Öğretmen Adaylarının Yaratıcı Drama Yöntemini Kullanmaya Yönelik Özyeterlik Algılarının Değerlendirilmesi

Year 2022, Issue: 56, 198 - 224, 01.09.2022

Fatma Kırmızı

https://doi.org/10.9779/pauefd.955708

Abstract

Yaratıcı drama bireyi öğrenme sürecinde etkin kılan, yaparak ve yaşayarak öğrenmesine olanak sağlayan bir yöntemdir. İlkokullarda ve okul öncesi eğitim kurumlarında yaratıcı drama çalışmaları sınıfın öğretmeni tarafından yapılmaktadır. Bu nedenle hizmet öncesinde yaratıcı drama çalışmalarına ilişkin edinilmiş olan deneyimler oldukça önemlidir. Bu araştırmanın amacı öğretmen adaylarının yaratıcı drama yöntemini kullanmaya ilişkin öz yeterlik algılarını farklı değişkenlere göre değerlendirmek ve öğretmen adaylarının konuya ilişkin görüşlerini tespit etmektir. Araştırmada karma yönteme başvurulmuştur. Araştırma 2018-2019 eğitim öğretim yılının güz döneminde Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesinde gerçekleştirilmiştir (n= 302). Katılımcılar okulöncesi eğitimi öğretmenliği (n=173) ve sınıf öğretmenliği programlarında (n=129) öğrenim gören öğretmen adaylarından oluşmaktadır. Nitel verilerin elde edilmesinde ise 16 öğrenci ile görüşmeler yapılmıştır. Araştırma verilerinin elde edilmesinde Can ve Cantürk Günhan (2009) tarafından geliştirilen "Yaratıcı Drama Yöntemini Kullanmaya Yönelik Öz Yeterlik Algısı Ölçeği" kullanılmıştır. Araştırmaya göre öğretmen adaylarının yaratıcı drama yöntemini kullanmaya ilişkin algıları öğrenim gördükleri programa ve cinsiyet değişkenine göre anlamlı bir farklılık göstermemektedir. Nitel verilerin sonuçlarına göre öğretmen adayları yaratıcı drama yönteminin kendi mesleki becerilerini olduğu kadar öğrencilerinin derste etkin katılımını, sosyal becerilerini geliştireceğini belirtmiştir.

Keywords

yaratıcı drama, öz yeterlik, okul öncesi eğitim ve sınıf öğretmenliği.

Supporting Institution

Destekleyen herhangi bir kurum bulunmamaktadır.

Project Number

-

Thanks

-

Evaluation of Self-Efficacy Perceptions of Teacher Candidates for Using Creative Drama Method

Abstract

Creative drama is a method that makes the individual act in the learning process and enables them to learn by doing and experiencing. Creative drama activities in primary and pre-school education institutions are carried out by the classroom teacher. For this reason, pre-service creative drama work experience is very important. The purpose of this study is to evaluate the self-efficacy perceptions of teacher candidates regarding using the creative drama methods according to different variables and to determine the opinions of teacher candidates on the subject. A mixed-method was used in the research. The research was carried out at Pamukkale University Faculty of Education in the fall semester of the 2018-2019 academic year (n= 302). The participants consisted of pre-service teachers studying in preschool education teaching (n=173) and classroom teaching programs (n=129). In order to obtain qualitative data, 16 students were interviewed. "Self-efficacy Perception Scale for Using Creative Drama Method" developed by Can and Cantürk Günhan (2009) was used to obtain research data. According to the research, the perceptions of teacher candidates towards using the creative drama method do not show a significant difference according to the program they are studying and the gender variable. According to the results of the qualitative data, pre-service teachers stated that the creative drama method would improve their students' active participation and social skills as well as their professional skills.

Keywords

creative drama, self-efficacy, preschool education and classroom teaching.

Project Number

-

References

• Achurra, C. & Villardonb, L. (2012). Teacher’ self-efficacy and student learning. The European Journal of Social & Behavioural Sciences, 366-383.
• Adıgüzel, Ö. (2019). Eğitimde yaratıcı drama. Yapı Kredi Yayınları.
• Adıgüzel, Ö. (2006). Yaratıcı drama kavramı, bileşenleri ve aşa¬maları. Yaratıcı Drama Dergisi, 1 (1), 16-27.
• Akçaoğlu Çayır, N. ve Gökbulut, Ö. Ö. (2015). Yaratıcı drama yöntemi ile öğretmen yeterliklerinden kişisel gelişim üzerine nitel bir çalışma. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 11(2), 252-270.
• Akkaya, M. (2012). Sosyal bilgilerde göç konusunun drama yöntemiyle öğretiminin akademik başarıya etkisi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Gazi Üniversitesi, Ankara.
• Aksoy, A. (2019). İngilizce ve Türkçe öğretmen adaylarının yaratıcı dramayı kullanmaya yönelik öz-yeterlikleri. Uluslararası Eğitim Bilimleri Dergisi, 6(21), 66-76.
• Akyel, Y. ve Çalışkan, N. (2013). Okul öncesi eğitim kurumlarında görev yapan öğretmenlerin drama yöntemi yeterliliklerinin değerlendirilmesi. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 14(3), 161-173.
• Alrefaei, N. A. (2015). Teachers' sense of efficacy: Examining the relationship of teacher efficacy and student achievement. Theses and dissertations, University of Arkansas.
• Altuntaş, O. ve Altunova, H. H. (2015). Yaratıcı drama yönteminin üniversite öğrencilerinin duygusal gereksinimleri üzerine etkisi. Turkish Studies, 10(11), 113-126.
• Bandura, A. (1978). Self-efficacy: Toward a unifying theory of behavioral change. Advances in Behaviour Research and Therapy, 1(4), 139-16. [Available online at: https://www.sciencedirect.com/science/article/abs/pii/ 0146640278900024], Retrieved on 14. 12. 2020.
• Bandura, A. (1989). Regulation of cognitive processes through perceived self-efficacy. Developmental Psychology, 25, 729-735. [Available online at:https://www.uky.edu/~eushe2/Bandura/ Bandura1989DP.html], Retrieved on December 14. 2020.
• Baki, A. ve Gökçek, T. (2012). Karma yöntem araştırmalarına genel bir bakış. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 11(42), 1-21.
• Baran Burçoğlu, E. ve Aykaç, M. (2013). Sanat eserlerini incelemede yaratıcı drama yönteminin kullanımına ilişkin katılımcı görüşleri. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 9(2), 181-191.
• Başçı, Z. ve Gündoğdu, K. (2011). Öğretmen adaylarının drama dersine ilişkin tutumları ve görüşleri: Atatürk Üniversitesi örneği. İlköğretim Online, 10(2), 454-467.
• Baykal, N., Sayın, İ. ve Zeybek, G. (2019). The Views of ELT pre-service teachers on using drama in teaching English and on their practices ınvolved in drama course. International Journal of Contemporary Educational Research, 6(2), 366 – 380. Bell, E. (2008). Theories of performance. California: SAGE.
• Bütün, M. A., Uzuner, A. ve Duman, N. (2015). Coğrafya öğretmen adaylarının yaratıcı drama yöntemine ilişkin görüşleri. Yaratıcı Drama Dergisi, 10(1), 1-14.
• Büyüköztürk, Ş., Kılıç Çakmak, E., Akgün, Ö.E., Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2018). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: PegemA Yayıncılık.
• Can, B. ve Cantürk Günhan, B. (2009). Yaratıcı drama yöntemini kullanmaya yönelik özyeterlik ölçeği. E-Journal of New World Sciences Academy, 4(1), 34-43.
• Caprara, G. V., Barbaranelli, C., Steca, P. & Malone, P. S. (2006). Teachers’ self-efficacy beliefs as determinants of job satisfaction and students’ academic achievement: A study at the school level. Journal of School Psychology, 44, 473–490.
• Cawthon, S. W. ve Dawson, K. (2009) Drama for schools: Impact of a drama-based professional development program on teacher self-efficacy and authentic instruction. Youth Theatre Journal, 23 (2), 144-161.
• Chou, C.-M., Shen, C.-H., Hsiao, H.-C., & Shen, T.-C. (2019). Factors influencing teachers’ innovative teaching behaviour with information and communication technology (ICT): The mediator role of organizational innovation climate. Educational Psychology, 39(1), 65–85.
• Creswell, J. W. (2003). Research design: Qualitative, quantitative, and mixed methods approaches (2nd ed.). Thousand Oaks, CA: Sage.
• Çalışkan, N. ve Karadağ, E. (2005). Dramada beden dili. Gazi Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi, 6,(2), 103-113.
• Çelikten, M., Şanal, M. ve Yeni, Y. (2005). Öğretmenlik mesleği ve özellikleri. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 19(2), 207-237.
• Çetingöz, D. (2012). Okul öncesi eğitimi öğretmen adaylarının yaratıcı drama yöntemini kullanmaya yönelik özyeterlikleri. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 42, 131-142.
• Demirtaş, H., Cömert, M. ve Özer, N. (2011). Öğretmen adaylarının özyeterlik inançları ve öğretmenlik mesleğine ilişkin tutumları. Eğitim ve Bilim,36(159), 98-111.
• Duban, N. ve Düzgün M. E. (2013). Views of teachers on the use of drama method in science and technology courses. Turkish Online Journal of Qualitative Inquiry, 4(2), 46-55.
• Duffy, B. (2006). Supporting Creativity and Imagination in the Early Years. Supporting Early Learning. [Available online at: https://eric.ed.gov/?id=ED493259], Retrieved on December 13. 2020
• Ekiz, D. (2016). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Anı Yayıncılık.
• Erbay ve Yıldırım Doğru, (2010). The effectiveness of creative drama education on the teaching of social communication skills in mainstreamed students. Procedia Social and Behavioral Sciences, 2, 4475–4479.
• Erdoğan, T. (2010). Sınıf öğretmenlerinin Türkçe derslerinde yaratıcı drama yöntemini kullanma durumlarının incelenmesi. Yaratıcı Drama Dergisi, 6(12), 23-36.
• Ezer, F. ve Ulukaya-Öteleş, Ü. (2020). Sosyal bilgiler öğretmen adaylarının yaratıcı dramanın bir öğretim yöntemi olarak kullanımına ilişkin görüşleri. Manas Sosyal Araştırmalar Dergisi, 9(2), 709-718.
• Fenli, A. (2010). Sınıf öğretmeni adaylarının yaratıcı drama dersine yönelik tutumları (MAKÜ örneği). Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi, Burdur.
• Fenner, P. and Hagens, B. (2002). Every child needs self esteem: Creative drama builds self confidence through self expression. UMI: 3040782.
• Fleming, M. (2018). The art of drama teaching. London: Routledge.
• Fleming, M. (1995). Starting Drama Teaching. London: David Fulton Publishers.
• Freeman, G. D., Sullivan, K. & Fulton, C. R. (2003). Effects of creative drama on self-concept, social skills, and problem behavior. The Journal of Educational Research, 96(3), 131-138.
• Gönen, M. ve Dalkılıç, N. U. (2003). Çocuk eğitiminde drama yöntem ve uygulamalar. İstanbul: Epsilon Yayıncılık.
• Gregersen, T. (2007). Language learning beyond words: Incorporating body language into classroom activities. Reflections on English Language Teaching, 6(1), 51-64.
• Gürol, A. (2003). Okul öncesi öğretmenleri ile okul öncesi öğretmen adaylarının eğitimde dramanın uygulanmasına ilişkin görüşleri. Milli Eğitim Dergisi, 158, 25-40.
• Güner, A. Z. (2008). Eğitici drama uygulamalarının 5-6 yaş grubu çocukların sosyal-duygusal uyumlarına etkisinin incelenmesi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Marmara Üni¬versitesi, İstanbul, 2008.
• Hamurcu, H. (2008). The Effects of Creative Drama on Self Efficacy Beliefs of Class Teacher Canditates in Science Education. ICES’08. Eastern Mediterranean University, Fagamusta, North Cyprus, Proceedings of International Conference on Educational Science, II, 965-975.
• Heath, S. B. & Shelby, W. (2005). A way of working: teachers in drama education Dramatic learning in the primary school. London: Creative Partnerships.
• Johnson, R. B., & Onwuegbuzie, A. J. (2004). Mixed methods research: A research paradigm whose time has come. Educational Researcher, 33(7), 14-26.
• Kaf Hasırcı, Ö., Bulut, M. S. ve İflazoğlu Saban, A. (2008). Öğretmen adaylarının yaratıcı drama dersinin bireysel ve akademik kazanımlarına ilişkin görüşleri. Yaratıcı Drama Dergisi, 3(6), 1-25.
• Kara, Y. ve Çam, F. (2007).Yaratıcı drama yönteminin bazı sosyal becerilerin kazandırılmasına etkisi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 32, 145-155.
• Karagenç, S. (2011). Yaratıcı drama yöntemiyle üniversite öğrencilerinde eleştirel düşünme eğilimleri konusunda farkındalık oluşturma. Yayınlanmamış bitirme projesi, Çağdaş Drama Derneği, Ankara.
• Kasapoğlu, H. (2019). Etkili bir yaratıcı drama liderinin sahip olması gereken özellikler: Katılımcı görüşlerinin nitel analizi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 34(1), 106-122.
• Kellerman, S. (1992). I see what you mean: The role of kinesic behaviour in listening and the implications for foreign and second language learning. Applied Linguistics 13(3), 239-258.
• Kereks, J., & King, P. K. (2010). The king’s carpet: Drama play in teacher education. International Journal of Instruction, 3(1), 39-60.
• Kılıç Kırbaşoğlu, L. ve Eyüp, B. (2013). Türkçe öğretmeni adaylarının yaratıcı drama yöntemini kullanmaya yönelik öz yeterlik algıları. Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitü Dergisi, 11, 799-820.
• Köksal Akyol, A. (2012). Okul öncesi eğitimde drama ve öğretmenin rolü, Ankara Sağlık Bilimleri Dergisi, 201, 105-116.
• Koşucu, E. & Hursen, C. (2017). The effect of creative drama activities on candidate teachers’ self-directed skills. Cypriot Journal of Educational Science. 12(3), 148-156.
• Kuşdemir Kayıran, B. (2018). Sınıf öğretmenliği adaylarının yaratıcı dramaya ilişkin algıları ve tutumları üzerine bir çalışma. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 31(2), 679-708.
• Lazarides, R. & Warner, L. M. (2020). Teacher self-efficacy. Oxford Research Encyclopedia, Education, USA: Oxford University Press.
• Luszczynska, A., Gutierrez- Dona, B. & Schwarzer, R. (2005). General self-efficacy in various domains of human functioning: Evidence from five countries. International Journal of Psychology, 40 (2), 80-89.
• Lynch, S. A., & Simpson, C. G. (2010). Social skills: laying the foundation for success. Dimension of Early Childhood, 38(2), 3-12.
• Maden, S., (2010). Türkçe öğretmenlerinin drama yöntemini kullanmaya yönelik öz yeterlilikleri. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 7(14), 259–274.
• Miles, M. B. & Huberman, A. M. (1994). Qualitative data analysis: An expanded sourcebook. California: Sage publications.
• Mojavezi, A. & Tamiz, M. P. (2012). The impact of teacher self-efficacy on the students’ motivation and achievement. Theory and Practice in Language Studies, 2(3), 483-491.
• Mok, M. M. C & Moore, P. J. (2019). Teacher & self-efficiacy. Educational Psychology, 39(1), 1-3.
• Morgül, M. (1995). Yaratıcı drama ile oynayarak yaşayarak öğren. İstanbul: Ya-Pa Yayınları.
• Neuman, W. L. & Robson, K. (2014). Basics of social research. Toronto: Pearson Canada.
• Oğuz Namdar, A. ve Kaya, Ö. S. (2019). Öğretmenlerin yaratıcı drama yöntemini kullanmaya yönelik özyeterlik algıları ve tutumları. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 34(4), 901-914.
• Ormancı, Ü. ve Şaşmaz, Ö. F. (2010). Dramanın ilköğretimde kullanılabilirliğine yönelik sınıf öğretmeni adaylarının görüşleri: Demirci Eğitim Fakültesi örneği. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 1(43), 165-191.
• Önalan Akfırat, F. (2006). Sosyal yeterlilik, sosyal beceri ve yaratıcı drama. Yaratıcı Drama Dergisi, 1(1), 39-58.
• Önder, A. (2002). Yaşayarak öğrenme için yaratıcı drama. İstanbul: Epsilon Yayıncılık.
• Prabjandee, D., & Inthachot, M. (2013). Self-directed learning readiness of college students in Thailand. Journal of Educational Research and Innovation, 2(1), 1-11.
• Popper, M. (2005). Main principles and practices in leader development. Leadership And Organization Development Journal, 26, (1) 62-75.
• Rances, J. N. (2005). Student perceptions of improving comprehension through drama as compared topeotry and fiction in college English freshman composition courses. Unpublished doctoral dissertation, Widener University, Chester, PA.
• San, İ. (1999). Türkiye’de yaratıcı drama çalışmalarının dünü ve bugünü. Eğitimde Tiyatroda Yaratıcı Drama. Çağdaş Drama Derneği Bülteni, 2, 3-6.
• Stanton, K., Cawthon, S. & Dawson, K. (2018). Selfefficacy, teacher concerns, and levels of implementation among teachers participating in drama-based instruction professional development. Teacher Development, 22(1), 51-77.
• Susar Kırmızı, F. (2007). Yaratıcı drama ve yaratıcı yazma uygulamalarının yaratıcı yazma başarısına etkisi. Eğitim ve Bilim, 40(181), 93-115.
• Susar Kırmızı, F. ve Saygı, C. (2015). Sınıf öğretmeni adaylarının yaratıcı drama yöntemini kullanmaya yönelik öz-yeterlik algıları. Bartın Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 4(2), 739-750.
• Snyder C R & Lopez S. J. (Eds.). (2002). Handbook of positive psychology. Oxford University Pres US.
• Şahin, A. (2018). Sınıf ve Türkçe öğretmeni adaylarının drama yöntemini kullanmaya yönelik algılarının ve öz yeterlik düzeylerinin belirlenmesi. Trakya Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 20(1), 1-13.
• Şahin, B. (2014). Metodoloji. İçinde Tanrıöğen, A. (Edt. ). Bilimsel araştırma yöntemleri (s.109-130). Ankara: Anı Yayıncılık.
• Şahin Taşkın, Ç. ve Hacıömeroğlu, G. (2010). Sınıf öğretmeni adaylarının özyeterlik inançları: nicel ve nitel verilere dayalı bir inceleme. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 11(1), 21-40.
• Şahin, A. ve Yeşilyurt, E. (2014). Türkçe ögretmen adaylarının drama yöntemini kullanmaya yönelik öz yeterlikleri. Uşak Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 7(3), 253– 261.
• Tate, K. J. (2005). A conceptual lens for observing, analyzing, and interpreting data when exploring preservice drama. Youth Theatre Journal, 19, 151-167.
• Turan, İ., Kuğuoğlu, İ.H. ve Albayrak, O. (2012). Öğretmen adaylarının drama öz yeterliği ve coğrafya, tarih ve vatandaşlık bilgileri konularında drama kullanımı. E-Journal of New World Sciences Academy, 7(3), 1004-1016.
• Tüm, G. (2010). Türkçenin yabancı dil olarak öğretiminde drama tekniğinin rolü. Turkish Studies, 5(3), 1898 – 1920.
• Ulubey, Ö. (2018). The effect of creative drama as a method on skills: A meta-analysis study. Journal of Education and Training Studies, 6(4), 63-78.
• Üstündağ, T. (1998). Yaratıcı drama eğitim programının ögeleri. Eğitim ve Bilim, 22(107), 28-35.
• Yenice, N. (2012). Öğretmen adaylarının öz-yeterlik düzeyleri ile problem çözme becerilerinin incelenmesi. Electronic Journal of Social Sciences, 11(39), 36-58.
• Yenilmez, K. ve Uygan, C., (2010).Yaratıcı drama yönteminin ilköğretim 7.sınıf öğrencilerinin geometriye yönelik özyeterlik inançlarına etkisi. Kastamonu Eğitim Dergisi, 18(3), 931-942.
• Wagner, B. J. (1988). Research currents: Does classroom drama affect the arts of language? Language Arts, 65(1), 44-55.
• Woolland, B. (1993). The teaching of drama in the primary school, Third Impression. New York : Addison Wesley Longman Inc.
• Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2018). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayınları.
• Zafeiriadou, N. (2009). Drama in language teaching: a challenge for creative development. MA, Ed D TELT State School Advisor Prefecture of Drama, 23, 4-9.