Öğretmenlerin Öğrenme Çevikliği ile İlgili Görüşlerinin Kişisel Değişkenlere Göre İncelenmesi

Yıl 2021, Cilt: 8 Sayı: 1, 232 - 248, 30.04.2021

Türkan Argon , Ayça Kaya

Öz

Bu araştırmanın amacı, öğretmenlerin öğrenme çevikliğine yönelik görüşlerinin kişisel değişkenlere bağlı olarak değişip değişmediğini belirlemektir. Betimsel tarama modelinde olan araştırma, Sakarya ili Adapazarı ilçesindeki resmi ve özel ilkokul, ortaokul ve liselerde çalışan, tabakalı-basit tesadüfi örnekleme yöntemiyle belirlenen 1218 öğretmen üzerinde yürütülmüştür. Araştırma verilerinin toplamasında “Öğrenme Çevikliği Ölçeği”; analizde ise parametrik analizler kullanılmıştır. Araştırma sonuçlarına göre öğretmenlerin kişisel değişkenlerinden cinsiyet, kurum türü, branş, mesleki kıdem ve okuldaki çalışma süreleri öğretmenlerin öğrenme çevikliğine yönelik görüşlerinde anlamlı fark ortaya koyarken; medeni durum, okul türü, mezun olunan fakülte, sendika üyeliği ve maaş memnuniyeti anlamlı fark oluşturmamıştır. Araştırma sonuçları doğrultusunda geliştirilen önerilerden bazıları şu şekildedir: Türkiye’de çeviklik ve öğrenme çevikliği ile ilgili yapılmış kısıtlı araştırmalar olsa da bu araştırmalar eğitim camiasında yürütülmemiştir. Bu yönüyle yapılan araştırma, öğrenme çevikliğini öğretmenlerin görüşleriyle birleştiren ilk çalışmadır. Bu bağlamda bu araştırmanın eğitim örgütlerinin diğer paydaşlarıyla da gerçekleştirilmesi çok boyutlu değerlendirmeye ışık tutması açısından önemlidir. Ayrıca bu araştırma sonuçları ve Türkiye’nin diğer bölgelerinde MEB’e bağlı okullarda ve YÖK’e bağlı üniversitelerde gerçekleştirilecek araştırma sonuçları dikkate alınarak uygulamalar yapılması, eğitim kalitesinde dolayısıyla öğrenci başarısında artışı beraberinde getirecektir.

Anahtar Kelimeler

Öğrenme çevikliği, Zihinsel çeviklik, İnsan ilişkileri çevikliği, Değişim çevikliği

Kaynakça

• Allen, J. (2016). Conceptualizing Learning Agility and İnvestigating its Nomological Network. Unpublished Doctoral Dissertation, Florida International University, U.S.A.
• Argon, T. ve Çelik Yılmaz, D. (2018). Mesleki profesyonellik İle öğretmen liderliğine yönelik öğretmen algıları arasındaki İlişki. 27. Uluslararası Eğitim Bilimleri Kongresi Kongre Kitabı (ss. 1565-1577). Ankara: Pegem Akademi.
• Argon, T. ve Kaya, A. (2016). Özel okullarda insan kaynağı yönetimi işlevlerinden yönlendirme işlevinin okul yöneticilerine göre değerlendirilmesi. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 5(2), 140-152, Makale No: 16, ISSN: 2146-9199.
• Argon, T. ve Sipahioğlu, M. (2015). Eğitim sendika yönetici ve üyelerinin MEB insan kaynakları yönetimi uygulamalarına ilişkin görüşleri. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 11(2), 315-334.
• Atabay, S. (2017). Eğitim ve iş dünyasının gündemindeki yeni kavram: Öğrenme çevikliği. 30.12.2018 tarihinde http://www.hurriyet.com.tr/egitim/ogrenme-cevikligi-40336331 sitesinden alınmıştır.
• Ayaz, C. (2016). Öğretmenlerin Yaşam Boyu Öğrenme Eğilimlerinin Bazı Değişkenler Açısından İncelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Bartın Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Bartın.
• Aydın, B. ve Kaya, A. (2016). Sources of stress and methods of coping with stress for teachers working at private schools. Universal Journal of Educational Research, 4(12A), 186-195, ISSN:2332 3213 (Online), DOI: 10.13189/ujer.2016.041324.
• Bakan, İ., Sezer, B. ve Kara, C. (2017). Bilgi yönetiminin örgütsel çeviklik ve örgütsel atalet üzerindeki etkisi. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 7(1), 117-138.
• Balyer, A. (2013). Okul müdürlerinin öğretim kalitesi üzerindeki etkileri. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 19(2), 182-214.
• Barner, R. (2006). Bench strength: Developing the depth and versatility of your organizations leadership talent. Contributors. New York. NY: AMACOM.
• Beck, T. E. and Lengnick-Hall, C. A. (2016). Resilience capacity and strategic agility: Prerequisites for thriving in a dynamic environment. In Resilience Engineering Perspectives, Volume 2, 61-92. CRC Press.
• Beemsterboer, J. and Baum, B. H. (1984). Burnout definitions and health care management. Social Work in Health Care, 10(1), 97-109.
• Bernstein, R. (1999). Should you be the boss?. Instructor-Primary, 108(6), 33-35.
• Bozkuş, K., Taştan, M. ve Turhan, E. (2015). Teachers’ perceptions and expectations of teacher leadership Öğretmenlerin öğretmen liderliğine ilişkin algıları ve beklentileri. Journal of Human Sciences, 12(1), 298-326.
• Can, A. (2014). SPSS ile nicel veri analizi. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
• Cashman, K. (2013). The five dimensions of learning-agile leaders. Retrieved January 6, 2018, from http://www.forbes.com/sites/kevincashman/2013/04/03/the-five-dimensions-of learning-agile-leaders/
• Catenacci-Francois, L. (2018). Learning Agility in Context: Engineers’ Perceptions of Psychologically Safe Climate on Performance. Doctoral Dissertation, Columbia University, U.S.A.
• Cegarra-Navarro, J., Soto-Acosta, P. ve Wensley, A. K.P. (2016). Structured knowledge processes and firm performance: The role of organizational agility. Journal of Business Research, 69(2016), 1544–1549.
• Celep, C. ve Kaya, A. (2016). Yirmi birinci yüzyılda bilgi paylaşım kültürünü geliştirme. Eğitime Dönüş e-kitap, 350-356, Ankara: EYUDER Yayınları.
• Cerit, Y. (2012). Okulun bürokratik yapısı ile sınıf öğretmenlerinin profesyonel davranışları arasındaki ilişki. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi [Educational Administration: Theory and Practice], 18(4), 497-521.
• Ceylan, G. (2007). Öğretmen-Öğrenci Etkileşimin Sınıf Atmosferine Etkisi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.
• Charan, R. (2005). Ending the CEO succession crisis. Harvard Business Review, 83(2), 72-81.
• Dai, G., De Meuse, K. P., & Tang, K. Y. (2013). The role of learning agility in executive career success: The results of two field studies. Journal of Managerial Issues, 108-131.
• DeMeuse, K. P., Dai, G., Hallenbeck, G. and Tang, K. (2008). Global talent management: Using learning agility to identify high potentials around the world. Los Angeles: Korn/Ferry International.
• DeMeuse, K. P., Dai, G. and Hallenbeck, G. S. (2010). Learning agility: A construct whose time has come. Consulting Psychology Journal: Practice and Research, 62(2), 119.
• De Meuse, K. P., Dai, G., Eichinger, R. W., Page, R. C., Clark, L. P. and Zewdie, S. (2011, January). The development and validation of a self assessment of learning agility. In Society for Industrial and Organizational Psychology Conference, Chicago, Illinois.
• DeRue, D. S., Ashford, S. J. and Myers, C. G. (2012). Learning agility: In search of conceptual clarity and theoretical grounding. Industrial and Organizational Psychology, 5(3), 258-279.
• DeVor, R., Graves, R. and Mills, J. (1997). Agile manufacturing research: Accomplishments and opportunities. IIE Transactions, 29(10), 813-823.
• Dewey, J. (1938). Experience in education. New York, NY: Touchstone.
• Doğan, İ. (2004). Toplum ve eğitim sorunları üzerinde felsefi ve sosyolojik tahliller (1.Basım). Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
• Doğan, O. ve Baloğlu, N. (2018). Örgütsel çeviklik ve bazı eğitim kurumlarındaki yansımaları. 13. Uluslararası Eğitim Yönetimi Kongresi Kongre Kitabı, e-kitap e-ISBN: 978-605-4561-66-7 (ss. 100-109).
• Dünya Bankası (2011). Türkiye’de temel eğitimde kalite ve eşitliğin geliştirilmesi: Zorluklar ve seçenekler. USA: WorldBank.
• Eğitim-Bir-Sen. (2016). Öğretmenlik mesleği ve mesleğin statüsü. Ankara: Eğitimciler Birliği Sendikası.
• Eichinger, R. W. and Lombardo, M. M. (2004). Learning agility as a prime indicator of potential. Human Resource Planning, 27, 12-16.
• Erakkuş, Ö., Başören, M. T. ve Abimbola, O. (2016). Özel okul yöneticilerinin öğretmen eğitiminden beklentileri üzerine nitel bir araştırma. Karaelmas Eğitim Bilimleri Dergisi, 4(2).
• Erden, M. ve Altun, S. (2008). Öğrenme stilleri. İstanbul: Morpa Yayınları.
• Gardner, H. (1993). Frames of mind: The theory of multiple intelligences (6th ed.). New York, NY: Basic Books.
• Gravett, L. S. and Caldwell, S. A. (2016). Learning agility: The impact on recruitment and retention. New York, NY: Palgrove Macmillan.
• Gündoğan, A. ve Kılıç, Z. (2017). Sınıf öğretmeni adaylarının liderlik ve öğretmen liderliğine ilişkin görüşleri. Uşak Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 10, 389-408.
• Gürbüz, H. ve Kışoğlu, M. (2007). Tezsiz yüksek lisans programına devam eden fen-edebiyat ve eğitim fakültesi öğrencilerinin öğretmenlik mesleğine yönelik tutumları (Atatürk Üniversitesi örneği). Erzincan Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 9(2), 71-83.
• Hazzan, O. and Dubinsky, Y. (2014). Agile anywhere: Essays on agile projects and beyond. Springer International Publishing.
• Hewitt Associates. (2005). The top companies for leaders. The Journal of the Human Resource Planning Society, 28(3), 18-23.
• Howard, D. (2017). Learning Agility in Education: Analysis of Pre-service Teacher's Learning Agility and Teaching Performance. Doctoral Dissertation, Tarleton State University.
• Ibarra, H. and Obodaru, O. (2009). Women and the vision thing. Harvard Business Review, 87, 62–70.
• İhtiyaroğlu, N. (2014). Okul İkliminin Öğretmen Etkililiği ve Öğrenci Okul Bağlılığı ile İlişkisinin İncelenmesi. Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Johnson, B. and Christensen, L. (2014). Eğitim araştırmaları: Nicel, nitel ve karma yaklaşımlar (Çev edt: S. B. DEMİR). Ankara: Eğiten Kitap.
• Joiner, B. and Josephs, S. (2007). Leadership agility: Five levels of mastery for anticipating and initiating change. San Francisco, CA: Jossey-Bass.
• Kamat V. and Sardessai S. (2012). Agile practices in higher education: A case study. IEEE Proceedings Agile India 2012 Conference in Bangalore 17-19 Feb 2012 pp. 48-55.
• Karaca, E. (2008). Eğitimde kalite arayışları ve eğitim fakültelerinin yeniden yapılandırılması. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 21(21), 61-80.
• Karaköse, T. ve Kocabaş, İ. (2006). Özel ve devlet okullarinda öğretmenlerin beklentilerinin iş doyumu ve motivasyon üzerine etkileri. Eğitimde Kuram ve Uygulama, 2(1), 3-14.
• Kaya, A. (2019). Öğrenme Çevikliği, Öğretmen Kalitesi ve Öğretmenin Okulda Kalma Tutumuna Yönelik Öğretmen Görüşleri. Doktora Tezi, Bolu Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Bolu.
• Kavla, İ. (1998). Hemşirelerde İş Doyumu ile Tükenmişlik İlişkisi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
• Kaysi, F. ve Gürol, A. (2016). Öğretmenlik mesleğine yönelik öğretmen görüşlerinin değerlendirilmesi. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 5(2), 230-240.
• Knegtmans, R. (2018). Learning agility can be more important than experience. Cornersone International Group. Retrieved from https://www.cornerstone-group.com/2018/08/23/learning-agility/
• Korn Ferry (2016). Korn Ferry assessment of leadership potential: Research guide and technical manual. Retrieved from http://static.kornferry.com/media/sidebar_ downloads/KFALP-Tech-Manual- JUNE-2016.pdf
• Köybaşı, F., Uğurlu, C. T. ve Arslan, C. (2016). Öğretmenlerin sendikal örgütlenmeye ilişkin görüşleri. Uşak Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 9(27/3), 101-123.
• Kucia, J. F. and Gravett, L. (2014). Leadership in balance: New habits of the minds. New York, NY: Palgrave MacMillan.
• Lim, D. H., Yoo, M. H., Kim, J. and Brickell, S. A. (2017). Learning agility: The nexus between learning organization, transformative learning and adaptive performance. Adult Education Research Conference. 16.12.2018 tarihinde http://newprairiepress.org/ aerc/2017/papers/28 sitesinden alınmıştır.
• Lombardo, M. M. and R. W. Eichinger (2000). High potentials as high learners. Human Resource Management 39: 321-330.
• Lombardo, M. and Eichinger, R. (2004). Learning agility as a prime indicator of potential. Human Resource Planning, 27, 12-15.
• Memişoğlu, S. P. ve Kaya, A. (2016). Private school teachers’ metaphoric perception of concepts of supervision and supervisor, Iclel 2016 Conference Proceeding Book, pp. 833-846. Accession Number: WOS:000392658100097, ISBN: 978-605-66495-1-6 (index ISI Web of Science).
• Mercan, S. I. ve Eğit, M. (2014). Öğretmenlerin branş tutum ilişkisi. Uluslararası Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 2014(2), 224-241.
• Nacar, F. S. ve Tümkaya, S. (2011). Sınıf öğretmenlerinin iletişim ve kişilerarası problem çözme becerilerinin incelenmesi. İlköğretim Online, 10(2).
• Nartgün, Ş. N. ve Soysal M. N. (2018). Öğretmen adaylarının bireysel yenilikçilik düzeyleri ve yaşam boyu öğrenme eğilimleri. 13. Uluslararası Eğitim Yönetimi Kongresi, e-kitap e-ISBN: 978-605-4561-66-7 (p. 213).
• Nussbaum, M. (2009). Tagore, dewey, and the immenent demise of liberal education. In H. Siegel, The Oxford Handbook Philosophy of Education. Oxford Press.
• OECD (2011). Building a High-Quality Teaching Profession: Lessons from around the World. Paris: Organisation for Economic Co-operation and Development.
• Örmen, U. (1993). Tükenmişlik Duygusu ve Yöneticiler Üzerinde Bir Uygulama. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• ÖSYM (2009). 2009 Booklet of student selection and placement system candidates preferences for higher education programs. Ankara: Yükseköğretim Kurulu Öğrenci Seçme ve Yerleştirme Merkezi.
• Özerbaş, M. A., Bulut, M. ve Usta, E. (2007). Öğretmen adaylarının algıladıkları İletişim becerisi düzeylerinin İncelenmesi. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi (KEFAD), 8(1), 123-135.
• Özdemir, T. Y., Kartal, S. E. ve Yirci, R. (2014). Okul müdürlerinin öğretmenleri motive etme yaklaşımları. Turkish Journal of Educational Studies, 1(2).
• Özgür Boza Okulları (2019). Vizyon ve misyon. 01.04.2019 tarihinde https://ozgurbozaokullari.k12.tr/ kurumsal/hakkimizda/ sitesinden alınmıştır.
• Parsons, D. and MacCallum, K. (Eds.). (2019). Agile and Lean Concepts for Teaching and Learning: Bringing Methodologies from Industry to the Classroom. Springer.
• Prange, C. (2016). Engaging with complex environments: why agility involves more than running hard. International Journal of Complexity in Leadership and Management, 3(3), 182-197.
• Roland, B. (2009). Öğretme yürekleriyle öğrensinler. (Çev: Ayşın Akyor). İstanbul: İKÜ Yayınevi.
• Rose, T., Loewenthal, D. and Greenwood, D. (2005). Counseling and psychotherapy as a form of learning: Some implications for practice. British Journal of Guidance & Counseling, 33, 441-456.
• Sarısoy, B. (2016). Olmuş öğretmen mi? Öğrenen öğretmen mi?. 31.03.2019 tarihinde http://ogrenmeyoldasi.com/olmus-ogretmen-mi-ogrenen-ogretmen-mi/ sitesinden alınmıştır.
• Schlechty, P. C. (2001). Shaking up the school house: How to support and sustain educational innovation. San Francisco, CA: Jossey-Bass.
• Schleicher, A. (2015). Schools for 21st-century learners: Strong leaders, confident teachers, innovative approaches. Paris: Organisation for Economic Co-operation and Development.
• Seferoğlu, S. S. (2004). Öğretmen yeterlilikleri ve mesleki gelişim. Bilim ve Aklın Aydınlığında Eğitim, 58, 40-45.
• Selçuk, Z. (2018). Milli Eğitim Bakanı Ziya Selçuk Öğretmenlere Hitap Etti. 2018 tarihinde https://www.youtube.com/watch?v=y2TW1B-pISU sitesinden alınmıştır.
• Semerci, Ç. (2003). Eğitim sisteminde öğreticilerin kalitesi. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 13(2), 203-210.
• Shoukri, M. M. (2018). Analysis of Correlated Data with SAS & R. Chapman and Hall/CRC.
• Sims, L. and Tao, J. (2017). What are the best practices for measuring learning agility, cognitive ability, and personal ınventory and how are companies currently using them?.
• Spreitzer, G. M., McCall, M. W. Jr. and Mahoney, J. D. (1997). Early identification of international executive potential. Journal of Applied Psychology, 82, 6-29.
• Şeker, A. (2000). Sınıf Öğretmenlerinin İletişim Becerileri ile Sınıf Atmosferi Arasındaki İlişkinin Çeşitli Değişkenler Açısından İncelenmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.
• TEDMEM (2014). Öğretmen gözüyle öğretmenlik mesleği. Rapor Dizisi: 3, Ankara: TED.
• Terzi, A. R. ve Tezci, E. (2007). Necatibey Eğitim Fakültesi öğrencilerinin öğretmenlik mesleğine İlişkin tutumları. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, Sayı 52, ss: 593-614.
• Tosun, F. Ç. ve Bayram, A. (2017). Farklı Öğretmenlik Programına Devam Eden Öğretmen Adaylarının Öğretmenlik Mesleğine Yönelik Algıları. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 13(1), 110-123.
• Ünal, K. ve Akay, C. (2017). Öğretmenlik Mesleği ve Yaşam Boyu Öğrenme: Öğretmen Adayları Penceresinden. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 13(3), 821-838.
• Van Velsor, E., Moxley, R. and Bunker, K. (2004). The leadership development process. In C.D. McCauley and E. Van Velsor (Eds.), The Center for Creative Leadership handbook of leadership development (pp. 204 – 233). San Francisco: Josey- Bass.
• Varkey GEMS Foundation. (2013). Teacher Status Index. London.
• Yıldız, T. (2018). Çalışmaya Tutkunluk, İş Özellikleri, Kişilik Tipleri, İşkoliklik, Stratejik Çeviklik ve Başarı Hedef Yöneliminin Örgütsel Bağlılığa Etkisi Üzerine Bir Araştırma. Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Arel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• Yılmaz, K. ve Altınkurt, Y. (2011). Öğretmen adaylarının Türk eğitim sisteminin sorunlarına ilişkin görüşleri. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 8(1), 942-973.
• Yockey, S. D. (2015). Creation and validation of a research-oriented learning agility measure. Western Illinois University.
• YÖK (2007). Faculties of teacher training and education (1982-2007). Ankara: Yükseköğretim Kurumu.
• Weller, D. (2013). Learning agility-5 factors.