Investigation of Multiple Intelligence Areas of Vocational School Students of Higher Education

Yıl 2019, Cilt: 12 Sayı: 2, 550 - 575, 30.04.2019

Adnan Taşgın , Murat Korucuk

https://doi.org/10.30831/akukeg.426706

Cited By: 5

Öz

In this study, it has been aimed to examine the multiple intelligence areas of vocational school students in terms of various variables. The target population of this study in which the survey model, one of the quantitative research methods has been used constitutes the students who receive education in the vocational schools of a state university during spring semester of 2017-2018 academic year. The sample is composed of 260 students determined by simple random sampling method from the related target population. As data collection tool, "Personal Information Form" and "Multiple Intelligence Areas Inventory" that was developed by Armstrong (1993) and organized by Saban (2002) have been used. As a result of the normality analyses, it has been determined that the data are not normally distributed. Thus, Mann Whitney U test and Kruskal Wallis test which are not among the parametric tests have been used in the data analyses. In the study, the answers given by the students to the Multiple Intelligence Areas Inventory were evaluated and the results indicated that students’ interpersonal intelligence levels were found high and the other intelligence levels were low. In addition to this, while the results of the study did not reveal any significant differences between the genders of students and multiple intelligence areas, statistically significant differences were found between the types of education, departments and multiple intelligence areas.

Anahtar Kelimeler

multiple intelligence theory, vocational school students, multiple intelligences

Meslek Yüksekokulu Öğrencilerinin Çoklu Zekâ Alanlarının İncelenmesi

Öz

Bu çalışmada üniversite
öğrencilerinin çoklu zekâ alanlarının çeşitli değişkenler açısından incelenmesi
amaçlanmıştır. Nicel araştırma yöntemlerinden tarama modelinin kullanıldığı bu
çalışmanın evrenini bir devlet üniversitesinin meslek yüksekokulunda 2017 -
2018 eğitim - öğretim yılı bahar yarıyılında öğrenim gören öğrenciler
oluşturmaktadır. Örneklemi ise ilgili evrenden basit seçkisiz örnekleme yöntemi
ile belirlenen 260 öğrenci oluşturmaktadır. Veri toplama aracı olarak “Kişisel
Bilgi Formu” ve Armstrong (1993) tarafından geliştirilen ve Saban (2002)
tarafından düzenlenen “Çoklu Zekâ Alanları Envanteri” kullanılmıştır. Normallik
varsayımlarının karşılanıp karşılanmadığına ilişkin yapılan analizler sonucunda
verilerin normal dağılmadığı belirlenmiştir. Verilerin analizinde parametrik
olmayan testlerden, Mann Whitney U testi ile Kruskal Wallis testi
kullanılmıştır. Çalışmada öğrencilerin Çoklu Zekâ Alanları Envanteri’ne
verdikleri cevaplar değerlendirilmiş ve sosyal zeka seviyelerinin yüksek
olduğu, diğer zeka seviyelerinin ise düşük olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Ayrıca
araştırma sonucunda öğrencilerin cinsiyetleri ile çoklu zeka alanları arasında
anlamlı farklılığa rastlanmazken, öğretim türleri ve bölümleri ile çoklu zeka
alanları arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılıklara rastlanmıştır.

Anahtar Kelimeler

çoklu zekâ kuramı, meslek yüksekokulu öğrencileri, zekâ alanları

Kaynakça

• Abacı, R., & Baran, A. (2007). Üniversite öğrencilerinin çoklu zeka düzeyleri ile bazı değişkenler arasındaki ilişki. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 4(1), 1-13.
• Akkaya, R., & Memnun, D. S. (2015). Matematik öğretmeni adaylarının kullandıkları çoklu zekâ alanları. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 43(6), 39-46.
• Altınok, E. (2008). Beden eğitimi öğrencilerinin bazı değişkenlere göre çoklu zekâ alanlarının incelenmesi. (Yayınlanmış Yüksek Lisans Tezi). Selçuk Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü. Konya. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi’nden edinilmiştir. (Tez No. 224892)
• Alrabah, S., Wu. S. H., & Alotaibi, A. (2018). The learning styles and multiple ıntelligences of efl college students in Kuwait. International Education Studies, 11(3), 38-47. https://doi.org/10.5539/ies.v11n3p38
• Arlı, M., & Nazik, H. (2001). Bilimsel araştırmaya giriş. Ankara: Gazi Kitabevi
• Armstrong, T. (1993). 7 kinds of smart: Identifying and developing your multiple intelligences. New York: Penguin Putnam Inc.
• Armstorng, T. (1994). Multiple intelligences in the classroom. Alexandria, VA: Association for Supervision and Curriculum Development.
• Armstrong, T. (2009). Multiple ıntelligences ın the classrom (3nd ed). Alexandria. Virginia. USA: ASCD Publication.
• Avcı, A. (2014). Eğitim bilimine giriş. İstanbul: Elit Kültür.
• Ayaydın, A. (2005). İlköğretim resim – iş dersinde çoklu zekâ kuramına dayalı öğretim yönteminin öğrenci başarısına etkisi (Yayınlanmış Doktora Tezi). Gazi Üniversitesi. Eğitim Bilimleri Enstitüsü. Ankara. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi’nden edinilmiştir. (Tez No. 159053)
• Ayaydın, A. (2009). Eğitimde çoklu zekâ yansımaları ve görsel sanatlar. Dicle Üniversitesi, Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi, 13, 52-62.
• Aygül, İ. (2015). Tunceli Üniversitesi Meslek Yüksekokulu öğrencilerinin çoklu zekâ alanları ile öğrenme stillerinin incelenmesi (Yayınlanmış Yüksek Lisans Tezi). Cumhuriyet Üniversitesi. Eğitim Bilimleri Enstitüsü. Sivas. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi’nden edinilmiştir. (Tez No. 407633)
• Azar, A. (2006). Lisede seçilen alan ve ÖSS puanları arasındaki ile çoklu zekâ alanları arasındaki ilişki. Educational Administration: Theory and Practice,46, 157-174.
• Barut, Y. (2014). Öğrenme kuramları. B. Oral (Ed.), Öğrenme öğretme kuram ve yaklaşımları içinde (ss. 41-59). Ankara: Pegem Akademi.
• Baum, S., Viens, J., & Slatin, B. with consultation from Howard Gardner. (2005). Multiple intelligences in the elementary classroom: A toolkit. New York, New York: Teachers College Press, Columbia University
• Bustami, Y., Corebima, A. D., Suarsini, E., & Ibrohim (2017). The social attitude empowerment of biology students: Implementation jirqa learning strategy in different ethnics. International Journal of Instruction, 10(3), 15-30. https://doi.org/10.12973/iji.2017.1032a
• Bümen, N. T. (2002). Okulda çoklu zekâ kuramı. Ankara: Pegem Akademi.
• Büyüköztürk, Ş., Çakmak, E. K., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş., & Demirel, F. (2012). Bilimsel araştırma yöntemleri (13. basım). Ankara: Pegem Akademi.
• Chan, W. D. (2000). Learning and teaching through the multiple-intelligences perspectvie: Implications for curriculum reform in Hong Kong. Educational Research Journal, 15(2), 187-201.
• Chen, J-Q., & Gardner, H. (2005). Assessment based on multiple ıntelligences theory. In D. P. Flanagan(Eds.), Contemporary Intellectual Assesment: Theories, Test and Issues (pp. 77-102). Newyork: Guilford Press.
• Creswell, J. W. (2012). Educational research, planning, conducting and evaluating quantitative and qualitative research (4nd Ed). Boston: Pearson Education Inc.
• Davis, K., Chritodolou, J. A., Seider, S., & Gardner, H. (2011). The theory of multiple intelligences. In R. J. Steinberg & S. B. Kaufman (Eds.), Cambridge Handbook of Intelligence (pp. 485-503). New York: Cambridge University Press.
• Demir, R. (2010). Dokuzuncu sınıf öğrencilerinin öğrenme stilleri ve çoklu zeka alanlarının incelenmesi (Yayınlanmış Yüksek Lisans Tezi). Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Adana. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi’nden edinilmiştir. (Tez No. 253455)
• Demirel, Ö. (2011). Eğitimde program geliştirme (16. baskı). Ankara: Pegem Akademi.
• Demirel, Ö., Başbay, A., & Erdem, E. (2006). Eğitimde çoklu zekâ kuram ve uygulama. Ankara: Pegem Akademi.
• Gardner, H. (1983). Frames of mind: the theory of mutiple intelligences. New York: Basic Books.
• Gardner, H., & Hatch, T. (1989). Mutiple ıntelligences go to school educational ımplications of the theory of multiple ıntelligences. American Educational Research Association, 18(8), 4-10. https://doi.org/10.2307/1176460
• Gardner, H. (1993). Multiple intelligences: The theory in practice (Basic Books). New York.
• Gardner, H., & Moran, S. (2006). The science of multiple intelligences theory: A response to Lynn Waterhouse. Educational Psychologist, 41(4), 227-232. https://doi.org/10.1207/s15326985ep4104_2
• Green, S. B., & Salkind, N. J. (2008). Using SPSS for Windows and Macintosh: Analyzing and understanding data (5th ed.). Upper Saddle River, NJ: Pearson Prentice Hall.
• Güllü, M., & Tekin, M. (2009). Spor Lisesi öğrencileri ile genel lise öğrencilerinin çoklu zekâ alanlarının karşılaştırılması. Niğde Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 3(3), 247-258.
• He, Q. (2018). Quantitative research in systemic functional linguistics. English Language Teaching; 11(1), 110-119. http://doi.org/10.5539/elt.v11n1p110
• İzci, E., & Sucu, H. Ö. (2011). Üniversite öğrencilerinin çoklu zekâ profillerinin incelenmesi (Nevşehir Üniversitesi örneği). İnönü Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 1(1), 12-21.
• Kezar, A. (2001). Theory of multiple intelligences: Implications for higher education. Innovativ Higher Education, 26(2), 141-154. https://doi.org/10.1023/A:1012292522528
• Koçak, R. (2014). Temel kavramlar, öğrenmeyi etkileyen etmenler (3. baskı). B.Oral (Ed.), Öğrenme öğretme kuram ve yaklaşımlar içinde (ss. 3-35). Ankara: Pegem Akademi.
• Krejcie, R. V., & Morgan, D. W. (1970). Determining sample size for research activities. Educational and psychological measurement, 30(3), 607-610. https://doi.org/10.1177/001316447003000308
• Mertler, C. A., & Vannatta, R. A. (2005). Advanced and multivariate statistical methods: Practical application and interpretation (3nd Ed). United States: Pyrczak Publishing.
• Mettetal, G., Jordan, C., & Harper, S. (1997). Attitudes toward a multiple intelligences curriculum. The Journal Of Educational Researsch, 91(2), 115-122. Retrieved from http://www.jstor.org/stable/27542138
• Moafian, F., & Ebrahimi, M. R. (2015). An empirical examination of the association between multiple intelligences and language learning self-efficacy among TEFL university students. Iranian Journal of Language Teaching Research, 3(1), 19-36.
• Moran, S., Kornhaner, M., & Gardner, H. (2006). Orchestrating multiple intelligences. Educational Leadership, 64(1), 22-27.
• Özdamar, K. (1997). Paket programlar ile istatistiksel veri analizi. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları.
• Özden, Y. (2008). Öğrenme ve öğretme (8. baskı). Ankara: Pegem Akademi.
• Özekes, M. (2013). Peabody resim kelime testi 3.01-3.12 yaş aralığı İzmir bölgesi standardizasyon çalışması. Ege Eğitim Dergisi, 14(1), 90-107.
• Öztürk, A. A., Özsoy, N., Vural, R. A., & Baysan, S. (2017). Öğretmen adaylarının çoklu zekâ bölümlerine ilişkin algılarının karşılaştırmalı perspektiften incelenmesi. Adnan Menderes Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 4(3), 18-32.
• Pallant, J. (2015). SPSS survival manual. Berkshire: Open University Press.
• Pallant, J. (2017). SPSS kullanma klavuzu SPSS ile adım adım veri analizi. (Çev. S. Balcı & B. Ahi). Ankara: Anı Yayıncılık.
• Patton, J. R., Payne, J. S., & Beirne-Smith, M. (1986). Mental retardation (2nd ed.). Columbus: Merrill Publishing.
• Piaget, J. (1952). The origins of intelligence in children. New York: International Universities Press, Inc.
• Phillips, H. (2010). Multiple ıntelligences; theory and application. Perspectives in Learning: A Journal of the College of Education & Health Professions, 11(1), 4-11.
• Pritchard, A. (2009). Ways of learning learning theories and learning styles ın the classroom. (2nd Ed.), London and Newyork. Routledge Taylor and Francis Group.
• Pole, G. T. (2000). Aplication for the theory of multiple intelligences to second language learners in classroom situations. Retrieved from https://files.eric.ed.gov/fulltext/ED454739.pdf
• Ravi, R., & Gethsi Vedapriya. S. G. (2009). Do age and sex of school students make signifcant difference in their multiple intelligences?. I-manager’s Journal on Educational Psychology, 2(3). 66-72.
• Richards, D. R. (2016). The integration of the multiple intelligences theory into the early childhood curriculum. American Journal of Educational Reserach, 4(15), 1096 - 1099.
• Saban, A. (2002). Çoklu zekâ teorisi ve eğitim. Ankara: Nobel Yayın ve Dağıtım.
• Sabet, M. K., ve Kiaee, M. M. (2016). The relationship between multiple intelligences and reading comprehension of EFL learners across genders. International Journal of Education & Literact Studies, 4(1), 74-82. http://dx.doi.org/10.7575/aiac.ijels.v.4n.1p.74
• Sarıcaoğlu, A., & Arıkan, A. (2009). A study of multiple ıntelligences foreign language success and some selected variables. Journal of Theory and Practice in Education, 5(2), 110-122.
• Schunk, H. D. (2014). Öğrenme teorileri eğitimsel bir bakışla. (Çev. M. Y. Demir). (Çev. Edt. M. Şahin). Ankara: Nobel Yayınları.
• Selçuk, Z., Kayılı, H., & Okut, L. (2004). Çoklu zekâ uygulamaları (4. baskı). Ankara: Maya-Gen Eğitim Yayınları.
• Serin, U. (2008). İzmir ilinde görev yapan fen alanı öğretmenlerinin öğretme strateji ve stilleri ile tercih ettikleri öğretim yöntemleri ve çoklu zeka alanları arasındaki ilişki (Yayınlanmış Doktora Tezi). Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü. İzmir. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi’nden edinilmiştir. (Tez No. 220310)
• Senemoğlu, N. (2007). Gelişim öğrenme ve öğretim kuramdan uygulamaya (Düzenlenmiş Yeni Basım). Ankara: Gönül Yayıncılık.
• Şenocak, E. (2012). Çoklu zeka kuramı tabanlı görsel sanatlar eğitimi dersine yönelik öğretmen görüşleri (Yayınlanmış Yüksek Lisans Tezi). Gazi Üniversitesi. Eğitim Bilimleri Enstitüsü. Ankara. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi’nden edinilmiştir. (Tez No. 328887)
• Tarman, S. (1999). Program geliştirme sürecinde çoklu zekânın kuramının yeri (Yayınlanmış Yüksek Lisans Tezi). Hacattepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Ankara. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi’nden edinilmiştir. (Tez No. 81854)
• Yalmancı, S. G. (2011). Çoklu zekâ türleri ile öğretmen adaylarının öğrenim gördükleri bölümler arasındaki ilişki. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 8(1), 1269-1289.
• Yavuz, K. E. (2001). Eğitim ve öğretimde çoklu zekâ kuramı ve uygulamaları. Ankara: Özel Ceceli Okulları Yayınları.
• Yazıcıoğlu, Y., & Erdoğan, S. (2004). Spss uygulamalı bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Detay Yayıncılık.