SOSYAL SERMAYENİN GÜVEN UNSURUNUN DEĞERLENDİRİLMESİ: MANİSA CELAL BAYAR ÜNİVERSİTESİ İKTİSADİ VE İDARİ BİLİMLER FAKÜLTESİ ÖĞRENCİLERİNE YÖNELİK BİR UYGULAMA

Yıl 2018, Sayı: 42, 155 - 178, 30.12.2018

Gülşen Gerşil Rıdvan Keskin

Öz

Son yıllarda özellikle küreselleşme ile
birlikte önemi daha da fazla artan, multidisipliner tartışılan ve bir asırlık bir
geçmişe dayanan “sosyal sermaye” kavramı, toplumsal çerçevede insan faktörü,
sivil toplum ve kamu kuruluşları arasındaki etkileşimi sağlayan ve toplumun
ekonomik ve sosyal gelişimine katkısı olan, norm, iletişim ağı ve güvenden
oluşan bir sistem olarak tanımlanmaktadır. Faklı disiplinlerden gelen kişiler,
farklı hedefleri ile paralel olarak sosyal sermaye kavramını kullanmaktadırlar
ve bu da kavramın birçok farklı tanımlarını da beraberinde getirmektedir. Bu
tanımların ortak noktaları ise; “sosyal dayanışma”, “güven” ve “iş birliği”dir.

Bu açıklamaların
ışığında, bir ülkede insan kaynağının yetişmesinde oldukça önemli bir yere
sahip olan üniversitelerin sosyal sermaye kavramı boyutunda bir değerlendirmesi
öngörülmüştür. Uygulama sosyal sermaye kavramı içinde yer alan “güven unsuru”nun
belirlenmesi amacıyla Celal Bayar Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler
Fakültesi Öğrencilerine uygulanmıştır. Bu çalışmada kullanılan istatistiksel
yöntemler,  çok değişkenli istatistik
yöntemlerinden biri olan keşfedici faktör analizi (KFA), t testi ve anova
testidir. İki grup arasındaki farklılıklar t test istatistiği ile üç ve üçten
fazla grup arasındaki farklılıklar ise Anova test istatistiği ile
belirlenmiştir. Anova test sonucunda grup farklılıklarının ortaya çıkması
durumunda da post hoc testi ile bu farklılıkların hangi gruplar arasında olduğu
araştırılacaktır.

Anahtar Kelimeler

Sosyal Sermaye, Güven Unsuru, İnsan Kaynağı, Çok Değişkenli İstatistiksel Yöntemler

Kaynakça

• Altay, A. (2007). Bir Kamu Malı Olarak Sosyal Sermaye ve Yoksulluk İlişkisi. Ege Akademik Bakış, 7 (1), 337–362. Balcı, S. B. (2015). Dünya Bankası Perspektifinden Sosyal Sermaye ile Kalkınma Yaklaşımları, Planlama, 1 (25), 1-7. Bexley, E. (2007). Social Capital in Theory and Practice. Education and Training. Brook K. (2005). Labour Market Participation: The İnfluence of Social Capital, file:///C:/Users/Pro/Desktop/SOSYAL%20SERMAYE/brook%202005%20orjinal.pdf Field, J. (2008). Sosyal Sermaye. İstanbul: İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları. Erdoğan, E. (2016). Sosyal Sermaye, Güven ve Türk Gençliği.., http://www.urbanhobbit.net/pdf/sosyal%20sermaye_emre%20erdogan.pdf (Erişim Tarihi:09.082018) Esmer, Y. (1999). Devrim, Evrim, Statüko: Türkiye’de Sosyal, Siyasal Ekonomik Değerler, İstanbul: Türkiye Ekonomik ve Sosyal Etüdler Vakfı (TESEV). Gerni, M. (2013). İlişkilerin Maddi Yönü Sosyal Sermaye ve Örgütsel Boyutu. İstanbul: Beta Yayıncılık. Gerşil, G. ve Aracı, M. (2011). Sosyal Sermayenin Güven Unsurunun İş Görenlerin Performansı Üzerine Etkileri. Çalışma ve Toplum, 40. Gök, M. (2014). Toplumsal Kalkınmanın ve Sosyal Sermayenin Bilinmeyen Aktörleri: Kadın Odaklı Sivil Toplum Kuruluşları. (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Hacettepe Üniversitesi / Sosyal Bilimler Enstitüsü / Sosyoloji Anabilim Dalı, Ankara. Günkör, C. ve Özdemir, Ç. (2017). Sosyal Sermaye ve Eğitim İlişkisi, Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 15 (1), 70-90. Karagül, M. ve Masca, M. (2005). Sosyal Sermaye Üzerine Bir İnceleme. Ekonomik ve Sosyal Araştırmalar Dergisi, Bahar (1), 37-52. Karagül, M. ve Dündar, S. (2006), Sosyal Sermaye ve Belirleyicileri Üzerine Ampirik Bir Çalışma, Akdeniz İ.İ.B.F. Dergisi, (12), 61-78. Keçeli, A. F. (2013). Sosyal Sermaye. Birikim Dergisi, http://www.birikimdergisi.com/guncel-yazilar/719/sosyal-sermaye#.W12nAtIzbIU (Erişim Tarihi: 09.08.2018) Keskin, R. ve İncekırık, A . (2017). Ekonometri Bölümü Öğrencilerinin Başarılarını Etkileyen Faktörlerin Belirlenmesi: Manisa Celal Bayar Üniversitesi Örneği. Alphanumeric Journal, 5 (2), 215-228. Kılınç, Z. A. (2010). Yurttaşlık Ahlakı Olarak Sosyal Sermaye, Bilgi (21), 1-37. Şavkar, E. (2011), Sosyal Sermayenin Unsurları ve Ekonomik Kalkınmayla İlişkisi. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Afyon Kocatepe Üniversitesi / Sosyal Bilimler Enstitüsü / İktisat Anabilim Dalı, Afyon. Şeker, Ş. E. Sosyal Sermaye (Social Capital), MIS Sözlük. Uslaner, E. M. (2002). Trust in the Knowledge Society. Prepared for the Conference on Social Capital, Cabinet of the Government of Japan, March 24-25, Tokyo, Japan. Woolcock, M. (2010). The Rise and Routinization of Social Capital. Annual Review of Political Science. World Bank (2002). What is Social Capital? WVS Database. (2015). World Values Survey Wave 6. Yıldız, Z. ve Topuz, H. (2011). Sosyal Sermaye ve Ekonomik Kalkınma İlişkisi Açısından Türkiye Üzerine Bir Değerlendirme. Sosyal Siyaset Konferansları, (61), 201–226.