Fen Bilgisi Öğretmen Adaylarının Perspektifinden Sürdürülebilir Kalkınma Kavramı
Yıl 2017,
Cilt: 14 Sayı: 1, 562 - 580, 03.04.2017
Sibel Er Nas
,
Tülay Şenel Çoruhlu
Öz
Bu çalışmanın amacı; fen bilgisi öğretmen adaylarının
sürdürülebilir kalkınma kavramı hakkındaki düşüncelerini ortaya çıkarmaktır.
Çalışmada alan araması yöntemi kullanılmıştır. Çalışmanın örneklemini 143 fen
bilgisi öğretmen adayı oluşturmaktadır. Çalışmada veri toplama aracı olarak
açık uçlu anketten yararlanılmıştır. Açık uçlu ankette öğretmen adaylarına 3
açık uçlu soru sorulmuştur. Anketten elde edilen nitel bulgular içerik analizine
tabi tutulmuş ve kodlamalardan yararlanılmıştır. Her bir kod kapsamında öğretmen
adaylarının söylemiş oldukları ifadelerden bir örnek alınmış, frekans ve yüzde
değerlerinin bulunduğu tablolarda okuyucuya sunulmuştur. Araştırma sonucunda;
öğretmen adaylarının %38’inin sürdürülebilir kalkınma kavramını “doğal
kaynakların gelecek nesillere aktarılması” şeklinde tanımladığı sonucuna
varılmıştır. Fen bilgisi öğretmen adaylarının lisans eğitimlerinde almış
oldukları derslerinin içeriklerinde “sürdürülebilir kalkınma” kavramını içeren
projeler yapmaları sağlanarak farkındalıklarının artırılmasına katkıda
bulunulabilir.
Kaynakça
- Alkış, S. (2007). İstanbul coğrafya eğitiminde yükselen paradigma: Sürdürülebilir bir dünya. Marmara Coğrafya Dergisi, 15, 55-64.
- Altuntaş, C. ve Türker, D. (2012). Sürdürülebilir tedarik zincirleri: sürdürülebilirlik raporlarının içerik analizi. Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 14(3), 39-64.
- Aydın, F. (2010). Geography teacher candidates’ views about environment problems and environment education (Gazi university case). International Online Journal of Educational Sciences, 2(3), 818-839.
- Azapagic, A., Perdan, S. ve Shallcross, D. (2005). How much do engineering students know about sustainable development? The findings of an international survey and possible implications for the engineering curriculum. European Journal of Engineering Education, 30(1), 1-19. Doi: 10.1080/03043790512331313804.
- Bakırcı, H. ve Yıldırım, İ. (2017). Ortak bilgi yapılandırma modelinin sera etkisi konusunda öğrencilerin kavramsal anlamalarına ve bilginin kalıcılığına etkisi. Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi.
- Baykal, H. ve Baykal, T. (2008). Küreselleşen Dünya’da çevre sorunları. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 5(9), 1-17.
- Çelik, Y. (2006). Sürdürülebilir kalkınma kavramı ve sağlık. Hacettepe Sağlık İdaresi Dergisi, 9(1), 19-37.
- Çepni, S. (2010). Araştırma ve proje çalışmalarına giriş (Gözden Geçirilmiş Baskı). Trabzon: Celepler Matbaacılık.
- Demirci, A. (2006). Developing international geography standards for a more sustainable future and its underlying reasons, Proceedings of the Second International Conference of the Asian Philosophical Association, DaeDong Philosophical Association, 413-426, Korea.
- Gladwin, T.N., Kennelly, J.J. ve Krause, T.S. (1995). Shgifting paradigms for sustainable development: Implications for management theory and research. Academy of Management Review, 20(4), 874-907.
- Gökçe, N., Kaya, E., Aktay, S. ve Özden, M. (2007). İlköğretim öğrencilerinin çevreye yönelik tutumları. İlköğretim Online, 6(3), 452-468.
- Gürbüz, H., Kışoğlu, M. ve Erkol, M. (2007). Biyoloji öğretmen adaylarının çevreye yönelik tutumlarının informal ve formal eğitim ortamları açısından değerlendirilmesi. Atatürk Üniversitesi Bayburt Eğitim Fakültesi Dergisi, 2(3), 74-84.
- Gürlük, S. (2010). Sürdürülebilir kalkınma gelişmekte olan ülkelerde uygulanabilir mi? Eskişehir Osmangazi Üniversitesi İİBF Dergisi, 5(2), 85‐99.
- Hsu, S. J. (2004). The effects of an environmental education program on responsible environmental behavior and associated environmental literacy variables in taiwanese college students. The Journal of Environmental Education, 35(2), 37-48. Doi: 10.3200/JOEE.35.2.37-48
- İncekara, S. ve Tuna, F. (2010). Ortaöğretim öğrencilerinin çevresel konularla ilgili bilgi düzeylerinin ölçülmesi: Çankırı ili örneği. Marmara Coğrafya Dergisi, 22, 168-182.
- Kagawa, F. (2007). Dissonance in students’ perceptions of sustainable development and sustainability: ımplications for curriculum change. International Journal of Sustainability in Higher Education, 8(3), 317-338. Doi: 10. 1108/14676370710817174
- Kaypak, Ş. (2011). Küreselleşme sürecinde sürdürülebilir bir kalkınma için sürdürülebilir bir çevre. KMÜ Sosyal ve Ekonomi̇k Araştırmalar Dergi̇si, 13(20), 19-33.
- McKeown, R. (2002). Progress has been made in education for sustainable development. Applied Environmental Education and Communication, 1, 21–23. Doi: 10.1080/15330150213983
- McKeown, R., Hopkins, C., Rizzi, R. ve Chrystalbride, M. (2002). Education for sustainable development toolkit, version 2. Knoxville: Waste Management Research and Education Institution.
- Milli Eğitim Bakanlığı (2013). Fen Bilimleri Dersi Öğretim Programı. Ankara: Talim ve Terbiye Kurulu Başkanlığı.
Öztürk Demirbaş, Ç. (2015). Öğretmen adaylarının sürdürülebilir kalkınma farkındalık düzeyleri. Marmara Coğrafya Dergisi, 31, 300-316.
- Powers, A. L. (2004). Teacher preparation for environmental education: Faculty perspectives on the infusion of environmental education into preservice methods courses. The Journal of Environmental Education, 35, 3-11.
- Repetto, R. (1992). Accounting for environmental assets. Scientific American, 266(6), 94‐100.
- Soubbotina, T. P. (2004). Beyond economic growth an ıntroduction to sustainable development (2nd Edition), USA: World Bank.
- Summers, M., Corney, G. ve Childs, A. (2004). Student teachers’ conceptions of sustainable development: The startingpoints of geographers and scientists. Educational Research, 46(2), 163-182. Doi: 10.1080/0013188042000222449
- Summers, M., Kruger, C., Childs, A. ve Mant, J. (2000). Primary school teachers’ understanding of environmental issues: An interview study. Environmental Education Research, 6(4), 293-312. Doi: 10.1080/713664700
- Şahin, E., Ertepınar, H. ve Teksöz, G. (2009). Sürdürülebilir kalkınmaya yönelik yeşil bir müfredat uygulaması için göstergeler. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 37, 123-135.
- Tanrıverdi, B. (2009). Sürdürülebilir çevre eğitimi açısından ilköğretim programlarının değerlendirilmesi. Eğitim ve Bilim, 34(151), 89-103.
- Tekgöz, G., Şahin, E. ve Ertepınar, H. (2010). Çevre okuryazarlığı, öğretmen adayları ve sürdürülebilir bir gelecek. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 39, 307-320.
- Thomas, I. ve Nicita, J. (2002). Sustainability education and Australian universities. Environmental Education Research, 8(4), 475-492. Doi:10.1080/1350462022000026845
- Tietenberg, T. (2006). Environmental and natural resource economics. New York: HarperCollins Publishers.
- Tuncer, G. T., Ertepınar, H. ve Şahin, E. (2008, Ağustos). Çevre okuryazarlığı: Geleceğin öğretmenleri sürdürülebilir bir gelecek için hazır mı? 8. Ulusal Fen Bilimleri ve Matematik Eğitimi Kongresi, Bolu.
- Tuncer, G., Sungur, S., Tekkaya, C. ve Ertepınar, H. (2005). Young attitude on sustainable development: A case study. Hacettepe University Journal of Education, 29, 87-193.
- Uzun, N. ve Sağlam, N. (2007). Orta öğretimde çevre eğitimi ve öğretmenlerin çevre eğitimi programları hakkındaki görüşleri. Eurasian Journal of Educational Research, 26, 176-187.
- Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2005). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
- Yücel, F. (2003). Sürdürülebilir kalkınmanın sağlanmasında çevre korumanın ve ekonomik kalkınmanın karşıtlığı ve birlikteliği. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 11(11), 100-120.
The Concept of Sustainable Development from the Perspective of Preservice Science Teachers
Yıl 2017,
Cilt: 14 Sayı: 1, 562 - 580, 03.04.2017
Sibel Er Nas
,
Tülay Şenel Çoruhlu
Öz
The aim of this research is
to determine opinions of the preservice science teachers relate to sustainable
development. Survey research method was used in this research. The sample
consists of 143 preservice science teachers. Open-ended questionnaire was used
for data collection. Three open ended questions were asked to the preservice
science teachers in the questionnaire. Qualitative findings obtained from the questionnaire were subjected to
content analysis and benefited from coding. The codes were formed by using the
qualitative findings obtained from the questionnaire. Within each theme, an
example was taken from the statements that the preservice science students had
said, and the tables were presented to the readers with frequency and
percentage values. At the end of this research, it was found that 38% of preservice science teachers
explained the sustainable development as “the transfer of natural resources to
future generations”. It is possible to
contribute to raising awareness by providing preservice science teachers with
projects that include the concept of "sustainable development" in the
content of their undergraduate courses.
Kaynakça
- Alkış, S. (2007). İstanbul coğrafya eğitiminde yükselen paradigma: Sürdürülebilir bir dünya. Marmara Coğrafya Dergisi, 15, 55-64.
- Altuntaş, C. ve Türker, D. (2012). Sürdürülebilir tedarik zincirleri: sürdürülebilirlik raporlarının içerik analizi. Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 14(3), 39-64.
- Aydın, F. (2010). Geography teacher candidates’ views about environment problems and environment education (Gazi university case). International Online Journal of Educational Sciences, 2(3), 818-839.
- Azapagic, A., Perdan, S. ve Shallcross, D. (2005). How much do engineering students know about sustainable development? The findings of an international survey and possible implications for the engineering curriculum. European Journal of Engineering Education, 30(1), 1-19. Doi: 10.1080/03043790512331313804.
- Bakırcı, H. ve Yıldırım, İ. (2017). Ortak bilgi yapılandırma modelinin sera etkisi konusunda öğrencilerin kavramsal anlamalarına ve bilginin kalıcılığına etkisi. Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi.
- Baykal, H. ve Baykal, T. (2008). Küreselleşen Dünya’da çevre sorunları. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 5(9), 1-17.
- Çelik, Y. (2006). Sürdürülebilir kalkınma kavramı ve sağlık. Hacettepe Sağlık İdaresi Dergisi, 9(1), 19-37.
- Çepni, S. (2010). Araştırma ve proje çalışmalarına giriş (Gözden Geçirilmiş Baskı). Trabzon: Celepler Matbaacılık.
- Demirci, A. (2006). Developing international geography standards for a more sustainable future and its underlying reasons, Proceedings of the Second International Conference of the Asian Philosophical Association, DaeDong Philosophical Association, 413-426, Korea.
- Gladwin, T.N., Kennelly, J.J. ve Krause, T.S. (1995). Shgifting paradigms for sustainable development: Implications for management theory and research. Academy of Management Review, 20(4), 874-907.
- Gökçe, N., Kaya, E., Aktay, S. ve Özden, M. (2007). İlköğretim öğrencilerinin çevreye yönelik tutumları. İlköğretim Online, 6(3), 452-468.
- Gürbüz, H., Kışoğlu, M. ve Erkol, M. (2007). Biyoloji öğretmen adaylarının çevreye yönelik tutumlarının informal ve formal eğitim ortamları açısından değerlendirilmesi. Atatürk Üniversitesi Bayburt Eğitim Fakültesi Dergisi, 2(3), 74-84.
- Gürlük, S. (2010). Sürdürülebilir kalkınma gelişmekte olan ülkelerde uygulanabilir mi? Eskişehir Osmangazi Üniversitesi İİBF Dergisi, 5(2), 85‐99.
- Hsu, S. J. (2004). The effects of an environmental education program on responsible environmental behavior and associated environmental literacy variables in taiwanese college students. The Journal of Environmental Education, 35(2), 37-48. Doi: 10.3200/JOEE.35.2.37-48
- İncekara, S. ve Tuna, F. (2010). Ortaöğretim öğrencilerinin çevresel konularla ilgili bilgi düzeylerinin ölçülmesi: Çankırı ili örneği. Marmara Coğrafya Dergisi, 22, 168-182.
- Kagawa, F. (2007). Dissonance in students’ perceptions of sustainable development and sustainability: ımplications for curriculum change. International Journal of Sustainability in Higher Education, 8(3), 317-338. Doi: 10. 1108/14676370710817174
- Kaypak, Ş. (2011). Küreselleşme sürecinde sürdürülebilir bir kalkınma için sürdürülebilir bir çevre. KMÜ Sosyal ve Ekonomi̇k Araştırmalar Dergi̇si, 13(20), 19-33.
- McKeown, R. (2002). Progress has been made in education for sustainable development. Applied Environmental Education and Communication, 1, 21–23. Doi: 10.1080/15330150213983
- McKeown, R., Hopkins, C., Rizzi, R. ve Chrystalbride, M. (2002). Education for sustainable development toolkit, version 2. Knoxville: Waste Management Research and Education Institution.
- Milli Eğitim Bakanlığı (2013). Fen Bilimleri Dersi Öğretim Programı. Ankara: Talim ve Terbiye Kurulu Başkanlığı.
Öztürk Demirbaş, Ç. (2015). Öğretmen adaylarının sürdürülebilir kalkınma farkındalık düzeyleri. Marmara Coğrafya Dergisi, 31, 300-316.
- Powers, A. L. (2004). Teacher preparation for environmental education: Faculty perspectives on the infusion of environmental education into preservice methods courses. The Journal of Environmental Education, 35, 3-11.
- Repetto, R. (1992). Accounting for environmental assets. Scientific American, 266(6), 94‐100.
- Soubbotina, T. P. (2004). Beyond economic growth an ıntroduction to sustainable development (2nd Edition), USA: World Bank.
- Summers, M., Corney, G. ve Childs, A. (2004). Student teachers’ conceptions of sustainable development: The startingpoints of geographers and scientists. Educational Research, 46(2), 163-182. Doi: 10.1080/0013188042000222449
- Summers, M., Kruger, C., Childs, A. ve Mant, J. (2000). Primary school teachers’ understanding of environmental issues: An interview study. Environmental Education Research, 6(4), 293-312. Doi: 10.1080/713664700
- Şahin, E., Ertepınar, H. ve Teksöz, G. (2009). Sürdürülebilir kalkınmaya yönelik yeşil bir müfredat uygulaması için göstergeler. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 37, 123-135.
- Tanrıverdi, B. (2009). Sürdürülebilir çevre eğitimi açısından ilköğretim programlarının değerlendirilmesi. Eğitim ve Bilim, 34(151), 89-103.
- Tekgöz, G., Şahin, E. ve Ertepınar, H. (2010). Çevre okuryazarlığı, öğretmen adayları ve sürdürülebilir bir gelecek. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 39, 307-320.
- Thomas, I. ve Nicita, J. (2002). Sustainability education and Australian universities. Environmental Education Research, 8(4), 475-492. Doi:10.1080/1350462022000026845
- Tietenberg, T. (2006). Environmental and natural resource economics. New York: HarperCollins Publishers.
- Tuncer, G. T., Ertepınar, H. ve Şahin, E. (2008, Ağustos). Çevre okuryazarlığı: Geleceğin öğretmenleri sürdürülebilir bir gelecek için hazır mı? 8. Ulusal Fen Bilimleri ve Matematik Eğitimi Kongresi, Bolu.
- Tuncer, G., Sungur, S., Tekkaya, C. ve Ertepınar, H. (2005). Young attitude on sustainable development: A case study. Hacettepe University Journal of Education, 29, 87-193.
- Uzun, N. ve Sağlam, N. (2007). Orta öğretimde çevre eğitimi ve öğretmenlerin çevre eğitimi programları hakkındaki görüşleri. Eurasian Journal of Educational Research, 26, 176-187.
- Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2005). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
- Yücel, F. (2003). Sürdürülebilir kalkınmanın sağlanmasında çevre korumanın ve ekonomik kalkınmanın karşıtlığı ve birlikteliği. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 11(11), 100-120.