GuidanceLevels of School Principals to Teachers about Implementation of Curriculum Based on Constructivism Approach

Yıl 2013, Cilt: 6 Sayı: -ÖYGE Özel Sayısı, 71 - 97, 01.06.2013

Muhammet Çetin Aycan Çiçek Sağlam

Öz

The aim of this research is to determine the guiding level of the principals to high school teachers about the curriculum based on constructivism which was applying in the high schools. Questionnaires for the teachers were prepared according to their school, length of service, educational carreer and in servive training about constructive curriculum. In this study, a questionnaire which is prepared by there searcher is used. The questionnaires were distributed to 837 high school teachers in Zonguldak. 644 questionnaires came back and 640 of them were used in theresearch. These 640 questionnaires were divided into 2 groups (320- 320) and one of the divided group was used for the obtaining validity and reliability. After the factor analysis,the level of 0:97 was obtained as a reliability level from the questionnaire which was formed with 4 sub-level. The questionnaires were applied to the other group (320) and the findings were compared with using the ANOVA test. From the view of the teachers these results were obtained: The guiding degree of the principals to teachers was high about the program target and supplying the materials; but low about the educational period and the technical points like evaluating.

Anahtar Kelimeler

Constructivist approach, constructivist education programme, school principal, guiding level

Yapılandırmacı Eğitim Programının Uygulanmasında Okul Yöneticilerinin Öğretmenleri Yönlendirme Düzeyleri

Öz

Bu araştırmada, yapılandırmacı eğitim programının uygulanmasında okul yöneticilerinin öğretmenleri yönlendirme düzeylerine ilişkin ortaöğretim okulu öğretmenlerinin görüşleri belirlenmeye çalışılmış ve bu görüşler ortaöğretim okulu öğretmenlerinin çalıştıkları okul türü, mesleki kıdemleri, mesleki kariyerleri ve yapılandırmacı eğitim konusunda aldıkları hizmet içi eğitim durumlarına göre karşılaştırılmıştır. Bu amaçla, Zonguldak il merkezine bağlı ortaöğretim okullarında çalışan 837 öğretmene araştırmacı tarafından oluşturulan veri toplama aracı gönderilmiş ve geriye dönen 644 anketin 640’ı geçerli kabul edilmiştir. 640 ortaokul öğretmenine ait toplanan veriler araştırma kapsamında SPSS programında seçkisiz olarak 320’şerli iki gruba ayrılmış, bu gruplardan birindeki veriler ölçeğin geçerlilik ve güvenirlilik çalışmalarında kullanılmış ve faktör analizi sonucunda 4 alt boyuttan oluşan veri toplama aracının güvenirlik düzeyi 0.97 olarak bulunmuştur. Güvenirlik çalışması yapılan veri toplama aracı araştırma ile ilgili verilerin elde edilmesi için diğer 320 kişilik gruba uygulanmış ve elde edilen sonuçlar araştırmacı tarafından belirlenen bağımsız değişkenler doğrultusunda ANOVA testi yapılarak karşılaştırılmıştır. Yapılan araştırma sonucunda öğretmen görüşlerine göre okul yöneticilerinin yapılandırmacı eğitim programının uygulanmasıyla ilgili olarak programın hedefleri ve gerekli materyallerin sağlanması boyutlarında öğretmenleri yönlendirme düzeyleri yüksek değerlendirilirken, öğretme-öğrenme süreci ve ölçme değerlendirme gibi teknik bilgi isteyen konularda öğretmenleri yönlendirme düzeyleri düşük görülmüştür.

Anahtar Kelimeler

Yapılandırmacı yaklaşım, yapılandırmacı eğitim programı, okul yöneticisi, yönlendirme düzeyi

Kaynakça

• Adıgüzel, A. (2009). Yenilenen ilköğretim programının uygulanması sürecinde karşılaşılan sorunlar.Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 17, 77- 94.
• Akpınar, B. ve Gezer, B. (2010). Öğrenen merkezli yeni eğitim yaklaşımlarının öğrenme-öğretme sürecine yansımaları.Dicle Üniversitesi Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi,14, 1-12.
• Arslan, A. (2009). Yapılandırmacı öğrenme yaklaşımı ve Türkçe öğretimi. AtatürkÜniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 13 (1), 143-154. Arslan, S. ve Özpınar, İ. (2008). Öğretmen nitelikleri: ilköğretim programlarının beklentileri ve eğitim fakültelerinin kazandırdıkları.Necatibey Eğitim Fakültesi Elektronik Fen ve Matematik Eğitimi Dergisi (EFMED), 2 (1), 38-63.
• Bağcı Kılıç, G. (2001). Oluşturmacı fen öğretimi.Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri Dergisi, 1 (1), 9-22.
• Balcı, A. (2007).Sosyal bilimlerde araştırma yöntem, teknik ve ilkeler(6.Baskı). Ankara: Pegem A Yayıncılık.
• Becerikli, A. (2006). İlköğretim okulu yöneticilerinin rehberlikle ilgili görevlerini yerine getirme düzeyleri (Yüksek lisans tezi). Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Büyüköztürk, Ş. (2007). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
• Büyüköztürk, Ş., Kılıç Ç. E., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2009).Bilimsel araştırma yöntemleri (4. Baskı).Ankara: Pegem Akademi.
• Can, N. (2007). İlköğretim okulu yöneticisinin bir öğretim lideri olarak yeni öğretim programlarının geliştirilmesi ve uygulanmasındaki yeterliliği.Eğitimde Kuram ve Uygulama, 3 (2), 228-244.
• Çınar, O.,Teyfur, E. ve Teyfur, M. (2006). İlköğretim okulu öğretmen ve yöneticilerinin yapılandırmacı eğitim yaklaşımı ve programı hakkındaki görüşleri.İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 7(11), 47Çiçek Sağlam, A. (2009). İlköğretim okulu yöneticilerinin öğretmenlere yönelik mesleki rehberlik görevlerini gerçekleştirme düzeyleri. IV. Ulusal Eğitim Yönetimi Kongresi Bildiriler Kitabı, Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
• Duman, B. (2008). Eğitimde çağdaş yaklaşımlar.Gürbüz Ocak (Edt.),Öğretim ilke ve yöntemleri, Ankara, Pegem A Akademi.
• Erden, M. (2009). Eğitimbilimlerine giriş.Ankara: Arkadaş Yayınevi.
• Gelbal, S. ve Kelecioğlu, H. (2007). Öğretmenlerin ölçme ve değerlendirme yöntemleri hakkındaki yeterlik algıları ve karşılaştıkları sorunlar.Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi (H. U. Journal of Education), 33, 135-145.
• Gömleksiz, M. N. ve Kan, A.Ü. (2007). Yeni ilköğretim programlarının dayandığı temel ilke ve yaklaşımlar.Doğu Anadolu Bölgesi Araştırmaları, 5 (2), 60-66.
• Gömleksiz, M. N. (2005). Yeni ilköğretim programının uygulamadaki etkililiğinin değerlendirilmesi.Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 5 ( 2), 339-384.
• Gözütok, F. D. (2003). Türkiye’de program geliştirme çalışmaları, Milli Eğitim Dergisi, 160, http://yayim.meb.gov.tr/dergiler/ 160/gozutok.htm, (Erişim Tarihi: 09/04/2011).
• Özden, Y. (2003). Öğrenme ve öğretme (6.baskı). Ankara: Pegem A Yayıncılık.
• Özgan, H. ve Turan, E. (2010). Yapılandırmacıyaklaşımın uygulanmasında karşılaşılan sorunların çözümüne yönelik öğretmenlerin yöneticilerden beklentileri.9. Ulusal Sınıf Öğretmenliği Eğitimi Sempozyumu Kitabı (s.724-729). Elazığ.
• Sabancı, A. (2009). Sınıf yönetiminin temelleri (2.Baskı). Mustafa Çelikten (Edt.), Yapılandırmacı yaklaşıma göre sınıf yönetimi, Ankara, Anı Yayıncılık.
• Sağlam Arslan, A., Devecioğlu Kaymakçı, Y. ve Arslan, S. (2009). Alternatif ölçme-değerlendirme etkinliklerinde karşılaşılan problemler: fen ve teknoloji öğretmenleri örneği.Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 28, 1‐12.
• Yapıcı, M. (2010) Yapılandırmacılık (2.Baskı). İbrahim Yıldırım (Edt.),Eğitim Psikolojisi, Ankara, Anı Yayıncılık.