Who Should Supervise Teachers?

Yıl 2013, Cilt: 6 Sayı: -ÖYGE Özel Sayısı, 98 - 121, 01.06.2013

Engin Aslanargun Süleyman Göksoy

Öz

The aim of this research is to determine the opinion of school teachers about super visionos schools in the context of super visors and principals. To investigate there search purpose, teachers who have been working at various positions in İstanbul have been included in study. Research data was collected by simply applied sampling method of qualitative research method for collecting data about super vision applications of educational institutions and 108 teachers who work at different kinds of schools were asked to answer 5 semi-structured, open-ended questions. Consequently, teachers seem to be more inclined supervisions of principals despite of some reservations rather than the actual supervision fulfilled by educational supervisors in Turkish Educational System. Eventhough teachers have some prejudices about the objectivity of principal supervision, they prefer principals simply they have chance to work in along period and have the possiblity of being supervised more closely than actual supervisory practice.

Anahtar Kelimeler

Teacher, supervision, education supervision, principal

Öğretmen Denetimini Kim Yapmalıdır?

Öz

Bu araştırmanın amacı temeldeeğitim denetmenleri ve okul müdürleri bağlamında öğretmen denetimine ilişkin öğretmen görüşlerini belirlemektir. Bu amaç doğrultusunda, İstanbul İlinde değişik eğitim kademelerinde görev yapan öğretmenleraraştırma grubu olarak belirlenmiştir. Araştırma verileri, eğitim kurumlarının denetim uygulamaları hakkında veri toplayabilmek için nitel araştırma tekniği ile yürütülmüş,amaçlı örneklem yöntemlerinden maksimum çeşitlilik örneklemesine uygun olarak okul müdürlerinden çalışma grubu oluşturulmuştur. Farklı okul türlerinde görev yapan 108 öğretmene, yarı yapılandırılmış, açık uçlu 5 soru yöneltilmiştir. Araştırma sonucunda Türk Eğitim Sisteminde taşra örgütlerinin denetlenmesinde asli unsur olarak yer alan eğitim denetmenlerinin uygulamalarının öğretmenlerce olumlu bulunmadığının dile getirilmesi bunun yerine bazı çekincelere karşın müdür denetiminin ön plana çıkarılması altı çizilmesi gereken en önemli hususlar arasındadır. Objektiflik kaygısı taşımalarına karşın mevcut denetim anlayışına göre öğretmenlerin daha yakın durduğu müdür değerlendirmesi, süreç değerlendirmesi ve performansın daha yakından izlenmesi açılarından tercih edilmektedir.

Anahtar Kelimeler

Öğretmen, denetim, eğitim denetmeni, okul müdürü

Kaynakça

• Aydın, M. (1984).Eğitimde Denetimsel Davranış. Ankara: Hatipoğlu Yayınevi. Aydın, M. (1998). Eğitim Yönetimi. Ankara: Hatipoğlu Yayınevi.
• Aksu, M.B. ve Mulla, E. (2009). İlköğretim Denetmenlerinin İnsan İlişkileri Yeterlikleri, 1. Uluslar Arası Katılımlı Ulusal Eğitim Denetimi Sempozyumu, Ankara: 22-23 Haziran.
• Ağaoğlu, E. (2002). Sınıf Yönetimi ile İlgili Genel Olgular. Sınıf Yönetimi. (Ed. Zeki Kaya). Ankara: Pegem Yayınları.
• Balcı, A. (1993). Etkili Okul. Ankara: Yavuz Dağıtım.
• Badavan, Y. (1994). InnovativeBehaviourandPrimary School SupervisorsInTurkey, Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 10, 31-41
• Başar, H. (1995). Öğretmenlerin Değerlendirilmesi. Ankara: Pegem A Yayınları. Başar, H. (1994). Sınıf Yönetimi. Ankara: Pegem A Yayınları.
• Başaran, İ. E. (1993). Eğitim Yönetimi. Ankara: Kadıoğlu Matbaacılık.
• Başaran, İ. E. (2000).Eğitim Yönetimi.Ankara: Kadıoğlu Matbaacılık.
• Beycioğlu, K. ve Dönmez, B. (2009). Eğitim Denetimini Yeniden Düşünmek. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 10 (2), 71-93.
• Bilen, M. (1996). Plandan Uygulamaya Öğretim. Ankara: Aydan Matbaası.
• Bursalıoğlu, Z. (2003). Eğitim Yönetiminde Teori ve Uygulama. Ankara: Pegem A Yayınları.
• Bursalıoğlu, Z. (1987). Okul Yönetiminde Yeni Yapı ve Davranış. Ankara: A.Ü. Eğitim Fakültesi.
• Canman, A. D. (1993). Personelin Değerlendirilmesinde Çağdaş Yaklaşımlar ve Türkiye’de Kamu Personelinin Değerlendirilmesi. Ankara: TODAIE Yayınları No:252.
• Carron, G. and De Grauwe, A. (1997). Currentissues in supervision: a literaturereview,Trends in schoolsupervision, International InstituteForEducational Planning, UNESCO.
• Corbin, J. ve Strauss, A. (2008). Basics of qualitativeresearch, techniquesandproceduresfordevelopinggroundedtheory, (3rd Ed.), Los Angeles: Sage.
• Çakır, Ş. (2006). Okul Müdürünü Anlamak. Okul Yönetimlerini Geliştirme Programı, Ankara: İlköğretim Genel Müdürlüğü.
• Drysdale, L.,Goode, H. andGurr, D. (2009). An Australian Model Of Successful School Leadership. Journal Of Educational Administration, 47, 697-708.
• EARGED (2002). Okulda Performans Yönetimi Modeli. Milli Eğitim Bakanlığı, Eğitimi Araştırma ve Geliştirme Dairesi Başkanlığı Yayınları, Ankara.
• EURYDICE, (2012). Key Data on Learning andInnovationthrough ICT at School in Retrieved 08, 2012 fromhttp://eacea.ec.europa.eu/education/eurydice/documents/k ey_data_series/129EN.pdf
• Eren, E. (1993). Yönetim Psikolojisi, 4. Basım, İstanbul: Beta Basım Yayım Dağıtım A.Ş.
• Kart, C. (2009). Hasan Ali Yücel’den Günümüze Bilim ve Eğitim Politikaları. Çağdaş Eğitim Dergisi,361, 37-41.
• Kaya, Y. K. (1999). Eğitim Yönetimi: Kuram ve Türkiye’ deki Uygulama, Baskı, Ankara: Setofset, Kaya, Y. K. (1991). Eğitim Yönetimi. Ankara: Bilim Yayınları.
• Koçak, K. (1991). Yatılı İlköğretim Bölge Okullarında Denetim. (Yayınlanmamış TODAİE Bil. Uz. Tezi) Ankara Üniversitesi.
• Kuş, E. (2009). Nicel-Nitel Araştırma Teknikleri. 3.Baskı. Ankara: Anı Yayınları.
• Lillis, K, M. (1992). Improvingbasiceducation: preconditionsforsuccessfulinspectionandsupervision implicationsfortraining, IIEP researchandstudiesprogrammeIncreasingandimprovingthequalit y of basiceducation, International InstituteforEducational Planning, U N E S C O.
• MEB, (1995).Öğretmen Değerlendirme. Ankara: MEB Basımevi.
• Oliva, P.F andPawlas, G.E. (2004). SupervisionForToday’s Schools. New York: Longman.
• Özden, Y. (1999). Yüksek Öğretimde Dönüşüm, Eğitimde Yeni Değerler, Ankara, Pegem A yayıncılık.
• Rutrough, J.E. (1957). TheSupervisor’s Role In Personel Administration, EducationalLeadership, December, 249-255.
• Sağır, M. (2011). İlköğretim Okulu Yöneticilerinin Öğretimsel Liderlik Rolleri Ve Karşılaştıkları Sorunlar.Yayımlanmamış Doktora Tezi, Abant İzzet Baysal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Bolu.
• Samancı, O., Taşçıoğlu, N. ve Çetin, İ. (2009). İlköğretimde Görev Yapan Öğretmenlerin Müfettişlerden Beklentileri,1. Uluslar Arası Katılımlı Ulusal Eğitim Denetimi Sempozyumu, Ankara: 22-23 Haziran.
• Seylim, E. (2009). MEB İlköğretim Müfettişleri Başkanlıkları Rehberlik ve Teftiş Yönergesinin Bazı Maddelerinin Uygulanması Hakkında İlköğretim Öğretmenlerinin ve Müfettişlerinin Görüşleri, 1. Uluslar Arası Katılımlı Ulusal Eğitim Denetimi Sempozyumu, Ankara: 22-23 Haziran.
• Sergiovanni, T.J. (1977). ReformingTeacher Evaluation: NaturalisticAlternatives, EducationalLeadership, May, 602-607.
• UNESCO. (2007). RolesandFunctions of Supervisors, Reforming School SupervisionforQualityImprovement, International InstituteForEducational Planning, UNESCO.
• Willis, J. W. (2007). Foundation of QualitativeResearch:Interpretiveand Critical Approach, USA: Sage.
• Yavuz, M. ve Yıldırım, A. (2009). İlköğretim Müfettişlerinin seçimi ve Yetiştirilmelerine İlişkin Öğretmen Görüşleri,1. Uluslararası Katılımlı Ulusal Eğitim Denetimi Sempozyumu, Ankara: 22-23 Haziran.
• Yaman, E. (2009). Müfettişlerin Rehberlik Rollerini Rehber Öğretmenler Değerlendiriyor, International Online Journal of EducationalSciences, 1 (1), 106-123.
• Yıldırım, A., Şimşek, H. (2008). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri, (5. bs.), Ankara: Seçkin.
• Yıldırım, İ. Ve Koçak, Ş. (2008) Eğitim Denetiminde İlköğretim Müfettişleri Yetiştirilmesi ve Sorunları. 2010 Tarihinde Http://www.Cu.Edu.Tr/İnsanlar/Kocaks/ Adresinden Alınmıştır.
• Yılmaz, K. (2009). Okul Müdürlerinin Denetim Görevi, İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 10 (1), 19-35