THE STUDY OF VALIDITY AND RELIABILITY OF CALLING SCALE IN TURKISH

Yıl 2019, Cilt: 5 Sayı: 1, 167 - 188, 20.06.2019

Tuğba Erhan Tahsin Akçakanat Hasan Hüseyin Uzunbacak Ahmet Yıldırım

https://doi.org/10.29131/uiibd.569991

Cited By: 3

Öz

The
concept of “Calling” which has been studied only once in Turkish literature,
has been discussed in this study. The adaptation to Turkish culture of the
“Calling and Vocation Questionnaire” scale developed by Dik and his colleagues
who are the pioneers of the term is the main aim of this study. In this
context, at first, several discussions have been made with the academicians in
order to translate the term into Turkish and then the term is translated into
Turkish as “Meslek Aşkı”. The sample of the study consists of pre-school and
classroom teachers who work in public schools in Isparta. 370 teachers
participated in the study. The validity of the content has been tested and
approved in regard to language, scope and structure validity. Excluding 3 items
and making 3 improvements from the original 24 item scale, the model with 6
factors in the first level and 2 factors in the second level of the scale
provide good fit values. The reliability of the scale is analyzed by internal
consistency coefficient and test-retest methods and the scale has been found
reliable. In consideration of all findings, it is concluded that “Calling
Scale” is a suitable, valid and reliable measurement instrument for Turkish
culture.

Anahtar Kelimeler

Calling, Presence of Calling, Search for Calling, Teachers

MESLEK AŞKI (CALLING) ÖLÇEĞİ TÜRKÇE GEÇERLİLİK VE GÜVENİLİRLİK ÇALIŞMASI

Öz

Bu
çalışmada, Türkçe literatürde şimdiye kadar sadece bir kez çalışılmış olan
“Calling” kavramı ele alınmıştır. Bu kavramın öncü isimlerinden olan Dik ve
arkadaşları (2012) tarafından geliştirilen “Calling and Vocation Questionnaire”
ölçeğinin Türk kültürüne uyarlanması bu çalışmanın ana hedefidir. Bu kapsamda
öncelikle, kavramın Türkçeleştirilmesi amacıyla ilgili akademisyenlerle
görüşmeler yapılmış ve kavram “Meslek Aşkı” olarak Türkçeye çevrilmiştir.
Araştırmanın örneklemini, Isparta ilinde devlet okullarında görev yapmakta olan
okul öncesi ve sınıf öğretmenleri oluşturmaktadır. Bu kapsamda 370 öğretmene
ulaşılmıştır. Ölçeğin geçerliliği dil, kapsam ve yapı geçerliliği bakımından
test edilmiş ve onaylanmıştır. 24 maddeli orijinal ölçekten, 3 madde
çıkartılarak ve 3 iyileştirme gerçekleştirilerek, ölçeğin 6 faktörlü birinci
düzey modeli ve 2 faktörlü ikinci düzey modeli iyi uyum değerleri sağlamıştır.
Ölçeğin güvenilirliği ise, iç tutarlılık katsayısı ve test-tekrar test
yöntemleri ile analiz edilmiş ve ölçek güvenilir bulunmuştur. Tüm bulguların
ışığında, “Meslek Aşkı Ölçeği”nin, Türk kültürüne uygun, geçerli ve güvenilir
bir ölçme aracı olduğu sonucuna varılmıştır.

Anahtar Kelimeler

Calling, Meslek Aşkı, Meslek Aşkı Varlığı, Meslek Aşkı Arayışı, Öğretmenler

Kaynakça

• Anderson, J. C., & Gerbing, D. W. (1984). The effect of sampling error on convergence, improper solutions, and goodness-of-fit indices for maximum likelihood confirmatory factor analysis. Psychometrika, 49(2), 155–173.
• Ayre, C.. & Scally, A. J. (2014). Critical values for Lawshe’s content validity ratio: Revisiting the original methods of calculation. Measurement and Evaluation in Counseling and Development, 47(1), 79–86.
• Bellah, R. N., Madsen, R., Sullivan, W. M., Swidler, A., & Tipton, S. M. (1986). Habits of the heart: Individualism and commitment in American life. New York, NY: Harper & Row.
• Brislin, R. W., Lonner, W. J., & Thorndike, R. M. (1973). Cross cultural research methods. New York: John Willey&Sons Pub.
• Bunderson, J. S., & Thompson, J. A. (2009). The call of the wild: Zookeepers, callings, and the dual edges of deeply meaningful work. Administrative Science Quarterly, 54(1), 32–57.
• Büyüköztürk, Ş. (2003). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
• Choi, Y. E., Cho E, Jung, H. J., & Sohn Y. W. Calling as a predictor of life satisfaction the roles of psychological capital, work-family enrichment, and boundary management strategy. Journal of Career Assessment, 26(4), 567-582.
• Çalışkan, A. (2015). Örgütsel adaletin örgütsel bağlılığa etkisi: etik ikliminin aracılık rolü, Uluslararası İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 1(2),115-141.
• Çalışkan, A. ve Akkoç, İ. (2012). Girişimci ve yenilikçi davranışın iş performansına etkisinde çevresel belirsizliğin rolü, Çağ Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 9(1), 1-29.
• Dik, B. J. & Duffy, R. D. (2009). Calling and vocation at work definitions and prospects for research and practice. The Counseling Psychologist, 37(3), 424- 450.
• Dik, B. J., & Shimizu, A. B. (2018). Multiple meanings of calling: Next steps for studying an evolving construct. Journal of Career Assessment, 1-14.
• Dik, B. J., & Steger, M. F. (2008). Randomized trial of a calling-infused career workshop incorporating counselor self-disclosure. Journal of Vocational Behavior, 73(2), 203–211.
• Dik, B. J., Eldridge, B. M., Steger, M. F., & Duffy, R. D. (2012). Development and validation of the Calling and Vocation Questionnaire (CVQ) and Brief Calling Scale (BCS) [Special Issue]. Journal of Career Assessment, 20(3), 242-263.
• Dobrow, S. R., & Tosti-Kharas, J. (2011). Calling: The development of a scale measure. Personnel Psychology, 64(4), 1001-1049.
• Duffy, R. D., Dik, B. J., Douglass, R. P., England, J. W., & Velez, B. L. (2018). Work as a calling: A theoretical model. Journal of Counseling Psychology, 65(4), 423–439.
• Esteves, T., Lopes, M. P., Geremias, R. L., & Palma, P. J. (2018). Calling for leadership: leadership relation with worker’s sense of calling. Leadership & Organization Development Journal. 39(2), 248-260.
• Hagmaier, T., & Abele, A. E. (2012). The multidimensionality of calling: Conceptualization, measurement and a bicultural perspective. Journal of Vocational Behavior, 81(1), 39-51.
• Hu, L. T., & Bentler, P. M. (1998). Fit indices in covariance structure modeling: Sensitivity to underparameterized model misspecification. Psychological Methods, 3(4), 424-453.
• Jöreskog, K., & Sörbom, D. (1993). LISREL 8: Structural equation modeling with the simplis command language. Chicago, IL: Scientific Software International Inc.
• Kline, R. B. (2005). Principles and practice of structural equation modeling. New York: Guilford Press.
• Lawshe, C. H. (1975). A quantitative approach to content validity. Personnel Psychology, 28(4), 563-575.
• Nunnally, J. C. (1978). Psychometric theory. New York: McGraw-Hill.
• Steger, M. F., Dik, B. J., & Duffy, R. D. (2012). Measuring meaningful work: The Work and Meaning Inventory (WAMI). Journal of Career Assessment, 20(3), 322-337.
• Tabachnick, B. & Fidell, L. (2012). Using multivariate statistics. London: Pearson.
• Wrzesniewski, A. (2003). Finding positive meaning at work. İçinde, K. Cameron, J. E. Dutton, & R. E. Quinn (Editörler), Positive organizational scholarship, 296-308. San Francisco: Berrett-Koehler.
• Xie, B., Zhou, W., Huang, J. L., & Xia, M. (2017). Using goal facilitation theory to explain the relationships between calling and organization-directed citizenship behavior and job satisfaction. Journal of Vocational Behavior, 100, 78–87.
• Yarar, B. (2016). The relationship between personal values, calling and work engagement. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.