A Qualitative Research on the School Psychological Counselors' Competencies Working with Child Abuse

Yıl 2020, Cilt: 35 Sayı: 2, 404 - 414, 30.04.2020

Semra Uçar Yelda Yıldız Meltem Dursun-bilgin , Şule Baştemur

Öz

The purpose of this study was to determine how school counselors explain the meaning of their competencies about child abuse. 30 school counselors with different school settings were interviewed. While 17 school counselors have reported at least one child abuse case, 13 school counselors did not experience child abuse case in their professional life. Knowledge, trainings and opinions about child abuse were asked to all participants and how child abuse process had been experienced was also asked to the counselors who had experiences with working child abuse. The responses were evaluated by categorical and emotional analysis. The findings were shown in tables under themes and sub themes. When the results of the study were generally evaluated, school counselors had limited theoretical knowledge and occupational competencies, preventive guidance studies were not at the expected level, school counselors had serious lack of knowledge about how to manage abuse process and how to counsel with abused clients.

Anahtar Kelimeler

School counselors, child abuse, competency

Okul Psikolojik Danışmanlarının Çocuk İstismarıyla Çalışma Yeterliliklerine İlişkin Nitel Bir Araştırma

Öz

Bu çalışmanın amacı, okul psikolojik danışmanlarının, çocuk istismarı konusundaki yeterliliklerini nasıl anlamlandırdıklarının incelenmesidir. Bu amaçla farklı okul kademelerinde çalışan 30 psikolojik danışman ile görüşülmüştür. Bu psikolojik danışmanların 17 tanesi meslek hayatında en az bir istismar vakası ile çalışmış; 13 tanesi ise daha önce istismar vakasıyla karşılaşmamıştır. Araştırma katılımcılarına istismar konusundaki bilgi, eğitim ve düşünceleri; istismarla çalışma tecrübesi olan psikolojik danışmanlara ayrıca bu süreci nasıl deneyimledikleri sorulmuştur. Verilen yanıtlar kategorik ve duygusal yön analizleriyle incelenmiştir. Elde edilen bulgular, ortak temalar ve alt temalar altında tablo ile gösterilmiştir. Çalışmanın sonuçlarına göre; okul psikolojik danışmanlarının, istismar konusundaki teorik bilgilerinin ve mesleki yeterliliğinin sınırlı düzeyde olduğu, istismar konusunda alınan eğitimlerin nitelik ve nicelik bakımından yetersiz kalabildiği, istismar konusundaki önleyici rehberlik çalışmalarının beklenen düzeyde olmadığı, istismar sürecinin nasıl yönetileceği ve danışanla nasıl çalışılması gerektiği konularında da ciddi biçimde bilgi eksikliği bulunduğu görülmüştür.

Anahtar Kelimeler

Okul psikolojik danışmanı, çocuk istismarı, yeterlilik

Kaynakça

• Adalı, N. (2007). 10-12 yaş grubu çocuk istismarı ebeveyn ve çocuk bilgilendirme çalışması. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Ankara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
• Akgiray, A. (2007). Çocuk istismarı: 8-10 yaş çocuklarda istismarı önleme yöntemleri. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Ankara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
• American School Counselor Association [ASCA]. (2012). ASCA school counselor competencies. [Available online, at: www.schoolcounselor.org/asca/media/asca/home/SCCompetencies.pdf.], Retrieved on March 15, 2017.
• Bryant, J. K. (2009). School counselors and child abuse reporting: A national survey. Professional School Counseling, 12, 333–342.
• Bulut, S. (2016). Çocuk cinsel istismarı hakkında bir derleme. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 3(28), 139-156.
• Cole, C. V. (1995). Sexual abuse of middle school students. The School Counselor, 42(3), 239-245.
• Crenshaw, W. B., Lichtenberg, J. W., & Bartel I, P. A. (1993). Mental health providers and child abuse: A multivariate analysis of the decision to report. Journal of Child Sexual Abuse, 2(4), 19-42.
• Creswell, J. W. (2013). Nitel araştırma yöntemleri: Beş yaklaşıma göre nitel araştırma ve araştırma deseni, Çev. Ed. Bütün, M. ve Demir, S. B. Ankara: Siyasal Kitapevi.
• Crosson-Tower, C. (2002). When children are abused: An educator's guide to intervention. Boston: Allyn and Bacon.
• Çoban, A. E. (2005). Psikolojik danışmanlar için meslektaş dayanışması. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 1, 167-174.
• Elam, G. A.,& Kleist, D. M. (1999). Research on the long-term effects of child abuse. The Family Journal: Counseling and Therapy for Couples and Families, 7, 154-160.
• Eyigün Kantürk, Y. (2014). Psikolojik danışmanlık ve eğitim merkezlerine başvuran çocuklar ve annelerinin çocukluk dönemi istismar yaşantıları, depresyon düzeyleri, kendini açma davranışları ve annelerin ebeveynlik tutumları arasındaki ilişkinin incelenmesi üzerine bir çalışma. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Maltepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• Gladding, S. T. (2013). Psikolojik danışma: Kapsamlı bir meslek. Ankara: Nobel.
• Goldman, J. D. G., & Padayachi, U. K. (2002). School counsellors’ attitudes and beliefs about child sexual abuse. Journal of Family Studies, 8, 53-73.
• Gürkaynak, İ. & Gözütok, D. (1998). Yurttaş olmak için. İstanbul: Umut Vakfı Yayınları.
• Hibbard, R., Barlow, J., MacMillan, H., Christian, C. W., Crawford-Jakubiak, J. E., Flaherty, E. G., & Sege, R. D. (2012). Psychological maltreatment. Pediatrics, 130(2),372-378.
• Higgins, D. J. & McCabe, M.P. (2003). Maltreatment and family dysfunction in childhood and the subsequent adjustment of children and adults. Journal of Family Violence, 18(2),107-120.
• Hunter, S. V. (2006). Understanding the complexity of child sexual abuse: A review of the literature with implications for family counseling. The Family Journal: Counseling and Therapy for Couples and Families, 14, 349-358.
• İkiz, F. E. (2010). Psikolojik danışmanların tükenmişlik düzeylerinin incelenmesi. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 11(2), 25-43.
• Kağıtçıbaşı, Ç. (1993). Türkiye’de aile kültürü. İstanbul Üniversitesi Kadın Araştırmaları Dergisi,1, 49-57.
• Karakuş, Ö. (2012). Relation between childhood abuse and self esteem in adolescence. International Journal of Human Sciences, 9(2), 753-763.
• Kars, Ö. (1994). Çocuk istismarı ve ihmalinin nedenleri ve okul başarısına etkileri. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Hacettepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
• Kaya, İ. (2015). Ergenlerin çocukluk dönemi istismar yaşantıları ile davranış problemleri ve psikolojik sağlamlıkları arasındaki ilişkinin incelenmesinde otomatik düşünceler ve bilişsel duygu düzenleme stratejilerinin aracı rolü. Yayımlanmamış doktora tezi. Çukurova Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Adana.
• Kemp, A. (1998). Abuse in the family: An introduction. Pasific Grove, CA: Brooks/Cole.
• Kenny, M. C. (2001). Child abuse reporting: Teachers’ perceived deterrents. Child Abuse & Neglect, 25, 81–92.
• Kesler, K. D. (1990). Burnout: A multimodel approach to assessment and resolution. Elementary School Gidance and Counseling,24(4), 303-311.
• Kozcu, Ş. (1991). Çocuk istismarı ve ihmali. Ankara: Başbakanlık Aile Araştırma Kurumu Bilim Serisi.
• Kress, V. E., Adamson, N. A.,& Yensel, J. (2010). The use of therapeutic stories in counseling child and adolescent sexual abuse survivors. Journal of Creativity in Mental Health, 5(3), 243-259.
• Lambie, G. W. (2005). Child abuse and neglect: A practical guide for professional school counselors. Professional School Counseling, 8(3), 249-258.
• McRae, R. A. (2016). Child abuse: Signs, symptoms, and the role of school counselor. Unpublished master’s thesis. Winona State University, USA.
• Mullen, P. E. , Martin, J. L., Anderson, J. C., Romans, S. E. & Herbison, G. P. (1995). The long term impact of physical, emotional, and sexual abuse of children: A community study. Child Abuse and Neglect, 20, 7-21.
• Olive, M. F. (2007). Child abuse and stress disorders. New York: Infobase Publishing.
• Oz, S., & Balshan, D. (2007). Mandatory reporting of child sexual abuse in Israel: What happens after the report? Journal of Child Sexual Abuse, 16, 1–22.
• Pistorello, J., & Follette, V. M. (1998). Childhood sexual abuse and couples’ relationships: Female survivors reports in therapy group. Journal of Marital and Family Therapy, 24, 473-485.
• Sechrist, W. (2000). Health educators and child maltreatment: A curious silence. Journal of School Health, 70(6), 241 -243.
• Siviş-Çetinkaya, R. (2015). Turkish school counselors’ experiences of reporting child sexual abuse: A brief report. Journal of Child Sexual Abuse, 24(8), 908-921.
• Skovholt, T. M. (2001). The resilient practitioner: Burnout preventioon and self-carestrategies for counselors, therapists, teachers and health professionals. Boston:Allyn and Bacon.
• Sözduyar, H. (1989). İlköğretim ve ortaöğretim kurumlarında çalışan öğretmenlerin çocuk istismarı konusundaki görüşlerin incelenmesi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Ege Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İzmir.
• Tavşancıl, E., & Aslan, E. (2001). Sözel, yazılı ve diğer materyaller için içerik analizi ve uygulama örnekleri. İstanbul: Epsilon Yayınevi.
• Türkbay, T., Söhmen, G. & Söhmen, T. (1998). Çocuk ve ergenlerde cinsel kötüye kullanım: Klinik bulguları, olası sonuçları ve önleme. 3P Dergisi,6(1), 49-54.
• Uşaklı, H. (2012). School help professionals’ ideas on child abuse and neglect. Journal of Educational Sciences & Psychology, 2(64), 115 – 124.
• Ünal, E. (2014). The effects of child abuse and neglect on psychopathological symptomatology. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Orta Doğu Teknik Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
• Ünal, F. (2008). Ailede çocuk istismarı ve ihmal. Türkiye Sosyal Araştırmalar Dergisi, 12, 9-18.
• Wilson, B., Ireton, E. & Wood, J. A. (1997). Beginning teacher fears. Education, 117(3), 396-400.