Düzeltme: İlkokul Dördüncü Sınıf Öğrencilerinin Sosyal Katılım Beceri Düzeylerinin Çeşitli Değişkenler Açısından İncelenmesi

Yıl 2022, Cilt: 11 Sayı: 2, 98 - 117, 30.12.2022

Ülkühan Şahin , Kadir Karatekin

Öz

Sosyal katılım becerisi öğrencilerin hayatlarının her alanında ihtiyaç duydukları, kazanılması ve geliştirilmesi sürecinde birçok faktörün etkili olduğu, kazanılamaması durumunda öğrencilerin okul hayatlarını ve günlük yaşamlarını olumsuz yönde etkileyen bir beceridir. Bu nedenle bu becerinin küçük yaşlardan itibaren öğrencilere kazandırılması büyük önem arz etmektedir. Bu araştırmanın amacı ilkokul 4. sınıf öğrencilerinin sosyal katılım beceri düzeylerini çeşitli değişkenler açısından tespit etmektir. Bu amaçla araştırmada nicel araştırma yaklaşımlarından tarama modeli kullanılmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu 2019/2020 eğitim öğretim yılı, Ankara ili merkez ilçelerinde MEB’e bağlı devlet ilkokullarında ve özel ilkokullarda öğrenim görmekte olan 1103 ilkokul dördüncü sınıf öğrencisi oluşturmaktadır. Araştırmaya katılan öğrencilerin sosyal katılım beceri düzeylerini belirlemek ve sosyal katılım beceri düzeyleri üzerinde etkili olan değişkenleri tespit etmek amacıyla kişisel bilgi formu ve “Sosyal Katılım Becerilerini Belirleme Ölçeği”, uygulanmıştır. Araştırmanın sonucuna göre ilkokul 4. sınıf öğrencilerinin yüksek düzeyde sosyal katılım becerisine sahip oldukları görülmüştür. Ayrıca öğrencilerin sosyal katılım becerileri üzerinde bazı değişkenlerin etkili olduğu tespit edilmiştir.

Anahtar Kelimeler

beceri, sosyal katılım, sosyal katılım becerisi, sosyal bilgiler

Düzeltme: Investigation of Social Participation Skill Levels of Primary School Fourth Grade Students in Terms of Various Variables

Öz

Social participation is a skill that students need in every aspect of their lives, lots of factors are effective in the process of acquiring and developing, and if it is not acquired, it negatively affects the school life and daily life of the students. Therefore, it is of great importance that this skill has taught to students from an early age. This research aims to determine the social participation skill levels of primary school 4th-grade students in terms of various variables. For this purpose, the survey model, one of the quantitative research approaches, was used throughout the research. The study group of the research consists of 1103 primary school fourth-grade students studying in public primary schools and private primary schools affiliated with the Ministry of National Education in the central districts of Ankara in the 2019/2020 academic year. In order to determine the social participation skill levels of the students participating in the research and determine the variables that affect the social participation skill levels, the personal information form and the "Social Participation Skills Determination Scale" were applied. According to the results of the research, it has seen that primary school 4th-grade students had a high level of social participation skills. Moreover, it has been determined that some variables are effective in students' social participation skills.

Anahtar Kelimeler

skills, Social Participation, Social Participation skills, social studies

Kaynakça

• Adler, R. P. ve Goggin, J. (2005). What do we mean by civic engagement? Journal of Transformative Education, (3), 236-252.
• Altınok, A. (2012). Sosyal Katılım Faaliyetlerinin 12-14 Yaş Grubu Öğrencilerinin Sosyal Problemlere Olan Duyarlılıklarına Etkisi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Aksaray Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Aksaray.
• Arroyo, A., Nevarez, N., Segrin, C. ve Harwood J. (2012). The Association Between Parent and Adult Child Shyness, Social Skills, And Perceived Family Communication. Journal of Family Communication, 12(4), 249-264.
• Asendorpf, J. B. (1990).Beyond Social Withdrawal: Shyness, Unsociability, ve Peer Avoidance. Human Development, s.250-259.
• Atılgan, G. (2001). Okul Öncesi Eğitim Kurumlarına Devam Eden ve Etmeyen İlköğretim Birinci Kademe ve Birinci. Devre Öğrencilerinin Sosyal Beceri Özelliklerinin Karşılaştırılması. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.
• Bernacki, M. L. ve Jaeger, E. (2008). Exploring the Impact of Service Learning on Moral Development and Moral Orientation. Michigan Journal of Community Service Learning, 14 (2), 5–15.
• Bodrova, E. ve Leong, D. J. (2015). Vygotskian and Post-Vygotskian Views on Children's Play. American Journal of Play, 7(3), 371-388.
• Brunet,P. M. ve Schmidt, L. A. (2007).Is Shyness Context Specific? Relation Between Shyness and Online Self-Disclosure with and Without A Live Webcam in Young Adults. Journal of Research in Personality, (41), 938–945 . Caballo, V. (2008). Manual De Técnicas De Terapia Y Modificación De Conducta. México: Siglo XXI.
• Cameron, C, A. (2009). Associations Between Shyness, Reluctance to Engage, and Academic Performance. Infant Child Dev, 18(3), 299-305.
• Campbell, D. E. (2006, March). Measuring the Effects of Education on Health and Civic Engagement. Proceedings of The Copenhagen Symposium, The Danish University of Education, Copenhagen.
• Choi, M., Chun, H., Jwa, S., ve Seo, H. (2011). Relationship Between Young Children's Habitual Computer Use and Influencing Variables On Socio-Emotional Development. Early Child Development and Care, 181(2), 245-265.
• Cochran, Y., M. (2018). Risks of Children Using Digital Technology. Master of Arts Degree in Education, California State University San Marcos College of Education.
• Cooper, D., Dean, L., ve Lloyd, J. (2007). Students’ Technology Use and Its Effects On Peer Relationships, Academic İnvolvement, and Healthy Lifestyles. National Association of Student Personnel Administrators, 44(3), 481-495.
• Coşkun, D. (2020). Ortaokul Sosyal Bilgiler Dersinde ve Okul Uygulamalarında Sosyal Katılım Becerisinin Geliştirilmesi Sürecinin Değerlendirilmesi. Yayınlanmamış doktora tezi. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Denizli.
• Cress, C. M. (2012). Civic Engagement and Student Success: Leveraging Multiple Degrees of Achievement. Diversity and Democracy, 15(3).
• Çilingir, A. (2006). Fen Lisesi ile Genel Lise Öğrencilerinin Sosyal Becerileri ve Problem Çözme Becerilerinin Karşılaştırması. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Erzurum
• Çoban, O. ve Akşit, İ. (2018). 2005 ve 2017 Sosyal Bilgiler Öğretim Programlarının Öğrenme Alanı, Kazanım, Kavram, Değer ve Beceri Boyutları Açısından Karşılaştırılması. Journal of History Culture and Art Research, 7/1, 479-505.
• Deniz, M. E. (2003). Üniversite Öğrencilerinin Sosyal Beceri Düzeylerinin Bazı Değişkenler Açısından İncelenmesi. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (9), 501-522.
• Eryılmaz, S.ve Uluyol, Ç. (2015). 21. Yüzyıl Becerileri Işığında FATİH Projesi Değerlendirmesi. Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 35(2), 209-229.
• Freeman, J. (2016). Possible Effects Of Electronic Social Media On Gifted And Talented Children's İntelligence And Emotional Development. Gifted Education International, 32(2), 165-172.
• Gallant K., Smale B. ve Arai S. (2010). Civic Engagement Through Mandatory Community Service: İmplications of Serious Leisure. Journal of Leisure Research, 42(2), 181-201.
• Garcia, M., Cabanillas, G., Morán, V. ve Olaz, F. (2014). Diferencias de género en habilidades sociales en estudiantes universitarios de Argentina. Anuario Electrónico de Estudios en Comunicación Social, 7 (2), 114-134.
• Gizir, Z. ve Baran, G. (2003). Anaokuluna Devam Eden Dört-Beş Yaş Çocuklarında Sosyal Davranışların Gelişimi ile Benlik Saygısı Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. Çukurova Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 25(2), 118-133.
• Gomes R.M.S., Pereira A.S. (2014). Influence of Age and Gender In Acquiring Social Skills In Portuguese Preschool Education. Psychology, 99(5).
• Güldü, B. (2020). Okul Öncesi Çocuklarının Sosyal Davranışları ile Problem Çözme Becerileri İlişkisi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. İstanbul Gelişim Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• Gürgil, F.(2019). Araştırma. B. Aksoy, B. Akbaba, ve B. Kılcan.(Ed.) içinde, Sosyal Bilgilerde Beceri Eğitimi (s.1-24). Ankara: Pegem Akademi.
• Hamarta, E. (2000). Üniversite Öğrencilerinin Yalnızlık ve Sosyal Beceri Düzeylerinin Öğrencilerin Özlük Nitelikleri Açısından İncelenmesi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.
• Hayırsever, F. (2010). Sosyal Bilgiler Ders, Öğretmen Kılavuz ve Öğrenci Çalışma Kitaplarının Sosyal Bilgiler Öğretim Programında Kazandırılması Hedeflenen Temel Beceriler Açısından Değerlendirilmesi. Yayınlanmamış doktora tezi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Haynes-Clements, A.L.ve Avery, A.W., (1984). A Cognitive-Behavioral Approach to Social Skills Training with Shy Persons. Journal of Clinical Psychology, 40(3), 710-713.
• Homana, G., Croninger, R. G. ve Torney- Purta, J. (2010). Adolescent Civic Engagement in Australia and The United States: The Role of Communities of Practice. Political Science.
• Hotaman, D. (2008). Yeni İlköğretim Programının Kazandırmayı Öngördüğü Temel Becerilerin Öğretmen, Veli ve Öğrenci Algıları Doğrultusunda Değerlendirilmesi Yayınlanmamış doktora tezi. Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
• Hurtado, Sylvia, ve Linda DeAngelo. 2012. “Linking Diversity and Civic-Minded Practices with Student Outcomes: New Evidence from National Surveys.” Liberal Education 98 (2): 14–23.
• İşçioğlu, E.(2020). Lise Öğrencilerinin Cinsiyet, Okul Türü ve Bilişsel Esneklik Düzeylerine Göre Sosyal Becerilerinin İncelenmesi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Çağ Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Mersin
• Kara Yılmaz, G. (2017). İşbirlikli Öğrenmenin Ortaokul 5. Sınıf Sosyal Bilgiler Dersinde Öğrencilerin Akademik Başarısına ve Sosyal Katılım Becerisine Etkisi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Muğla.
• Kara, E. (2003). Öğretmen ve Öğrencilerin Sosyal Beceri Algılarına Etki Eden Faktörler. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Adana.
• Karasar, N. (2008). Bilimsel Araştırma Yöntemi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
• Karatekin K., Kuş, Z. ve Merey, Z. (2014). Sosyal Bilgiler Öğretmen Adaylarının Çevre Sorunlarının Çözümünde Sosyal Katılımları. Elementary Education Online, 13 (2), 345‐361.
• Kashani, P., A., Bayat, M. (2010). The Effect of Social Skills Training (Assertiveness) on Assertiveness and Self-Esteem Increase of 9 to 11-Year-old Female Students in Tehran. World Applied Sciences Journal, 9(9).
• Krantz, M. (1982) Sociometric Awareness, Social Participation, and Perceived Popularity in Preschool Children. Child Development, 53(2), 376-379.
• Lacunza, A. B., (2009). Las habilidades sociales como recursos para el desarrollo de fortalezas en la infancia; Universidad de Palermo; Psicodebate, Psicología, Cultura y Sociedad; 10; 12-2009; 231-248.
• Loukatari, P., Matsouka, O., Papadimitriou, K., Nani, S., ve Grammatikopoulos, V. (2019). The Effect of a Structured Playfulness Program on Social Skills in Kindergarten Children. International Journal of Instruction, 12(3), 237-252
• Mar, R., A.,Oatley, K. Peterson, J.,B. (2009) Exploring The Link Between Reading Fiction and Empathy: Ruling Out İndividual Differences and Examining Outcomes. Communications 34:407-428.
• Matsushima,R., Shıomı, K., Kuhlman, D.,M.(2000) Shyness in Self-Disclosure Mediated by Social Skill. Psychological Reports, 86(1), 333-338.
• MEB. (2005). İlköğretim Sosyal Bilgiler Dersi 4.-5. Sınıflar Öğretim Programı (Taslak Basım). Ankara: MEB.
• MEB. (2005). İlköğretim Sosyal Bilgiler Dersi 6.-7. Sınıflar Öğretim Programı (Taslak Basım). Ankara: MEB.
• Memişoğlu, H. ve Tarhan E.(2016) Sosyal Bilgiler Öğretmenlerinin Kavram Öğretimine İlişkin Görüşleri. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi,5(2), 6-20.
• Mistry, K, B., Minkovitz, S. C., Strobino, M. D. ve Borzekowski, G. L. D. (2007). Children’s Television Exposure and Behavioral and Social Outcomes at 5,5 Years: Does Timing of Exposure Matter? Pediatrics,120(4), 762-769.
• National Council for the Social Studies [NCSS]. (1994). Expectations of Excellence: Curriculum Standards for Social Studies. NCSS Bulletin 89, Washington DC: NCSS.
• Öztürk, A. (2008). Okul öncesi Eğitimin İlköğretim 1. ve 3. Sınıf Öğrencilerinin Sosyal Becerilerine Etkisinin İncelenmesi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.
• Öztürker, B. (2014). 6 Yaş Çocuklarının Olumlu Sosyal Davranışları ile Anne ve Öğretmen Özgeciliği Arasındaki İlişkilerin İncelenmesi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Maltepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• Putnam, R.D. (2000). Bowling Alone: The Collapse and Revival of American Community, Simon and Schuster, New York. Samancı, O., Ocakçı, E., Seçer, İ., (2018). Developing Scale for Determining the Social Participation Skills for Children and Analyzing Its Psychometric Characteristics, International Education Studies; 11, 6, 92-98.
• Sarı, E. (2007). Anasınıfına Devam Eden 5-6 Yaş Grubu Çocukların, Annelerinin Çocuk Yetiştirme Tutumlarının, Çocuğun Sosyal Uyum ve Becerilerine Etkisinin İncelenmesi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Sette, S. Hipson,W. E., Zava, F., Baumgartner, E. & Robert J. Coplan (2018) Linking Shyness With Social and School Adjustment in Early Childhood: The Moderating Role of Inhibitory Control. Early Education and Development, 29(5), 675-690.
• Seven, S. (2006). 6 Yaş Çocuklarının Sosyal Beceri Düzeyleri ile Bağlanma Durumları Arasındaki İlişkilerin İncelenmesi. Yayınlanmamış doktora tezi. Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Seyhan, O. (2014). Sosyal Katılım Kavramına İlişkin Sosyal Bilgiler Öğretmen Adaylarının Metafor Durumları. Researcher: Social Science Studies,2(2), 34-43.
• Shuler, L. O. (2010). Paths To Active Citizenship: The Development Of and Connection Between Civic Engagement Involvement And Attitudes in College Students. Yayınlanmamış doktora tezi. Boston College.
• Sibley, B. A. ve Etnier, J. L. (2003). The Relationship Between Physical Activity and Cognition in Children: A Meta-Analysis. Pediatric Exercise Science, 15(3), 243-256.
• Sömen, T. (2016). Sosyal Bilgiler Öğretmenlerinin Öğrencilere Sosyal Katılım Becerisi Kazandırma Durumları. Yayınlanmamış doktora tezi. Atatürk Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Erzurum.
• Sylva, K., Melhuish, E., Sammons, P., Siraj-Blatchford, I. ve Taggart, B. (2004). The Effective Provision of Pre-School Education (EPPE) Project: Findings from Pre-School to End of Key Stage 1. Nottingham, United Kingdom: Department For Education And Skills.
• Türker, A. (2019). Değişim ve Sürekliliği Algılama, B. Aksoy, B. Akbaba ve B. Kılcan (Ed.) içinde, Sosyal Bilgilerde Beceri Eğitimi (s.53-66). Ankara: Pegem Akademi.
• Ülgen, S.Y. (2012). Evde Yaşayan Sağlıklı Yaşlılarda Sosyal Katılımı Etkileyen Faktörlerin İncelenmesi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Pamukkale Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Denizli.
• Vural, D., E., Kocabaş, A., ( 2012). İlköğretim 1.Sınıf Öğrencilerinde Sosyal Becerilerin Çeşitli Değişkenler Açısından İncelenmesi. Trakya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 2(1), 1(29-46).
• Walberg, H. J.(2001). Achievement in American Schools. In T. Moe(Ed.), A Primer on America’s Schools (pp. 43-68). Stanford, CA: Hoover İnstitution Press.
• Yalçın S (2018). 21. Yüzyıl Becerileri ve Bu Becerilerin Ölçülmesinde Kullanılan Araçlar ve Yaklaşımlar. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 51(1), 183 - 201.
• Yıldırım, G. ve Özyılmaz, Akamca, G. (2017). The Effect of Outdoor Learning Activities on The Development of Preschool Children. South African Journal of Education, 37(2), 1-10.
• Yükselgün, Y. (2008). İlköğretim Dördüncü ve Beşinci Sınıf Öğrencilerinin İnternet Kullanım Durumlarına Göre Saldırganlık ve Sosyal Beceri Düzeylerinin İncelenmesi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Eskişehir.