The Effect of Different Variables on Pre-Service Teachers’ Perceptions of Self-Efficacy on Environmental Education

Yıl 2019, , 93 - 107, 30.12.2019

Nurcan Uzel , Merve Adıgüzel Mehmet Yılmaz , Ali Gül

https://doi.org/10.17556/erziefd.475408

Cited By: 2

Öz

This study aimed to investigate the perceptions of environmental
education self-efficacy of prospective teachers in terms of gender, grade
level, academic average, environmental content, environmental membership and
department variables. Descriptive research method, which is one of the
quantitative research approaches, was used. The study was carried out with 236
prospective teachers studying in biology, science, geography and elementary
education programs in the 2017-2018 academic year. In the study, an environmental
education self-efficacy scale and personal information form was used. According
to the findings of the research; there was no statistically significant
difference in perceptions of environmental education self-efficacy among
prospective teachers in terms of gender and environmental membership variables.
It was found that the pre-service teachers' perceptions of environmental
education self-efficacy differentiated in terms of class level, academic
average, taking lessons with environmental content and department variables. The
study showed the importance of the environmental and environmental subjects in
undergraduate programs on environmental education self-efficacy perception. It was
also found that pre-service teachers' perceptions of environmental education
self-efficacy changed positively, especially as their grade level increases.
The fact that pre-service biology teachers who took the environmental content
courses in undergraduate education had a lower level of self-efficacy compared
to other teachers was one of the most striking results of the study.

Anahtar Kelimeler

Environmental education, Self-efficacy perception, Prospective teacher

Öğretmen Adaylarının Çevre Eğitimi Öz-Yeterlik Algılarına Farklı Değişkenlerin Etkisi

Öz

Bu çalışmada öğretmen adaylarının çevre eğitimi öz-yeterlik algılarının cinsiyet, sınıf düzeyi, akademik ortalama, çevresel içerikli ders alma, çevreyle ilgili dernek üyeliği ve bölüm değişkenlerine göre araştırılması amaçlanmıştır. Nicel araştırma yaklaşımlarından betimsel araştırma yöntemi kullanılan çalışma 2017-2018 eğitim-öğretim yılında biyoloji, fen bilgisi, coğrafya ve sınıf eğitimi programlarında okuyan 236 öğretmen adayı ile gerçekleştirilmiştir. Araştırmada veri toplama aracı olarak çevre eğitimi öz-yeterlik ölçeği ve kişisel bilgi formu kullanılmıştır. Araştırma verilerinden elde edilen bulgulara göre; cinsiyet ve çevreyle ilgili dernek üyeliği değişkenleri bakımından öğretmen adaylarının çevre eğitimi öz-yeterlik algılarında istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık olmadığı tespit edilmiştir. Ancak öğretmen adaylarının çevre eğitimi öz-yeterlik algılarının sınıf düzeyi, akademik ortalama, çevresel içerikli ders alma durumu ve bölüm değişkenlerine göre anlamlı bir farklılık gösterdiği anlaşılmıştır. Bu çalışmadaki sonuçlardan, çevre eğitimi öz-yeterlik algısı üzerinde lisans programlarında okutulmakta olan her türlü çevre ve çevre konusu içerikli derslerin oldukça önemli olduğu anlaşılmıştır. Öğretmen adaylarının özellikle sınıf düzeyi arttıkça çevre eğitimi öz yeterlik algılarının da olumlu yönde değişim gösterdiği görülmüştür. Lisans eğitimlerinde en fazla çevresel içerikli ders alan biyoloji öğretmen adaylarının diğer öğretmen adaylarına göre kendilerini çevre eğitimi öz-yeterlik açısından daha düşük görmeleri bu çalışmanın yine en çarpıcı sonuçlarından biri olmuştur.

Anahtar Kelimeler

Çevre eğitimi, Öz-yeterlik algısı, Öğretmen adayı

Kaynakça

• Aydın, N. (2008). Sınıf öğretmeni adaylarının ve öğretmenlerinin çevre eğitimine yönelik öz-yeterlik inançları üzerine sınıf düzeyi, kıdem ve değer yönelimlerinin etkisi (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Adnan Menderes Üniversitesi, Aydın.
• Bandura, A. (1994). Self-efficacy. In V. S. Ramachaudran (Ed.), Encyclopedia of human behavior (Vol. 4, pp. 71-81). New York: Academic Press.
• Çimen, O., Gökmen, A., Altunsoy, S., Ekici, G., & Yılmaz, M. (2011). Analysis of biology candidate teachers’ self-efficacy beliefs on environmental education. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 15, 2549-2553.
• Ekinci, H. (2013). Öğretmen adaylarının özyeterlik algıları: Müzik, resim ve beden eğitimi. Turkish Studies International Periodical for the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, 8(3), 189-196.
• Erkol, M., & Erbasan, Ö. (2018). Öğretmenlerin çevre eğitimi öz-yeterliklerinin çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Erzincan Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 20(3), 810-825.
• Erten, S. (2004). Çevre eğitimi ve çevre bilinci nedir, çevre eğitimi nasıl olmalıdır?. Çevre ve İnsan Dergisi, Çevre ve Orman Bakanlığı Yayın Organı, Sayı 65/66, 2006/25, Ankara.
• Gökmen, A., Ekici, G., & Öztürk, G. (2012). Biyoloji öğretmen adaylarının çevre eğitimine yönelik öz-yeterlilik algılarının incelenmesi üzerine bir çalışma. 10. Ulusal Fen ve Matematik Eğitimi Kongresi, Niğde.
• Harurluoğlu Y., & Kaya E. (2009). Biyoloji öğretmen adaylarının biyoloji öğretimine yönelik öz-yeterlik inançları. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 22(2), 481-496.
• Kahyaoğlu, M. (2009). Öğretmen adaylarının fen ve teknoloji dersinde çevresel problemlerin öğretimine yönelik bakış açıları, hazır bulunuşlukları ve öz-yeterliliklerinin belirlenmesi. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 9(17), 28-40.
• Kahyaoğlu, M. (2011). Öğretmen adaylarının öğrenme stilleri ile çevre eğitimi özyeterlikleri arasındaki ilişki. Eğitim Bilimleri Araştırmaları Dergisi, 1, 67-82.
• Kahyaoğlu, M. (2014). The research of the relationship between environmentally aware prospective teachers’ qualities and efficacy beliefs towards environmental education. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 116(2014), 4493-4497.
• Kaptan, F. (1998). Fen bilgisi öğretimi. İstanbul: MEB Öğretmen Kitapları Dizisi.
• Kılınç, A. (2010). Can project-based learning close the gap? Turkish student teachers and proenvironmental behaviours. International Journal of Environmental & Science Education, 5(4), 495-509.
• Önder, R. (2015). Üniversite öğrencilerinde çevre eğitimi gereksiniminin incelenmesi (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Pamukkale Üniversitesi, Denizli.
• Özdemir, A., Aydın, N., & Vural, R. A. (2009). Çevre eğitimi öz-yeterlik algısı üzerine bir ölçek geliştirme çalışması. Dokuz Eylül Üniversitesi Buca Eğitim Fakültesi Dergisi, 26, 1-8.
• Özlü, G., Keskin, M. Ö., & Gül, A. (2013). Çevre eğitimi öz-yeterlik ölçeği geliştirilmesi: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 33(2), 393-410.
• Öztürk, F. Z., Öztürk, T., & Şahin, A. (2015). Sınıf öğretmeni adaylarının çevre eğitimi özyeterlik algılarının incelenmesi. Amasya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 4(2), 293-311.
• Pajares, F., & Miller, M. D. (1997). Mathematics self-efficacy and mathematical problem solving: Implications of using different forms of assessment. The Journal of Experimental Education, 65(3), 213-228.
• Payne, K. (2013). The effects of self-efficacy on pro-environmental intentions. The Plymouth Student Scientist, 6(1), 224-238.
• Sarıbaş, D., Teksöz, G., & Ertepınar, H. (2014). The relationship between environmental literacy and self-efficacy beliefs toward environmental education. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 116(2014), 3664-3668.
• Sia, A. P. (1992). Preservice elementary teachers’ perceived efficacy in teaching environmental education: A preliminary study. East Lansing, MI: National Center for Research on Teacher Learning (ERIC Document Reproduction Service No. ED362487).
• Tabachnick, B. G., & Fidell, L. S. (2013). Using multivariate statistics. New Jersey: Pearson.
• Uyar, A. (2016). Fen bilgisi ve sınıf öğretmenlerinin çevre eğitimi öz-yeterlik düzeylerinin bazı değişkenler açısından incelenmesi. 2. Uluslararası Çin’den Adriyatik’e Sosyal Bilimler Kongresi, Hatay.
• Yılmaz, M., & Çimen, O. (2008). Biyoloji eğitimi tezsiz yüksek lisans öğrencilerinin biyoloji öğretimi öz-yeterlik inanç düzeyleri. Yüzüncü Yıl Üniversitesi, Eğitim Fakültesi Dergisi, 5(1), 20-29.