Şimdi
burada yaşadığım bir deneyimden yola çıkarak bir çeviri sorunsalını tartışmak istiyorum;
daha doğrusu uzmanlık dilinin (Fachsprache) (bkz. Özbek 1988) göz ardı edilmesinin
ve özgün metnin ruhunu anlamadan çeviri yapmaya girişmenin çevirmenin başına ne
türlü kazalar get irdiğini sorgulamak amacım.
Postmodernizm ve
Alımlama Estetiği (Özbek 2005) adlı kitabın hazırlığı aşamasında bu çalışmaya
uygun düşecek öyküler seçiyordum. Son yıllarda kendisinden sıkça söz ettiren
postmodern yazar lar arasında görülen Patrick Süskind'in Der Zwang zur Tiefe
öyküsünü de kitaba almak ve yorumlamak istiyordum. Okura kolaylık olsun diye incelediğim
öykülerin Türkçesine de kitapta yer veriyordum. İncelemeye karar verdiğim öykünün
Türkçesi varsa onu alıyordum, yoksa öyküleri kendim çeviriyordum. Der Zwang zur Tiefe
öyküsünün Türkçesi vardı.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Kitap İncelemesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 31 Aralık 2013 |
Gönderilme Tarihi | 11 Eylül 2013 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2013 Cilt: 1 Sayı: 2 |
www.gerder.org.tr/diyalog