BİR HATİP OLARAK DİN GÖREVLİLERİNDE BULUNMASI GEREKEN TEMEL YETERLİKLER

Yıl 2018, Cilt: 6 Sayı: 12, 416 - 429, 30.12.2018

Muhammed Esat Altıntaş

Öz

Türkiye’de yaygın din eğitimi
faaliyetleri resmi olarak Diyanet İşleri Başkanlığı’nda çalışan din görevlileri
vasıtasıyla yürütülmektedir. Diyanet İşleri Başkanlığı’nın yaygın din eğitimi
görevi toplumu din konusunda aydınlatmak ve din hizmetlerini yönetmek şeklinde
özetlenebilir. Dini vecibeleri yerine getirmede rehberlik etmek ve toplumu
iman, ibadet ve ahlak alanlarında bilgilendirmekle sorumlu olan din görevlileri
ise yaygın din eğitiminin önemli bir aktörüdür. Din görevliliği farklı
boyutları olan ve pek çok konuda uzmanlık isteyen zor bir meslektir. Din
görevlilerinin yerine getirmesi gereken pek çok görev vardır. Din hizmetlerini
yürütenlerin görevlerinden biri de muhtelif ortamlarda insanlarla iletişime
geçerek hitabet ve irşat faaliyetlerinde bulunmak durumundadır. Bunun için din
görevlilerinin belirli yeterliliklere sahip olmaları gerekmektedir. Din
görevlilerin belirli temel yeterliliklere sahip olması hitabet ve irşat
faaliyetlerinin niteliği ve kalitesi açısından son derece önemlidir. Hitabet ve
irşat faaliyetlerinin yürütülmesinde önemli görevler üstlenen din
görevlilerinin bu açıdan iyi yetişmiş olmaları gerekmektedir. Bu çalışmada
hitabet ve irşat faaliyetlerini yürütecek din görevlilerinin bir hatip olarak sahip
olmaları gereken temel yeterliliklerin neler olabileceği ortaya konulmuştur.

Anahtar Kelimeler

Din Eğitimi, Yaygın Din Eğitimi, Din Görevlileri, Hatipler, Yeterlik

BASIC QUALIFICATIONS REQUIRED IN RELIGIOUS OFFICIALS AS AN ORATOR

Öz

Public religious education activities in Turkey are carried out by the Presidency of Religious Affairs. The main duties of The Presidency of Religious Affairs are to carry out religious services, to enlighten the society about religion and to manage places of worship. People who carry out the religious services that individuals and society need as a profession are called as religious officials. Religious official is a difficult profession that has different dimensions and requires expertise in many subjects. There are many tasks that religious officials must perform. One of the duties of those who run religious services is to engage in oratory activities. The fact that religious officials have certain basic competences is extremely important for the quality and quality of the oratory activities. The aim of this study is to reveal the basic competencies that the religious officials who will carry out the oratory activities. 

Anahtar Kelimeler

Religious Educaiton, Public Religious Education, Religious Officials, Preachers, Basic Qualifications

Kaynakça

• Akyürek, Süleyman, “Kur’an Kursu Öğreticisinin Mesleki Yeterlilikleri”, E.Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 18 (2005), 175-192.
• Anderson, Chris J. Anderson, Ted Konuşmaları Başvuru Rehberi, İstanbul: Ceo Plus, 2016.
• Aşıkoğlu, Nevzat, “Vaizlerde Aranacak Temel Yeterlikler Üzerine”, Cumhuriyet Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 8/2 (2004), 17-24.
• Aydın, M.Şevki, Cumhuriyet Döneminde Din Eğitimi Öğretmeni Yetiştirme ve İstihdamı, 3. Baskı, İstanbul: DEM Yayınları, 2016.
• Başar, Hüseyin, Eğitim Denetçisi, Ankara: Pegema Yayınları, 1995.
• Buhârî, Ebû Abdillâh Muhammed b. İsmâîl, Ṣaḥîḥü’l-Buḫârî, Kâhire: Dârü'l-hadîs, 2011.
• Cebeci, Suat, Din Eğitimi Bilimi ve Türkiye’de Din Eğitimi, Ankara: Akçağ Yayınları, 1996.
• Cebeci, Suat, “Din Eğitimi ve Din Hizmetlerinde İletişim”, Din Eğitimi ve Din Hizmetlerinde Rehberlik, Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları, 2010.
• Çakan, İsmail Lütfi, Dini Hitabet, İstanbul: MÜİF Yayınları, 2016.
• Ebû Dâvûd, Süleyman b. el-Eşas es-Sicistânî, es-Sünen, İstanbul: Dâru Sahnûn/ Çağrı Yayınları, 1413/1997, I-V.
• Erden, Münire, Öğretmenlik Mesleğine Giriş, Ankara: Alkım Yayınları, 1998.
• Kılavuz, M. Akif, “Yetişkin Din Eğitimi Programlarının Planlanması”, Yetişkinlik Dönemi Eğitimi ve Problemler-Tartışmalı İlmi Toplantı-, İstanbul, 16-17 Nisan 2005 içinde, İstanbul: Ensar Neşriyat, 2006, 125-148.
• Korkmaz, Mehmet, “İlahiyat Fakültelerinin Yaygın Din Eğitimi Yeterlikleri: Eğitim-Öğretim Alanı”, Değerler Eğitimi Dergisi, 10/24 (2012): 127-46.
• Köylü, Mustafa, “Yetişkinlik Dönemi Eğitimi ve Öğretiminin Genel Özellikleri”, Yetişkinlik Dönemi Eğitimi ve Problemler-Tartışmalı İlmi Toplantı- İstanbul, 16-17 Nisan 2005 İstanbul, 16-17 Nisan 2005 içinde, İstanbul: Ensar Neşriyat, 2006, 85-112.
• Müslim, Ebü’l- Hüseyn Müslim b. el -Haccâc, Ṣaḥîḥü Müslim, Beyrût: Dârü’l-kütübi’l-ilmiyye, 2011.
• Öztürk, Şükrü. “Din Hizmetlerinde Diyanet İşleri Başkanlığının Görevleri ve Sorunları”, Avrupa Birliği Sürecinde Türkiye’de Din Eğitiminin Sorunları Sempozyumu, 26-27 Mayıs 2001 içinde (edt. Suat Cebeci), Adapazarı: Değişim Yayınları, 2002, 28-44.
• Yılmaz, Hüseyin, Dini Hitabet, Sivas: Asitan Kitap, 2016.
• Yiğit, Y., D. Aygün, A. Çekin, A. Han, H. Küçük, ve A. Sünetci, Vaaz Kılavuzu, Ankara: DİB Yayınları, 2012.