Diyarbakır İli Pamuk Ekim Alanlarında Sorun Olan Yabancı Otlar ve Uygulanan Kontrol Yöntemlerinin Araştırılması

Yıl 2018, Cilt: 55 Sayı: 1, 111 - 117, 16.03.2018

Fırat Pala Hüsrev Mennan

https://doi.org/10.20289/zfdergi.330081

Cited By: 2

Öz

Diyarbakır’daki
pamuk alanlarında yabancı otların mücadelesinde karşılaşılan sorunları
değerlendirmek amacıyla 2016’da 80 üreticiye anket uygulanarak yürütülmüştür.
Ankette yabancı ot ve herbisitlerle ilgili 16 soru sorulmuştur. Araştırma
sonucunda pamuk üreticileri açısından problemli yabancı otlar %51 domuz pıtrağı
(Xanthium strumarium L.), %22 it
üzümü (Solanum nigrum L.), %8 fener
otu (Physalis spp.), %5 horozibiği (Amaranthus retroflexus L.) ve %5 kanyaş
[Sorghum halepense (L.) Pers.] olarak
saptanmıştır. Ankete katılanların %41’i çıkış öncesi total herbisit (%100’ü
glyphosate) kullandığını bildirmiştir. Geniş yapraklılar için %94’ünün ekim
öncesi (%55’i pendimethalin, %33’ü fluometuron, , %5’i benfluralin, % 2’si
trifluralin, %1’i metholachlor-S+benoxacor) ve %6’sının çıkış öncesi
fluometuron kullandığı belirlenmiştir. Dar yapraklılar için %88’inin çıkış
sonrası herbisit kullandığı saptanmıştır. Herbisit seçiminde %53’i fiyatın,
%17’si yabancı otların, %16’sı yağışın ve sulama yöntemlerinin, %12’si münavebe
ürününün etkili olduğunu belirtmişlerdir. Mekanik mücadele olarak %73’ünün iki,
%24’ünün üç, %3’sının bir defa el+traktör çapası yaptığı belirlenmiştir. Kanyaş
ve ayrık gibi rizomlu ve dar yapraklılar çapayla kontrol edilemediğinden, çapalama
geniş yapraklılar için yapılmıştır. Ankete
katılanların %58’i pamuğun ön bitkisinin pamuk, %30’u mısır ve %12’si buğday olduğunu
belirtmiştir. Sonuç olarak pamukta yabancı ot kontrol yöntemlerinin geliştirilmesinin
ve ekim öncesi herbisit kullanımına bağlı yapılan uygulamalara alternatif çıkış
öncesi ve çıkış sonrası kontrol yöntemlerin geliştirilmesinin önemli olduğu
görülmüştür.

Anahtar Kelimeler

Diyarbakır, Pamuk, Yabancı ot mücadelesi, Çiftçi uygulamaları

Kaynakça

• Alexander, B.H., J.S. Mandel, B.A. Baker, C.J. Burns, M.J. Bartels, J.F. Acquavella and C. Gustin. 2007. Biomonitoring of 2,4-Dichlorophenoxyacetic acid exposure and dose in farm families’’, Environ. Health Perspect, 115:370–376.
• Bayhan, E., A. Sağır, F.N. Uygur, S. Bayhan-Ölmez, S. Eren ve Y. Bayram. 2015. GAP bölgesi pamuk alanlarındaki bitki koruma sorunlarının belirlenmesi. Türkiye Entomoloji Bülteni, 5(3): 135-146.
• Bükün, B. 2005. Weed flora changes in cotton growing areas during the last decade after irrigation of Harran Plain in Şanlıurfa, Turkey. Pak. J. Bot., 37(3): 667-672.
• Bükün, B. and F.N. Uygur. 2003. The impact of irrigation on weed species composition and density in cotton plantations of Harran Plain (Turkey). Proc. 7th EWRS Mediteranean Symp. (6-9 May 2003, Adana) Proclamations, pp. 143-144.
• Camara K.M., W.A. Payne and P.E. Rasmussen. 2003. Long-term effect of tillage, nitrogen and rainfall on winter wheat yields in the Pacific Northwest. Agron J., 95:828-835.
• Coolong, T. 2013. Using Irrigation to Manage Weeds: A Focus on Drip Irrigation. Intech: Agricultural and Biological Sciences, "Weed and Pest Control - Conventional and New Challenges", book edited by Sonia Soloneski and Marcelo Larramendy, pp. 161-179.
• Demirkan, H. ve F. Uysal. 2011. Menemen (İzmir) pamuk üreticilerine yönelik (bitki koruma açısından) bir anket çalışması. Ege Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 48 (3): 277-282.
• Durutan, N., M. Guler, M. Karaca, K. Meyveci, A. Avcin ve H. Eyuboglu. 1989. Effect of various components of the management package on weed control in dryland agriculture. In soil and crop management of Improved Water Use Efficiency in Rainfed Areas, Proceedings of an International Workshop, Ankara, Turkey.
• FAO, 2014. Food and agriculture data. http://www.fao.org/faostat/en/#data. Accessed: January 2016.
• Ferrell J.A., G.E. MacDonald and R. Leon. 2011. Weed Management in Cotton. SS-AGR-04, http://edis.ifas.ufl.edu/wg003. Accessed: March, 2016.
• Hatfield, J.L., D.D. Buhler and B.A. Steward. 1998. Integrated weed and soil management. Ann Arbor Press, Ann Arbor, MI, pp. 223-246.
• Hooker, D.C., T.J. Vyn, C.J and Swanton. 2000. Effectiveness of soil applied herbicides with weed control for conservation tillage systems. Agron. J., 89:579-587.
• İnan, H. ve N. Boyraz. 2003. ‘‘Konya ilindeki zirai ilaç bayilerinin bazı yönlerden değerlendirilmesi’’, S.Ü. Ziraat Fakültesi Dergisi, 17(32): 86-97.
• Kadıoğlu. İ. 2003. ‘‘Tokat ilinde üreticilerin zirai mücadele etkinlikleri üzerinde bir araştırma’’, Gaziosmanpaşa Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 20(1): 7-15.
• Kalıpçı, E., C., Özdemir ve H. Öztaş. 2011. Çiftçilerin pestisit kullanımı ile ilgili eğitim ve bilgi düzeyi ile çevresel duyarlıklarının araştırılması. TÜBAV Bilim Dergisi, 4(3): 179-187.
• Karataş, E. ve Ö. Aloğlu. 2011. Manisa ilinde üreticilerin bitki koruma uygulamaları. Ege Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 48(3): 183-189.
• Kendig, J.A., R.L. Nichols and G.A. Ohmes. 2007. Tolerance of cotton (Gossypium hirsutum L.) seedlings to preemergence and postemergence herbicides with four modes of action. Online. Plant Health Progress doi:10.1094/PHP-2007-1108-01-RS. Accessed: April 2016.
• Mulugeta, D. and D.E. Stoltenberg. 1997. Weed and seedbank management with integrated methods as influenced by tillage. Weed Sci. 45:706–715.
• Newbold, P. 1995. Statistics for Business and Economics, Prentice Hall Inc., USA. Pages 1016.
• Özaslan, C. ve B. Bükün. 2013. Determination of the weeds in cotton fields in Southeastern Anatolia Region of Turkey. Soil-Water Journal. 2 (2): 1777-1788.
• Özaslan, C., N., Boyraz ve A. Güncan. 2011. Diyarbakır ili pamuk ekim alanlarında sorun olan yabancı otların belirlenmesi. GAP VI. Tarım Kongresi (9-12 Mayıs 2011, Diyarbakır) Bildirileri, s. 88-95.
• Pala, F. ve H. Mennan. 2014. Güneydoğu Anadolu Bölgesi pamuk ekim alanlarında bazı horozibiği (Amaranthus spp.) türlerinin trifluraline dayanıklılığının araştırılması, Türkiye Herboloji Dergisi, 17(1-2): 1-8.
• Pala, F. ve H. Mennan. 2016. Güneydoğu Anadolu Bölgesi pamuk ekim alanlarında bulunan horozibiği (Amaranthus spp.) türlerinin yaygınlıklarının ve yoğunluklarının belirlenmesi, Mustafa Kemal Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 21(2): 139-148.
• Pala, M., H.C. Harris, J. Ryan, R. Makboul and S. Dozom. 2000. Tillage systems and stubble management in a mediterranean-type environment in relation to crop yield and soil moisture. Expl Agric., 36:223-242.
• Ribeiro, C.A.O., Y. Vollaire, A. Sanchez-Chardi ve H. Roche. 2005. Bioaccumulation and the effects of organochlorine pesticides, PAH and heavy metals in the Eel (Anguilla anguilla) at the Camargue Nature Reserve, France. Aquatic Toxicology, pp. 1–17.
• Shaner, D.L. 2014. Herbicide Handbook, 14th ed. Lawrence, KA: Weed Science Society of America, p. 513.
• Soysal, A. ve A. Bayat. 2006. Herrbisitlerin uygulamalarında kullanılan düşük sürüklenme potansiyelli memelerin püskürtme tekniği açısından değerlendirilmesi. Tarım Makinaları Bilimi Dergisi, 2(3): 189-195.
• Tepe, I. 1997. Türkiye’de tarım ve tarım dışı alanlarda sorun olan yabancı otlar ve mücadeleleri. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Yayınları No: 32, 237 s.
• Torun, H. 2011. Yüksek doz herbisit uygulamalarının hedef dışı bitkilerde oluşturduğu zararlanmalar. Çukurova Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, 149 s.
• TÜİK, 2016. Bitkisel üretim istatistikleri. https://biruni.tuik.gov.tr/bitkiselapp/bitkisel.zul. Erişim: Mart 2016.
• Wang C.J. ve Z.Q. Liu. 2007. Foliar uptake of pesticides-Present status and future challenge. Pesticide Biochemistry and Physiology, 87:1-8.
• Üremiş, İ., Ş., Karaat, O. Gönen, E. Canıhoş, H. Kütük, U. Ekmekçi, V. Çetin, M. Aytaş ve İ. Kadıoğlu. 1996. ‘‘Çukurova bölgesinde zirai ilaç kullanımının genel değerlendirmesi’’, II. Ulusal Zirai Mücadele İlaçları Sempozyumu (18-20 Kasım 1996, Ankara) Bildirileri, s. 73-79.
• Ürkmez, Ü. ve S. Özpınar. 2013. Bitki Koruma Makinalarının Uygulamadaki Sorunlarının Belirlen-mesi: Çanakkale İli. 28. Ulusal Tarımsal Mekanizasyon Kongresi (4-6 Eylül 2013, Konya) Bildirileri, s. 253-261.
• Yılmaz, M.A., A. Çınar, Ö. Çınar, N. Uygun, E. Sekeroğlu, S. Kornoşor, M. Biçici, A.F. Özgür, N.K. Koç, F.N. Uygur, S. Baloğlu ve I. Karaca. 1991. GAP Bölgesinde pilot bitki koruma kliniklerinin kurulması. Ç. Ü. Ziraat Fakültesi Genel Yayın No: 8, GAP Yayınları No:50, 93 s.
• Yiğit, F. 2001. ‘‘Antalya ilinde zirai ilaç bayilerinin genel durumları ve çiftçi ile olan ilişkilerinin araştırılması’’, Türk-Koop. Ekin, 5(15): 90-96.
• Yücel, A., E. Çıkman ve M. Yücel. 1995. "Güneydoğu Anadolu Projesi (GAP) uygulamaya konulmadan önce Harran Ovasında çiftçinin tarımsal mücadeleye bakışı. GAP Bölgesi Bitki Koruma Sorunları ve Çözüm Önerileri Sempozyumu (27-29 Nisan 1995, Şanlıurfa) Bildirileri, s. 53-65.
• Yalçın, I., O. Boz ve R. Ucucu. 2003. Effects of different mechanisation applications on weed control in cotton farming and its significance in terms of mechanisation management. Asian Journal of Plant Sciences, 2:18-22.