Productive Language Skills Self-Efficiency for Foreign Students Learning Turkish: A Validity and Reliability Study

Yıl 2023, Cilt: 33 Sayı: 1, 187 - 202, 19.01.2023

Oğuzhan Sevim Behice Varışoğlu

https://doi.org/10.18069/firatsbed.1214107

Cited By: 1

Öz

The aim of this study is to develop a reliable and valid scale that aims to measure the proficiency perceptions of Turkish language learners regarding productive language skills. In this scale development study, exploratory sequential design, which is one of the mixed research designs, was used. The participants of the research consisted of 224 foreign undergraduate students studying at TÖMERs affiliated to Atatürk and Gaziosmanpaşa universities between the academic years of 2020-2021. The Lawshe technique was used to determine the content validity of the scale items. The data obtained as a result of the scale application were analyzed in SPSS 18.0 and LISREL 8.4 programs. While examining the construct validity of the scale, exploratory factor analysis technique was used. After it was decided by exploratory factor analysis that the scale consisting of 26 items had a single factor structure, confirmatory factor analysis technique was also used to confirm this structure. According to the exploratory factor analysis findings, it was decided that the scale developed based on both the explained total variance values and the line graph values has a single factor structure. When the fit indices obtained as a result of confirmatory factor analysis were examined, it was determined that all fit indices showed acceptable fit. As a result of the reliability test, the Cronbach Alpha value was calculated to be 0.93; It has been determined that this value being at an acceptable level indicates that the internal consistency value of the scale is high. At the end of the study, a reliable and valid single factor scale consisting of 26 items was reached.

Anahtar Kelimeler

Genarative language skills, self-efficacy, teaching Turkish as a foreign language, scale development.

TÜRKÇE ÖĞRENEN YABANCI ÖĞRENCİLER İÇİN ÜRETİCİ DİL BECERİSİ ÖZ YETERLİLİK ÖLÇEĞİ: GEÇERLİK VE GÜVENİRLİK ÇALIŞMASI

Öz

Türkçeyi yabancı dil olarak öğrenen yetişkin bireylerin üretici dil becerilerine ilişkin öz yeterlilik algılarını ölçmede kullanılacak güvenilir ve geçerli bir ölçek geliştirmek bu çalışmanın temel amacıdır. Çalışmada keşfedici sıralı desen kullanılmıştır. Araştırmanın katılımcıları; 2020-2021 eğitim-öğretim yılında Atatürk ve Tokat Gaziosmanpaşa üniversitelerinin Türkçe öğretimi merkezlerinde öğrenim gören 224 yabancı uyruklu lisans ve ön lisans düzeyindeki öğrencilerden oluşmaktadır. Ölçek maddelerinin kapsam geçerliğinin belirlenmesinde Lawshe tekniğinden yararlanılmıştır. Ölçek maddelerinin uygulaması sonucu elde edilen veriler SPSS 18.0 ve LISREL 8.4 programlarında çözümlenmiştir. Ölçeğin yapı geçerliği açımlayıcı faktör analizi tekniği ile yapılmıştır. Açımlayıcı faktör analizi sonuçları ölçeğin 26 maddeden oluşan tek faktörlü bir yapıya sahip olduğunu göstermiştir. Bu aşamadan sonra ortaya çıkan tek boyutlu yapıyı teyit etmek amacıyla doğrulayıcı faktör analizi tekniği de kullanılmıştır. Doğrulayıcı faktör analizi sonucunda elde edilen uyum indekslerinin kabul edilebilir uyumu gösterdiği belirlenmiştir. Yapılan güvenirlik testi sonucunda ise Cronbach Alfa değerinin 0.93 olduğu hesaplanmış ve ölçeğin iç tutarlılık değerinin yüksek olduğu tespit edilmiştir. Araştırmanın sonunda 26 maddeden oluşan tek faktörlü, güvenilir ve geçerli bir ölçeğe ulaşılmıştır.

Anahtar Kelimeler

Üretici dil becerileri, öz yeterlilik, Türkçenin yabancı dil olarak öğretimi, ölçek geliştirme

Kaynakça

• Aysever, L. (2001). Bir şey anlat(maya çalış)mak H. Paul Grice'a eleştirel bir bakış. Hacettepe Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Dergisi, 18 (2), 135-157.
• Aytan, N. ve Tunçel, H. (2015). Yabancı dil olarak Türkçe yazma kaygısı ölçeğinin geliştirilmesi çalışması. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 12(30), 50-62.
• Baykul, Y. (1979). Örtük özellikler ve klasik test kuramları üzerine bir karşılaştırma. Yayımlanmamış Doktora Tezi. Hacettepe Üniversitesi. Ankara.
• Bonett, D. G., and Wright, T. A. (2015). Cronbach's alpha reliability: Interval estimation, hypothesis testing, and sample size planning. Journal of Organizational Behavior, 36(1), 3-15.
• Büyükikiz, K. K. (2012). Türkçeyi ikinci dil olarak öğrenen yabancılar için yazma becerisi öz yeterlilik ölçeğinin geliştirilmesi: Geçerlilik ve güvenilirlik çalışması. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Büyüköztürk, Ş. (2002). Faktör analizi: temel kavramlar ve ölçek geliştirmede kullanımı. Kuram ve Uygulamalarda Eğitim Yönetimi, (32), 470-483.
• Büyüköztürk, Ş. (2007). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
• Byrne, B. M. (1998). Structural equation modeling with LISREL, PRELIS and SIMPLIS: Basic concepts, applications, and programmings. London: Lawrence Erlbaum Assocatiates, Publishers.
• Child, D. (2006). The essentials of factor analysis. Continuum, London.
• Chomsky, N. (2011). Dil ve zihin (3. Baskı). Çeviren: Ahmet Kocaman. Ankara: Bilgesu Yayınları.
• Creswell, J. ve Plano Clark, V.L. (2011). Designing and conducting mixed method research. Thousand Oaks, CA: Sage.
• Creswell, J. W. (2017). Karma yöntem araştırmalarına giriş. (Çev. Ed: M. Sözbilir). Ankara: Pegem Akademi.
• Çokluk, Ö., Şekercioğlu, G. ve Büyüköztürk, Ş. (2012). Sosyal bilimler için çok değişkenli istatistik: SPSS ve LISREL uygulamaları. Ankara: Pegem Akademi.
• DeVellis, R. F. (2003). Scale development: theory and application. California: Sage Publications.
• Dinçer, S. ve Doğanay, A. (2016). Bilgisayar destekli öğretimi değerlendirme ölçeği uyarlama çalışması. Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 35(1), 45–62.
• Doğanay, A. & Sarı, M. (2012). Düşünme dostu sınıf ölçeği (DDSÖ) geliştirme çalışması. İlköğretim Online, 11(1), 214-229.
• Kalaycı, Ş. (2009). SPSS uygulamalı çok değişkenli istatistik teknikleri (4th ed.). Ankara: Asil Yayıncılık.
• Karacan, E. (2000). Bebeklerde ve çocuklarda dil gelişimi. Klinik Psikiyatri, 3, 263-268.
• Karatay, H. & Dilekçi, A. (2019). Türkçe öğretmenlerinin dil becerilerini ölçme ve değerlendirme yeterlikleri. Millî Eğitim, 48(1) Özel Sayı, 685-716.
• Keser, S. (2018). Yabancı dil olarak Türkçe öğretiminde konuşma becerisinin geliştirilmesinde karşılaşılan güçlükler. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Hacettepe Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Enstitüsü, Ankara.
• Kline, R. B. (2015). Principles and practice of structural equation modeling. New York City: Guilford Publications.
• Kula, O. B. (2012). Dil felsefesi edebiyat kuramı – I. İstanbul: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları.
• Lord, F. M. (1980). Applications of item response theory to practical testing problems. Hillsdale, NJ: Erlbaum.
• Melanlıoğlu, D. ve Demir, T. (2013). Türkçe öğrenen yabancılar için konuşma kaygısı ölçeğinin Türkçe formunun geçerlik ve güvenirlik çalışması. The Journal of Academic Social Science Studies, 6(3), 389-404.
• Nakip, M.(2013). Pazarlamada araştırma teknikleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• Oymak, R. (2013). Türkçe eğitiminde dil üretimine dayalı sözce üretimi becerisi eğitimi. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 2(1), 197-205.
• Özkan, M. (2010). İnsan, iletişim ve dil (3. Baskı). İstanbul: Akademik Kitaplar.
• Pallant, J. (2016). SPSS kullanma kılavuzu: SPSS ile adım adım veri analizi. (S. Balcı ve B. Ahi, Çev.) Ankara: Anı Yayıncılık.
• Sallabaş, M. E. (2013). Türkçeyi yabancı dil olarak öğrenenler için konuşma öz yeterlik ölçeği: Geçerlilik ve güvenirlilik çalışması. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 36, 261-270.
• Sevim, O. (2019). Yabancı dil olarak Türkçe öğrenmeye yönelik motivasyon: Bir ölçek geliştirme çalışması. Atatürk Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Enstitüsü Dergisi, 0 (65), 567-586. DOI: 10.14222/Turkiyat4170
• Sümer, N. (2000). Yapısal eşitlik modelleri: Temel kavramlar ve örnek uygulamalar. Türk Psikoloji Yazıları, 3(6), 49-74.
• Şen, Ü. ve Boylu, E. (2017). Türkçeyi yabancı dil olarak öğrenenlere yönelik yazma kaygısı ölçeğinin geliştirilmesi. Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim Dergisi, 6(2), 1122-1132.
• Şencan, H. (2005). Sosyal ve davranışsal ölçümlerde güvenilirlik ve geçerlilik. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• Tabachnick, B. G. ve Fidell, L. S. (2007). Using multivariate statistics (5th Edition). Boston: MA: Pearson.
• Tavşancıl, E. (2005). Tutumların ölçülmesi ve spss ile veri analizi. Ankara: Nobel Yayınları.
• Tezbaşaran, A. (1996). Likert tipi ölçek geliştirme kılavuzu. Ankara: Psikologlar Derneği Yayınları.
• Varışoğlu, B. (2019). Gençlerin dil kullanımıyla ilgili sorun odaklı çalışmaların sonuçları üzerine bir değerlendirme. (s.682- 689), II. Uluslararası Eğitimde ve Kültürde Akademik Çalışmalar Sempozyumu Tam Metin Kitabı, Ankara: Vize Akademik.
• Varışoğlu, B. & Sevim, O. (2022). Türkçeyi yabancı dil olarak öğrenenler için alıcı dil becerisi öz yeterlilik algısı ölçeğinin geliştirilmesi. RumeliDE Dil ve Edebiyat Araştırmaları Dergisi, (28), 72-92. DOI: 10.29000/rumelide.1132515
• Yorgancı, O. K. & Baş, B. (2021). Yabancı dil olarak Türkçe öğrenenler için B1 düzeyi yazma becerisi dereceli puanlama anahtarı geliştirme çalışması. Okuma Yazma Eğitimi Araştırmaları, 9(1), 67-80. https://doi.org/10.35233/oyea.934684.
• Yorgancı, O. K. (2021). Yabancı dil olarak Türkçe öğretiminde podcast (sesli yayın) kullanımının üretici dil becerilerine etkisi. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Yıldız Teknik Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• Yurdagül, H. (2005). Ölçek geliştirme çalışmalarında kapsam geçerlik indeksinin kullanımı. 14. Eğitim Bilimleri Kongresi, Pamukkale Üniversitesi, Denizli.