Investigation of Science And Art Center Teachers’ Perception of Self-Efficacy

Yıl 2017, , 172 - 191, 30.06.2017

Hüseyin Aslan , Ümit Doğan

https://doi.org/10.17984/adyuebd.334852

Cited By: 1

Öz

This
research is aimed to determine the perception of self-efficiency of the
teachers working in Science and Art Centers. Whether opinions of teachers show
diversity according to their gender, working styles, ages, professional
seniorities, graduation levels and numbers of service trainings  about education of talented students  or not was regarded as secondary aim of this
research. Then, the opinions of the teachers were evaluated according to
independent variables. This research that aimed to investigate the percepions
of the teachers working in Science and Art Centers according to various
variables was an observational study. “Teacher self efficiency scale” which
was developed by Senemoğlu (2006) was used in our research and research data
were collected by the help of this scale. The 
research data was evaluated with SPSS statistics program and analyzed
by using statistical techniques like frequency, percentage, arithmetical
average, standard derivation, t-test, One Way Anova, Turkey HSD test and
Kruskall Wallis.Population of this study was the teachers who worked  at Science and Art Centers in 2014-2015
school year (579 teachers).  The sample
consisted of 250 teachers who worked at Science and Art Centers of administrative
provinces of Turkey: Gaziantep, Adana, Mersin, Kahramanmaraş, Diyarbakır,
Şanlıurfa, Nevşehir, Van, Hatay, Bartın, Balıkesir, Kars, Rize, Ankara, Konya,
Kastamonu and Kayseri. According to the research, it was found  that the level of self efficiency perception
of teachers who worked at Science and Art Center was at average level, the
level of self efficiency perception of teachers didn’t show significant
difference according to their gender, the level of self efficiency perception
of permanent  teachers was more higher
than teachers who were not permanent. Some suggestions were put forward under
the light of these findings.

Anahtar Kelimeler

Superior intelligence, Talent, Science, Art, Self efficiency

Bilim ve Sanat Merkezi Öğretmenlerinin Öz-Yeterlik Algılarının İncelenmesi

Öz

Bu araştırma ile Bilim ve Sanat
Merkezi öğretmenlerinin, öz-yeterliklerine ilişkin algılarının belirlenmesi
amaçlanmıştır. Öğretmenlerin görüşlerinin cinsiyet, çalışma şekli, yaş,
mesleki kıdem, mezuniyet düzeyi ve özel yeteneklilerin eğitimi ile ilgili
katıldığı hizmet içi eğitim sayısı değişkenlerine göre farklılık gösterip
göstermediğinin belirlenmesi araştırmanın alt amaçları olarak alınmış ve
öğretmen görüşleri bu bağımsız değişkenlere göre değerlendirilmiştir. Bilim
sanat merkezi öğretmenlerinin öz-yeterliklerine ilişkin algılama biçimlerini
çeşitli değişkenler açısından incelemeyi amaçlamış olan bu araştırma tarama
türündedir. Araştırma kapsamında Senemoğlu (2006) tarafından geliştirilen
“Öğretmen Öz-Yeterlik Ölçeği kullanılmış ve araştırma verileri bu ölçek
aracılığı ile toplanmıştır. Veriler SPSS istatistik programında
değerlendirilmiş, elde edilen veriler frekans, yüzde, aritmetik ortalama,
standart sapma, t-testi, One Way Anova, Tukey HSD testi, Kruskall-Wallis gibi
istatistiksel teknikler kullanılarak analiz edilmiştir. Araştırmanın çalışma
evreni 2014–2015 eğitim öğretim yılında Bilim ve Sanat Merkezlerinde çalışan
(579 kişi) öğretmenlerdir. Araştırma evrenden alınan örneklem üzerinden
yürütülmüştür. Örneklemimiz Gaziantep, Adana, Mersin, Kahramanmaraş,
Diyarbakır, Şanlıurfa, Nevşehir, Van, Hatay, Bartın, Balıkesir, Kars, Rize,
Antalya, Konya, Kastamonu ve Kayseri illerindeki Bilim ve Sanat Merkez’lerinde
çalışan toplam 250 öğretmenden oluşmuştur. Bilim ve Sanat Merkezlerinde
çalışan öğretmenlerin öz-yeterliklerini algılama düzeylerinin orta düzey
seviyesinde olduğu, öğretmenlerin cinsiyetlerine göre, öz-yeterliklerini
algılama düzeylerinin anlamlı bir şekilde farklılık göstermediği, kadrolu
çalışan öğretmenlerin öz-yeterlik algılarının, görevlendirme öğretmenlere göre
anlamlı şekilde daha yüksek olduğu bulunmuştur. Bu ve diğer bulgular ışığında
öneriler sunulmuştur.

Anahtar Kelimeler

Üstün Zekâ, Yetenek, Bilim, Sanat, Öz-Yeterlik

Kaynakça

• Akay, M., Akçamete, G., Akkök, F. ve Diğ., (2003). Özel gereksinimli çocuklar ve özel eğitime giriş. Ankara: Gündüz Eğitim ve Yayıncılık.
• Alcı, B. (2007). Yıldız Teknik Üniversitesi öğrencilerinin, matematik başarıları ile algıladıkları problem çözme becerileri, öz yeterlik algıları biliş üstü öz düzenleme stratejileri ve ÖSS sayısal puanları arasındaki açıklayıcı ve yordayıcı ilişkiler örüntüsü. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Yıldız Teknik Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• Avramidis, E., Bayliss, P. Burden, R. (2000). Student teachers’ attitudes towards the inclusion of children with special educational needs in the ordinary school. Teaching and Teacher Education. 16 (3):277-293.
• Balcı, A. (2005). Açıklamalı eğitim yönetim terimleri sözlüğü. Ankara: Tek Ağaç Basım Yayım Dağıtım.
• Bıkmaz, H. F. (2004). Sınıf öğretmenlerinin fen öğretiminde öz-yeterlik inancı ölçeğinin geçerlik ve güvenirlik çalışması. Milli Eğitim Dergisi, 1(2), 197-210.
• Bsmidr (2010). Bilim ve Sanat Merkezleri İç Denetim Raporu http://icden.meb.gov.tr/digeryaziler/Bilim_Sanat_Merkezleri_Ic_Denetim_Ra.pdf.
• Coladarci, T., & Breton, W. A. (1997). Teacher efficacy, supervision, and the special education resource-room teacher. The Journal of Educational Research. 90(4), 230–239.
• Demirtaş, H. & Güneş, H. (2002). Eğitim yönetimi ve denetimi sözlüğü. Ankara: Anı Yayıncılık.
• Endler, N. S., Speer, R. L., Johnson, R. M., & Flett, G. L. (2001). General self-efficacy and control in relation to anxiety and cognitive performance. Social Spring. 20(1):36-52.
• Freytag, C. E. (2001). Teacher efficacy and inclusion: The _mpact of preservice experiences on beliefs. Paper presented at the annual meeting of the Southwest Educational Research Association. New Orleans, LA.
• Gökdere, M., Küçük, M. (2003). Üstün yetenekli öğrencilerin fen eğitimindeki durum: Türkiye örneklemi. Kuramda ve Uygulamada Eğitim Bilimleri 3(1), 101-124.
• Gökdere, M., Çepni, S. (2003a). Üstün yetenekli öğrencilerin değer eğitiminde öğretmenin rolü. Değerler Eğitimi Dergisi, 1 (2), 93-107.
• Gökdere, M., Çepni, S. (2003b). Üstün yeteneklilerin fen öğretmenlerinin yetiştirilmesine yönelik bir model önerisi. Tojet.
• Gökdere, M., Çepni, S. (2004). Üstün yetenekli öğrencilerin fen öğretmenlerinin hizmet içi ihtiyaçlarının değerlendirilmesine yönelik bir çalışma; Bilim sanat merkezi örneklemi. GÜ, Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, Cilt 24, Sayı2.
• Gürbüz, R., Koç Koca, A., Şahin, S. & Başpınar, İ. (2017). Kırsalda öğrenim gören ortaokul öğrencilerinden üstün yeteneklilerin belirlenmesi üzerine bir çalışma; VII. uluslararası eğitimde araştırmalar kongresi (ULEAD-2017), Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi, Çanakkale, 27-29 Nisan 2017, sf 313.
• Hacıoğlu, F. & Alkan, C. (1997). Öğretmenlik uygulamaları. Ankara: Alkım Yayınevi.
• Hökelekli, H. & Gündüz, T. (2004). Üstün yetenekli çocukların karakter özellikleri ve değerler eğitimi. I. Türkiye Üstün Yetenekli Çocuklar Kongresi Bildirileri. Marmara Üniversitesi, İstanbul. http://egitim.maltepe.edu.tr/uzo, Erişim Tarihi: 28/11/2014. http://www.meb.gov.tr/istatistik/, Erişim Tarihi: 28.11.2014.
• Izgar, H. & Dilmaç, B. (2008). Yönetici adayı öğretmenlerin özyeterlik algıları ve epistemolojik inançların incelenmesi. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 20, 437-446.
• Karasar, N. (2006). Bilimsel araştırma yöntemi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
• Kontaş, H. (2009). Bilsem öğretmenlerinin program geliştirme ihtiyaçlarına ilişkin geliştirilen programın etkililiği. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Eğitim Bilimleri Anabilim Dalı Eğitim Programları ve Öğretim Bilim Dalı, Ankara.
• Lancaster, J. , & Bain, A. (2010). The design of pre-service ınclusive education courses and their effects onself-efficacy: a comparative study. Asia-Pacific Journal of Teacher Education. 38(2):117-128.
• Malkoç, T. (2004). Üstün yetenekli çocuklar ve müzik eğitimi. I. Türkiye Üstün Yetenekli Çocuklar Kongresi Bildirileri. Marmara Üniversitesi, İstanbul.
• MEB. (Milli Eğitim Bakanlığı). (2007). Bilim ve sanat merkezleri yönergesi, Ankara.
• Rummel N., P. (2007). Teacher self efficacy belifes and their ımpact on recommendations for student retention at grades k-2, The College of William and Mary in Virginia.
• Scholz, U., Gutierrez- Dona, B., Sud, S. & Schwarzer, R. (2002). Is general self efficacy a universal construct?. European Journal of Psychological Assessment. 18 (3): 242-251.
• Senemoğlu, N. (2006). İlköğretimin ilk yıllarında eğitim durumlarının betimlenmesine ilişkin bir çalışma, 04A704003 No.’lu Proje Raporu, Hacettepe Üniversitesi Bilimsel Araştırmalar Birimi, Ankara.
• Sezginsoy, B. (2007). Bilim ve sanat merkezi uygulamasının değerlendirilmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Balıkesir Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü Eğitim Bilimleri Anabilim Dalı, Balıkesir.
• Şahin, A. E. (2006). Meslek ve öğretmenlik. (Ed. V. Sönmez). Eğitim Bilimine Giriş. Ankara: Anı Yayıncılık.
• Şişman, M. (2006). Eğitim bilimine giriş. Ankara: Anı Yayıncılık.
• Vardarlı, G. (2005). İlköğretim II. kademe öğrencilerinin genel öz yeterlik düzeylerinin yordanması. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ege Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İzmir.
• Woolfolk-Hoy, A., (2000). Changes in teacher efficacy during the early years of teaching. American Educational Research Assoociation, 43, 1-20.
• Yılmaz, M., Köseoğlu, P., Gerçek, C. ve Soran, H. (2004). Öğretmen öz-yeterlik inancı. Bilim ve Aklın Aydınlığında Eğitim Dergisi, 55.