THE DEVELOPMENT OF THE EFFECTIVE INSTRUCTIONAL STRATEGIES SCALE (EISS): A STUDY OF RELIABILITY AND VALIDITY

Yıl 2018, , 1181 - 1198, 20.07.2018

Eyüp Cücük , Kevser Kara , Fadıl Şiraz , Erdal Bay

https://doi.org/10.17755/esosder.375013

Cited By: 2

Öz

It has been widely
accepted that the designation of the learning process through various teaching
strategies is a very effective technique to increase student achievement. In
particular, Marzano, Pickering and Pollock’s nine-dimensional structure in relation
to effective teaching strategies bringing together a great deal of research
findings is quite remarkable. The aim of this research was to examine the
psychometric properties of the Effective Instructional Strategies Scale (EISS)
which measures the teachers’ use of effective teaching strategies. The data of
this quantitative research obtained from 501 teachers. The research data were
examined in terms of construct validity, criterion validity, content validity
and face validity. Construct validity was tested through Exploratory Factor
Analysis (EFA) and validated through Confirmatory Factor Analysis (CFA). As for
the reliability; the internal consistency coefficients (Cronbach Alpha) and
item total correlations were estimated, and the stability were established
through test-retest reliability coefficients. As a result, it was found that
eight-factor and 29-item EISS is a valid and reliable scale.

Anahtar Kelimeler

Effective Instructional Strategies, Scale Development, Validity, Reliability

ETKİLİ ÖĞRETİM STRATEJİLERİ ÖLÇEĞİ’NİN GELİŞTİRİLMESİ (EÖSÖ): GEÇERLİK VE GÜVENİRLİK ÇALIŞMASI

Öz

Öğrenci başarısını artırmada, öğrenme-öğretme sürecinin
çeşitli öğretim stratejileriyle tasarlanmasının oldukça etkili bir yöntem
olduğu bilinmektedir. Özellikle Marzano, Pickering ve Pollock tarafından
alanyazındaki birçok araştırma sonucunu bir araya getirmek suretiyle ortaya
konulan dokuz boyutlu etkili öğretim stratejileri dikkate değerdir. Bu
araştırmanın amacı, öğretmenlerin etkili öğretim stratejilerini kullanma durumlarını
ölçen Etkili Öğretim Stratejileri Ölçeği (EÖSÖ)’nin geçerlik ve güvenirliğini
incelemektir. Nicel yöntemle gerçekleştirilen bu araştırmada, 501 öğretmenden
elde edilen veriler kullanılmıştır. Çalışma grubundan elde edilen veriler yapı,
uyum, kapsam ve görünüş geçerliği bağlamında incelenmiştir. Yapı geçerliği
Açımlayıcı Faktör Analizi (AFA) ile belirlenmiş ve Doğrulayıcı Faktör Analizi
(DFA) ile kontrol edilmiştir. Ölçek güvenirliğine ilişkin Cronbach Alpha
katsayısı incelenmiş, madde toplam korelâsyonları ve test tekrar test yöntemi
ile kararlılık katsayıları hesaplanmıştır. Araştırma sonucunda; sekiz faktörlü
ve 29 maddelik EÖSÖ’nün, geçerli ve güvenilir bir ölçme aracı olduğu
kanıtlanmıştır.

Anahtar Kelimeler

Etkili Öğretim Stratejileri, Ölçek Geliştirme, Geçerlik, Güvenirlik

Kaynakça

• Akdeniz, C. (2013). Kişilik profillerine göre öğretmenlerin öğrenme stratejisi tercihleri ve öğretim stratejilerini kullanma durumları (Eskişehir ili örneği) (Doktora Tezi). Anadolu Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir.
• Alaz, A. (2009). Çoklu zekâ kuramı destekli eğitimin dokuzuncu sınıf coğrafya derslerinde başarıya etkisi, Türk Eğitim Bilimleri Dergisi Kış, 7(1), 1-22.
• Babadoğan, C. (1996). Modern öğretim stratejilerinin öğretim öğrenim süreçlerine yansıması (Doktora Tezi). Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
• Bernardi, R. A. (1994). Validating research results when Cronbach's alpha is below .70: A methodological procedure. Educational and Psychological Measurement, 54(3), 766-775.
• Borich, G. D. (2014). Etkili öğretim yöntemleri araştırma temelli uygulama (8. bs.). (Çeviri Ed. Acat M. B.). Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
• Byrne, B. M. (2010). Structural equation modeling with AMOS: Basic concepts, applications and programming (2nd Edition). New York: Routledge.
• Büyüköztürk, Ş. (2011). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı (13th ed.). Ankara: PegemAkademi.
• Can, N. (2004). Öğretmenlerin geliştirilmesi ve etkili öğretmen davranışları. Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 16(1), 103-119.
• Cattell, R. B. (1978). The scientific use of factor analysis in behavioral and life sciences. New York: Plenum Press.
• Chang, T. & Lawyer, C. (2012). Lightening the load: a look at four ways that community schools can support effective teaching. Center For American Progress.
• Chickering, A. W. & Gamson, Z. F. (1987). Seven principles for good practice ın undergraduate education. AAHE bulletin, 3, 2-7.
• Cortina, J. M. (1993). What is coefficient alpha? An examination of theory and applications. Journal of Applied Psychology, 78(1), 98.
• Çokluk, Ö., Şekercioğlu, G., & Büyüköztürk, Ş. (2010). Sosyal bilimler için çok değişkenli istatistik: SPSS ve LISREL uygulamaları (3rd ed.). Ankara: PegemAkademi.
• Demirel, Ö. (2008). Öğretme Sanatı (13. bs.). Ankara: PegemaAkademi.
• Dinçer, A., Göksu, A., Takkaç, A. & Yazıcı, M. (2013). Common characteristics of an effective english language teacher. The International Journal of Educational Researchers (IJERs), 4(2), 38-45.
• Doymuş, K., Şimşek, Ü., & Bayrakçeken, S. (2004). İşbirlikçi öğrenme yönteminin fen bilgisi dersinde akademik başarı ve tutuma etkisi. Türk Fen Eğitimi Dergisi, 1(2), 103-115.
• Everitt, B. S. (1975). Multivariate analysis: The need for data, and other problems. The British Journal of Psychiatry, 126(3), 237-240.
• Fabrigar, L. R., Wegener, D. T., MacCallum, R. C., & Strahan, E. J. (1999). Evaluating the use of exploratory factor analysis in psychological research. Psychological Methods, 4(3), 272-299. Fer, S. (2015). Öğretim Tasarımı (3. bs.). Ankara: Anı Yayıncılık.
• Genç, M., & Şahin, F. (2015). İşbirlikli öğrenmenin başarıya ve tutuma etkisi. Necatibey Eğitim Fakültesi Elektronik Fen ve Matematik Eğitimi Dergisi, 9(1).
• Gökçe, E. (2002). İlköğretim öğrencilerinin görüşlerine göre öğretmenlerin etkililiği. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 35(1-2), 111-119.
• Gurney, P. (2007). Five factors for effective teaching. New Zealand Journal of Teachers’ Work, 4(2), 89-98.
• Gül Hisar, Ş. (2006). 4. Ve 5. Sınıf ingilizce derslerinde kullanılabilecek etkili öğretim yöntemleri üzerine deneysel bir çalışma (Yüksek Lisans Tezi). Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Isparta.
• Gür, H., & Seyhan, G. (2016). İlköğretim 7. Sınıf matematik öğretiminde aktif öğrenmenin öğrenci başarısı üzerine etkisi. Balıkesir Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 8(1), 17-27.
• Hu, L. & Bentler, P. M. (1999). Cutoff criteria for fit indexes in covariance structure analysis: conventional criteria versus new alternatives. Structural Equation Modeling, 6(1), 1-55.
• Kara, K. (2016). Fen bilimleri dersinde etkili öğretim stratejilerinin etkililiğinin değerlendirilmesi (Doktora Tezi). Gaziantep Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Gaziantep.
• Kline, R. B. (2011). Principles and practice of structural equation modeling. New York: Guilford publications.
• Marzano, R. J., Pickering, D. J. ve Pollock, J. E. (2001). Classroom Instruction that Works. Alexandria, VA: ASCD.
• Marzano, R. J., Pickering, D. J. & Pollock, J. E. (2008). Öğrenci başarısını artıran öğretim stratejileri. (Çev: Sibel SAKACI). (Red House Eğitim Kitapları). İstanbul: SEV.
• McTighe, J. & O'Connor, K. (2005). Seven practices for effective learning. Educational Leadership, 63(3), 10-17.
• Öner, M. (2005). Tam öğrenme destekli çoklu zeka kuramı uygulamalarının fen bilgisi dersindeki erişi tutum ve kalıcılığa etkisi. Dicle Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Diyarbakır.
• Rivkin, S. G., Hanushek, E. A., & Kain, J. F. (2005). Teachers, schools and academic achievement. Econometrica, 73(2), 417-458.
• Sakarneh, M. ve Nair, N. A. (2014). Effective teaching in ınclusive classroom: literature review. 5(24). 25-34.
• Sezer, A., & Tokcan, H. (2003). İş birliğine dayalı öğrenmenin coğrafya dersinde akademik başarı üzerine etkisi. Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 23(3).
• Smittle, P. (2003). Principles for effective teaching. Journal of Developmental Education, 26(3), 1-9.
• Tomlinson, C. A. (2014). Öğrenci gereksinimlerine göre farklılaştırılmış eğitim (2. bs.). İstanbul: Sev Matbaacılık ve Yayıncılık.
• Worthington, R. L., & Whittaker, T. A. (2006). Scale development research a content analysis and recommendations for best practices. The Counseling Psychologist, 34(6), 806-838.