İlkokul Öğretmenlerinin Yaşam Boyu Öğrenmeye İlişkin Görüşlerinin İncelenmesi

Yıl 2017, , 545 - 563, 18.12.2017

Mehmet Akif Erdener , Özlem Gül

https://doi.org/10.17522/balikesirnef.373445

Cited By: 4

Öz

Bu araştırmanın
amacı, ilkokullarda görev yapan öğretmenlerin yaşam boyu öğrenmeye ilişkin
görüşlerini farklı değişkenlere göre belirlemektir. Araştırmanın çalışma
evrenini, 2016-2017 eğitim öğretim yılında Balıkesir ili Altıeylül İlçesinde
merkez ilkokullarda görev yapan toplam 920 öğretmen oluşturmuştur. 157 öğretmen
ise çalışmanın örneklem grubunu oluşturmuştur. Araştırmada yaşam boyu öğrenme
yeterliğini ölçmek için altı boyuttan oluşan “Yaşam Boyu Öğrenme Yeterlik
Ölçeği” ve araştırmacılar tarafından hazırlanan bilgi formu kullanılmıştır. Toplanan
verilerin analizinde doğrulayıcı faktör analizi (DFA) ve MANOVA kullanılmıştır.
Sonuç olarak, cinsiyet ve fakülte türünün öğretmenlerin yaşam boyu öğrenme
yeterlikleri üzerinde anlamlı bir etkiye sahip olduğu görülmüştür.

Anahtar Kelimeler

Yaşam boyu öğrenme, yeterlik, öğretmen, ilkokul

Investigation of Elementary School Teachers' Perceptions Relating to Lifelong Learning

Öz

The
purpose of this research is to determine whether there is a meaningful
difference between gender, major, and college which is from graduated on
lifelong learning competencies by examining the opinions of teachers working in
elementary school. 157 teachers complete the survey from a total of 920 teachers who worked
in elementary schools in the Altıeylul district of Balıkesir province during
the academic year 2016-2017 were selected. A Lifelong Learning Competency Scale
was used to determine lifelong learning competencies in this study. The
collected data are analyzed by using Lisrel and SPSS 24 programs. Confirmatory
factor analysis (CFA) is followed by Multivariate
Analysis of Variance (MANOVA) which was conducted. Therefore, there are
statistical differences between gender, and college which is from graduated on
lifelong learning competencies.

Anahtar Kelimeler

A lifelong learning, competency, teacher, elementary school

Kaynakça

• Akbaş, O., ve Özdemir, S. M. (2002). Avrupa Birliği’nde yaşam boyu öğrenme. Milli Eğitim Dergisi, 155–156.
• Aktan, C. C. (2007). Yükseköğretimde değişim: Global trendler ve yeni paradigmalar. Değişim çağında yükseköğretim, 1-43.
• Aktan, S., & Tezci, E. (2013). Matematikte öz düzenleyici öğrenme stratejileri ölçeğinin geçerlik ve güvenilirlik çalışması. e-Journal of New World Sciences Academy, (8),1, 46-62.
• Arcagök, S. ve Şahin, Ç. (2014). Öğretmenlerin Yaşam Boyu Öğrenme Yeterlikleri Düzeyinin Çeşitli Değişkenler Açısından İncelenmesi. Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 16, 394-417.
• Avrupa Komisyonu. (2007). Key Competences For Lifelong Learning European Reference Framework.
• Ayaz, C. (2016). Öğretmenlerin yaşam boyu öğrenme eğilimlerinin bazı değişkenler açısından incelenmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans tezi, Bartın Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Bartın.
• Ayra, M., ve Kösterelioğlu, İ. (2015). Öğretmenlerin yaşam boyu öğrenme eğilimlerinin mesleki öz yeterlik algıları ile ilişkisi. NWSA: Education Sciences, 10(1), 17-28.
• Bağcı, E. (2011). Avrupa Birliği'ne üyelik sürecinde Türkiye'de yaşam boyu eğitim politikaları. Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 30(2), 139-173.
• Berberoğlu, B. (2010). Yaşam boyu öğrenme ile bilgi ve iletişim teknolojileri açısından Türkiye’nin Avrupa Birliği’ndeki konumu. Bilgi Ekonomisi ve Yönetimi Dergisi, 5 (2), 113-126.
• Beycioğlu, K., ve Konan, N. (2008). Yaşam boyu öğrenme ve Avrupa eğitim politikaları. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 24(24), 369-382.
• Büyüköztürk, Ş., Çakmak, E.K., Akgün, Ö.E., Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2012). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi.
• Büyüköztürk, Ş. (2011). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı. Ankara: Pegem Akademi.
• Dehmell, A. (2006). Making a European are a of lifelong learning a reality. Some critical reflections on the European Union’s lifelong learning policies. Comparative Education, 42(1), 49-62.
• Delors, J. (1996). Education: The necessary utopia. Learning: The treasure within, (13-35). UNESCO pub.
• Demiralay ve Karadeniz, Ş. (2008). İlköğretimde yaşam boyu öğrenme için bilgi okuryazarlığı becerilerinin geliştirilmesi. Cypriod of Journal Educational Sciencites, 2(6), 89-119.
• Demirel, M. (2009). Yaşam boyu öğrenme ve teknoloji. 9th. International Educational Technology Conference (IETC). 6-8 Mayıs 2009. Hacettepe Üniversitesi, Ankara.
• Devlet Planlama Teşkilatı [DPT], (2001). Hayat boyu eğitim veya örgün olmayan eğitim özel ihtisas komisyon raporu. DPT Yay.
• Erdamar, G. (2011). Yaşam boyu öğrenme. Bulunduğu eser: Demirel, Ö. (Ed.) Eğitimde yeni yönelimler, (217-237). Ankara: Pegem akademi.
• Erdener, M. A. (2014). The factors which contribute or limit parent ınvolvement in schooling. NWSA-Education Sciences, 9(1), 36-47.
• Erdener, M. A. (2016). Principals and teachers practices about parent involvement in schooling. Universal Journal of Educational Research, 4(12A), 151-159., doi: 10.13189/ujer.2016.041319 (Yayın No: 2981226)
• Erkan, H. (2009). Türkiye’nin stratejik önceliği: AB ya da bilgi toplumu. Stratejik Araştırmalar Dergisi, 13, 1-19.
• Eurydice (2000). Lifelong learning: The contribution of education systems in the member states of the european union, Results of The EURYDICE, Survey, March, 2000, s.7.
• Gencel, İ. E. (2013). Öğretmen adaylarının yaşam boyu öğrenme yeterliklerine yönelik algıları. Eğitim ve Bilim Dergisi, 170, 237-252.
• Güleç. İ., Çelik. S., ve Demirhan. B. (2012). Yaşam boyu öğrenme nedir? Kapsamı üzerinde değerlendirme. Sakarya Üniversitesi Eğitim Dergisi, 2(3), 34-48.
• Hojat, M., Nasca, T. J. Erdmann, J. B. Frisby, A. J. Veloski, J. J., Gonnella, J. S. (2003). Development of an instrument to measure lifelong learning among physicians. Health Policy Newsletter. 16(4), Article 4. Retrieved 23 Ağustos 2016 from http://jdc.jefferson.edu/hpn/vol16/iss4/4.
• Karasar, N. (2010). Bilimsel araştırma yöntemi. İstanbul: Nobel Yayın Dağıtım.
• Knapper, C.(2006). Lifelong learning means effective and sustainable learning reasons, ideas, concrete measures, CIEA 2006 25 Internatıonal Course on Vocational Training and Educatıon in Agriculture, Ontario, Canada
• Marion, R., Christiansen, J., Klar, H., Schreiber, C., & Erdener, M. A., (2016). Informal leadership, interaction, cliques and productive capacity in organizations: A Collectivist analysis. The Leadership Quarterly, 27, 242-260. doi:10.1016/j.leaqua.2016.01.003.
• Mesleki Eğitim ve Öğretim Sisteminin Güçlendirilmesi Projesi [MEGEP], (2007). Hayat Boyu Öğrenme Strateji Belgesi: Ankara.
• Polat. C. ve Odabaş, H. (2008). Bilgi toplumunda yaşam boyu öğrenmenin anahtarı: Bilgi okuryazarlığı. Küreselleşme, Demokratikleşme ve Türkiye Uluslararası Sempozyumu, 2008, Bildiri Kitabı, Antalya
• Rubenson, K. (1997). Adult education and training: the poor cousin. An analysis of Review of National Polices for Education, Paris: MIMEO.
• Sezer, F. (2012). Examining of Teacher Burnout Level in Terms of Some Variables. International Online Journal of Educational Sciences, 4(3), 617-631.
• Sezer, F.,& İşgör, İ. Y. (2017). Life style and social support: The role of Computer/Internet Use. International Online Journal of Educational Sciences, 9(2), 356-369.
• Sönmez, V.(2007) .Öğretim ilke ve yöntemleri. Ankara: Anı Yayıncılık.
• Tezci, E. (2009). Teachers’ effect on ict use in education: the Turkey sample. Procedia Social and Behavioral Sciences 1(1), 1285–1294.
• Tezci, E. (2011). Factors that influence pre-service teachers’ ICT usage in education. European Journal of Teacher Education, 34(4), 483-499.
• Tunca, N., Şahin, S. A. ve Aydın, Ö. (2015). Öğretmen adaylarının yaşam boyu öğrenme eğilimleri. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 11(2), 432-446.
• Uzunboylu, H., ve Hürsen, Ç. (2011). Yaşam boyu öğrenme yeterlik ölçeği (YBÖYÖ): Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 41, 449-460.