Türkiye’de Gençlerin Dijital Siyasal Katılımlarına Yönelik Bir Araştırma

Yıl 2024, Sayı: 14, 46 - 80, 28.10.2024

Zekeriya Sarıhan , Raci Taşcıoğlu

https://doi.org/10.32739/etkilesim.2024.7.14.260

Öz

Yurttaşların siyasal alan içerisinde varlık gösterebilmeleri, karar alma ve politika oluşturma süreçlerine aktif katılımları günümüz doğrudan demokrasi anlayışının bir tezahürü olarak karşımıza çıkmaktadır. Tarihsel süreç içerisinde yurttaşların çeşitli araç, yöntem ve tekniklerle siyasal iktidar ya da politik
aktörleri etkilemeye çalışarak kendi lehlerine dönük kararlar alınması için girişimlerde bulundukları görülmektedir. Ancak günümüzde gerek devlet politikaları gerekse yurttaşların kendi tutumlarıyla politik alandan uzak durdukları görülmektedir. Bu çalışmada önemli bir seçmen kitlesi olarak karşımıza çıkan ilk kez oy kullanacak gençlerin dijitalleşen siyasete katılım düzeyi ve boyutlarının ortaya koyulması amaçlanmaktadır. Çalışmanın amacı doğrultusunda araştırmanın evrenini 2023 genel seçimlerinde ilk kez oy kullanacak gençler oluştururken örneklemini ise bu evrenden olasılığa dayalı olmayan örnekleme yöntemlerinden kolayda örneklem ile belirlenen 17-22 yaş aralığında bulunan 646 üniversite öğrencisi oluşturmaktadır. Araştırmada nicel araştırma yöntemlerinden yararlanılarak veriler anket tekniğiyle elde edilmiş olup bu veriler SPSS 22 paket programı ile analiz edilerek değerlendirilmiştir. Çalışmada gençlerin dijitalleşen siyasete katılım düzeylerinin düşük olduğu sonucuna ulaşılmıştır.

Anahtar Kelimeler

gençler, doğrudan demokrasi, dijitalleşen siyaset, siyasal katılım.

A Study on Youth’s Digital Political Participation in Türkiye

Öz

Citizens’ existence in the political arena and their active initiatives in the decision-making and policy-making process represent a manifestation of today's understanding of direct democracy. In the historical process, we see that when citizens are able to influence political power or political actors with various tools, methods, and techniques, they are eventually able to make decisions in their favor. Today, however, it can be seen that citizens are staying away from the political field either by their own choice or through state policy. The purpose of this study is to reveal the participation rate and dimension of first-time young voters, who are one of the most important groups of voters, in digitalized politics. While target of the study is constituted by young people that will vote for the first time in the 2023 general elections, the sample chosen for this research includes 646 university students between the ages of 17 and 22, determined by simple measurement, one of the non-probability operating methods from this universe. Research data was obtained by using the quantitative research methods and the questionnaire technique. In this respect, the analysis was performed with the SPSS 22 package program. The study concludes that the participation of young people in digitalized politics is low.

Anahtar Kelimeler

youth, direct democracy, digitalised politics, political participation.

Kaynakça

• Abdu, S. D., Mohamad, B., & Muda, S. (2017, 2 Şubat). Youth online political participation: The role of Facebook use, interactivity, quality information and political interest [Konferans Tam Metin]. SHS Web of Conferences (Vol. 33, p. 00080). EDP Sciences.
• Abdulrauf, A. A., Hamid, N. B. A., & Ishak, M. S. B. (2015). Social media and youth online political participation: Perspectives on cognitive engagement. New Media and Mass Communication, 44, 8-15.
• Acar, E., & Becel, Y. (2021). Üniversite gençliğinin gönüllü siyasal katılımı: Kütahya Dumlupınar Üniversitesi İ.İ.B.F öğrencileri üzerine uygulamalı bir çalışma. Uluslararası Sosyal ve Ekonomik Çalışmalar Dergisi, 1(2), 15-35.
• Akgül, A., & Çevik, O. (2003). İstatistiksel analiz teknikleri SPSS’te işletme yönetimi uygulamaları. Emek Ofset.
• Alarabiat, A., Soares, D. S., & Estevez, E. (2016, 5-8 Eylül). Electronic participation with a special reference to social media- a literature review [Konferans Tam Metin]. International Conference on Electronic Participation. Springer International Publishing.
• Anduiza, E., Cantijoch, M., & Gallego, A. (2009). Political participation and the internet. Information, Communication & Society, 12(6), 860-878.
• Bastien, F., Dumouchel, D., Jansen, H., Giasson, T., Koop, R., & Small, T. A. (2015). Towards new patterns of political engagement? Canadians' participation in the digital era [Paper presented to the Annual Meeting of the Canadian Political Science Association].
• Bengtsson, A., & Christensen, H. S. (2012). The political competence of ınternet participation evidence from Finland. B. D. Loader & D. Mercea (Eds.), Social media and democracy ınnovations in participatory politics içinde (ss. 131-149). Routledge Taylor & Francis Group.
• Bode, L., Vraga, E. K., Borah, P., & Shah, D. V. (2014). A new space for political behavior: Political social networking and its democratic consequences. Journal of Computer-Mediated Communication, 19, 414-429.
• Bosi, L., Lavizzari, A., & Portos, M. (2021). The impact of intolerance on young people’s online political participation. Politics, 1-31.
• Calenda, D., & Meijer, A. (2009). Young people, the internet and political participation. Information, Communication & Society, 12(6), 879-898.
• Carpenter, S. (2018). Ten steps in scale development and reporting: A guide for researchers. Communication Methods and Measures, 12(1), 25-44.
• Cohen, L., Manion, L., & Morrison, K. (2007). Research methods in education. Taylor and Francis.
• Çengel, M., & Kaygısız, Ü. (2021). Siyasal katılımda sosyal ağların rolü: Üniversite öğrencileri üzerine bir araştırma. Sosyal, Beşerî ve İdari Bilimler Dergisi, 4(7), 631-650.
• Çengel, M. (2019). Siyasal katılımda sosyal ağların rolü: Üniversite öğrencileri üzerine bir araştırma (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• De-la-Garza-Montemayor, D. J., Peña-Ramos, J. A., & Recuero-López, F. (2019). Online political participation of young people in Mexico, Spain and Chile. Comunicar, 27(61), 78-87.
• DataReportal. (2021). Digital 2021: Global overview report. 09 Ekim 2021 tarihinde https://datareportal.com/reports/ digital-2021-global-overview-report adresinden erişilmiştir.
• Diou, N. A., Mahar, S. A., Ibupoto, M. H., & Dahar, S. H. (2018). Integration of political participation and media of youth- a study of Khairpur City, Sindh, Pakistan. Open Journal of Social Sciences, 6, 266-276.
• Ekiz, D. (2020). Bilimsel araştırma yöntemleri yaklaşım, yöntem ve teknikler. Anı Yayıncılık.
• Elciyar, K. (2016). Sosyal medyanın üniversite öğrencilerinin siyasal katılım davranışlarına etkisi (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Erdoğan, E. (2017). İnternet ve siyasal katılım: Türkiye gençliği üzerinden bir değerlendirme. Gençlik Araştırmaları Dergisi, 5(13), 5-30.
• Grishchenko, N. (2020). The gap not only closes: Resistance and reverse shifts in the digital divide in Russia. Telecommunications Policy, 44, 1-15.
• Güler, A., Halıcıoğlu, M. B., & Taşğın, S. (2015). Sosyal bilimlerde nitel araştırma. Seçkin Yayıncılık.
• Güler, Ş., & Sezgin, M. (2019). Twitter’da siyasal katılım ölçeği. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 9(2), 517-530.
• Gürel, E. (2023). Dijital medyada siyasal iletişim ve Z kuşağı üniversite öğrencileri: İstanbul özelinde çevrimiçi siyasal katılım üzerine bir araştırma (Yayımlanmamış doktora tezi). Maltepe Üniversitesi Lisansüstü Eğitim Enstitüsü.
• Güriş, S., & Astar, M. (2019). Bilimsel araştırmalarda SPSS ile istatistik. Der Yayınları.
• Güven, S. (2017). Siyasal iletişim sürecinin dönüşümü, siyasal katılım ve iletişim teknolojileri. The Turkish Online Journal of Design, Art and Communication, 7(2), 175-191.
• Halim, H., Mohamad, B., Dauda, S. A., Azizan, F. L., & Akanmu, M. D. (2021). Association of online political participation with social media usage, perceived information quality, political interest and political knowledge among Malaysian youth: Structural equation model analysis. Cogent Social Sciences, 7(1), 1-20.
• Himelboim, I., Lariscy, R. W., Tinkham, S. F., & Sweetser, K. D. (2012). Social media and online political communication: The role of interpersonal informational trust and openness. Journal of Broadcasting & Electronic Media, 56(1), 92-115.
• Howard, P. N., & Parks, M. R. (2012). Social media and political change: Capacity, constraint, and consequence. Journal of Communication, 62(2), 359-362.
• Johnson, T. J., & Kaye, B. K. (2003). A boost or bust for democracy? How the web influenced political attitudes and behaviors in the 1996 and 2000 presidential elections. Politics, 8(3), 9-34.
• Jung, N., Kim, Y., & Zúñiga, H. Gil de. (2011). The mediating role of knowledge and efficacy in the effects of communication on political participation. Mass Communication and Society, 14(4), 407-430.
• Karagöz, Y. (2019). SPSS Amos meta uygulamalı nitel- nicel- karma bilimsel araştırma yöntemleri ve yayın etiği. Nobel Akademik Yayıncılık.
• Karpf, D. (2016). Analytic activism: Digital listening and the new political strategy. Oxford University Press.
• Kayış, E. U. (2010). Tanımlayıcı istatistikler. Ş. Kalaycı (Ed.), SPSS uygulamalı çok değişkenli istatistik teknikleri içinde (ss. 404-419). Asil Yayınları.
• Keating, A., & Melis, G. (2017). Social media and youth political engagement: Preaching to the converted or providing a new voice for youth?. The British Journal of Politics and International Relations, 1-18.
• Kim, H-Y. (2013). Statistical notes for clinical researchers: Assessing normal distribution (2) using skewness and kurtosis. Restorative dentistry & endodontics, 38(1), 52-54.
• Kim, Y., & Chen, H. T. (2016). Social media and online political participation: the mediating role of exposure to cross-cutting and like-minded perspectives. Telematics and Informatics, 33, 320-330.
• Kline, R. B. (2009). Becoming a behavioral science researcher a guide to producing research that matters. The Guilford Publications.
• Konsongsaen, P. (2021). Thai millennials online participation engagement: Investigating mechanisms behind their motivation (Yayımlanmamış doktora tezi). The Graduate School of Bangkok University.
• Kutlu, A. (2018, 15-17 Aralık). The internet and politics: Transformation of political communication. [Konferans Tam Metin]. International Conference on Research in Humanities and Social Sciences. ICRHS.
• Lorcu, F. (2015). Örneklerle veri analizi SPSS uygulamalı. Detay Yayıncılık.
• Macintosh, A. (2004, 05-08 Ocak). Characterizing e-participation in policy-making [Konferans Tam Metin]. 37th Annual Hawaii International Conference on System Sciences. IEEE.
• ---------------- (2006). eParticipation in policy-making: The research and the challenges. P. M. Cunningham & M. Cunningham (Eds.), Exploiting the knowledge economy: Issues, applications and case studies içinde (ss. 364-369). IOS Press.
• Norris, P. (2001). Digital divide civic engagement, ınformation poverty, and the internet worldwide. Cambridge University Press.
• Omotayo, F. O. & Folorunso, M. B. (2020). Use of social media for political participation by youths in Oyo State, Nigeria. JeDEM, 12(1), 132-157.
• Orfan, S. N. (2020). Political participation of Afghan youths on Facebook: A case study of Northeastern Afghanistan. Cogent Social Sciences, 7(1), 1-20.
• Pap, A., Ham, M., & Bilandzic, K. (2018). Does social media usage influence youth’s interest in politics?. International Journal of Multidisciplinarity in Business and Science, 4(5), 84-90.
• Peat, J., & Barton, B. (2005). Medical statistics a guide to data analysis and critical appraisal. BMJ Books.
• Punch, F. K. (2005). Sosyal araştırmalara giriş nicel ve nitel yaklaşımlar (D. Bayrak, H. B. Arslan & Z. Akyüz, Çev.). Siyasal Kitabevi.
• Sæbø, Ø., Rose, J., & Flak, L. S. (2008). The shape of eparticipation: Characterizing an emerging research area. Government Information Quarterly, 25, 400-428.
• Sarıhan, Z. (2023). Dijitalleşen siyasete katılım bağlamında Z kuşağı: Siyasi partilerin iletişim stratejileri üzerine bir inceleme (Yayımlanmamış doktora tezi). Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Shah, D. V., Cho, J., Eveland, W., & Kwak, N. (2005). Information and expression in a digital age modeling internet effects on civic participation. Communication Research, 32(5), 531-565.
• Sığrı, Ü. (2018). Nitel araştırma yöntemleri. İstanbul: Beta Yayıncılık.
• Sönmez, V., & Alacapınar, F. G. (2019). Örneklendirilmiş bilimsel araştırma yöntemleri. Anı Yayıncılık.
• Steinbach, M., Wilker, N., & Schöttle, S. (2020). E-participation on the local level- a census survey approach for researching its implementation. Journal of Information Technology & Politics, 17(1), 12-32.
• Telli Aydemir, A. (Der.). (2011). Katılımın “e-hali” gençlerin sanal alemi. Alternatif Bilişim.
• Törenli, N., & Kıyan, Z. (2020). Yeni medyalara endeksli bir siyaset tarzı olarak e- katılım. H. Hüner & C. Yaşın (Eds.), Yeni medya, toplumsal ve siyasal iletişim içinde (ss. 207-224). Ütopya Yayınevi.
• Ural, A., & Kılıç, İ. (2021). Bilimsel araştırma süreci ve SPSS ile veri analizi. Detay Yayıncılık.
• Vaccari, C., & Valeriani, A. (2021). Outside the buble social media and political participation in western democracies. Oxford Scholarship Online.
• Valenzuela, S., Kim, Y., & Zúñiga, H. Gil de. (2012). Social networks that matter: Exploring the role of political discussion for online political participation. International Journal of Public Opinion Research, 24(2), 163-184.
• Waeterloos, C., Walrave, M., & Ponnet, K. (2021). Designing and validating the social media political participation scale: An instrument to measure political participation on social media. Technology in Society, 64, 1-9.
• We Are Social. (2021). Digital 2021 report. https://wearesocial.com/digital-2021.
• Wirtz, B. W., Daiser, P., & Binkowska, B. (2018). E-participation: A strategic framework. International Journal of Public Administration, 41(1), 1-12.
• Woolley, S. C., & Howard, P. N. (2016). Political communication, computational propaganda, and autonomous agents: Introduction. International Journal of Communication, 10, 4882-4890.
• Yang, H. C., & DeHart, J. L. (2016). Social media use and online political participation among college students during the US election 2012. Social Media + Society, 1-18.
• Yazıcıoğlu, Y., & Erdoğan, S. (2007). SPSS uygulamalı bilimsel araştırma yöntemleri. Detay Yayıncılık.
• Yıldırım, B. (2018). Dijital siyaset: Yeni medya ve siyasal iletişim. R. Taşcıoğlu (Ed.), Siyasal iletişim içinde (ss. 282-321). Atatürk Üniversitesi Açıköğretim Fakültesi Yayını.
• Yun, S., & Chang, W. Y. (2011). New media and political socialization of teenagers: the case of the 2008 candlelight protests in Korea. Asian Perspective, 35(1), 135-162.
• Zaheer, L. (2016). Use of social media and political participation among university students. Pakistan Vision, 17(1), 278-299.
• Zhong, F., Li, P., & Xi, J. (2022). A survey on online political participation, social capital, and well-being in social media users- based on the second phase of the third (2019) TCS Taiwan Communication Survey database. Front. Psychol, 12, 1-11.
• Zúñiga, H., Gil de., Molyneux, L., & Zheng, P. (2014). Social media, political expression, and political participation: panel analysis of lagged and concurrent relationships. Journal of Communication, 64, 612-634.