Bir Çizgi Film İncelemesi: Mati ve Dada ile Sanat Çizgi Filminin Okul Öncesi Sanat Etkinlikleri Kapsamında Gösteriminin Uygunluğu

Yıl 2021, , 664 - 690, 15.12.2021

Çağla Öneren Şendil Nida Altıparmak Gizem Solmaz

https://doi.org/10.33711/yyuefd.1029117

Cited By: 1

Öz

Bu araştırmada, Mati ve Dada ile Sanat çizgi filminin okul öncesi eğitim kurumlarındaki sanat etkinliklerinde sanatçı ve eserinin çocuğa tanıtılmasında kullanımının uygunluğunu belirlemek amaçlanmıştır. Bu çalışmada nitel bir araştırma yöntemi olan doküman incelemesi kullanılmıştır. Araştırmada Mati ve Dada ile Sanat çizgi filminin gösterimde olan ve Türkçeye çevirisi yapılan 30 bölümü incelenmiştir. Çizgi filmin bölümleri bir değerlendirme formu hazırlanarak incelenmiştir. Araştırmada elde edilen veriler, içerik analizi yapılarak çözümlenmiştir. Yapılan analizler sonucunda elde edilen bulgular doğrultusunda sonuçlar çalışma için belirlenen biçimsel özellikler, sanat ve sanatçı, kültürel ögeler, gelişimsel uygunluk özellikleri ve verilen mesajlar doğrultusunda incelenmiştir. Çizgi filmin biçimsel özelliklerinin genel olarak çocukların gelişimsel seviyelerine uygun olduğu, çizgi filmde verilen bilgilerin çocuklar tarafından anlaşılması için ön bilgiye ihtiyaç duyulabileceği, sanat terminolojisi, sanatçının sanat tarzı hakkında bilgi vermesi ve sanatçının kullandığı farklı yöntemleri tanıttığı, ancak sınıfta bir öğretim materyali olarak kullanıldığında, öğretmenin yeni ortaya çıkan kelimeleri açıklayarak çocuklara destek olması gerektiği belirlenmiştir. Sanatçıların gerçek hayattaki dil ve aksanlarının, yaşadıkları dönemin giyim kuşam özellikleri ile birlikte çizgi filme yansıtılmış olduğu da dikkat çekmektedir. Mati ve Dada ile Sanat çizgi filminin okul öncesi eğitimi kapsamındaki sanat etkinliklerinde destekleyici bir unsur olabileceği ve öğretmenin paylaşacağı ön bilgiler yardımıyla sanat etkinlikleri kapsamında kullanımı önerilebilir.

Anahtar Kelimeler

Okul öncesi dönem, Sanat eğitimi, Çizgi film, Teknoloji kullanımı., Okul öncesi dönem, Sanat eğitimi, Çizgi film, Teknoloji kullanımı.

Kaynakça

• Acer, D. (2015). Okul öncesi dönem çocuklarının sanat hakkındaki düşünceleri: ‘Çocuk sanatçı-sanatçı çocuk’ projesi. Kastamonu Education Journal, 23(4), 1679-1694.
• Akça, F. ve Çilekçiler, N. K. (2019). The cartoon characters with the greatest influence on preschool children and the digital dangers they can be exposed to while identifying with these characters. Addicta: The Turkish Journal of Addictions, 6(2), 403-433.
• Akgün, E., Yılmaz, E. O. ve Seferoğlu, S. S. (2011). Vizyon 2023 strateji belgesi ve fırsatları artırma ve teknolojiyi iyileştirme hareketi (FATİH) projesi: Karşılaştırmalı bir inceleme. Akademik Bilişim, 2(4), 115-122.
• Arnove, R. F. ve Torres, C. A. (2003). Comparative education: The dialectic of the global and the local (6th Ed.). Lanham: Rowman & Littlefield.
• Athanasiadis, I., Persa, F., Ilias, A. ve Efstathios, S. (2011). Teaching art using technology: The views of high school students in Greece. Review of European Studies, 3(2), 98-109.
• Ayan, S. ve Baş, B. (2015). Çizgi filmler ile ilkokul öğrencilerinin söz varlığı üzerine bir araştırma. Ana Dili Eğitimi Dergisi, 3(4), 84-99.
• Ayman-Nolley, S. (1999). A Piagetian perspective on the dialectic process of creativity. Creativity Research Journal, 12(4), 267-275.
• Bakeman, R. ve Gottman, J. M. (1997). Observing interaction: introduction to sequential analysis (2n Ed.). Cambridge: Cambridge University Press.
• Berk, L. E. (2000). Bebekler ve çocuklar. (7. Baskıdan Çeviri). Ankara: Nobel Yayınları
• Berk, L. E. (2013). Child development ( 9th Ed.). Boston: Pearson Education.
• Black, J. ve Browning, K. (2011). Creativity in digital art education teaching practices. Art Education, 64(5), 19-34.
• Cesur, S. ve Paker, O. (2007). Televizyon ve çocuk: Çocukların tv programlarına ilişkin tercihleri. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 19(19), 106-125.
• Couse, L. J. ve Chen, D. W. (2010). A tablet computer for young children? Exploring its viability for early childhood education. Journal of Research on Technology in Education, 43(1), 75-96.
• Denzin, N. K. ve Lincoln, Y. S. (2005). The Sage handbook of qualitative research. Thousand Oaks, California: Sage.
• Glesne, C. (2012). Becoming Qualitative Researchers (4th Ed.), Pearson: Boston.
• Gregory, E., Long, S. ve Volk, D. (2004). Many pathways to literacy: Young children learning with siblings, grandparents, peers and communities. Routledge: New York.
• Güler, T. ve Akman, B. (2006). 6 Yaş çocuklarının bilim ve bilim insanı hakkındaki görüşleri. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 31(31), 55-66.
• Huang, Y., Li, H. ve Fong, R. (2016). Using augmented reality in early art education: A case study in Hong Kong kindergarten. Early Child Development and Care, 186(6), 879-894.
• İbili, E. ve Şahin, S. (2016). The use of cartoons in elementary classrooms: An analysis of teachers’ behavioral intention in terms of gender. Educational Research and Reviews, 11(8), 508-615.
• Jukes, I., McCain, T. ve Crockett, L. (2010). Understanding the digital generation: Teaching and learning in the new digital landscape. Thousand Oaks, CA: Corwin Press
• Kivunja, C. (2014). Theoretical perspectives of how digital natives learn. International Journal of Higher Education, 3(1), 94–109.
• Madanipour, P. ve Cohrssen, C. (2020). Augmented reality as a form of digital technology in early childhood education. Australasian Journal of Early Childhood, 45(1), 5-13.
• Marner, A. (2013). Digital media embedded in Swedish art education–a case study. Education Inquiry, 4(2), 355-373.
• Milli Eğitim Bakanlığı (t.y.). FATİH projesi hakkında. Erişim adresi: http://fatihprojesi.meb.gov.tr/proje-hakkinda/ sayfasından erişilmiştir.
• Milli Eğitim Bakanlığı (2013). Okul Öncesi Eğitim Genel Müdürlüğü Okul Öncesi Eğitim Programı (36-72 Aylık Çocuklar İçin). T. Gürkan ve G. Haktanır (Ed.) Ankara: MEB Yayınları.
• Morrison, G. S. (2007). Early childhood education today (10th Ed.), New Jersey: Pearson Education.
• Naylor, S. ve Keogh, B. (1999). Constructivism in classroom: Theory into practice. Journal of Science Teacher Education, 10(2), 93-106.
• Oliemat, E., Ihmeideh, F. ve Alkhawaldeh, M. (2018). The use of touch-screen tablets in early childhood: Children's knowledge, skills, and attitudes towards tablet technology. Children and Youth Services Review, 88, 591- 597.
• Oruç, C., Tecim, E. ve Özyürek, H. (2011). Okul öncesi dönem çocuğunun kişilik gelişiminde rol modellik ve çizgi filmler. Ekev Akademi Dergisi, 15(48), 281-297. Oyero, O. ve Oyesomi, K. O. (2014). Perceived influence of television cartoons on Nigerian children’s social behaviour. Estudos em Comunicação, 17, 91-116. Özer, D. ve Bozkurt-Avcı, İ. (2015). Cartoons as educational tools and the presentation of cultural differences via cartoons. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 191, 418-423.
• Partnership For 21st Century Skills (P21) (t.y.). Framework for21st Century Learning. Erişim adresi: http://www.p21.org/about-us/p21-framework Pellerin, M. (2012). E-inclusion in early French immersion classrooms: Using digital technologies to support inclusive practices that meet the needs of all learners. Canadian Journal of Education, 36(1), 27.
• Resnick, M. (2007). All I really need to know (about creative thinking) I learned (by studying how children learn) in kindergarten. Proceedings of the 6th ACM SIGCHI conference on Creativity & cognition, 1-6.
• Sayan, H. (2016). Okul öncesi eğitimde teknoloji kullanımı. 21. Yüzyılda Eğitim ve Toplum Eğitim Bilimleri ve Sosyal Araştırmalar Dergisi, 5(13), 67-83.
• Terreni, L. (2010). Adding new possibilities for visual art education in early childhood settings: The Potential of Interactive Whiteboards and ICT. Australasian Journal of Early Childhood, 35(4), 90.
• Trimis, E. ve Savva, A. (2004). The in-depth studio approach: Incorporating an art museum program into a pre-primary classroom. Art Education, 57(6), 20-34.
• Vygotsky, L. S. (2004). Imagination and creativity in childhood. Journal of Russian & East European Psychology, 42(1), 7-97.
• Yağlı, A. (2013). Çocuğun eğitiminde ve sosyal gelişiminde çizgi filmlerin rolü: Caillou ve Pepee örneği. Electronic Turkish Studies, 8(10), 707-719.