Künt Karaciğer Travmalı Hastaların Demografik, Klinik ve Laboratuvar Sonuçları: 2006-2016 Yıllarının Retrospektif İncelemesi

Yıl 2020, Cilt: 47 Sayı: 2, 366 - 376, 17.06.2020

Sevinç Akdeniz Mehmet Hanifi Okur Cemil Göya

https://doi.org/10.5798/dicletip.755740

Cited By: 3

Öz

Amaç: Aralık 2006 – Aralık 2016 tarihleri arasında kliniğimize başvuran künt karaciğer travması tanısı almış hastaları geriye dönük tarayarak; organ yaralanmalarında uygulanan tanı, takip ve tedavi sürecindeki değişimler ile demografik, klinik ve laboratuvar uygulamalarının değerlendirilmesi amaçlanmıştır.
Yöntemler: Kliniğimize başvuran karaciğer travması nedeniyle takip ve tedavi edilen 190 çocuk hasta çalışmaya dahil edildi. Çocukların demografik verilerine ek olarak, tedavi öncesi yaralanma mekanizması, radyolojik yöntemlerle yaralanmanın derecesi, tedavi şekli, yoğun bakımda yatış süresi, eşlik eden yaralanmalar, Pediatrik Travma Skorları değerlendirildi.
Bulgular: Hastaların %73,2’sinin (139) erkek, %49,5’inin (94) 4-8 yaş, %21,6’sının (41) 0-3 yaş arasında, olduğu, hastaların %57,6’sının travma nedeninin yüksekten düşme olduğu saptandı. Hastaların %23.7’sinde grade 3, %21.4’ünde grade 4, %15.3’ünde grade 2 ve %10.5’inde grade 1 yaralanma tespit edildi. ALT ve AST için yatış ile taburcu ortalamaları arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık olduğu görüldü (p<0,001). ALT yatış ortalaması 393,12 U/L iken, taburculuk değeri 172,14 U/L’ye, AST yatış ortalaması 582,85 U/L hesaplanırken taburculuk sırasında 179,89 U/L’ye gerilediği görüldü. Yaralanma şekli ile yaş, cinsiyet ve ek organ hasarı arasında istatiktiksel olarak anlamlı bir farklılık saptanmadı.
Sonuç: Yüksekten düşme, trafik kazası gibi nedenler ile gerçekleşen travmalar, pediatrik grupta çoğu zaman konservatif yöntemler ile tedavi edilebilmektedir. Pediatrik gruplarda, travmaların özellikle yüksekten düşmeye bağlı gelişmesi nedeniyle, travmaya bağlı mortalitenin minimalize edilmesinde ailelere verilecek eğitimler ve güvenli oyun alanı sağlanması büyük önem taşımaktadır.

Anahtar Kelimeler

Künt, Karaciğer, Travma, Demografik

Kaynakça

• 1. Notrica DM, Eubanks JW, Tuggle DW, et al. Nonoperative management of blunt liver and spleen injury in children: Evaluation of the ATOMAC guideline using GRADE. J Trauma Acute Care Surg. 2015; 79: 683-93.
• 2. Stassen NA, Bhullar I, Cheng JD, et al. Nonoperative management of blunt hepatic injury: an Eastern Association for the Surgery of Trauma practice management guideline. J Trauma Acute Care Surg. 2012; 73: S288-93.
• 3. Ratych RE, Smith GW. Anatomy and physiology of the liver. GD Zuidema (ed). Shackelford’s Surgery Of The Alimentary Tract. 4th edn. Philadelphia: Saunders, 1996; 357-73.
• 4. Parks RW, Chrysos E, Diamond T. Management of liver trauma. Br J Surg. 1999; 86: 1121-35.
• 5. Arslan S, Güzel M, Turan C, et al. Management and treatment of liver injury in children. Ulus Travma Acil Cerrahi Derg. 2014; 20: 45-50.
• 6. Schwartz SI. Liver. Ed:Schwartz SI, Shires GT, Spencer FC (editor). Principles of Surgery. 7.baskı, NewYork: McGraw-Hill Book Company, 1999; 1395-435.
• 7. İnan M, Ceylan T, Ayvaz S, Aksu B, Pul M. Pediatrik travma skorunun künt karın travmalarındaki tanısal değeri. Ulus Travma Acil Cerrahi Derg. 2005; 11: 238-41.
• 8. Güloğlu R, Yanar H. Karın yaralanmaları. In: Ertekin C, Taviloğlu K, Güloğlu R, Kurtoğlu M edn. Travma 1th ed. İstanbul; İstanbul Medikal Yayıncılık; 2005; 875-85.
• 9. Lee YS, Jeong JJ, Nam KH, et al. Adrenal injury following blunt abdominal trauma. World J Surg. 2010; 34: 1971-4.
• 10. Girgin S, Gedik E, Taçyılmaz İH. Künt karaciğer travmasında uyguladığımız cerrahi yöntemlerin değerlendirilmesi. Ulus Travma Acil Cerrahi Derg. 2006; 12: 35-42.
• 11. Karamercan A, Yılmaz TU, Karamercan MA, Aytaç B. Blunt abdominal trauma: evaluation of diagnostic options and surgical outcomes. Ulus Travma Acil Cerrahi Derg. 2008; 14: 205-10.
• 12. Balık E, Özok G, Ulman İ, Demircan M, Sakallı Ü. Pediatric trauma core. Is it reliable in predicting mortality? J Pediatr Surg. 1993; 8: 54-6.
• 13. Bostancı İ, Sarıcıoğlu A, Cinbiş M, ve ark. Çocuk acil servise kabul edilen travma olgularının epidemiyolojik değerlendirmesi. Ulusal Travma Dergisi. 1998; 4: 261-4.
• 14. Gürses D, Sarıoğlu Büke A, Başkan M, Herek Ö, Kılıç İ. Travma nedeniyle çocuk acil servise başvuran hastaların epidemiyolojik değerlendirmesi. Ulusal Travma Dergisi. 2002; 8: 156-9.
• 15. İnanç DÇ, Baysal SU, Coşkun L, Taviloğlu K, Ünüvar E. Çocukluk çağı yaralanmalarında hazırlayıcı nedenler. Türk Pediatri Arşivi. 2008; 43: 84-8.
• 16. Ceylan S, Açıkel CH, Dündaröz R, ve ark. Bir eğitim hastanesi acil servisine travma nedeniyle başvuran hastaların sıklıklarının ve travma özelliklerinin saptanması. Türkiye Klinikleri Tıp Bilimleri. 2002; 22: 156-61.
• 17. Yağmur Y, Güloğlu C, Aldemir M, Orak M. Falls from flat-roofed houses: a surgical experience of 1643 patients. Injury. 2004; 35: 425-8.
• 18. Berber G, Arslan MM, Karanfil R, Çekin N. Diyarbakır’da Kafa Travmalarına Bağlı Çocuk Ölümleri. Türkiye Klinikleri J Foren Med. 2008; 5: 19-23.
• 19. Sözüer EM, İkizceli İ, Avşarogullları L, ve ark. Acil servise başvuran ilköğretim çağı çocuk travmalarının özellikleri. TRJEM. 2004; 4: 59-63.
• 20. Sever M, Saz EU, Koşargelir M. An evaluation of the pediatric medico-legal admissions to a tertiary hospital emergency department. Ulus Travma Acil Cerrahi Derg. 2010; 16: 260-7.
• 21. Meyer A, Crass R A, Lim R C, Jefrey R B. Selective nonoperative managament of blunt liver using computed tomography. Arc Surg. 1985; 120: 550-54.
• 22. Feliciano DV. Surgery for liver trauma. Surg Clin North Am. 1989; 273-84.
• 23. Demircan O, Yağmur Ö, Boğa Z, Erkoçak EU, Alabaz Ö. Künt karın travmalı olgularda mortaliteye etkili faktörler. Ulus Travma Acil Cerrahi Derg. 1995; 1: 81-5.
• 24. Mulholland SA, Cameron PA, Gabbe BJ, et al. Prehospital Prediction of the Severity of Blunt Anatomic Injury. J Trauma. 2008; 64: 754–60.
• 25. Ahmed JM, Tallon JM, Petrie DA. Trauma Management Outcomes Associated With Nonsurgeon Versus Surgeon Trauma Team Leaders. Ann Emerg Med. 2007; 50: 7-12.
• 26. Tepas J, Mollitt D, Talbert J. The pediatric trauma score as a predictor of injury severity Injured Child. 1987; 22: 14-8.
• 27. Lee WC, Kuo LC, Cheng YC, et al. Combination of White blood cell count with liver enzymes in the diagnosis of blunt liver laceration. Am J Emerg Med. 2010; 28: 1024-9.
• 28. Karaduman D, Sarioglu-Buke A, Kilic I, Gurses E. The role of elevated liver transaminase levels in children with blunt abdominal trauma. Injury. 2003; 34: 249-52.
• 29. Demircan O, Yağmur Ö, Boğa Z, Erkoçak EU, Alabaz Ö. Künt karın travmalı olgularda mortaliteye etkili faktörler. Ulus Travma Acil Cerrahi Derg. 1995; 1: 81-5.