EFFECTS OF INDUSTRY 4.0 ON THE LABOR MARKET: THE CASE OF TURKEY

Yıl 2022, , 476 - 489, 31.05.2022

Pelin Yantur

https://doi.org/10.47525/ulasbid.1072019

Öz

Industrialization began its first journey in the 18th century. As the fourth is experienced today, national economies need to integrate themselves into this new and emerging technology and adopt the right production methods. With technological development, unemployment is rising in certain business areas. Integrating into this process brings new industries and professions along with higher employment rates. Integrating into this process, like other industrial revolutions, is necessary for achieving high efficiency and ensuring sustainable production. The purpose of this study is to analyze the possible effects of technological transformation on labor market and to reveal the measures to counter the negative effects. The study analyzes the literature under qualitative research methods and discusses the emergence of new business lines with Industry 4.0 and the integration of these branches into the labor market. As a result, while only 22 percent of companies in Turkey have extensive knowledge of the new industrial revolution, this was considered to be a complicating factor in their integration, the service industry, which accounts for 54.9 percent of employment, faces a major threat if it does not comply with automation and cyber-physical systems.

Anahtar Kelimeler

Industry 4.0, Labour, Industrial Revolution, New Business Lines, Digitalization

ENDÜSTRİ 4.0’IN İŞGÜCÜ PİYASASINA ETKİLERİ: TÜRKİYE ÖRNEĞİ

Öz

İlk yolculuğu 18. yüzyılda başlayan endüstrileşmenin bugün dördüncüsü yaşanırken ülke ekonomileri, kendilerini bu yeni ve gelişen teknolojiye entegre etmeleri ve doğru üretim tarzlarını benimsemeleri gerekmektedir. Teknolojik gelişmeyle birlikte birtakım iş alanlarında işsizlik artarken, bu sürece entegre olmak yeni sektör ve meslekleri beraberinde getirirken, bir taraftan da istihdam oranını artırmaktadır. Yüksek verimliliğin yaşanması ve sürdürülebilir üretimin sağlanabilmesi adına diğer sanayi devrimlerinde de olduğu gibi bu sürece entegre olmak önem arz etmektedir. Bu çalışmanın amacı, teknolojik dönüşümün işgücü piyasasına olası etkilerini analiz etmek ve negatif etkilerine karşı önlemleri ortaya çıkarmaktır. Çalışmada nitel araştırma yöntemleri kapsamında literatür taraması yapılmış olup, Endüstri 4.0 ile yeni iş kollarının ortaya çıkışı ve bu kolların işgücü piyasasına entegre süreci ele alınmaktadır. Çalışma sonucunda, Türkiye’deki firmaların yalnızca yüzde 22’sinin yeni sanayi devrimine dair geniş bilgi sahibi olması bu sürece entegrasyonu zorlaştıran etkenlerden biri olarak ortaya çıkarken, istihdamın yüzde 54,9’unu oluşturan hizmet sektörünün, otomasyon ve siber fiziksel sistemlere uyum sağlamaması durumunda büyük bir tehdit ile karşı karşıya olduğu bulgulanmıştır.

Anahtar Kelimeler

endüstri 4.0, İşgücü, Sanayi Devrimi, Yeni İş Kolları, Dijitalleşme

Kaynakça

• Alçın, S. (2026). Üretim İçin Yeni Bir İzlek: Sanayi 4.0. Journal of Life Economics, 2: 19-30.
• Banger, G. (2016). Endüstri 4.0 ve Akıllı İşletme. Ankara: Dorlion Yay.
• Bozlar, T. (2018). 4. Sanayi Devriminin İşgücü Piyasasına Olası Etkileri. İŞKUR İstihdamda 3İ Dergisi, 27: 62-67.
• Drath, R., ve Horch, A. (2014). Industrie 4.0: Hit or Hype. IEEE Industrial Electronics Magazine, 8(2): 56-58.
• Dünya Bankası, Databank, World Development Indicators. https://databank. worldbank.org/ source/world-development-indicators. (02.02.2022)
• Dünya Ekonomik Forumu (2017, Ocak). Global Risks Report. Davos.
• Ege Bölgesi Sanayi Odası Sanayi 4.0 Araştırması, (2015). http://www.ebso.org.tr/ ebsomedia/documents/ sanayi-40_88510761.pdf (Erişim Tarihi: 01.02.2022)
• Genç, S. (2018). Sanayi 4.0 Yolunda Türkiye. Sosyoekonomi Dergisi, 26(36): 235-243.
• Kabaklarlı, E. (2016). Endüstri 4.0 ve Dijital Ekonomisi: Dünya ve Türkiye Ekonomisi İçin Fırsatlar, Etkiler ve Tehditler. (1. Basım), Ankara: Nobel Bilimsel Eserler.
• Kemer, E. (2021). Eğitim Seviyesinin Endüstri 4.0 Farkındalığına Etkisi: Konaklama İşletmelerinde Bir Uygulama. Türk Turizm Araştırmaları Dergisi, 5(2): 1138- 1149.
• ManpowerGroup (2017). The Skills Revolution. https://www.manpowergroup.com /wcm/connect/5943478f-69d4-4512-83d8-36bfa6308f1b/MG_Skills_Revolution _lores.pdf?MOD=AJPERES&CACHEID=ROOTWORKSPACE-5943478f -69d4-4512-83d8-36bfa6308f1b-my5Ra0M (Erişim Tarihi: 23.01.2022)
• OECD (2018). Pısa Testi Sonuçları. http://www.meb.gov.tr/meb_iys_ dosyalar/2019_12/ 03105347 _PISA_2018_Turkiye_On_Raporu.pdf (Erişim Tarihi: 23.01.2022)
• Özen, E. N. (2017). Bilgisayarlı Otomasyon ve Türkiye’de İşgücü Piyasasının Geleceği. TEPAV, https://www.tepav.org.tr/upload/files/1490690332-8.Bilgisayarli_ Otomasyon_ ve_ Turkiye de Isgucu_Piyasasinin_Gelecegi.pdf. (Erişim Tarihi: 25.01.2022)
• Pamuk, N. S., ve Soysal M. (2018). Yeni Sanayi Devrimi Endüstri 4.0 Üzerine Bir İnceleme. Verimlilik Dergisi, 1(1): 41-66.
• Schwab, K. (2017). Dördüncü Sanayi Devrimi. (Çeviren, S. Talay, Dü., ve Z. Dicleli), İstanbul: Optimist Kitap.
• Sener, S., ve Elevli, B. (2017) Endüstri 4.0’da Yeni İş Kolları ve Yüksek Öğrenim. Mühendis Beyinleri Dergisi, 2(1): 25-37.
• Stock, T., ve Seliger, G. (2016). Opportunities of Sustainable Manufacturing in Industry 4.0. Procedia CIRP, (40): 536-541.
• Taş, H. Y. (2018). Dördüncü Sanayi Devrimi’nin (Endüstri 4.0) Çalışma Hayatına ve İstihdama Muhtemel Etkileri. OPUS Uluslararası Toplum Araştırmaları Dergisi, 9(16): 1817-1836.