Education and Historical Origins of Outdoor in Turkey

Yıl 2017, Cilt: 2017 Sayı: 9, 385 - 401, 31.10.2017

Tahsin Yazıcı Elif Omca Çobanoğlu

Öz

In this study, we provide information about what outdoor education is, its benefits, and information about the process, in Turkey and in the world, from the past to the present day is given. Furthermore, the applicability of non-classroom education in the philosophical bases on which the Turkish education system is based is emphasized. In our study, document analysis was used in qualitative research methods. We think that the positive effect of the environment on the child in this process, which started with the Ionian philosophers and continues with Sobel, has an important role in understanding and solving today's educational and environmental problems. We are beginning to see more and more of the adverse effects of environmental problems in the 20th Century that various technological activities developed to solve these problems and various laws put in place to prevent environmental problems are not enough. It is emphasized by many authors that these problems can only be achieved by changing individual behaviors. The places where we can change behavior in individual sense are the schools. In order to give environment and nature education to schools, new quests have been entered and among them the most outstanding technique is education outdoor. The benefits that outdoor education provides to children have been the subject of educational sciences and support the positive effects of nature on scientific work done. As a result, it is considered that outdoor education should be practicable and disseminated at every level within the education system in Turkey.

Anahtar Kelimeler

outdoor education, historical origins of outdoor education, Turkish education system, document analysis

Türkiye’de Sınıf Dışı Eğitim ve Tarihsel Kökenleri

Öz

Çalışmamızda sınıf dışı eğitimin ne olduğu, faydaları, dünya ve Türkiye’de geçmişten günümüze kadar olan süreç hakkında bilgi verilmektedir. Ayrıca Sınıf dışı eğitiminin Türk Eğitim sisteminin dayandığı felsefi temeller içerisinde ki uygulanabilirliği üzerinde durulmuştur. Çalışmamızda nitel araştırma yöntemlerinden doküman analizi kullanılmıştır. İyonyalı filozoflarla başlayıp Sobel ile de devam eden bu süreçte çevrenin çocuk üzerindeki olumlu etkisi günümüzde ki eğitim ve çevre sorunlarının anlaşılmasında ve çözülmesinde önemli bir rolü olduğunu düşünmekteyiz. Çevre sorunlarının olumsuz etkilerini giderek daha fazla görmeye başladığımız 20. yy. da bu sorunları çözmek için geliştirilen farklı teknolojik faaliyetlerin ve çevre sorunlarını önlemek için konulan çeşitli yasaların yeterli gelmediği ortadadır. Bu sorunların ancak bireysel davranışların değiştirilmesi ile mümkün olacağı pek çok yazar tarafından vurgulanmaktadır. Bireysel anlamda kişilerde davranış değişikliği sağlayabileceğimiz yerler ise okullardır. Okullarda çevre ve doğa eğitimi verilmek için yeni yeni arayışlara girilmiş ve bunlar içinde en çok göze çarpan ise sınıf dışı eğitimi olmuştur. Sınıf dışı eğitimin çocuklara sağladığı yararlar eğitim bilimlerine konu olmuş ve yapılan bilimsel çalışmalarda doğanın çocuk üzerindeki olumlu etkilerini desteklemektedir. Sonuç olarak sınıf dışı eğitimin Türkiye’deki eğitim sistemi içerisindeki her kademede uygulanabilirliği bulunmakta ve yaygınlaştırılması gerektiğini düşünülmektedir.

Anahtar Kelimeler

Sınıf dışı eğitim, Sınıf dışı eğitimin tarihsel kökenleri, Türk eğitim sistemi, döküman analizi

Kaynakça

• ABBOTT, J. and RYAN, T. (1999) ‘Consstructing Knowledge, Reconstructing Schooling’ Educational Leadership, November, s 66–69.
• AKYÜZ, Y. (1993) Türk Eğitim Tarihi. 4. Baskı. İstanbul: Kültür Koleji Yay.
• AKYÜZ, Y. (1997/1) Türk Eğitim Tarihi. İstanbul: İstanbul Kültür Yayınları No.1.
• AKYÜZ, Y. (1997/2) Türk Eğitim Tarihi. İstanbul: İstanbul Kültür Yayınları No.1.
• ALKAN, C., D. DERYAKULU ve N. ŞİMŞEK. (1995) Eğitim Teknolojisine Giriş. Ankara, Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih Coğrafya Fakültesi Dergisi 43,2 (2003) 133–149 DOI: 10.1501/Dtcfder_0000000176
• ATASOY, E. (2005) Çevre İçin Eğitim: İlköğretim Öğrencilerinin Çevresel Tutum Ve Çevre Bilgisi Üzerine Bir Çalışma. Doktora Tezi, Uludağ Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Bursa.
• BARTLETT, S. (1996) Access to outdoor play and ıts ımplications for healthy attachments. Unpublished article, Putney, VT.
• BASİLE, C. G. (2000) Environmental education as a catalyst for transfer of learning in young children. The Journal of Environmental Education, 32 (1), 21–27.
• BİLGİN, H. (1996), Okul öncesi eğitim kurumlarında çalışan öğretmenlerin tutumlarının incelenmesi, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Anaokulu Öğretmenliği Bilim Dalı, İstanbul
• BİNBAŞIOĞLU, C. (1982) Eğitim Düşüncesi Tarihi, Ankara, Binbaşıoğlu yayınevi,
• BİXLER, R. D., Floyd, M. E. & Hammutt, W. E. (2002). Environmental socialization: Qualitative tests of the childhood play hypothesis. Environment and Behavior, 34 (6), 795-818.
• BOYACI, A. (Editör) (2008/1) Eğitim Sosyolojisi ve Felsefesi Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Açıköğretim Fakültesi Yayını No: 973
• BOYACI, A. (Editör) (2008/2) Eğitim Sosyolojisi ve Felsefesi Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Açıköğretim Fakültesi Yayını No: 973
• BOYACI, A. (Editör) (2008/3) Eğitim Sosyolojisi ve Felsefesi Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Açıköğretim Fakültesi Yayını No: 973
• BOYACI, A. (Editör) (2008/4) Eğitim Sosyolojisi ve Felsefesi Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Açıköğretim Fakültesi Yayını No: 973
• BROOKS, I. G. and BOOKS, M. G. (1993) The Case for Constructivist Classrooms, Virginia, ASCD Alexandria,
• KNAPP, C. E. (1994) "Progressivism never died, it just moved outside: What can experiential educators learn from the past?" In Journal of Experiential Education 17(2) 8-12.
• CRAİN, W. (1997) How nature helps children develop. Montessori Life, 9 (2), 41-43.
• DAHLGREN, L. O. & Szczepanski, A. (1998) OutdoorEducation-Literary Education and Sensory Experience, Linköping. Kinda Education Center.
• DEWEY, J. (1996) Demokrasi ve Eğitim Eğitim Felsefesine Giriş. İzmir: Ege Üniversitesi Basımevi (Özgün eser 1916)
• DEWEY, J. (1938). Experience and Education, New York: The Macmillan Company.
• HOCAOĞLU, D. (2007) Ders Notu İstanbul Sokrates- Öncesi Grek Felsefesi
• DÜNDAR, S. (2007/1) Alternatif eğitimin felsefi temelleri ve alternatif okullardaki uygulamalar. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü
• DÜNDAR, S. (2007/2) Alternatif eğitimin felsefi temelleri ve alternatif okullardaki uygulamalar. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü
• ERGİN, M. (1964) Dede Korkut. İstanbul: Remzi Kitapevi.
• ERTEN, S. (2005) Okul öncesi öğretmen adaylarında çevre dostu davranışların araştırılması. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 28, 91-100. url http://www.efdergi.hacettepe.edu.tr/yonetim/icerik/makaleler/774-published.pdf
• FİDAN, N. (1987) Eğitim Bilimine Giriş, Ankara, REPA Yayınları
• FJORTOFT, I. (2001) The Natural Environment as a Playground for Children: The Impact of Outdoor Play Activities in Pre-Primary School Children. Early Childhood.
• felsefe-alemi.blogspot.com/2015/04/epikuros-epicurus.html
• https://tr.wikipedia.org/wiki/Thales
• http://www.newworldencyclopedia.org/entry/Outdoor_education
• NEİLL, J. (2005) İstanbul, İletişim Yayınevi Wilderdom.com, "Dr.Hahn". Retrieved September 30, 2007 Jean Brun, 2003, Çeviren: Medar Atıcı, Stoa Felsefesi
• KALEM, S. (2002) Ortaöğretim alan öğretmenliği öğretim planlama ve değerlendirme dersi öğrencilerinin aktif öğrenme yaklaşımıyla düzenlenen eğitim durumu ile ilgili görüşleri, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Yıldız Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• KANAD, H. F. (1948) Pedagoji tarihi. İstanbul: Milli Eğitim Basımevi.
• KARAKAYA, Ç., (2006) İlköğretim Fen Ve Teknoloji Dersi Kapsamında “İnsan Ve Çevre” Ünitesi İçin Mekandışı (Outdoor) Öğretim Modeli, Yayınlanmamış Doktora Tezi, Ondokuz Mayıs Üniversitesi, Samsun
• KÖY ENSTİTÜLERİ VE ÇAĞDAŞ EĞİTİM VAKFI. (2004) Köy Enstitüsü Programları. Ankara: Köy Enstitüleri ve Çağdaş Eğitim Vakfı Yayınları, s.7
• LOUV, R. (1991) Childhood's Future, New York: Doubleday.
• MALONE, K. & TRANTER, P. (2003) Children's Environmental Learning and the Use, Design and Management of Schoolgrounds, Children, Youth and Environments, 13 (2). http://www.colorado.edu/journals/cye/13_2/Malone_ Tranter/ChildrensEnvLearning.htm?referer=www.clickfind.com.au7 (11.10.2013).
• MARLOWE, B and PAGE, M. L. (1998) Creating and Sustaining the Constructivist Classrom, USA, Corwin Press
• MEB, TTK Fen ve Teknoloji (4–5. Sınıf) Öğretim Programı. (2005) s:12, Ankara
• MEB, TTK. Fen ve Teknoloji (6–7–8) sınıf Öğretim Programı. (2006) s:12 Ankara
• MEB. TTK. Hayat Bilgisi (1–3. Sınıf) Öğretim programı. (2009) s:65 Ankara
• MEB. TTK. Türkçe dersi 1-5. Sınıf öğretim programı. (2009) s:145, Devlet Kitapları Müdürlüğü Basım Evi ANKARA
• MEB. TTK. Matematik (6–8) sınıf Öğretim Programı. (2009) s: 22 Ankara
• MEB, http://ttkb.meb.gov.tr/meb_iys_dosyalar/2014_10/02113340_9_sura.pdf (10.04.2015)
• MEB, http://ttkb.meb.gov.tr/meb_iys_dosyalar/2014_ 10/02113340_9_sura.pdf. (Kasım 2016).
• MEGSB, Ortaokul Programı, Ankara: MEB Basımevi. (1988), ss.157–168.
• OKTAY, A. (2004) Yaşamın sihirli yılları: Okul öncesi dönem. (5. baskı). İstanbul: Epsilon Yayıncılık, Ögel Bahaeddin Türk Mitolojisi. Ankara: Bilgi Yayınevi.
• PYLE, R. (2002) Eden in a Vacant Lot: Special Places, Species and Kids in Community of Life. In: Children and Nature: Psychological, Sociocultural and Evolutionary Investigations. Kahn, P.H. and Kellert, S.R. (ed) Cambridge: MIT Press.
• RİCKİNSON, M., DİLLON, J., TEAMEY, K., MORRİS, M., CHOİ, M. Y., SANDERS, D. And BENEFİELD, P. (2004) A review of research on outdoor learning. Preston Montford, Shropshire: Field Studies Council.
• ROTH, C. E. (1992) Environmental Literacy: Its’ Roots, Evolution and Directions in the 1990s. ERIC/ED348 235.
• SAFRAN, M. (1999–2000) "Osmanlı Tarihi Öğretimi ve Osmanlı İmajı".
• STİNE, S. (1997) Landscapes for learning: Creating outdoor environments for children and youth. New York: John Wiley & Sons.
• SOBEL, D. (1999) Beyond Ecophobia: Reclaiming the Heart in Nature Education. The Orion Society. Great Barrington, MA.
• SÖNMEZ, V. (2008) Türk Eğitim Sisteminin Felsefi Temelleri.
• ŞAHAN, H. H. (2000) Sosyal Bilgiler Dersinin Bilimsel Davranışları Kazandırma Yönünden Öğretmen Görüşlerine Göre Değerlendirilmesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Balıkesır Üniversitesi SBE Balıkesir.
• ŞAHİN, B. (2008) “Büyük Bir Ev İstiyorum” - “Evimde Havuz Olmasını İstiyorum”: Okul Öncesi 6 Yaş Grubu Çocuklarının Çevre Kavramını Algılayışları. Yüksek Lisans Tezi, Ondokuz Mayıs Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Samsun.
• ŞAHİN, F. & SAĞLAMER YAZGAN, B. (2013) Araştırmaya dayalı sınıf dışı laboratuvar etkinliklerinin öğrencilerin akademik başarısına etkisi. Sakarya University Journal of Education, 3 (3), 107-122.
• ŞEN, A. İ., BOZDOĞAN, A. E., ATABEK YİĞİT, E., BALKAN KIYICI, F., VARNACI UZUN, F., NUHOĞLU, H., ERTAŞ, H. ve KELEŞ, Ö. (2011) Fen Öğretiminde Okul Dışı Öğrenme Ortamları (Ed. Canan Lâçin Şimşek), Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
• TAYLOR, P. W. (1989) Respect For Nature. A Theory of Environmental Ethics, New Jersey: Princeton University Press, Princeton.
• TAYLOR, A. F, WİLEY, A., KUO, F. E., & SULLİVAN, W. C. (1998) Growing up in the inner city: Green spaces as places to grow. Environment and Behavior, 30 (1), 3-27.
• TAYLOR, A. F., KUO, F. E. & SULLİVAN, W. C. (2001) Coping with ADD: The surprising connection to green play settings. Environment & Behavior,33(1), 54-7.
• UYSAL, F. (2006/1) Okul öncesi çocuk eğitim merkezlerinde iç ve dış mekan organizasyonlarının eğitim yaklaşımları çerçevesinde incelenmesi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Gazi Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü.
• UYSAL, F. (2006/2) Okul öncesi çocuk eğitim merkezlerinde iç ve dış mekan organizasyonlarının eğitim yaklaşımları çerçevesinde incelenmesi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Gazi Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü.
• ÜNAL ve DIMIŞKI, (1999) UNESCO-UNEP Himayesinde Çevre Eğitiminin Gelişimi ve Türkiye'de Ortaöğretim Çevre Eğitimi, s.144.
• ÜLKER, Ö. (2003) John Locke ve George Berkeley'in Kesin Bilgi Anlayışı, Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih Coğrafya Fakültesi Dergisi 43,2 http://dergiler.ankara.edu.tr/dergiler/26/1010/12257.pdf
• YAŞAR, Ş. (1998) “Yapısalcı Kuram ve Öğrenme-öğretme Süreci.” Vll. Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi Konya: Selçuk Üniversitesi, ss. 695–701.
• YILDIRIM, A. ve ŞİMŞEK, H. (2000). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Gözden geçirilmiş 2. Baskı. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• YILDIZ, K. (2002) Çevre Bilimi, Ankara, Gündüz Eğitim ve Yayıncılık
• YILDIZ, K., BAYKAL, T. ve ALTIN, M. (2002) Çevrenin tanınması ve öneminin kavranmasına yönelik örnek bir sulak alan çalışması. Gazi Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 22 (3), 1-9.
• YILMAZ, A. MORGİL, İ., AKTUĞ, P. ve GÖBEKLİ, İ. (2002) Ortaöğretim ve üniversite öğrencilerinin çevre, çevre kavramları ve sorunları konusundaki bilgileri ve öneriler. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 22, 156-162.
• WELLS, N. M. & EVANS, G. W. (2003) Nearby nature: A buffer of life stress among rural children. Environment and Behavior, 35 (3), 311-330.
• WİLSON, R. A. (1996) Environmental education programs for preschool children. Journal of Environmental Education, 27 (4), 28-33.
• WİLSON. R. A. (1997) Brent G Reflections on Constructivism and lnstructional Design, Denver, Englewood Cliiffs NJ. Educational Technology Publications,
• www.genelbilge.com/Johann-heindirich-Pestalozzi–1746–1827.html/ (Ekim 2016)