Aşk Evliliği Yapan Bireylerin Yaşam Doyumlarının Çeşitli Değişkenlere Göre İncelenmesi

Yıl 2024, Cilt: 8 Sayı: 16, 99 - 109

Tümay Nurcan Ersoy Emre Demirtaş , Mahmut Yaran

https://doi.org/10.31461/ybpd.1531287

Öz

Araştırma 18 yaş üstünde aşk evliliği yapan bireylerin yaşam doyumları arasındaki ilişkiyi incelemek amacıyla yapılan ilişkisel tarama modelinde bir çalışmadır. Bu araştırmanın evrenini aşk evliliği yapan bireyler oluşturmaktadır. Araştırmanın örneklem grubu ise evreni yansıtacak şekilde tesadüfi örnekleme metodu kullanılarak seçilmiştir. Olası veri kayıpları göz önüne alınarak Google Forms aracılığı ile oluşturulan anket 479 bireye uygulanmıştır. Uygulanan kişiler arasından aşk evliliği yaptığını belirten 381 kişi araştırmanın örneklem grubu olarak seçilmiştir. Araştırmaya katılan kişilere “Kişisel Bilgi Formu” ve “Yaşam Doyumu Ölçeği” uygulanmıştır. Verilerin istatistiksel değerlendirilmesinde ilk olarak normallik varsayımı Kolmogorov-Smirnov ve çarpıklık basıklık skorları ile incelenmiştir (p>0.05). Çalışmada, ölçek toplam puanlarının cinsiyet, çalışma durumu, eş çalışma durumu ve psikolojik destek alma durumu değişkenlerine göre farklılık gösterip göstermediği Student t-test, yaş, öğrenim durumu, evlilik önceliği, çocuk sayısı, gelir düzeyi değişkenlerine göre farklılık gösterip göstermediği ise Tek Yönlü Varyans Analizi ve Tukey Çoklu Karşılaştırma Testi ile belirlenmiştir. Tüm istatistiksel hesaplamalarda SPSS 22 programı kullanılmıştır. Elde edilen sonuçlara göre Yaşam Doyumu Ölçeği puanının aşk evliliği yapan bireylerin cinsiyet, psikolojik destek alma, gelir düzeyi, eğitim durumu, eşin çalışma durumuna göre anlamlı düzeyde farklılaşma gösterdiği görülmüştür. Yaşam Doyumu Ölçeği puanına göre çocuk sayısı, yaş, çalışma durumuna göre anlamlı şekilde farklılaşma olmadığı görülmüştür.

Anahtar Kelimeler

Aile Danışmanlığı, Yaşam Doyumu, Aşk evliliği, Evli Bireyler

Etik Beyan

Araştırmanın Etik Kurul Onayı Ondokuz Mayıs Üniversitesi Sosyal ve Beşeri Bilimler Araştırmaları Etik Kurulu'ndan 25.11.2022 tarihinde 2022-948 karar sayısı ile onaylanarak etik açıdan uygun bulunmuştur.

Investigation of Life Satisfaction of Individuals in Love Marriage According to Various Variables

Öz

Life satisfaction emerges as an important concept for building healthy societies and enabling individuals to lead peaceful lives. This study is a relational screening model aimed at examining the relationship between life satisfaction and individuals who have entered into love marriages, specifically those over the age of 18. The population of the study consists of individuals who are in love marriages. The sample group of the study was selected using a random sampling method to reflect the population. Considering potential data loss, a survey created via Google Forms was administered to 479 individuals. Out of these, 381 people who identified as being in love marriages were chosen as the sample group for the study. The participants were given a "Personal Information Form" and a "Life Satisfaction Scale" In analyzing the obtained data, normality distributions were first evaluated using Kolmogorov-Smirnov Tests and skewness-kurtosis scores (p>0.05). The differences in the total scores of the Life Satisfaction Scale according to variables such as gender, employment status, spouse's employment status, and psychological support were examined using the Student's t-test. Variations based on age, educational level, marriage priority, number of children, and income level were analyzed using ANOVA and Post-Hoc Tukey Tests. SPSS 22 was used for the entire analysis process. According to the results, significant differences were found in life satisfaction scale scores based on gender, psychological support, income level, education level, and the employment status of the spouse. However, no significant differences were observed in life satisfaction scores based on the number of children, age, and employment status.

Anahtar Kelimeler

Family Counselling, Life Satisfaction, Love Marriage, Married Individuals

Kaynakça

• Bacanlı, H. (2001). Eş tercihleri, Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 2(15), 7-16.
• Braun, P.W. (1977). Psychological well-being and location in the social structure. Dissertation Abstracts International Section A: Humanities and Social Sciences, 38(4-A), 2351.
• Campbell, A. (1981). The sense of well-being in America: Recent patterns and trends. Cambridge University Press.
• Campbell, A., Converse, P.E., & Rodgers, W.L. (1976). The quality of American life: Perceptions, evaluations, and satisfactions. Russell Sage Foundation.
• Cenkseven, F. ve Akbaş, T. (2007). Üniversite öğrencilerinde öznel ve psikolojik iyi olmanın yordayıcılarının incelenmesi. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 3(27), 43-65.
• Dağlı, A., & Baysal, N. (2016). Yaşam Doyumu Ölçeğinin Türkçe’ye uyarlanmasi: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 15(59), 1250-1263.
• Diener, E.D., Emmons, R.A., Larsen, R.J., & Griffin, S. (1985). The Satisfaction with Lifescale. Journal of Personality Assessment, 49(1), 71-75.
• Fincham, F.D. (2003). Communication in marriage. The Routledge Handbook of Family Communication, 107-128.
• George, D., & Mallery, M. (2010). SPSS for Windows Step by Step: A Simple Guide and Reference, 17.0 update (10a ed.) Boston: Pearson.
• Göncü, H.A. (2014). Evlilik İlişkilerini gerçekleştirme programının evli bireylerin evlilik uyum düzeyine etkisi. Yüksek Lisans Tezi. İstanbul: Fatih Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Grau, I., & Bierhoff, H.W. (Eds.). (2013). Sozialpsychologie der Partnerschaft. Springer-Verlag.
• Henrich, J., Boyd, R., & Richerson, P.J. (2012). The puzzle of monogamous marriage. Philosophical Transactions of the Royal Society B: Biological Sciences, 367(1589), 657-669.
• Karasar, N. (1999). Bilimsel araştırma yöntemi: Kavramlar. ilkeler, teknikler, Ankara: Nobel Yayınevi.
• Kırlılar, A. (2021). Flört şiddetine maruz kalmış kadınlarda baş etme yöntemleri ve yaşam doyumu ile ilişkisi. Yüksek Lisans Tezi. İstanbul: Üsküdar Üniversitesi Bağımlılık ve Adli Bilimler Enstitüsü.
• Kiecolt-Glaser, J.K., & Newton, T.L. (2001). Marriage and health: His and hers. Psychological Bulletin, 127(4), 472.
• Köker, S. (1991). Normal ve sorunlu ergenlerin yaşam doyumu düzeyinin karşılaştırılması. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Ankara: Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Møller, V. (1996). Hanehalkı memnuniyeti: Geçmiş, şimdiki zaman ve gelecek perspektifleri. Güney Afrika Kalkınması , 13(2), 237-254.
• Özgüven, İ.E. (1997). Cinsellik ve cinsel yaşam. Pdrem Yayınları, Ankara.
• Öziş, G. (2016). Evlilik yaşam doyumunun algılanan ebeveyn ilişkisi, psikolojik dayanıklılık ve dinsel inanç gücü açısından incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi. Sakarya: Sakarya Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
• Özuğurlu, K. (1990). Evlilik raporu (3. Baskı). İstanbul: Altın Kitaplar Yayınevi.
• Proctor, C.L., Linley, P.A., & Maltby, J. (2009). Youth life satisfaction: A review of the literature. Journal of Happiness Studies, 10, 583-630.
• Sassler, S., & Lichter, D.T. (2020). Cohabitation and marriage: Complexity and diversity in union‐formation patterns. Journal of Marriage and Family, 82(1), 35-61.
• Scheidler, J.A. (2008). Effects of perceived stress and perceived social support on marital satisfaction in doctoral students. Unpublished Doctoral Dissertation, Walden University, Washington, USA.
• Shichman, S., & Cooper, E. (1984). Life satisfaction and sex-role concept. Sex Roles, 11, 227-240.
• Temiz, K. (2010). Görme engellilerde ruhsal belirtilerin, yaşam doyumunun ve stresle baş etme tarzlarının araştırılması. Uzmanlık Tezi. Malatya: İnönü Üniversitesi Tıp Fakültesi.
• Tuzgölü-Dost, M. (2007). Üniversite öğrencilerinin yaşam doyumunun bazı değişkenlere göre incelenmesi. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 22(2), 133-137.
• Tuzgölü-Dost,M. (2010). Güney Afrikada ve Türkiyedeki üniversite öğrencilerinin bazı değişkenlere göre öznel iyi oluş ve yaşam doyumlarının incelenmesi. Eğitim ve Bilim Dergisi, 35 (158), 75-89.
• Villa, M.B., & Del Prette, Z.A.P. (2013). Marital satisfaction: The role of husband’s and wife’s social skills. Paidéia Ribeirão Preto, 23(56), 379-387.
• Waite, L.J. (1995). Does marriage matter?. Demography, 32(4), 483-507.
• Williams, K. (2003). Has the future of marriage arrived? A contemporary examination of gender, marriage and psychological well-being. Journal of Health and Social Behavior, 44, 470-487.
• Yıldırım, A., & Şimşek, H. (2018). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Seçkin Yayıncılık.
• Yılmaz, E. ve Aslan, H. (2013). Öğretmenlerin iş yerindeki yalnızlıkları ve yaşam doyumları arasındaki ilişkinin incelenmesi. Pegem Eğitim ve Öğretim Dergisi, 3(3), 59-69.