Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Local Governments, Digital Communication and Citizen Participation: The Case of Cittaslow (Slow City) Şavşat

Yıl 2024, Sayı: 17, 143 - 173, 26.12.2024
https://doi.org/10.55609/yenimedya.1549805

Öz

Participation in formulating and implementing policies in local governments is crucial for democratic practices. Citizen participation allows different views and interests to be expressed, evaluated, and even compromised on a common ground in decision-making processes. In addition to traditional media, the opportunities we experience today as part of the digitalization process have an important place in creating and delivering public services and policies to the public. This article examines digital communication and citizen participation in local governments based on the Cittaslow movement. The Cittaslow movement is an organization that values local participation and attaches importance to public participation in member cities for its sustainability. This study obtained data through case analysis, content analysis, and in-depth interviews. In this context, the local government of Şavşat district, which has the title of Cittaslow, is the “locus” of the study. The content on the website of Şavşat Municipality, which has successful practices in utilizing digital communication media and tools to ensure citizen participation in local governments, was analyzed by taking into account “local participation stages, local participation areas, the nature of local participation and participation mechanisms.” In addition, in-depth interviews were conducted with the officials responsible for managing the website, and questions were asked about the role of the website in ensuring and developing local participation. As a result, according to the study's findings, Şavşat Municipality attaches importance to local participation, adopts a management approach that enables participation, and utilizes digital communication opportunities for this purpose.

Kaynakça

  • Akay, H. (2016). Yerel yönetimlerde katılımcı mekanizmalar ve süreçler. Türkiye Avrupa Vakfı.
  • Apaydın, N. (2023). Yeni iletişim teknolojileri, dijital katılım pratikleri ve yerel yönetimler: Kağıthane belediyesi örneği. [Yayımlanmamış Doktora Tezi]. İstanbul Ticaret Üniversitesi.
  • Asrak Hasdemir, T. (2019). Kamusal iletişim ve bilgi edinme hakkı Türkiye-Avrupa Birliği örnekleri. Siyasal Kitabevi.
  • Ayaz, O. (2024). Yerel yönetimlerde dijitalleşme ve e-belediyecilik: Dünya ve Türkiye örnekleri. [Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi]. Bilecik Şeyh Edebali Üniversitesi.
  • Aziz, A. (2014). Siyasal iletişim. Nobel Yayınları.
  • Babbie, E. R. (2013). The practice of social research (13th ed.). Wadsworth Cengage Learning.
  • Bayrakçı, E., Kahraman, S., Dinçer, S. (2018). Demokratik yerel yönetim anlayışının güçlendirilmesinde kent konseylerinin rolü: karşılaştırmalı analiz ve öneriler. International Journal of Social and Humanities Sciences Research (JSHSR), 5(25), 2230-2252.
  • Beatley, T. (2004). Native to nowhere: sustaining home and community in a global age. Island Press.
  • Bilgin, N., & Göregenli, M. (1996). Kentsel katılım ve çoğulculuk. İçinde F. B. Yıldırım (Haz.). Kentte birlikte yaşamak üstüne (ss. 49-61). Dünya Yerel Yönetim ve Demokrasi Akademi.
  • Birleşmiş Milletler (BM), (1972). UN Stockholm Environment Declaration. UN.
  • Birleşmiş Milletler (BM), (1987). Brundtland Raporu. UN.
  • Birleşmiş Milletler (BM), (1992a). Çevre ve kalkınma konferansı Rio declaration. UN.
  • Birleşmiş Milletler (1992b). Çevre ve kalkınma konferansı: Gündem 21, 38.11-13.
  • Birleşmiş Milletler (BM), (1996). The HABITAT Agenda: UN.
  • Birleşmiş Milletler (BM), (2017). Yeni kentsel gündem. ISBN: 978-92-1-132731-1.
  • Bozlağan, R. (2004). Birleşmiş milletler uygulamaları ve yerel yönetimler. Öneri Dergisi, 6(22), 229-235.
  • Bush, R. F., & Burn, A., C. (2006). Marketing Research. Pearson International Edition.
  • Castells, M. (2005). Enformasyon çağı: Ekonomi, toplum ve kültür: Ağ toplumunun yükselişi. İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları.
  • Cittaslow (2024, Ocak 15). www.cittaslowturkiye.org.
  • Chadwick, A. (2003) Bringing e-democracy back in why it matters for future research on e-governance. Social Science Computer Review, 21, 443-455.
  • Deniz, T. (2017). Hızlı dünyada sürdürülebilir mekânlar: sakin kentler. İnsan ve Toplum Bilimleri Araştırmaları Dergisi, 6(3), 1399-1412.
  • Düz, S. (2021). Dijital gelişmeler ve yurttaş katılımında dönüşüm: yükselen dijital katılım pratikleri. [Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi]. Ankara Üniversitesi.
  • Ekincek, S. (2014). Sakin şehir (Cittaslow) yöneticilerinin sakin şehir hareketine ve sürdürülebilirliğe yönelik değerlendirmeleri. [Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi]. Anadolu Üniversitesi.
  • Emrealp, S. (1998). Yerel gündem 21. Öneri Dergisi, 2(10), 27-28.
  • Emrealp, S. (2005). Yerel gündem 21 uygulamalarına yönelik kolaylaştırıcı bilgiler el kitabı. IULA-EMME Yayını, 2.
  • Erdoğan, O. (2019). Yerel yönetimlerde katılımcı mekanizmalar ve Trabzon Büyükşehir Belediyesi örneği. Akademik İzdüşüm Dergisi, 4(2), 295-310.
  • Geray, H. (2014). Toplumsal araştırmalarda nicel ve nitel yöntemlere giriş(1b). Umuttepe Yayınları.
  • Gürbüz, S., & Şahin, F. (2014). Sosyal bilimlerde araştırma yöntemleri. Seçkin Yayıncılık.
  • Habermas, J. (1997). Kamusallığın yapısal dönüşümü. (T. Bora & M. Sancar, Çev). İletişim Yayınları.
  • Habermas, J. (2004). Kamusal alan. (M. Özbek, Çev.), İçinde M. Özbek (Der), Kamusal alan. (ss. 96-102). Hil Yayınları.
  • Habitat III, (2024). New Urban Agenda. https://habitat3.org/the-new-urban-agenda/ Erişim Tarihi: 07.04.2024.
  • International Association for Public Participation (IAP2) (2024). Yurttaş katılımı için temel değerler, https://www.iap2.org/page/corevalues.
  • İzci, İ. (2014). Katılımcı yerel yönetim: genel bir bakış. İçinde İ. İzci (Der). Katılımcı yerel yönetim (ss. 19-38). Kalkeon Yayıncılık.
  • Karakuş, G. (2010). 5018 sayılı kanun ile yönetişim ilke ve esasları çerçevesinde kamu hizmetlerinin sunumu. [Mesleki Yeterlilik Tezi]. Maliye Bakanlığı Strateji Geliştirme Başkanlığı.
  • Kerlinger, F. N. (1964). Foundations of behavioral research: educational and psychological ınquiry. Holt.
  • Koyuncu Lorasdağı, B (2023). Katılımcı demokrasi. İçinde M. Çınar (Der), Demokrasi, kavram, kurum, süreç. İletişim Yayınları.
  • Lowry, L. L., & Lee, M. (2016). CittaSlow, slow cities, slow food: Searching for a model for the development of slow tourism. Travel and Tourism Research Association: Advancing Tourism Research Globally. 40.
  • Löeffler, E., Özden, S., Üskent, S. (2011). Vatandaş katılımını artırma rehberi. İçişleri Bakanlığı ve BM Kalkınma Programı Ortak Yayınları.
  • Macpherson, C. B. (1977). The life and times of liberal democracy. Oxford University Press,
  • Neumann, W., L. (2014). Toplumsal araştırma yöntemleri, nitel ve nicel yaklaşımlar (Özge, S. Çev). Siyasal Kitabevi.
  • Özden, M. (2020). Katılımcı demokrasi ve yerel yönetimlerde katılım: Trakya örneği. [Yayımlanmamış Doktora Tezi]. Marmara Üniversitesi.
  • Özmehmet, E. (2008). Dünyada ve Türkiye’de sürdürülebilir kalkınma yaklaşımları. Yaşar Üniversitesi E-Dergisi, 3(12), 1853-1876.
  • Özüpek, M., N. (2010). Belediyelerin halkla ilişkiler çalışmalarında internet kullanımı: büyükşehir belediyeleri web siteleri üzerine uygulamalı bir çalışma. Selçuk İletişim. 6(3), 196-205.
  • Öztürk, A., İpek, F., Kayacan, B. (2023). Cittaslow (sakin şehir) yaklaşımının sürdürülebilir yerel kalkınmaya etkisi: Şavşat örneği. MANAS Sosyal Araştırmalar Dergisi, 12(1), 187-208.
  • Radstrom, S. (2011). A place-sustaining framework for local urban identity: An introduction and history of Cittaslow. Italian Journal of Planning Practice, 1(1), 90-113.
  • Rowe, G., & Frewer, L. J. (2005). A typology of public engagement mechanisms. Science, Technology & Human Values, 30(2), 251-290.
  • Sisk, T. D. (2001). Democracy at the local level: The international IDEA handbook on participation, representation, conflict management, and governance. International IDEA.
  • Sosyo-Ekonomik Gelişmişlik Sıralaması Araştırmaları (SEGE), (2022). İlçelerin sosyo- ekonomik gelişmişlik sıralaması araştırması sege-2022. Kalkınma Ajansları Genel Müdürlüğü.
  • Şavşat Belediyesi (2024, Nisan 27) https://www.savsat.bel.tr/tr.
  • Şavşat Çocuk Belediyesi (2024, Nis 25). https://savsatcocukbelediyesi.com/.
  • Şengün, H. (2021). Yavaş şehir (Cittaslow) hareketi farklı bir markalaşma Şavşat örneği. İçinde A. Mengi & D. İşçioğlu (Editörler), Kentsel Politikalar (ss.207- 221). Palme Yayıncılık.
  • T. C. Anayasası (1982). Resmî Gazete. Sayı, 17863(09.11).
  • Türk Dil Kurumu Sözlüğü (TDK). (2024, Haziran 2). Katılım tanımı. https://sozluk.gov.tr/
  • The United Nations (1972), The documents of the united nations conference on human environment-1972. Stockholm.
  • The United Nations (1996). Conference on human settlements (habitat ıı): habitat agenda: goals and principles: 29. Istanbul.
  • Wilcox, D. (2003). The guide to effective participation. Partnership.
  • Yavuz, A., Tarhan, A. (2022). Tarihi çarşılardaki tüketim ritüelleri: eski ve yeni işleyişin sentezi. Erciyes İletişim Dergisi, 9(2), 979-1003.
  • Yin, R. K. (1994). Case study research design and methods (2nd ed.). SAGE Publications.
  • Yüksel Özmen, Ş., Birsen, Ö., Birsen, H. (2017). İletişim çağında frene basmak: yavaş şehirlerin çevre iletişimi bağlamında analizi, çevresel toplumsal katılım, iş birliği ve uzlaşma stratejilerinin yavaş şehirlerde nasıl sağlandığının belirlenmesine yönelik bir araştırma. TUBİTAK Projesi, Proje No: 113K624: Trabzon.

Yerel Yönetimler, Dijital İletişim ve Yurttaş Katılımı: Cittaslow (Sakin Şehir) Şavşat Örneği

Yıl 2024, Sayı: 17, 143 - 173, 26.12.2024
https://doi.org/10.55609/yenimedya.1549805

Öz

Yerel yönetimlerde politikaların oluşturulması ve uygulanmasında katılım, demokratik uygulamalar bakımından çok önemlidir. Yurttaş katılımı; karar alma süreçlerinde farklı görüş ve çıkarların ortak zeminde dile getirilmesi, değerlendirilmesi ve hatta uzlaşmanın sağlanması için fırsatlar sunmaktadır. Geleneksel medyanın yanı sıra günümüzde dijitalleşme sürecinin bir parçası olarak deneyimlediğimiz olanaklar ise kamu hizmetlerinin ve politikalarının oluşturulmasında ve halka ulaştırılmasında önemli bir yere sahiptir. Makalede; yerel yönetimlerde dijital iletişim ve yurttaş katılımının Cittaslow hareketi temelinde incelenmesi amaçlanmaktadır. Çünkü Cittaslow hareketi yerel katılımı önemseyen ve sürdürülebilirliği için üye şehirlerde halk katılımına önem veren bir oluşumdur. Yapılan çalışmada, örnek olay incelemesi-vaka analizi, içerik analizi ve derinlemesine görüşme yöntemi ile veri elde edilmiştir. Bu kapsamda, incelemeye konu olan Cittaslow-sakin şehir ünvanına sahip Şavşat ilçesi yerel yönetimi, çalışmanın “locus”udur. Yerel yönetimlerde, yurttaş katılımının sağlanması bakımından dijital iletişim ortam ve araçlarından yararlanılmasında başarılı uygulamalara sahip olan Şavşat Belediyesi’nin web sitesinde yer alan içerikler, “yerel katılım aşamaları, yerel katılım alanları, yerel katılımın niteliği ve katılım mekanizmaları” dikkate alınarak incelenmiştir. Bunun yanı sıra, web sitesinin yönetilmesinden sorumlu olan görevlilerle derinlemesine görüşme yapılmış, web sitesinin yerel katılımın sağlanması ve geliştirilmesindeki rolüne ilişkin sorular yöneltilmiştir. Sonuç olarak, araştırma kapsamında elde edilen bulgulara göre, Şavşat Belediyesi yerel katılımı önemsemekte, katılımı olanaklı kılan bir yönetim anlayışını benimsemekte ve buna yönelik olarak dijital iletişim olanaklarından da yararlanmaktadır.

Kaynakça

  • Akay, H. (2016). Yerel yönetimlerde katılımcı mekanizmalar ve süreçler. Türkiye Avrupa Vakfı.
  • Apaydın, N. (2023). Yeni iletişim teknolojileri, dijital katılım pratikleri ve yerel yönetimler: Kağıthane belediyesi örneği. [Yayımlanmamış Doktora Tezi]. İstanbul Ticaret Üniversitesi.
  • Asrak Hasdemir, T. (2019). Kamusal iletişim ve bilgi edinme hakkı Türkiye-Avrupa Birliği örnekleri. Siyasal Kitabevi.
  • Ayaz, O. (2024). Yerel yönetimlerde dijitalleşme ve e-belediyecilik: Dünya ve Türkiye örnekleri. [Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi]. Bilecik Şeyh Edebali Üniversitesi.
  • Aziz, A. (2014). Siyasal iletişim. Nobel Yayınları.
  • Babbie, E. R. (2013). The practice of social research (13th ed.). Wadsworth Cengage Learning.
  • Bayrakçı, E., Kahraman, S., Dinçer, S. (2018). Demokratik yerel yönetim anlayışının güçlendirilmesinde kent konseylerinin rolü: karşılaştırmalı analiz ve öneriler. International Journal of Social and Humanities Sciences Research (JSHSR), 5(25), 2230-2252.
  • Beatley, T. (2004). Native to nowhere: sustaining home and community in a global age. Island Press.
  • Bilgin, N., & Göregenli, M. (1996). Kentsel katılım ve çoğulculuk. İçinde F. B. Yıldırım (Haz.). Kentte birlikte yaşamak üstüne (ss. 49-61). Dünya Yerel Yönetim ve Demokrasi Akademi.
  • Birleşmiş Milletler (BM), (1972). UN Stockholm Environment Declaration. UN.
  • Birleşmiş Milletler (BM), (1987). Brundtland Raporu. UN.
  • Birleşmiş Milletler (BM), (1992a). Çevre ve kalkınma konferansı Rio declaration. UN.
  • Birleşmiş Milletler (1992b). Çevre ve kalkınma konferansı: Gündem 21, 38.11-13.
  • Birleşmiş Milletler (BM), (1996). The HABITAT Agenda: UN.
  • Birleşmiş Milletler (BM), (2017). Yeni kentsel gündem. ISBN: 978-92-1-132731-1.
  • Bozlağan, R. (2004). Birleşmiş milletler uygulamaları ve yerel yönetimler. Öneri Dergisi, 6(22), 229-235.
  • Bush, R. F., & Burn, A., C. (2006). Marketing Research. Pearson International Edition.
  • Castells, M. (2005). Enformasyon çağı: Ekonomi, toplum ve kültür: Ağ toplumunun yükselişi. İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları.
  • Cittaslow (2024, Ocak 15). www.cittaslowturkiye.org.
  • Chadwick, A. (2003) Bringing e-democracy back in why it matters for future research on e-governance. Social Science Computer Review, 21, 443-455.
  • Deniz, T. (2017). Hızlı dünyada sürdürülebilir mekânlar: sakin kentler. İnsan ve Toplum Bilimleri Araştırmaları Dergisi, 6(3), 1399-1412.
  • Düz, S. (2021). Dijital gelişmeler ve yurttaş katılımında dönüşüm: yükselen dijital katılım pratikleri. [Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi]. Ankara Üniversitesi.
  • Ekincek, S. (2014). Sakin şehir (Cittaslow) yöneticilerinin sakin şehir hareketine ve sürdürülebilirliğe yönelik değerlendirmeleri. [Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi]. Anadolu Üniversitesi.
  • Emrealp, S. (1998). Yerel gündem 21. Öneri Dergisi, 2(10), 27-28.
  • Emrealp, S. (2005). Yerel gündem 21 uygulamalarına yönelik kolaylaştırıcı bilgiler el kitabı. IULA-EMME Yayını, 2.
  • Erdoğan, O. (2019). Yerel yönetimlerde katılımcı mekanizmalar ve Trabzon Büyükşehir Belediyesi örneği. Akademik İzdüşüm Dergisi, 4(2), 295-310.
  • Geray, H. (2014). Toplumsal araştırmalarda nicel ve nitel yöntemlere giriş(1b). Umuttepe Yayınları.
  • Gürbüz, S., & Şahin, F. (2014). Sosyal bilimlerde araştırma yöntemleri. Seçkin Yayıncılık.
  • Habermas, J. (1997). Kamusallığın yapısal dönüşümü. (T. Bora & M. Sancar, Çev). İletişim Yayınları.
  • Habermas, J. (2004). Kamusal alan. (M. Özbek, Çev.), İçinde M. Özbek (Der), Kamusal alan. (ss. 96-102). Hil Yayınları.
  • Habitat III, (2024). New Urban Agenda. https://habitat3.org/the-new-urban-agenda/ Erişim Tarihi: 07.04.2024.
  • International Association for Public Participation (IAP2) (2024). Yurttaş katılımı için temel değerler, https://www.iap2.org/page/corevalues.
  • İzci, İ. (2014). Katılımcı yerel yönetim: genel bir bakış. İçinde İ. İzci (Der). Katılımcı yerel yönetim (ss. 19-38). Kalkeon Yayıncılık.
  • Karakuş, G. (2010). 5018 sayılı kanun ile yönetişim ilke ve esasları çerçevesinde kamu hizmetlerinin sunumu. [Mesleki Yeterlilik Tezi]. Maliye Bakanlığı Strateji Geliştirme Başkanlığı.
  • Kerlinger, F. N. (1964). Foundations of behavioral research: educational and psychological ınquiry. Holt.
  • Koyuncu Lorasdağı, B (2023). Katılımcı demokrasi. İçinde M. Çınar (Der), Demokrasi, kavram, kurum, süreç. İletişim Yayınları.
  • Lowry, L. L., & Lee, M. (2016). CittaSlow, slow cities, slow food: Searching for a model for the development of slow tourism. Travel and Tourism Research Association: Advancing Tourism Research Globally. 40.
  • Löeffler, E., Özden, S., Üskent, S. (2011). Vatandaş katılımını artırma rehberi. İçişleri Bakanlığı ve BM Kalkınma Programı Ortak Yayınları.
  • Macpherson, C. B. (1977). The life and times of liberal democracy. Oxford University Press,
  • Neumann, W., L. (2014). Toplumsal araştırma yöntemleri, nitel ve nicel yaklaşımlar (Özge, S. Çev). Siyasal Kitabevi.
  • Özden, M. (2020). Katılımcı demokrasi ve yerel yönetimlerde katılım: Trakya örneği. [Yayımlanmamış Doktora Tezi]. Marmara Üniversitesi.
  • Özmehmet, E. (2008). Dünyada ve Türkiye’de sürdürülebilir kalkınma yaklaşımları. Yaşar Üniversitesi E-Dergisi, 3(12), 1853-1876.
  • Özüpek, M., N. (2010). Belediyelerin halkla ilişkiler çalışmalarında internet kullanımı: büyükşehir belediyeleri web siteleri üzerine uygulamalı bir çalışma. Selçuk İletişim. 6(3), 196-205.
  • Öztürk, A., İpek, F., Kayacan, B. (2023). Cittaslow (sakin şehir) yaklaşımının sürdürülebilir yerel kalkınmaya etkisi: Şavşat örneği. MANAS Sosyal Araştırmalar Dergisi, 12(1), 187-208.
  • Radstrom, S. (2011). A place-sustaining framework for local urban identity: An introduction and history of Cittaslow. Italian Journal of Planning Practice, 1(1), 90-113.
  • Rowe, G., & Frewer, L. J. (2005). A typology of public engagement mechanisms. Science, Technology & Human Values, 30(2), 251-290.
  • Sisk, T. D. (2001). Democracy at the local level: The international IDEA handbook on participation, representation, conflict management, and governance. International IDEA.
  • Sosyo-Ekonomik Gelişmişlik Sıralaması Araştırmaları (SEGE), (2022). İlçelerin sosyo- ekonomik gelişmişlik sıralaması araştırması sege-2022. Kalkınma Ajansları Genel Müdürlüğü.
  • Şavşat Belediyesi (2024, Nisan 27) https://www.savsat.bel.tr/tr.
  • Şavşat Çocuk Belediyesi (2024, Nis 25). https://savsatcocukbelediyesi.com/.
  • Şengün, H. (2021). Yavaş şehir (Cittaslow) hareketi farklı bir markalaşma Şavşat örneği. İçinde A. Mengi & D. İşçioğlu (Editörler), Kentsel Politikalar (ss.207- 221). Palme Yayıncılık.
  • T. C. Anayasası (1982). Resmî Gazete. Sayı, 17863(09.11).
  • Türk Dil Kurumu Sözlüğü (TDK). (2024, Haziran 2). Katılım tanımı. https://sozluk.gov.tr/
  • The United Nations (1972), The documents of the united nations conference on human environment-1972. Stockholm.
  • The United Nations (1996). Conference on human settlements (habitat ıı): habitat agenda: goals and principles: 29. Istanbul.
  • Wilcox, D. (2003). The guide to effective participation. Partnership.
  • Yavuz, A., Tarhan, A. (2022). Tarihi çarşılardaki tüketim ritüelleri: eski ve yeni işleyişin sentezi. Erciyes İletişim Dergisi, 9(2), 979-1003.
  • Yin, R. K. (1994). Case study research design and methods (2nd ed.). SAGE Publications.
  • Yüksel Özmen, Ş., Birsen, Ö., Birsen, H. (2017). İletişim çağında frene basmak: yavaş şehirlerin çevre iletişimi bağlamında analizi, çevresel toplumsal katılım, iş birliği ve uzlaşma stratejilerinin yavaş şehirlerde nasıl sağlandığının belirlenmesine yönelik bir araştırma. TUBİTAK Projesi, Proje No: 113K624: Trabzon.
Toplam 59 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular İletişim Çalışmaları
Bölüm Araştırma Makaleleri
Yazarlar

İlknur Şahin 0000-0002-6534-6892

Tuğba Asrak Hasdemir 0000-0002-4595-8496

Erken Görünüm Tarihi 25 Aralık 2024
Yayımlanma Tarihi 26 Aralık 2024
Gönderilme Tarihi 13 Eylül 2024
Kabul Tarihi 7 Aralık 2024
Yayımlandığı Sayı Yıl 2024 Sayı: 17

Kaynak Göster

APA Şahin, İ., & Asrak Hasdemir, T. (2024). Yerel Yönetimler, Dijital İletişim ve Yurttaş Katılımı: Cittaslow (Sakin Şehir) Şavşat Örneği. Yeni Medya(17), 143-173. https://doi.org/10.55609/yenimedya.1549805