Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Din Eğitimi Öğretmenlerine Göre Dini Bilgi ve Davranış Değişikliği İlişkisi

Yıl 2021, Cilt: 8 Sayı: 2, 299 - 318, 31.12.2021
https://doi.org/10.34247/artukluakademi.905194

Öz

Bu araştırmada, DKAB ve AİHL meslek derslerine konu olan dini bilgi davranış değişikliği ilişkisi din eğitimi öğretmenlerinin görüşleri üzerinden açıklanması hedeflenmiştir. Çalışma grubu Malatya ili merkez ilçelerinde görev yapan toplam 18 DKAB ve AİHL meslek dersi öğretmenlerinden oluşmaktadır. Çalışmada nitel araştırma yöntemi kullanılmıştır. Çalışma grubuna yarı yapılandırılmış sorulardan oluşan mülakatlar yapılmıştır. Mülakatlardan elde edilen verilere içerik analizi uygulanmıştır. İçerik analizi sürecinde çalışma için “dini bilgi davranış değişikliği ilişkisi” teması elde edilmiş ve bu temanın altında iki kategori ve alt kategoriler oluşturulmuştur. Çalışmanın sonuçlarına göre dini bilgi davranış değişikliği ilişkisi farklı değişkenlere sahiptir. Bu bağlamda din öğretiminde sunulan dini bilginin öğrencilerde davranış değişikliği kazandırması büyük ölçüde yetersiz bulunsa da katılımcıların dini bilginin belirli şartlar altında, süreç içerisinde bir davranış değişikliği kazandıracağı inancı mevcuttur.

Kaynakça

  • Açıkgenç, Alparslan. İslâm Medeniyetinde Bilgi ve Bilim. İstanbul: İslâm Araştırmaları Merkezi (İSAM).
  • Akyürek, Süleyman. “Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Dersinin Etkililiği”. Bilimname IV/1 (2004), 106-117.
  • Aydın, M. Şevki. Din Eğitimi Bilimi. Kayseri: Kimlik Yayınevi, 2. Basım, 2018.
  • Ayhan, Halis vd. Din ve Ahlak Eğitim Öğretimine Yeni Yaklaşımlar. İstanbul: DEM Yayınları Ensar Neşriyat, ts.
  • Bakırcıoğlu, Rasim. “Davranış Değiştirme”. Ansiklopedik Eğitim ve Psikoloji Sözlüğü. 422. Ankara: Anı Yayıncılık, 2016.
  • Bilgiz, Musa. Kur’ân’da Bilgi Kavramsal Çerçeve Bilgi Türleri. İstanbul: İnsan Yayınları, 2. Basım, 2013.
  • Brown, Bob Burton - Webb, Jeaninne. “Belief and Behaviors in Teaching”, 211-217. Erişim: 30.04.2021, http://www.ascd.org/ASCD/pdf/journals/ed_lead/el_196811_brown.pdf
  • Bulut, İsmail vd. “Öğretmenlere Göre İlköğretim Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Programında Yer Alan İnanç Öğrenme Alanı Kazanımlarının Gerçekleşme Düzeyi”. Atatük Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi 41 (2014), 221-238.
  • Cornwall, Marie. “The Determinants of Religious Behavior: A Theoretical Model and Empirical Test”. Social Forces 68/2 (1989), 572-592.
  • Devine, Joe - Deneulin, Séverine. “Negotiating Religion in Everyday Life: A Critical Exploration of The Relationship Between Religion, Choices and Behavior”. Culture and Religion 12/1 (Mart 2011), 59-76. https://doi.org/10.1080/14755610.2011.557014
  • Gündüz, Turgay. “Paylaşılan Praksis: Hayatı İnanç İnancı Hayatla Buluşturmak -Thomas Groome’ın Din Eğitimi Yaklaşımının Eleştirel Analizi-”. Marife Yaz 2014/ (ts.), 85-105.
  • MEB. İlköğretim Medya Okuryazarlığı Dersi Öğretim Programı ve Kılavuzu. thk. MEB (2006).
  • Metcalfe, Jason - Moulin-Stożek, Daniel. “Religious Education Teachers’ Perspectives on Character Education”. British Journal of Religious Education, 1-12. https://doi.org/10.1080/01416200.2020.1713049
  • Öner, Necati. Felsefe Yolunda Düşünceler. İstanbul: Milli Eğitim Bakanlığı Yayınları, 1995. Basım, ts.
  • Özcan, Hanifi. Epistemolojik Açıdan İman. İstanbul: Marmara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Yayınları, 7. Basım, 2016.
  • Patton, Micheal Quinn. Nitel Araştırma ve Değerlendirme Yöntemleri. çev. Mesut Bütün Selçuk Beşir Demir. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık, 2. Basım, 2018.
  • Peterson, Michael vd. Akıl ve İnanç Din Felsefesine Giriş. çev. Rahim Acar. İstanbul: Küre Yayıncılık, 2015.
  • Sağlam, İsmail. “Çocuklarda Davranışların Şekillenmesinde Etkili Olan Faktörlere Teorik Bir Yaklaşım”. Uludağ üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi 10/2 (2001), 209-223.
  • Schuon, Frithjof. Varlık, Bilgi ve Din. çev. Şahabeddin Yalçın. İstanbul: İnsan Yayınları, 1997.
  • Senemoğlu, Nuray. Gelişim, Öğrenme ve Öğretim Kuramdan Uygulamaya. Ankara: Anı Yayıncılık, 27. Basım, 2020.
  • Sönmez, Veysel. Eğitim Felsefesi. Ankara: Anı Yayıncılık, 13. Basım, 2015.
  • Straughan, Roger. “Ahlakî Gelişim, Dini Düşünce ve Davranışlar”. çev. Tuncay Aksöz - Abdulvahit İmamoğlu. Sakarya Üniversitesi İlahiyat Fakültesi 17/ (2008), 17-24.
  • Tosun, Cemal. Din Eğitimi Bilimine Giriş. Ankara: Pegem Akademi Yayınları, 7. Basım, 2012.
  • Wan Daud, W. M. Nor. İslam bilgi Anlayışı ve Çoğulcu Bir Toplumun Eğitim Sistemine Yansıması Malezya Örneği. çev. Fuat Aydın. Ankara: Ankara Okulu Yayınları, 2002.
  • YEKDER Din Eğitimi Akademisi (DEA) Sivil Din Eğitimi Çalıştay Raporu. YEKDER, 26 Kasım 2016.
  • Yılmaz, Malik. “Öğrenme ve Bilgi İlişkisi”. GÜ, Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi 29/1 (2009), 173-191.
  • Zengin, Mahmut. “Yeni İlköğretim DKAB Öğretim Programının Uygulamadaki Etkililiğinin Değerlendirilmesi”. Sakarya Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi XII/22 (2010/2) (ts.), 121-160.
  • “Ortaöğretim Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Dersi (9, 10, 11 ve 12. Sınıflar) Öğretim Programı”. MEB, 2010. MEB.
Yıl 2021, Cilt: 8 Sayı: 2, 299 - 318, 31.12.2021
https://doi.org/10.34247/artukluakademi.905194

Öz

The aim of the study is to explain the relationship between religious knowledge and behavior change, which is the subject of Religious Culture and Morals Knowledge (RCMK) courses and the vocational courses of the Imam Hatip High Schools (IHHS), through the views of religious education teachers. The working group consists of 18 RCMK teachers and IHHS vocational course teachers. The qualitative research method was used in the study. Interviews consisting of semi-structured questions were held with the working group. The theme of "religious knowledge and behavior change relationship" is obtained for the study. Two categories and sub-categories were created under this theme. Although the religious knowledge offered in religious education is found to be insufficient to bring about behavioral change in students, the participants believe that religious knowledge will bring a change of behavior in the process under certain conditions.

Kaynakça

  • Açıkgenç, Alparslan. İslâm Medeniyetinde Bilgi ve Bilim. İstanbul: İslâm Araştırmaları Merkezi (İSAM).
  • Akyürek, Süleyman. “Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Dersinin Etkililiği”. Bilimname IV/1 (2004), 106-117.
  • Aydın, M. Şevki. Din Eğitimi Bilimi. Kayseri: Kimlik Yayınevi, 2. Basım, 2018.
  • Ayhan, Halis vd. Din ve Ahlak Eğitim Öğretimine Yeni Yaklaşımlar. İstanbul: DEM Yayınları Ensar Neşriyat, ts.
  • Bakırcıoğlu, Rasim. “Davranış Değiştirme”. Ansiklopedik Eğitim ve Psikoloji Sözlüğü. 422. Ankara: Anı Yayıncılık, 2016.
  • Bilgiz, Musa. Kur’ân’da Bilgi Kavramsal Çerçeve Bilgi Türleri. İstanbul: İnsan Yayınları, 2. Basım, 2013.
  • Brown, Bob Burton - Webb, Jeaninne. “Belief and Behaviors in Teaching”, 211-217. Erişim: 30.04.2021, http://www.ascd.org/ASCD/pdf/journals/ed_lead/el_196811_brown.pdf
  • Bulut, İsmail vd. “Öğretmenlere Göre İlköğretim Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Programında Yer Alan İnanç Öğrenme Alanı Kazanımlarının Gerçekleşme Düzeyi”. Atatük Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi 41 (2014), 221-238.
  • Cornwall, Marie. “The Determinants of Religious Behavior: A Theoretical Model and Empirical Test”. Social Forces 68/2 (1989), 572-592.
  • Devine, Joe - Deneulin, Séverine. “Negotiating Religion in Everyday Life: A Critical Exploration of The Relationship Between Religion, Choices and Behavior”. Culture and Religion 12/1 (Mart 2011), 59-76. https://doi.org/10.1080/14755610.2011.557014
  • Gündüz, Turgay. “Paylaşılan Praksis: Hayatı İnanç İnancı Hayatla Buluşturmak -Thomas Groome’ın Din Eğitimi Yaklaşımının Eleştirel Analizi-”. Marife Yaz 2014/ (ts.), 85-105.
  • MEB. İlköğretim Medya Okuryazarlığı Dersi Öğretim Programı ve Kılavuzu. thk. MEB (2006).
  • Metcalfe, Jason - Moulin-Stożek, Daniel. “Religious Education Teachers’ Perspectives on Character Education”. British Journal of Religious Education, 1-12. https://doi.org/10.1080/01416200.2020.1713049
  • Öner, Necati. Felsefe Yolunda Düşünceler. İstanbul: Milli Eğitim Bakanlığı Yayınları, 1995. Basım, ts.
  • Özcan, Hanifi. Epistemolojik Açıdan İman. İstanbul: Marmara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Yayınları, 7. Basım, 2016.
  • Patton, Micheal Quinn. Nitel Araştırma ve Değerlendirme Yöntemleri. çev. Mesut Bütün Selçuk Beşir Demir. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık, 2. Basım, 2018.
  • Peterson, Michael vd. Akıl ve İnanç Din Felsefesine Giriş. çev. Rahim Acar. İstanbul: Küre Yayıncılık, 2015.
  • Sağlam, İsmail. “Çocuklarda Davranışların Şekillenmesinde Etkili Olan Faktörlere Teorik Bir Yaklaşım”. Uludağ üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi 10/2 (2001), 209-223.
  • Schuon, Frithjof. Varlık, Bilgi ve Din. çev. Şahabeddin Yalçın. İstanbul: İnsan Yayınları, 1997.
  • Senemoğlu, Nuray. Gelişim, Öğrenme ve Öğretim Kuramdan Uygulamaya. Ankara: Anı Yayıncılık, 27. Basım, 2020.
  • Sönmez, Veysel. Eğitim Felsefesi. Ankara: Anı Yayıncılık, 13. Basım, 2015.
  • Straughan, Roger. “Ahlakî Gelişim, Dini Düşünce ve Davranışlar”. çev. Tuncay Aksöz - Abdulvahit İmamoğlu. Sakarya Üniversitesi İlahiyat Fakültesi 17/ (2008), 17-24.
  • Tosun, Cemal. Din Eğitimi Bilimine Giriş. Ankara: Pegem Akademi Yayınları, 7. Basım, 2012.
  • Wan Daud, W. M. Nor. İslam bilgi Anlayışı ve Çoğulcu Bir Toplumun Eğitim Sistemine Yansıması Malezya Örneği. çev. Fuat Aydın. Ankara: Ankara Okulu Yayınları, 2002.
  • YEKDER Din Eğitimi Akademisi (DEA) Sivil Din Eğitimi Çalıştay Raporu. YEKDER, 26 Kasım 2016.
  • Yılmaz, Malik. “Öğrenme ve Bilgi İlişkisi”. GÜ, Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi 29/1 (2009), 173-191.
  • Zengin, Mahmut. “Yeni İlköğretim DKAB Öğretim Programının Uygulamadaki Etkililiğinin Değerlendirilmesi”. Sakarya Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi XII/22 (2010/2) (ts.), 121-160.
  • “Ortaöğretim Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Dersi (9, 10, 11 ve 12. Sınıflar) Öğretim Programı”. MEB, 2010. MEB.
Toplam 28 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Gülşen Sayın 0000-0002-9214-7573

Yayımlanma Tarihi 31 Aralık 2021
Yayımlandığı Sayı Yıl 2021 Cilt: 8 Sayı: 2

Kaynak Göster

APA Sayın, G. (2021). Din Eğitimi Öğretmenlerine Göre Dini Bilgi ve Davranış Değişikliği İlişkisi. Artuklu Akademi, 8(2), 299-318. https://doi.org/10.34247/artukluakademi.905194
AMA Sayın G. Din Eğitimi Öğretmenlerine Göre Dini Bilgi ve Davranış Değişikliği İlişkisi. Mardin Artuklu Üniversitesi İslami İlimler Fakültesi. Aralık 2021;8(2):299-318. doi:10.34247/artukluakademi.905194
Chicago Sayın, Gülşen. “Din Eğitimi Öğretmenlerine Göre Dini Bilgi Ve Davranış Değişikliği İlişkisi”. Artuklu Akademi 8, sy. 2 (Aralık 2021): 299-318. https://doi.org/10.34247/artukluakademi.905194.
EndNote Sayın G (01 Aralık 2021) Din Eğitimi Öğretmenlerine Göre Dini Bilgi ve Davranış Değişikliği İlişkisi. Artuklu Akademi 8 2 299–318.
IEEE G. Sayın, “Din Eğitimi Öğretmenlerine Göre Dini Bilgi ve Davranış Değişikliği İlişkisi”, Mardin Artuklu Üniversitesi İslami İlimler Fakültesi, c. 8, sy. 2, ss. 299–318, 2021, doi: 10.34247/artukluakademi.905194.
ISNAD Sayın, Gülşen. “Din Eğitimi Öğretmenlerine Göre Dini Bilgi Ve Davranış Değişikliği İlişkisi”. Artuklu Akademi 8/2 (Aralık 2021), 299-318. https://doi.org/10.34247/artukluakademi.905194.
JAMA Sayın G. Din Eğitimi Öğretmenlerine Göre Dini Bilgi ve Davranış Değişikliği İlişkisi. Mardin Artuklu Üniversitesi İslami İlimler Fakültesi. 2021;8:299–318.
MLA Sayın, Gülşen. “Din Eğitimi Öğretmenlerine Göre Dini Bilgi Ve Davranış Değişikliği İlişkisi”. Artuklu Akademi, c. 8, sy. 2, 2021, ss. 299-18, doi:10.34247/artukluakademi.905194.
Vancouver Sayın G. Din Eğitimi Öğretmenlerine Göre Dini Bilgi ve Davranış Değişikliği İlişkisi. Mardin Artuklu Üniversitesi İslami İlimler Fakültesi. 2021;8(2):299-318.