönemdeki Çocukların Öz Düzenleme Becerileri ile Oyun Tercihleri Arasındaki İlişkinin İncelenmesi

Yıl 2020, Cilt: 2 Sayı: 1, 1 - 7, 30.06.2020

Kadriye Azkeskin Necla Tuzcuoğlu Şennur Niran Selin Özkan

Öz

Araştırmanın
amacı okul öncesi eğitim alan çocukların öz düzenleme becerileri ile oyun
tercihleri arasındaki ilişkinin incelenmesidir. Araştırma, ilişkisel tarama
modelinde tasarlanmıştır. Araştırmanın katılımcıları 2018–2019 eğitim-öğretim
yılı, güz döneminde İstanbul ili Avrupa ve Anadolu yakasında yer alan
anaokulları arasından seçilen yedi farklı okul öncesi eğitim kurumuna devam eden
dört-beş yaş grubu 167 çocuk ve ebeveynlerinden oluşmaktadır. Araştırmada, veri
toplama aracı olarak Kişisel Bilgi Formu, Öz-Düzenleme Ölçeği ve Oyun Tercihi
Gözlem Formu kullanılmıştır. Araştırma sonucunda çocukların Öz-Düzenleme
Becerileri Ölçeği’nin Düzenleme Becerileri alt boyutunda öğrenme merkezlerinde
seçilen oyun türü değişkenine göre anlamlı farklılık bulunmuştur. Öz-Düzenleme
Becerileri Ölçeğinin, Kontrol Becerileri alt boyutunda oyun tercihi değişkenine
göre anlamlı farklılık göstermiştir. Ayrıca öz düzenleme becerileri puanlarıyla
cinsiyet değişkenine göre anlamlı farklılık gösterdiği ve bu farklılığın kız
çocukları lehine olduğu bulunmuştur.

Anahtar Kelimeler

okul öncesi, oyun tercihleri, öz-düzenleme

Kaynakça

• Aksoy, A. B. ve Tozduman-Yaralı, K. (2017). Çocukların öz düzenleme becerileri ile oyun becerilerinin cinsiyete göre incelenmesi. Trakya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 7(2),442-455
• Aslan, Ö. M. (2017). 36-71 aylık çocuklar için oyun davranış ölçeğinin geliştirilmesi. Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Kastamonu Eğitim Dergisi, 25(3), 897-910.
• Ayan, S. ve Memiş-Uğur A. (2012). Erken çocukluk döneminde oyun. Selçuk Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Bilim Dergisi,14(2), 143-149
• Axline. V. M. (2019). Oyun Terapisi. Ankara: Panama Yayıncılık.
• Barber, V. (2011). Oyunlarla Çocukların Duygusal Dünyasını Geliştirmek (E. Aksay, Çev.). İstanbul: Sistem Yayıncılık.
• Bayındır, D. ve Ural, O. (2016). Öz düzenleme becerileri ölçeğinin geliştirilmesi. Uluslararası Online Eğitim Bilimleri Dergisi, 8(4), 119-132
• Cömert-Özata, S. (2015). Okul Öncesinde Oyun Temelli Duyu Eğitimi. Ankara: Nobel Yayınları.
• Crenshaw, D. ve Stewart, A. L. (2017). Oyun terapisi: Kapsamlı teori ve uygulama rehberi (D. N. Bıyıklı, B. Tuncel, Çev.). İstanbul: Apamer Psikoloji Yayınları.
• Denham, S., Warren-Khot, H., Bassett, H., Wyatt, T., ve Perna, A. (2012). Factor structure of self- regulation in preschoolers: Testing models of a field-based assessment for predicting early school readiness. Journal of Experimental Child Psychology, 111(3), 386-404. doi: 10.1016/j.jecp.2011.10.002
• Emre, O., Çalışkan, Z., Ulutaş, A. ve Sağlam, M. (2017). 0-3 yaş çocuk gelişimi, gelişim psikolojisinin temel esasları-I. (Emre E. Çev.Ed.) Ankara: Anı Yayıncılık.
• Ertürk-Kara, H. G. ve Gönen, M. (2015). Eğitimde kuram ve uygulama. Okul öncesi dönemdeki çocukların öz düzenleme becerisinin çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Eğitimde Kuram ve Uygulama, 11(4), 1224-1239.
• Kaya, Ö. ve Akgün, E. (2016). Okul öncesi dönemdeki çocukların okula uyum düzeylerinin çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. İlköğretim Online, 15(4), 1311-1324
• Kochanska, G., Coy, K. C. ve Murray, K. T. (2001). The development of self‐regulation in the first four years of life. Child development, 72(4), 1091-1111.
• Koçyiğit, S., Sezer, T. ve Yılmaz, E. (2015). 60-72 aylık çocukların sosyal yetkinlik ve duygu düzenleme becerileri ile oyun becerileri arasındaki ilişkinin incelenmesi. Hasan Ali Yücel Eğitim Fakültesi Dergisi, 12(1), 209-218.
• Lewis D. (2015). Dürtü (M. G. Ayral Çev.). İstanbul: Paloma Yayıncılık
• McClelland, M., & Cameron, C. (2011). Self-regulation in early childhood: Improving conceptual clarity and developing ecologically valid measures. Child Development Perspectives, 6(2), 136-142. doi: 10.1111/j.1750-8606.2011.00191.x
• Rothbart, M. K., ve Bates, J. E. (1998). Temperament. W. Damon ve N. Eisenberg (Ed.), Handbook of child psychology: Social, emotional, and personality development (s. 105-176) içinde. Hoboken: John Wiley & Sons Inc.
• Sezer, T., Yılmaz, E. ve Koçyiğit, E. (2016). 5-6 yaş grubu çocukların oyun becerileri ile aile-çocuk iletişimleri arasındaki ilişkinin incelenmesi. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 16(2), 185-204. doi: 10.11616/AbantSbe.
• Trawick-Smith, J. (2014). Erken çocukluk döneminde gelişim (F. Şahin, M. Buldu, A. Ş. Öz, V. Şahin, M. Saçkes, Ö. Özgün …R. Olgan, Çev.). Ankara: Nobel Yayıncılık.
• Whitebread, D. (1999). Interactions between children's metacognitive processes, working memory, choice of strategies and performance during problem-solving. European Journal of Psychology of Education, 14(4), 489-507.
• Yörükoğlu, A. (2008). Çocuk ruh sağlığı. İstanbul: Özgür Yayınları.
• Zimmerman, B. J. (2000). Attainment of self-regulation: A social cognitive perspective. M. Boekarts, P. R. Pintrich ve M. Zeidner (Ed.), Handbook of self-regulation (s. 13-39) içinde. San Diego, CA: Academic Press. doi:10.1016/B978-012109890-2/50031-7
• Zimmerman, B. J. (2002). Becoming a self-regulated learner: An overview. Theory Into Practice, 41(2), 64-70. doi: 10.1207/s15430421tip4102_2