ÖĞRETMEN ADAYLARININ SOSYO-KÜLTÜREL ÖZELLİKLERİNİN İNCELENMESİ

Yıl 2018, Cilt: 7 Sayı: 13, 48 - 72, 13.05.2018

Taha Yazar , İsmail Keskin , İsmail Kinay , Mehmet Aydın , Behçet Oral , Mesut Bütün

Öz

Bu
araştırmanın genel amacı, öğretmen adaylarının sosyo-kültürel özelliklerinin
incelenmesidir.  Bu doğrultuda öğretmen
adaylarının; yaş, cinsiyet, medeni durum, aileleriyle kalma-kalmama durumu,
ailelerinin aylık geliri, ailelerinin bakmakla yükümlü olduğu birey sayısı,
anne ve baba eğitim durumu, akademik, sosyal ve sportif aktivitelere katılma
düzeyi, toplumsal hizmetlere katılma düzeyi, 
ders çalışma biçimleri, kullandıkları müzik aleti sayısı, üye oldukları
kulüp sayısı, mezun oldukları lise türü, okudukları bölümü tercih sırası,
bildikleri yabancı dil sayısı ve kendi başarılarını algılama bakımından  sosyal ve kültürel özelliklerinin
belirlenmesi amaçlanmıştır. Bu araştırmada tarama modeli kullanılmıştır. Bu
çalışmanın evrenini 2017-2018 yılında Dicle üniversitesi ziya Gökalp eğitim
fakültesinde kayıtlı tüm öğretmen adayları oluşturmaktadır. Veri toplama aracı
olarak araştırmacılar tarafından geliştirilen ve öğretmen adaylarının
sosyo-kültürel özelliklerini içeren anket formu kullanılmıştır. Öğretmen
adaylarının her bir ankete verdiği cevapların yüzde ve frekansları
hesaplanmıştır. Araştırma sonuçlarına göre; öğretmen adaylarının kampüs
içindeki akademik aktivitelere (panel, konferans vb.) katılım düzeyinin çok
düşük olduğu, büyük çoğunluğunun bireysel olarak ders çalıştığı, yaklaşık
%16’sının hiç sosyal aktiviteye katılmadığı, yaklaşık % 80’inin sportif
faaliyetlere hiç katılmadığı, yaklaşık % 85’inin hiçbir kulübe üye olmadığı,
yaklaşık % 31 inin hiçbir yabancı dil bilmediği görülmüştür.

Anahtar Kelimeler

Öğretmen adayı, Demografik özellikler, sosyo-kültürel özellikler

Kaynakça

• Aynal Kilimci, S. (2011). Türkiye’de öğretmen olmak. Songül Aynal Kilimci (Ed.). Türkiye’de öğretmen yetiştirme içinde (117-133). Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
• Baykara Pehlivan, K. (2008). Sınıf öğretmeni adaylarının sosyo-kültürel özellikleri ve öğretmenlik mesleğine yönelik tutumları üzerine bir çalışma. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 4,2: 151–168.
• Cohen, L., Manion, L., & Morrison, K. (2013). Research methods in education: Routledge.
• Çevik, O. ve Yiğit, S. (2009). Eğitim fakültesi öğrencilerinin profillerinin belirlenmesi – Amasya Üniversitesi Örneği-. C.Ü. Sosyal Bilimler Dergisi. 33,1:89-106.
• Çubukçu, Z. (2018). İşbirlikli öğrenme. Behçet Oral (Ed.). Öğrenme öğretme kuram ve yaklaşımları içinde (ss:615-635). Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
• Erden, M. (2014). Eğitim bilimine giriş. Ankara: Arkadaş Yayınevi.
• Erkan, S., Tuğrul B., Üstün, E., Akman, B., Şendoğdu, M., Kargı, E.,Boz, M. ve Güler, T. (2002). Okul öncesi öğretmenliği öğrencilerine ait Türkiye profil araştırması. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 23:108–116.
• Karasar, N. (2009). Bilimsel Araştırma Yöntemi: Kavramlar, İlkeler, Teknikler. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
• Karslı, M.D. ve Güven, (2011). Öğretmen yetiştirme politikaları. Songül Aynal Kilimci (Ed.). Türkiye’de öğretmen yetiştirme içinde (53-84). Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
• Kızılçaoğlu, A. (2003), “Necatibey eğitim fakültesi sosyal bilgiler öğretmeni adaylarının profili”, Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 6, 10: 87-104.
• Kiraz, E., Engin Demir, C., Aksu, M. Daloğlu, A. ve Yıldırım, S. (2012). Öğretmen adaylarının eğitim görüşlerinin farklı değişkenlere göre incelenmesi. İlköğretim Online, 9 (2) :526-540. [Online]: http://ilkogretim-online.org.tr
• Köksalan, B.; İlter İ. ve Görmez, E.(2010). Sınıf öğretmeni adaylarının sosyo-kültürel özellikleri ve lisansüstü eğitim isteklilikleri üzerine bir çalışma (Fırat, Erzincan ve İnönü üniversitesi sınıf öğretmenliği ABD örneği) Ahi Evran Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 11, 3:277-299.
• M.E.B. (1973). Milli eğitim temel kanunu. (1739 no’lu kanun).
• Metin, M. (2014). Nicel Veri Toplama Araçları. In M. Metin (Ed.), Kuramdan Uygulamaya Eğitimde Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi.
• Milliyet Gazetesi (19 Haziran 2013). “Tüm genel liseler anadolu lisesi oluyor”.
• Ok, A. ve Önkol, P. (2007). Öğretmen yetiştirme programındaki öğretmen adaylarının profili. Eğitim ve Bilim, 32, 143:13-25.
• Sezer, A., Pınar, A. ve Yıldırım, T. (2010). Coğrafya öğretmeni adaylarının bazı profil özellikleri ve öğretmenlik mesleğine yönelik tutumlarının incelenmesi. Marmara Coğrafya Dergisi, 22: 43- 69.
• Şişman, M. (2012). Eğitim bilimine giriş. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
• Taş, M.Y (2012). Demirci eğitim fakültesi sosyal bilgiler öğretmenliği adaylarının profili ve sosyal bilgiler öğretmenliğini tercih etme nedenlerinin değerlendirilmesi. Celal Bayar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi. 10, 2: 64-76.
• Temizyürek, F. (2008), Türkçe öğretmen adaylarının demografik özellikleri. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 6(4), 663-692.
• Ün Açıkgöz, K. (2003). Aktif öğrenme. İzmir: Eğitim Dünyası Yayınları. www.milliyet.com.tr. Erişim tarihi: 17 Nisan 2018.