Öz
Bu araştırmada, akıcı
konuşma problemi yaşayan ilkokul 4. sınıf öğrencilerinin konuşma becerilerinin,
araştırmacı tarafından hazırlanan “Akıcı konuşma becerisi geliştirme
etkinlikleri” ile geliştirilmesi amaçlanmıştır. Bu amaç doğrultusunda 2011-2012
eğitim-öğretim yılında Ankara ili Yenimahalle ilçesi Atakent İlköğretim
Okulunda 4. sınıf öğrencileri ile ön görüşmeler ve ders esnasında gözlemler
yapılmış; görüşmeler araştırmacının haricinde iki uzman tarafından izlenmiş ve
puanlanmıştır. Puanlamalar sonucunda 10 öğrencinin akıcı konuşma problemi yaşadığı
tespit edilmiştir. Belirlenen öğrenciler için sınıf öğretmenleri ve okul
rehberlik öğretmenleri ile görüşülmüştür. Görüşmeler sonucunda öğrencilerin
herhangi bir fiziksel veya zekâ özürlerinin olmadığı, herhangi bir alanda özel
eğitime ihtiyaç duymadıkları ve sadece akıcı konuşma problemi yaşadıkları onayı
alınmış ve bu öğrenciler çalışma grubu olarak seçilmiştir. Belirlenen 10 öğrenci ile 60 saatlik akıcı
konuşma becerisini geliştirici etkinlik dizisinden oluşan bir program
uygulanmıştır. Araştırmada nicel araştırma yöntemlerinden deneysel desenler
içerisinde tek denekli araştırma deseni kullanılmıştır. Tek denekli araştırma
desenlerinin içinde de AB deseni kullanılmıştır. Verilerin çözümlenmesinde ise
SPSS paket programından yararlanılmış ve uygulama öncesi ve sonrasında anlamlı
farklılık olup olmadığının belirlenmesi amacıyla Mann Whitney U testi
kullanılmıştır. 60 saatlik etkinlik dizisi sonrasında öğrencilerin, dakikada
kurdukları cümle sayılarında, kelime sayılarında ve hece sayılarında artış
olduğu; dakikada kullandıkları gereksiz kelime sayılarında, devrik cümle
sayılarında, yarım bıraktıkları cümle
sayılarında, harflerini atladıkları cümle sayılarında ve yarım bıraktıkları
kelime sayılarında azalmalar olduğu tespit edilmiştir. Ayrıca öğrencilerin
cümlede kullandıkları ortalama kelime sayılarında, hece sayılarında, kelimede
kullandıkları hece sayılarında artış olduğu; cümlede kullandıkları ortalama
gereksiz kelime sayılarında ve harflerini atladıkları kelime sayılarında da
azalma olduğu tespit edilmiştir.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Akbayır, S. (2005). Dil ve Diksiyon. Yazılı ve Sözlü Anlatım Bozuklukları. Ankara: Akçağ Basım Yayım
- Akyol, H. (2010). Türkçe Öğretim Yöntemleri. Ankara: Pegema Yayıncılık
- Arhan, S. (2007). Öğretmen Görüşlerine Göre İlköğretim Okulları İkinci Kademede Konuşma Eğitimi (Ankara İli Örneği). T.C. Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Türkçe Eğitimi Ana Bilim Dalı. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi
- Baş, B. (2012). İlköğretim Türkçe Programına Sözlü Ve Yazılı Kültür Temelli Bir Eleştiri. Kastamonu Eğitim Dergisi. Ocak 2012 Cilt:20 No:1, 271-290
- Çelik, C.E. (2006). Sesli Ve Sessiz Okuma İle İçten Okumanın Karşılaştırılması. D.Ü.Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi 7, 18-30
- Demir, T. (2010). Konuşma Eğitiminde Benmerkezci Konuşmaya Yönelik Bir Deneme. Kastamonu Eğitim Dergisi. 2010 Mayıs, Cilt: 18, No:2, 4135-430
- Doğan, Y. (2009). Konuşma Becerisinin Geliştirilmesine Yönelik Etkinlik Önerileri. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi Kış 2009, 7(1), 185-204
- Erenoğlu, Ö.; Otçu, S. (2007) Türkçenin Doğru Kullanımı. (İletişim, Etkili Konuşma, Yazma Ve Okuma Kılavuzu). Genelkurmay Askerî Tarih ve Stratejik Etüt Başkanlığı Yayınları. Ankara: Genelkurmay Basımevi
- Evliyaoğlu, G. (1973). Konuşma Sanatı. Ankara Gazeteciler Ankara: Cemiyeti Yayınevi
- Gömleksiz, M.N., Kan, A.Ü. (2007). Yeni Sosyal Bilgiler Dersi Öğretim Programının Araştırma, İletişim Ve Türkçeyi Doğru, Etkili Ve Güzel Kullanma Becerilerini Kazandırmadaki Etkililik Düzeyine İlişkin Öğrenci Görüşleri (Diyarbakır İli Örneği). Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi. Cilt: 17, Sayı: 2, 135-162
- Güneş, F. (2007). Türkçe Öğretimi ve Zihinsel Yapılandırma. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım
- Kurudayıoğlu, M. (2003) "Konuşma Eğitimi ve Konuşma Becerisini Geliştirmeye Yönelik Etkinlikler", Türklük Bilimi Araştırmaları, Türkçenin Öğretimi Özel Sayısı, Bahar, Sayı.13, 287-309.
- Liebergott, J.; Favors, A.; Hippel, C.S.; Needleman, H.L. (1992). Okulöncesi Dönemde Konuşma Bozukluğu Olan Çocuklar. (Çeviren: Karatepe, H.). Ankara: Karatepe Yayınları
- MEB., (2008). Özel Eğitim Ve Rehabilitasyon Merkezi Dil Ve Konuşma Güçlüğü Destek Eğitim Programı. www.ozelgokkusagi.com/dokuman/belgeler/dilkonuşmaprog.pdf Erişim: 10.10.2012
- Orhan,S., Kırbaş, A., Topal, Y. (2012). Görsellerle Desteklenmiş Altı Şapka Düşünme Tekniğinin Öğrencilerin Konuşma Becerilerini Geliştirmesine Etkisi. Turkish Studies - International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic Volume 7/3, Summer 2012, 1893-1909
- Özbay, M. (2005). Ana Dili Eğitiminde Konuşma Becerisini Geliştirme Teknikleri. Journal Of Qafkaz University, 16 Fall 2005, 177-184
- Özgür, İ (2003), Konuşma bozuklukları ve Sağaltımı. Adana: Nobel Yayınevi
- Öztürk, B.K.; Altuntaş, İ. (2012). İlköğretim İkinci Kademede Konuşma Eğitimine Yönelik Öğretmen Görüşleri: Nitel Bir Çalışma. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi Mayıs, Haziran, Temmuz 2012 Cilt 1 Sayı 2, 342-356
- Tazegül, D. (2010). Konuşma Eğitiminde Benmerkezci Konuşmaya Yönelik Bir Deneme. Mayıs 2010 Cilt:18 No:2 Kastamonu Eğitim Dergisi
- Temizkan, M. (2009). Akran Değerlendirmenin Konuşma Becerisinin Geliştirilmesi Üzerindeki Etkisi. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. Yıl: 2009, Cilt: 6, Sayı: 12, 90-112
- Temizyürek, F. (2007). İlköğretim İkinci Kademede Konuşma Becerisinin Geliştirilmesi. Ankara University, Journal of Faculty of Educational Sciences, vol: 40, no: 2, 113-131
- Uçgun, D. (2007). Konuşma Eğitimini Etkileyen Faktörler. Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (22). 59-69
Ayrıntılar
| Bölüm | Makaleler |
|---|---|
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 17 Nisan 2017 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2017 Cilt: 19 Sayı: 1 |
