TÜRKÇE VE SOSYAL BİLGİLER ÖĞRETMENLERİNİN MEDYA OKURYAZARLIĞI EĞİTİMİ YETERLİKLERİ VE BU YETERLİKLERİNİN BAZI DEĞİŞKENLERLE İLİŞKİSİ

Yıl 2018, Sayı: 41, 165 - 182, 26.09.2018

Şenay Yıldırım

Öz

Bu araştırmanın amacı Türkçe ve Sosyal Bilgiler öğretmenlerinin medya okuryazarlığı eğitimi ile ilgili yeterliklerini ve yeterliklerinin bazı değişkenlerle ilişkisini belirlemektir. Araştırmada “nicel araştırma yöntemi” kullanılmıştır. Araştırmanın örneklemini 2016-2017 eğitim-öğretim yılında Van ili merkez ilçelerinde görev yapan 222 Türkçe ve Sosyal Bilgiler öğretmeni oluşturmaktadır. Türkçe ve Sosyal Bilgiler öğretmenlerinin medya okuryazarlığı yeterliklerine ilişkin verilerin toplanmasında “Medya Okuryazarlığı Eğitimi Ölçeği (MOEÖ) ve “Kişi Bilgi Formu (KBF)” kullanılmıştır. MOEÖ ile toplanan verilerin analizinde, nicel analiz tekniklerinden Tek Yönlü ANOVA (Bağımsız varyans analizi) ve “Bağımsız Örneklemlerde t- Testi” analizi yapılmıştır. 222 öğretmenin “Medya OkuryazarlığıYeterliği”ni ölçen ölçekten elde edilen verilerin analizi neticesinde, eğitim kurumlarında medya okuryazarlığı eğitimi veren Türkçe ve Sosyal Bilgiler öğretmenlerinin medya okuryazarlığı yeterlik başarı puanı ortalamalarının 86,56 ile “Kısmen Yeterli” seviyede olduğu tespit edilmiştir. Değişkenlerden “Meslekteki Kıdem”, “Hizmet verilen yer”, “Medya okuryazarlığı Dersini Alma” değişkenleri ile medya okuryazarlığı eğitimi becerisi/yeterliği arasında istatistiksel olarak anlamlı farklar bulunurken; “Cinsiyet”, “Branş”, “Eğitimde kullanılan kaynaklar”, “Yaş”, “Mezun olunan eğitim kurumu” değişkenlerinin medya okuryazarlığı eğitimi becerisi/yeterliği ile ilişkisi bulunmamıştır.

Anahtar Kelimeler

Medya okuryazarlığı eğitimi, Yeterlik, Öğretmen, Değişkenler

Kaynakça

• Akşit, F. ve Dönmez, B. (2011). İlköğretim Öğrencilerinin Medyayı Kullanmaya Yönelik Tutumlarının Belirlenmesi. Erciyes İletişi Dergisi, Cilt:2, Sayı:1. Badke, W. (2010). Foundations of information literacy: Learning from Paul Zurkowski. Online, 34(1), 48-50. Bağlı, M. (2004). Medya Okuryazarlığı Hareketinde Yedi Büyük Tartışma (R. Hobbes)Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, , Cilt: 37, Sayı: 1, ss.122-140. Görmez, E. (2015). Etkili medya okuryazarlığı eğitimi ve uygulamalarından örnekler “ BEU. SBE. Dergisi, Cilt:4 Sayı:1. Görmez, E. ve Kardaş, M.N.(2017) Etkili medya eğitimi uygulamaları için bir ölçek geliştirme çalışması, Turkish Studies, ISSN:1308-2140, Volume:12/14. Karaman, M. (2010). Öğretmen Adaylarının TV ve İnternet Teknolojilerini Kullanma Amaç ve Beklentilerinin Medya Okuryazarlığı Bağlamında Değerlendirilmesi”, Uşak Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, (2010) 3/2, 51-62. Lenox, M. F. ve Walker, M. L. (1993). Information Literacy In The Educational Process. The Educational Forum, 57(2), 312-324. Thoman, E. & Jolls, T. (2004). Media Literacy: A National Priority For A Changing World. American Behavioral Scientist, 48(1), 18-29. Tüzel, S. (2012). İlköğretim İkinci Kademe Türkçe Derslerinde Medya Okuryazarlığı Eğitimi: Bir Eylem Araştırması. Doktora Tezi, Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Çanakkale. Zurkowski, P. G. (1974). The İnformation Service Environment: Relationships And Priorities. (Report ED 100391). Washington DC: National Commission on Libraries and Information Science.