The Training Level of Special Education Teachers in In-Service Training

Yıl 2015, Cilt: 15 - Özel Sayı, - , 01.03.2015

Osman Yıldırım , Nezir Ünsal Bahtiyar Tolunay

Öz

In this study, we both dwell on the importance and rudiments of meeting persistent educational needs of special education teachers in order for them to be attuned to the developments in their profession and to be productive and generative, and their need for the training as long as they work, and the information towards substructure of in-service training. Beside these, raising the competencies of special training employees, access to programs and numeric distributions via inservice training are also included. With in-service training, we help special training teachers gain new information and skills at least in their own field, benefit from educational technologies, use these Technologies and share qualified application samples. In the study, we deal with and discuss the aims and principals of inservice training – essential for special training teachers – and the usage of these aims and principals in various dimensions

Anahtar Kelimeler

In-service training and teaching, special training, training of special training teachers

Özel Eğitim Öğretmenlerinin Hizmetiçinde Yetiştirilme Düzeyleri

Öz

Bu çalışmayla, hizmet içi eğitimde kuramsal alt yapıya yönelik bilgi vermenin yanı sıra, özel eğitimde görev yapan öğretmenlerin görevleri başında çalıştıkları sürece mesleklerindeki gelişmelere uyum sağlayabilmeleri, verimli ve üretken olabilmeleri için sürekli eğitim ihtiyaçlarını karşılamadaki önemi, esasları ve bu eğitime olan gereksinimleri üzerinde durulmuştur. Bununla birlikte özel eğitim çalışanlarının hizmet içi eğitim yoluyla yeterliliklerini artırma, programlara erişim ve sayısal dağılımlara yer verilmiştir. Hizmet içi eğitimle; özel eğitimde görev yapan öğretmenlere, en azından kendi alanında yeni bilgi ve beceriler kazanmaları, eğitim teknolojilerinden faydalanmaları, bu teknolojileri kullanmaları ve nitelikli uygulama örneklerinin paylaşımı sağlanacaktır. Çalışmada, özel eğitim öğretmenleri için vazgeçilmez bir yere sahip olan hizmet içi eğitimin amaç ve ilkeleri ile bu amaç ve ilkelerin kullanılmasına yönelik bilgiler farklı boyutlardan ele alınarak tartışılmıştır

Anahtar Kelimeler

Hizmet içi eğitim ve öğretim, özel eğitim, özel eğitim öğretmenlerinin eğitimi

Kaynakça

• Arends R. & Hersh, R. (2001). Inservice Educationand the Six o’clock. News Theory Into Practice. Volume: XVII Number 3 P: 196-205. San Francisco.
• Bedük, A. E. (1997). Okullar da hizmet içi eğitim plânlaması yapabilmeli ve uygulamalıdır, Millî Eğitim Dergisi, 133, 7-8.
• Cherubini G., Zambelli, F., & Boscolo, P.(2002). Student motivation: an experience of inservice education as a context for professional development of teachers. Teaching & Teacher Education, Apr 2002, Vol. 18 Issue 3, p 273, 16 p; (AN 7760898)
• Drucker, P.(1994). Quality Training for Instructors Workshop. MACBET Conferance,(Akt.S.Özdemir) Indianapolis, Indiana, June 12-15.
• Ersan N. (1995). Öğretmen Eğitiminde Hizmetiçi Yetiştirme ve İngiltere’deki Uygulama YÖK. Endüstriyel Eğitim Projesi Hizmetiçi Eğitim Sempozyumu. Ankara
• Fullan, M.(1990) Staff Development, Innovation and Institutional Development. Longman, New York.
• Gürlen E. ve Demirel, Ö. (2010). Avrupa Birliği ve Türkiye’deki Öğretmen Yeterliklerinin Karşılaştırmalı İncelenmesi (in Turkish). Proceedings of International Conference on Teacher Training Policies and Problems II, 396- 401.
• Kargın, T. (1996). Farklı eğitim özgeçmişlerine sahip öğretmenlerin işitme engellilere ilişkin bilgi düzeyleri ile işitme engelli çocukları ve anne ve babalarına yönelik farlılıklar. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Ankara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Özel Eğitim Bölümü Ankara.
• Kaufman, R. & Zahn, D. (1993). Quality Management Plus. The Continuous Improvement of Education. Corwin Pres,Inc.
• Küçükahmet, L. (1981).Öğretmenlere yönelik hizmetiçi eğitim programlarının etkinliği. Ankara: Ankara Üniversitesi Yayınları.
• Oğuzkan, F.(1993). Eğitim terimleri sözlüğü. Ankara: Gül Yayınevi.
• Özdemir, S. (1997). Her Organizasyon Hizmetiçi Eğitim Yapmak Zorundadır, Millî Eğitim Dergisi,133,17-19.
• ÖYGM. (2013). Öğretmen atama ve yer değiştirme grup başkanlığı verileri. Ankara: Öğretmen Yetiştirme ve Geliştirme Genel Müdürlüğü.
• ÖYGM.(2013).Mesleki gelişimi destekleme grup başkanlığı verileri. Ankara: Öğretmen Yetiştirme ve Geliştirme Genel Müdürlüğü.
• ÖSYM.(2013).Ölçme, seçme ve yerleştirme merkezi öğretim yılı yükseköğretim istatistikleri. Ankara: Öğretmen Yetiştirme ve Geliştirme Genel Müdürlüğü.
• Saban, A.(2000). Hizmet İçi Eğitimde Yeni Yaklaşımlar, Millî Eğitim Dergisi,145, 25- 30
• Taymaz, H.(1992). Hizmetiçi eğitim kavramlar, ilkeler, yöntemler. Ankara: Personel Eğitimi Geliştirme Merkezi Yayınları.
• YÖK.(1994). Bölgesel hizmetiçi eğitim modeli. Endüstriyel eğitim projesi Doküman No: FTVE:800, Ankara.
• YÖK. (2000).Yükseköğretim Kurulu endüstriyel eğitim projesi hizmetiçi eğitimle performans artırma. Ankara: YÖK-Dünya Bankası Yayınları.