This study aims to investigate the impact of urban factors on the happiness of the population in MINT countries (Mexico, Indonesia, Nigeria and Turkey). Happiness is a multidimensional phenomenon that cannot be explained by the subjective life satisfaction of individuals alone. In this context, the study analyses the impact of environmental (CO₂ emissions), economic (gross domestic product per capita - GDP) and social (unemployment rate) variables on individuals' life satisfaction. The data is compiled from World Bank and World Happiness Report sources between 2010 and 2022. The study uses K-means cluster analysis to classify countries into groups with similar characteristics. Using the elbow method, the ideal number of clusters was determined to be three, and countries were divided into three clusters accordingly. As a result of the analysis, Indonesia and Nigeria are in the first cluster with similar economic and environmental characteristics; Mexico, with high happiness and economic prosperity, is in the second cluster; and Turkey, which has unemployment and environmental problems despite its high GDP, is in the third cluster.The results show that economic growth alone is not enough to increase happiness; factors such as unemployment rate and environmental pollution significantly affect individuals' life satisfaction. In the case of Turkey in particular, high GDP is not directly associated with high levels of happiness. Moreover, the happiness of individuals in countries with low carbon emissions is also found to vary according to economic conditions. These findings emphasise that environmental and social indicators, as well as economic data, should be taken into account when designing sustainable urbanisation and welfare policies.
SLO-2025-226
Bu çalışma, MINT (Meksika, Endonezya, Nijerya ve Türkiye) ülkelerinde kentsel faktörlerin nüfusun mutluluğu üzerindeki etkisini incelemeyi amaçlamaktadır. Mutluluk, yalnızca bireylerin öznel yaşam memnuniyetleriyle açıklanamayacak kadar çok boyutlu bir olgudur. Bu bağlamda çalışma, çevresel (CO₂ emisyonu), ekonomik (kişi başına düşen gayri safi yurt içi hasıla - GSYİH) ve sosyal (işsizlik oranı) değişkenlerin bireylerin yaşam memnuniyeti üzerindeki etkilerini analiz etmektedir. Veriler, 2010-2022 yılları arasında World Bank Data ve World Happiness Report kaynaklarından derlenmiştir.Araştırmada, K-means kümeleme analizi yöntemi kullanılarak ülkeler benzer özellikler gösteren gruplara ayrılmıştır. Elbow yöntemiyle ideal küme sayısı üç olarak belirlenmiş ve ülkeler bu doğrultuda üç kümeye ayrılmıştır. Analiz sonucunda, Endonezya ve Nijerya benzer ekonomik ve çevresel özellikleriyle birinci kümede yer alırken; yüksek mutluluk skoru ve ekonomik refaha sahip Meksika ikinci kümede, yüksek GSYİH’sine rağmen işsizlik ve çevresel sorunlar yaşayan Türkiye ise üçüncü kümede yer almıştır. Sonuçlar, yalnızca ekonomik büyümenin mutluluğu artırmaya yetmediğini; işsizlik oranı ve çevresel kirlilik gibi faktörlerin bireylerin yaşam memnuniyetini önemli ölçüde etkilediğini göstermektedir. Özellikle Türkiye örneğinde, yüksek GSYİH’nin yüksek mutluluk seviyesiyle doğrudan ilişkilendirilmediği gözlemlenmiştir. Ayrıca, düşük CO₂ emisyonuna sahip ülkelerdeki bireylerin mutluluk düzeylerinin de ekonomik koşullara bağlı olarak değiştiği ortaya konmuştur. Bu bulgular, sürdürülebilir kentleşme ve refah politikalarının şekillendirilmesinde ekonomik verilerin yanı sıra çevresel ve sosyal göstergelerin de dikkate alınması gerektiğini vurgulamaktadır.
SLO-2025-226
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Kentsel Politika, İşletme |
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Proje Numarası | SLO-2025-226 |
Erken Görünüm Tarihi | 22 Eylül 2025 |
Yayımlanma Tarihi | 1 Ekim 2025 |
Gönderilme Tarihi | 21 Haziran 2025 |
Kabul Tarihi | 5 Eylül 2025 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2025 Cilt: 7 Sayı: 13 |