Adaptation of the Teacher Self-efficacy Scale to Implement Self-regulated Learning into Turkish: The Sample of Pre-Service Teachers

Yıl 2022, , 369 - 379, 31.08.2022

Aslı Saylan Kırmızıgül , Oktay Kızkapan , Nagihan Tanık Önal

https://doi.org/10.5961/higheredusci.1068025

Cited By: 1

Öz

The aim of this research is to adapt the Teacher Self-efficacy Scale to Implement Self-regulated Learning in Turkish and conduct validity
and reliability studies. For this purpose, the research was carried out based on the quantitative research method with 449 pre-service
teachers who are continuing their education in the 3rd and 4th grades of three state universities in the Central Anatolia Region. In order
to determine the validity of the research, construct, and criterion validity studies were carried out. Within this context, the data were
subjected to Exploratory Factor Analysis (EFA) in the first data collection process with the participation of 315 pre-service teachers in
order to determine the construct validity and it was found that the scale showed a three-factor structure. Following this, Confirmatory
Factor Analysis (CFA) was carried out with the new data collected from 134 pre-service teachers and the three-factor structure detected
in the EFA was confirmed. These factors were named as “Self-efficacy for introducing self-regulated learning strategies”, “Self-efficacy
for creating cooperative learning environments” and “Self-efficacy for creating enriched learning environments”. The Cronbach alpha
reliability coefficient of the adapted form, whose criterion validity was also provided, was calculated as .917. Accordingly, it can be stated
that the adapted scale is valid and highly reliable. As a result of the research, some recommendations for future research can be made such
as conducting international comparative studies in which the original scale and the adapted scale are used together, national studies to
examine both pre-service and in-service teachers’ self-efficacy regarding the application of self-regulated learning, and studies to investigate
the measurement invariance of the adapted scale.

Anahtar Kelimeler

Scale adaptation, Pre-service teachers, Self-efficacy, Self-regulated learning

Öz-düzenlemeli Öğrenmenin Uygulanmasına İlişkin Öğretmen Öz-yeterlik Ölçeği’nin Türkçe’ye Uyarlanması: Öğretmen Adayları Örneklemi

Öz

Bu araştırmanın amacı Öz-düzenlemeli Öğrenmenin Uygulanmasına İlişkin Öğretmen Öz-yeterlik Ölçeği’nin Türkçe’ye uyarlanarak
geçerlik ve güvenirlik çalışmalarının yapılmasıdır. Bu amaçla nicel araştırma yöntemine dayalı olarak yürütülen araştırma İç Anadolu
Bölgesi’nde bulunan üç devlet üniversitesinin 3. ve 4. sınıflarında öğrenimine devam etmekte olan 449 öğretmen adayı ile yürütülmüştür.
Araştırmada geçerliğin belirlenmesi için yapı ve ölçüt geçerliğine ilişkin çalışmalar gerçekleştirilmiştir. Bu kapsamda yapı geçerliğini
belirlemek için 315 öğretmen adayının katıldığı ilk veri toplama sürecinde veriler Açımlayıcı Faktör Analizi’ne (AFA) tabi tutulmuş ve
ölçeğin üç faktörlü bir yapı gösterdiği bulgusuna ulaşılmıştır. Bunu takiben 134 öğretmen adayından toplanan yeni verilerle Doğrulayıcı
Faktör Analizi (DFA) gerçekleştirilmiş ve AFA’da tespit edilen üç faktörlü yapı doğrulanmıştır. Bu faktörler; “Öz-düzenleyici öğrenme
stratejilerini tanıtma öz-yeterliği”, “İşbirlikli öğrenme ortamı oluşturma öz yeterliği” ve “Zenginleştirilmiş öğrenme ortamları oluşturma
öz yeterliliği” şeklinde isimlendirilmiştir. Ölçüt geçerliği de sağlanan uyarlama formunun Cronbach alfa güvenirlik katsayısı ise .917
olarak hesaplanmıştır. Buna göre uyarlanan ölçeğin geçerli ve oldukça güvenilir olduğu ifade edilebilir. Araştırma sonucunda, ilerleyen
araştırmalarda ölçeğin orijinal formu ile uyarlanan bu formun birlikte kullanıldığı uluslararası karşılaştırmalı çalışmaların yapılması, gerek
öğretmen adaylarının gerekse öğretmenlerin öz-düzenlemeli öğrenmenin uygulamasına ilişkin öz-yeterliklerini incelemek amaçlı mevcut
ölçek kullanılarak ulusal çalışmalar gerçekleştirilmesi ve uyarlanan bu ölçeğin ölçme değişmezliğinin incelenmesi gibi öneriler getirilebilir

Anahtar Kelimeler

öğretmen adayları, öz-düzenlemeli öğrenme, öz-yeterlik

Kaynakça

• Aktan, S. (2012). İlköğretim beşinci sınıf öğrencilerinin akademik başarıları ile öz düzenleyici öğrenme becerileri, motivasyonları ve öğretmenlerin öğretim stili arasındaki ilişki. Yayınlanmamış doktora tezi, Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Balıkesir.
• Baldan, B. (2017). Lisans öğrencilerinin öz düzenlemeli öğrenme becerisi düzeyleri ve yükseköğretim programlarının öz düzenlemeli öğrenme becerisini geliştirmedeki rolü. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Anadolu Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir.
• Bono, K. E., & Bizri, R. (2014). The role of language and private speech in preschoolers' self-regulation. Early Child Development and Care, 184(5), 658-670.
• Boztunç Öztürk, N., Eroğlu, M.G., & Kelecioğlu, H. (2015). Eğitim alanında yapılan ölçek uyarlama makalelerinin incelenmesi. Eğitim ve Bilim, 40(178), 123-137.
• Brislin, R. W., Lonner, W. J., & Thorndike, R. M. (1973). Cross cultural research methods. New York: John Wiley.
• Buzza, D., & Allinotte, T. (2013). Pre-service teachers' self-regulated learning and their developing concepts of SRL. Brock Education: A Journal of Educational Research and Practice, 23(1), 58-76.
• Can, A. (2014). SPSS ile bilimsel araştırma sürecinde nicel veri analizi. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
• Cheng, E. C. K. (2011). The role of self-regulated learning in enhancing learning performance. The International Journal of Research and Review, 6(1), 1-16.
• Cohen, R. J., & Swerdlik, M. E. (2005). Psychological testing and assessment: An introduction to tests and measurement (6th ed.). New York: McGraw-Hill.
• Çırak-Kurt, S., & Turan-Özpolat, E. (2021). Öz-düzenlemeli Öğrenme Uygulamaları Öğretmen Öz-Yeterlik Ölçeği’nin Türk kültürüne uyarlanması. e-Uluslararası Eğitim Araştırmaları Dergisi, 12(1), 36-52.
• Dağyar, M., & Şahin, H. (2020). Eğitim fakültesi öğrencilerinin öz düzenleme öğrenme stratejilerinin ve akademik başarılarının öz yeterlik inançlarını yordama gücü. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 20(1), 396-414.
• Dent, A. L., & Koenka, A. C. (2016). The relation between self-regulated learning and academic achievement across childhood and adolescence: A meta-analysis. Educational Psychology Review, 28(3), 425-474.
• De Smul, M., Heirweg, S., Van Keer, H., Devos, G., & Vandevelde, S. (2018). How competent do teachers feel instructing self-regulated learning strategies? Development and validation of the teacher self-efficacy scale to implement self-regulated learning. Teaching and Teacher Education, 71, 214-225.
• Dewey, J. (1997). Experience and education (First Touchstone Edition). New York, NY: Touchstone.
• Ercan, İ., & Kan, İ. (2004). Ölçeklerde güvenirlik ve geçerlik. Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi, 30(3), 211-216.
• Gan, Z., Liu, F., & Yang, C.C.R. (2020). Student-teachers’ self-efficacy for instructing self-regulated learning in the classroom. Journal of Education for Teaching, 46(1), 120-123.
• Heirweg, S., De Smul, M., Merchie, E., Devos, G., & Van Keer, H. (2021). Do you reap what you sow? The relationship between primary school students’ self-regulated learning and student, teacher, and school determinants. School Effectiveness and School Improvement, 32(1), 118-140. DOI: 10.1080/09243453.2020.1797829 International Test Commission (ITC). (2018). Guidelines for translating and adapting tests. International Journal of Testing, 18(2), 101–134.
• Jackson, D. L., Gillaspy Jr., J. A., & Purc-Stephenson, R. (2009). Reporting practices in confirmatory factor analysis: An overview and some recommendations. Psychological Methods, 14(1), 6-23.
• Jenkinson, C., Wright, L., & Coulter, A. (1994). Criterion validity and reliability of the SF-36 in a population sample. Quality of Life Research, 3(1), 7-12.
• Kizilcec, R. F., Pérez-Sanagustín, M., & Maldonado, J. J. (2016). Recommending self-regulated learning strategies does not improve performance in a MOOC. In Proceedings of the Third ACM Conference on Learning @ Scale (pp. 101-104). New York: ACM.
• Kurt, Ş. H., & Dikici Sığırtmaç, A. (2021). Okul öncesi öğretmenlerinin öz düzenleme becerisi ve öz-düzenlemeli öğrenmeyi destekleyen uygulamalarının sınıf yönetimi becerisi üzerine etkisi. Erken Çocukluk Çalışmaları Dergisi, 5(1), 135-151.
• Milli Eğitim Bakanlığı (2018). Fen bilimleri dersi öğretim programı (İlkokul ve ortaokul 3, 4, 5, 6, 7 ve 8. sınıflar). Ankara.
• Pallant, J. (2011). SPSS Survival Manual: A step by step guide to data analysis using SPSS (3rd ed.). Maidenhead: Open University Press.
• Saracaloğlu, A. S., Aldan Karademir, Ç., Dursun, F., Altın, M., & Üstündağ, N. (2017). Sınıf öğretmeni adaylarının öz-düzenleyici öğrenme becerilerinin, akademik öz-yeterlik, akademik kontrol odağı ve akademik başarıları ile ilişkisi. Electronic Turkish Studies, 12(33), 379-402.
• Schunk, D. (1994). Self-efficacy perspectives on achievement behavior. Educational Psychologist, 19, 848-857.
• Schunk, D. H., & Zimmerman, B. J. (2013). Self-regulation and learning. In W. M. Reynolds, G. E. Miller, & I. B. Weiner (Eds.), Handbook of psychology: Educational psychology (pp. 45-68). John Wiley & Sons, Inc.
• Seçer, İ. (2017). SPSS ve LISREL ile pratik veri analizi analiz ve raporlaştırma. Ankara: Anı Yayıncılık.
• Tabachnick, B. G., & Fidell, L. S. (2007). Using multivariate statistics. Boston, MA: Pearson.
• Taghizadeh, M., & Khodabandeloo, A. (2020). Exploring EFL instructors’ self-efficacy in implementing self-regulation strategies. Ahwaz Journal of Linguistics Studies, 1(2), 33-41.
• Tekbıyık, A., Camadan, F., & Gülay, A. (2013). Fen ve teknoloji dersinde akademik başarının yordayıcısı olarak öz düzenleyici öğrenme stratejileri. Electronic Turkish Studies, 8(3), 567-582.
• Tekindal, M. & Tekindal, M. A. (2021). Validity and Reliability of Basic Depression Scale For Turkey . Batı Karadeniz Tıp Dergisi, 5(3) , 452-463 . Retrieved from https://dergipark.org.tr/en/ pub/mjwbs/issue/66847/906629
• Yaşlıoğlu, M. M. (2017). Sosyal bilimlerde faktör analizi ve geçerlilik: Keşfedici ve doğrulayıcı faktör analizlerinin kullanılması. İstanbul Üniversitesi İşletme Fakültesi Dergisi, 46(5), 74-85.
• Zimmerman, B. J. (1990). Self-regulating academic learning and achievement: The emergence of a social cognitive perspective. Educational Psychology Review, 2, 173-201.
• Zimmerman, B. J., & Schunk, D. H. (Eds.). (2001). Self-regulated learning and academic achievement: Theoretical perspectives. Routledge.