Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Developing the Professional Competence Scale of Recreation Expert in Turkey

Yıl 2022, Cilt: 5 Sayı: 2, 94 - 106, 29.07.2022
https://doi.org/10.53353/atrss.1050381

Öz

The purpose of the research sought to develop a valid and reliable measurement tool for measuring basic competences of a recreation expert. The target population of the study comprised undergraduate students receiving education in recreation undergraduate programs in the 2020-2021 academic year. We reached (418) undergraduate students via the convenience sampling technic. In order to determine the validity of the scale we conducted the content validity, construct validity, convergent validity and the divergent validity analyses. For the scale reliability we used the Cronbach’s Alpha coefficient, total item correlation and the test-retest technic. CFA analysis was used to test the scale's accuracy and it was determined that the fit values were within the reference values. As a consequence we defined five dimensions (management, activity management, enterprise management, leadership and equipment and competence) in relation to the professional competence of recreation experts and developed a measurement tool determining the professional competence of recreation experts in a valid and reliable way. 

Kaynakça

  • Ardelean, V. P. (2013). Study regarding importance, role and forms of martialarts practice in arad district. Arena-Journal of Physical Activities, (1), 65-77.
  • Argan, M. Yüncü D. Coşkun, İ. O. Sevil, T. Özel, Ç. H. Yüncü, R. H. ve Şimşek, K. Y. (2013). Rekreasyon Yönetimi. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Web-ofset Tesisleri.
  • Barcelona, B. ve Ross, C. M. (2004). An Analysis of the Perceived Competencies of Recreational Sport Administrators. Journal of Park & Recreation Administration, 22(4), 25-42.
  • Barcelona, R. J. Wells, M. S. and Arthur-Banning, S. (2016). Recreational Sport: Program Design, Delivery, and Management. Champaign, IL: Human Kinetics.
  • Baron, S. W. (2008). Street Youth, Unemployment, and Crime: Is it that Simple? Using General Strain Theory to Untangle the Relationship. Canadian Journal of Criminology & Criminal Justice, 50(4), 399‐434.
  • Bentler, P. M. (1990). Comparative fit indexes in structural models. Psychological Bulletin, 107, 238–246.
  • Büyüköztürk Ş. (2009). Sosyal Bilimler İçin Veri Analizi El Kitabı. Ankara: Pegem Akademi.
  • Çelebi, N. Vuranok, T. T. ve Turgut, H. I. (2013). Öğrenci, Teknik Öğretmen ve İş Görenlerin Mesleki Eğitimin Ekonomik Bağlamına İlişkin Algıları. V. Uluslararası Türkiye Eğitim Araştırmaları Kongre Kitabı (s. 284‐301). Çanakkale: Eğitim Araştırmaları Birliği ve Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi.
  • Çelebi, N. Vuranok, T. T. (2017). Eğitim Yönetimi Araştırmaları. 11. Bölüm: Mesleki Eğitimde İstihdam Sorunları. E-kitap, Pegem Akademi, Ankara.
  • Chase, D. M. Masberg, B. A. (2008). Partnering for Skill Development: Park and Recreation Agencies and University Programs. Managing Leisure, 13(2), 74-91.
  • Child, D. (1970). The Essentials of Factor Analysis. Holt, Rhinehart and Winston, London.
  • Çobanoğlu, F. ve Tuncel, İ. (2010). Mesleki Eğitimin Sorunlarına İlişkin İşverenlerin Görüşleri. International Conference on New Trends in Education and Their Implications (s. 434‐440). Antalya: Iconte.
  • D'Eloia, M. H. and Fulthorp, K. (2016). Preparing for the Profession: Practitioner Perceptions of College Student Preparedness for Entry-Level, Full-Time Employment in Municipal Recreation Agencies. Schole: A Journal of Leisure Studies and Recreation Education, 31(1), 15-28.
  • Fornell, C. Larcker, D. F. (1981). Evaluating Structural Eequation Models with Unobservable Variables and Measurement Error. Journal of Marketing Research (JMR), 18(1):39-50.
  • Fougère, D. Kramarz, F. and Pouget, J. (2009). Youth Unemployment and Crime in France. Journal of the European Economic Association, 7(5), 909–938.
  • Gediz, B. ve Yalçınkaya, M. H. (2000). Türkiye’de İstihdam-İşsizlik ve Çözüm Önerileri. Yönetim ve Ekonomi: Celal Bayar Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 6(1), 161-184.
  • Hacıoğlu, N. Gökdeniz, ve A. Dinç, Y. (2009). Boş zaman & Rekreasyon yönetimi: Örnek Animasyon Uygulamaları. Ankara: Detay Yayıncılık.
  • Hair, J. F. Anderson R. E. Tahtam, R. L. and Black C. W. (1998). Multivariate Data Analysis. 5th ed. New Jersey: Prentice Hall.
  • Hair, J. F. Black, W. C. and Babin, B. J. (2010). Multivariate Data Analysis: A Global Perspective. 7th ed. Upper Saddle River, NJ: Pearson Education.
  • Hair, J. F. Sarstedt, M. Hopkins, L. and Kuppelwieser, V. G. (2014). Partial Least Squares Structural Equation Modeling (PLS-SEM): An Emerging Tool in Business Research. European Business Review, 26(2), 106-121.
  • Hazar, A. (2014). Rekreasyon ve Animasyon. Ankara: Detay Yayıncılık.
  • Hurd, A. R. Elkins, D. J. and Beggs, B. A. (2014). Using Competencies to Assess Entry-Level Knowledge of Students Graduating from Parks and Recreation Academic Programs. Schole: A Journal of Leisure Studies and Recreation Education, 29(1), 51-59.
  • Işıkoğlu, P. S. (2013). Türkiye'de Genç İşsizlik Sorunu: Denizli İli Örneği. Yüksek Lisans Tezi. Pamukkale Üniversitesi, Denizli, Türkiye.
  • Jöreskog K. and Sörbom, D. (1998). LISREL 8: User’s Reference Guide. 2nd ed. Lincolnwood: Scientific Software International.
  • The World Bank. (2008). Investing in Turkey’s Next Generation: The School‐to‐Work Transition and Turkey’s Development. Report No. 44048 ‐ TU: The World Bank.
  • Kasapoğlu, M. ve Murat, S. (2018). Aktif İstihdam Politikaları ve Türkiye’de İşkur Tarafından Uygulanan Aktif İstihdam Politikalarına Güncel Bir Bakış-Active Employment Policies and Employment Policies Applied by İskur in Turkey a Current Overview. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 10(25), 485-502.
  • Karabulut, A. ve Marul, M. (2011). Mesleki ve Teknik Eğitimde Eğitim Modeli Tasarımı. Milli Eğitim Dergisi, (191), 78‐85.
  • Kline, RB. (2011). Convergence of Structural Equation Modeling and Multilevel Modeling. na. In: Williams M, Vigt WP, eds. The SAGE Handbook of Innovation in Social Research Methods. 1st ed. Los Angeles: SAGE.
  • Ko, D. W. and Stewart, W. P. (2002). A Structural Equation Model of Residents’ Attitudes for Tourism Development. Tourism Management, 23(5), 521-530.
  • Lawshe, C. H. (1975). A quantitative approach to content validity. Personnel psychology, 28(4), 563-575.
  • Milli Eğitim Bakanlığı, (2014). Türkiye Mesleki ve Teknik Eğitim Strateji Belgesi ve Eylem Planı. Erişim Tarihi: 10.10.2021, Erişim Adresi: chrome-extension://efaidnbmnnnibpcajpcglclefindmkaj/viewer.html?pdfurl=https%3A%2F%2Fabdigm.meb.gov.tr%2Fprojeler%2Fois%2F017.pdf&clen=1549465&chunk=true
  • Nunnally, J. C. (1978). Psychometric Theory. (2nd Edition) New York: McGraw-Hill.
  • Nunnally, J. C, and Bernstein, I. (1994). Psycometric Theory. New York: McGraw-Hill.
  • Schermelleh-Engel, K. Moosbrugger, H. Müller, H. (2003). Evaluating the Fit of Structural Equation Models: Tests of Significance and Descriptive Goodness-of-Fit Measures. Methods of Psychological Research Online (MPR-online), 8(2): 23-74.
  • Schneider, R. C. Stier, WF, Kampf, S. Haines, S. G. and Wilding, G. (2006). Characteristics, Attributes, and Competencies Sought in New Hires by Campus Recreation Directors. Recreational Sports Journal, 30(2), 142-153.
  • Şimşek, K.Y. (2018). Ticari Rekreasyon. Detay Yayıncılık. Ankara.
  • Şimşek, K. Y. Çevik, H., ve Mercanoğlu, A. O. (2021). Main Qualifications Required for Employment of Recreation Experts: The Perspective of Sector Representatives. International Journal of Recreation and Sports Science, 5(1), 31-41.
  • Şimşek, K. Y. Munusturlar, M. A. Munusturlar, S. Köse, H. Başarangil, İ. Sevil, T. Çelik, V. O. (2016). Rekreasyon Yönetimi. Anadolu Üniversitesi Açık Öğretim Yayınları, Yayın No: 3414.
  • Tavşancıl, E. (2006). Tutumların Ölçülmesi ve SPSS ile Veri Analizi. Ankara: Nobel Yayınları.
  • Tabachnick, B. G. Fidel, L. S. (2001). Using Multivariate Statistics. 4th ed. Boston, Mass.: Allyn and Bacon, Inc.
  • Torkildsen, G. (2005). Leisure and Recreation Management. Abingdon: Psychology Press
  • Tsitskari, E. Goudas, M. Tsalouchou, E. and Michalopoulou. M. (2017). Employers’ Expectations of the Employability Skills Needed in the Sport and Recreation Environment. Journal of Hospitality, Leisure, Sport & Tourism Education, 20(1), 1-9.
  • Tripolitsioti, A. Moudakis, K. Konstantinakos, P. and Theodorikakos, P. (2007). The Management Competencies of the Directors of Youth Centres and Indoor Facilities in the Municipalities. Biology of Exercise, 3.
  • Uluslararası Çalışma Örgütü (2019). Dünyada İstidam ve Sosyal Görünüm: Eğilimler Raporu. Erişim Tarihi: 22-12-2021, Erişim Adresi: https://www.ilo.org/ankara/news/WCMS_679784/lang--tr/index.htm
  • Wilson, F. R. Pan, W. and Schumsky, D. A. (2012). Recalculation of the Critical Values for Lawshe’s Content Validity Ratio. Measurement and Evaluation in Counseling and Development, 45(3), 197-210.

Türkiye’de Rekreasyon Uzmanlarına İlişkin Mesleki Yeterlilik Ölçeğinin Geliştirilmesi

Yıl 2022, Cilt: 5 Sayı: 2, 94 - 106, 29.07.2022
https://doi.org/10.53353/atrss.1050381

Öz

Bu araştırmanın amacı, rekreasyon uzmanının sahip olması gereken temel yeterlilikleri ölçmek için geçerli ve güvenilir bir ölçüm aracı geliştirmektir. Araştırmanın evrenini rekreasyon lisans programlarının 2020-2021 eğitim-öğretim yılında öğrenim gören lisans öğrencileri oluşturmaktadır. Kolayda örnekleme tekniği ile (418) lisans öğrencisine ulaşılmıştır. Ölçeğin geçerliği belirlemek için içerik geçerliği, yapı geçerliği, yakınsak geçerlik ve ıraksak geçerlik analizleri yapılmıştır. Ölçek güvenirliği için Cronbach’s Alpha katsayısı, madde toplam korelasyonu ve test tekrar test tekniği kullanılmıştır. Ölçek doğruluğunun sınanması amacıyla DFA analizi kullanılmış ve uyum değerlerinin referans değerler aralığında olduğu saptanmıştır. Sonuç olarak rekreasyon uzmanının mesleki yeterliliği ile ilgili beş boyut (yönetim, etkinlik yönetimi, işletme yönetimi, liderlik ve donanım ve yetkinlik) tanımlanmış ve rekreasyon uzmanının mesleki yeterliliğini geçerli ve güvenilir olarak belirleyebilen bir ölçme aracı geliştirilmiştir.

Kaynakça

  • Ardelean, V. P. (2013). Study regarding importance, role and forms of martialarts practice in arad district. Arena-Journal of Physical Activities, (1), 65-77.
  • Argan, M. Yüncü D. Coşkun, İ. O. Sevil, T. Özel, Ç. H. Yüncü, R. H. ve Şimşek, K. Y. (2013). Rekreasyon Yönetimi. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Web-ofset Tesisleri.
  • Barcelona, B. ve Ross, C. M. (2004). An Analysis of the Perceived Competencies of Recreational Sport Administrators. Journal of Park & Recreation Administration, 22(4), 25-42.
  • Barcelona, R. J. Wells, M. S. and Arthur-Banning, S. (2016). Recreational Sport: Program Design, Delivery, and Management. Champaign, IL: Human Kinetics.
  • Baron, S. W. (2008). Street Youth, Unemployment, and Crime: Is it that Simple? Using General Strain Theory to Untangle the Relationship. Canadian Journal of Criminology & Criminal Justice, 50(4), 399‐434.
  • Bentler, P. M. (1990). Comparative fit indexes in structural models. Psychological Bulletin, 107, 238–246.
  • Büyüköztürk Ş. (2009). Sosyal Bilimler İçin Veri Analizi El Kitabı. Ankara: Pegem Akademi.
  • Çelebi, N. Vuranok, T. T. ve Turgut, H. I. (2013). Öğrenci, Teknik Öğretmen ve İş Görenlerin Mesleki Eğitimin Ekonomik Bağlamına İlişkin Algıları. V. Uluslararası Türkiye Eğitim Araştırmaları Kongre Kitabı (s. 284‐301). Çanakkale: Eğitim Araştırmaları Birliği ve Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi.
  • Çelebi, N. Vuranok, T. T. (2017). Eğitim Yönetimi Araştırmaları. 11. Bölüm: Mesleki Eğitimde İstihdam Sorunları. E-kitap, Pegem Akademi, Ankara.
  • Chase, D. M. Masberg, B. A. (2008). Partnering for Skill Development: Park and Recreation Agencies and University Programs. Managing Leisure, 13(2), 74-91.
  • Child, D. (1970). The Essentials of Factor Analysis. Holt, Rhinehart and Winston, London.
  • Çobanoğlu, F. ve Tuncel, İ. (2010). Mesleki Eğitimin Sorunlarına İlişkin İşverenlerin Görüşleri. International Conference on New Trends in Education and Their Implications (s. 434‐440). Antalya: Iconte.
  • D'Eloia, M. H. and Fulthorp, K. (2016). Preparing for the Profession: Practitioner Perceptions of College Student Preparedness for Entry-Level, Full-Time Employment in Municipal Recreation Agencies. Schole: A Journal of Leisure Studies and Recreation Education, 31(1), 15-28.
  • Fornell, C. Larcker, D. F. (1981). Evaluating Structural Eequation Models with Unobservable Variables and Measurement Error. Journal of Marketing Research (JMR), 18(1):39-50.
  • Fougère, D. Kramarz, F. and Pouget, J. (2009). Youth Unemployment and Crime in France. Journal of the European Economic Association, 7(5), 909–938.
  • Gediz, B. ve Yalçınkaya, M. H. (2000). Türkiye’de İstihdam-İşsizlik ve Çözüm Önerileri. Yönetim ve Ekonomi: Celal Bayar Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 6(1), 161-184.
  • Hacıoğlu, N. Gökdeniz, ve A. Dinç, Y. (2009). Boş zaman & Rekreasyon yönetimi: Örnek Animasyon Uygulamaları. Ankara: Detay Yayıncılık.
  • Hair, J. F. Anderson R. E. Tahtam, R. L. and Black C. W. (1998). Multivariate Data Analysis. 5th ed. New Jersey: Prentice Hall.
  • Hair, J. F. Black, W. C. and Babin, B. J. (2010). Multivariate Data Analysis: A Global Perspective. 7th ed. Upper Saddle River, NJ: Pearson Education.
  • Hair, J. F. Sarstedt, M. Hopkins, L. and Kuppelwieser, V. G. (2014). Partial Least Squares Structural Equation Modeling (PLS-SEM): An Emerging Tool in Business Research. European Business Review, 26(2), 106-121.
  • Hazar, A. (2014). Rekreasyon ve Animasyon. Ankara: Detay Yayıncılık.
  • Hurd, A. R. Elkins, D. J. and Beggs, B. A. (2014). Using Competencies to Assess Entry-Level Knowledge of Students Graduating from Parks and Recreation Academic Programs. Schole: A Journal of Leisure Studies and Recreation Education, 29(1), 51-59.
  • Işıkoğlu, P. S. (2013). Türkiye'de Genç İşsizlik Sorunu: Denizli İli Örneği. Yüksek Lisans Tezi. Pamukkale Üniversitesi, Denizli, Türkiye.
  • Jöreskog K. and Sörbom, D. (1998). LISREL 8: User’s Reference Guide. 2nd ed. Lincolnwood: Scientific Software International.
  • The World Bank. (2008). Investing in Turkey’s Next Generation: The School‐to‐Work Transition and Turkey’s Development. Report No. 44048 ‐ TU: The World Bank.
  • Kasapoğlu, M. ve Murat, S. (2018). Aktif İstihdam Politikaları ve Türkiye’de İşkur Tarafından Uygulanan Aktif İstihdam Politikalarına Güncel Bir Bakış-Active Employment Policies and Employment Policies Applied by İskur in Turkey a Current Overview. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 10(25), 485-502.
  • Karabulut, A. ve Marul, M. (2011). Mesleki ve Teknik Eğitimde Eğitim Modeli Tasarımı. Milli Eğitim Dergisi, (191), 78‐85.
  • Kline, RB. (2011). Convergence of Structural Equation Modeling and Multilevel Modeling. na. In: Williams M, Vigt WP, eds. The SAGE Handbook of Innovation in Social Research Methods. 1st ed. Los Angeles: SAGE.
  • Ko, D. W. and Stewart, W. P. (2002). A Structural Equation Model of Residents’ Attitudes for Tourism Development. Tourism Management, 23(5), 521-530.
  • Lawshe, C. H. (1975). A quantitative approach to content validity. Personnel psychology, 28(4), 563-575.
  • Milli Eğitim Bakanlığı, (2014). Türkiye Mesleki ve Teknik Eğitim Strateji Belgesi ve Eylem Planı. Erişim Tarihi: 10.10.2021, Erişim Adresi: chrome-extension://efaidnbmnnnibpcajpcglclefindmkaj/viewer.html?pdfurl=https%3A%2F%2Fabdigm.meb.gov.tr%2Fprojeler%2Fois%2F017.pdf&clen=1549465&chunk=true
  • Nunnally, J. C. (1978). Psychometric Theory. (2nd Edition) New York: McGraw-Hill.
  • Nunnally, J. C, and Bernstein, I. (1994). Psycometric Theory. New York: McGraw-Hill.
  • Schermelleh-Engel, K. Moosbrugger, H. Müller, H. (2003). Evaluating the Fit of Structural Equation Models: Tests of Significance and Descriptive Goodness-of-Fit Measures. Methods of Psychological Research Online (MPR-online), 8(2): 23-74.
  • Schneider, R. C. Stier, WF, Kampf, S. Haines, S. G. and Wilding, G. (2006). Characteristics, Attributes, and Competencies Sought in New Hires by Campus Recreation Directors. Recreational Sports Journal, 30(2), 142-153.
  • Şimşek, K.Y. (2018). Ticari Rekreasyon. Detay Yayıncılık. Ankara.
  • Şimşek, K. Y. Çevik, H., ve Mercanoğlu, A. O. (2021). Main Qualifications Required for Employment of Recreation Experts: The Perspective of Sector Representatives. International Journal of Recreation and Sports Science, 5(1), 31-41.
  • Şimşek, K. Y. Munusturlar, M. A. Munusturlar, S. Köse, H. Başarangil, İ. Sevil, T. Çelik, V. O. (2016). Rekreasyon Yönetimi. Anadolu Üniversitesi Açık Öğretim Yayınları, Yayın No: 3414.
  • Tavşancıl, E. (2006). Tutumların Ölçülmesi ve SPSS ile Veri Analizi. Ankara: Nobel Yayınları.
  • Tabachnick, B. G. Fidel, L. S. (2001). Using Multivariate Statistics. 4th ed. Boston, Mass.: Allyn and Bacon, Inc.
  • Torkildsen, G. (2005). Leisure and Recreation Management. Abingdon: Psychology Press
  • Tsitskari, E. Goudas, M. Tsalouchou, E. and Michalopoulou. M. (2017). Employers’ Expectations of the Employability Skills Needed in the Sport and Recreation Environment. Journal of Hospitality, Leisure, Sport & Tourism Education, 20(1), 1-9.
  • Tripolitsioti, A. Moudakis, K. Konstantinakos, P. and Theodorikakos, P. (2007). The Management Competencies of the Directors of Youth Centres and Indoor Facilities in the Municipalities. Biology of Exercise, 3.
  • Uluslararası Çalışma Örgütü (2019). Dünyada İstidam ve Sosyal Görünüm: Eğilimler Raporu. Erişim Tarihi: 22-12-2021, Erişim Adresi: https://www.ilo.org/ankara/news/WCMS_679784/lang--tr/index.htm
  • Wilson, F. R. Pan, W. and Schumsky, D. A. (2012). Recalculation of the Critical Values for Lawshe’s Content Validity Ratio. Measurement and Evaluation in Counseling and Development, 45(3), 197-210.
Toplam 45 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Turizm (Diğer)
Bölüm Araştırma Makaleleri
Yazarlar

Kerem Yıldırım Şimşek 0000-0002-5020-9801

Erken Görünüm Tarihi 23 Mart 2022
Yayımlanma Tarihi 29 Temmuz 2022
Gönderilme Tarihi 29 Aralık 2021
Kabul Tarihi 3 Mart 2022
Yayımlandığı Sayı Yıl 2022 Cilt: 5 Sayı: 2

Kaynak Göster

APA Şimşek, K. Y. (2022). Türkiye’de Rekreasyon Uzmanlarına İlişkin Mesleki Yeterlilik Ölçeğinin Geliştirilmesi. GSI Journals Serie A: Advancements in Tourism Recreation and Sports Sciences, 5(2), 94-106. https://doi.org/10.53353/atrss.1050381
22039