BibTex RIS Kaynak Göster

-

Yıl 2013, Cilt: 28 Sayı: 28-3, 430 - 439, 01.06.2013

M Serhat Yenice

Öz

The aim of this study is to define a conceptual frame intended to determine spatial sufficiency level of primary school facilities and to probe Burdur city in scope of sampling. Main materials of the study consist of Burdur city 1/1.000-scaled base map and quantitative data obtained from field determination studies for primary school facilities. Method construct of the research is based on to seek per capita values, spatial size and spatial sufficiency occurring from accessibility standards of the quantitative data obtained within the fields of the primary school facilities. As a consequence of the study, it has been determined that, in terms of spatial sufficiency opportunities, the primary school facilities are unsuitably distributed at Burdur city neighborhood level and that it is insufficient in terms of spatial standards. As well as the fact that the study contributes to determine design-planning principles of those primary school facilities at Burdur city neighborhood level; it is thought that the study will also contribute to studies, which are intended to measure efficiency of primary school facility areas in other cities of Turkey.

Anahtar Kelimeler

spatial size accessibility primary school facility areas.

Kaynakça

  • Alkan, C. (1997). Eğitim Teknolojisi. Ankara: Anı Yayıncılık.
  • Almeida, R. (1985). Handbook for educational buildings planning, Unesco/Unicef Co-operatıve Programme, Unesco, Paris, pp 1-7.
  • Anonymous (2009). Walking and biking to school, physical activity and health outcomes. (Research Brief:May 2009), San Diego, CA, Active Living Research.
  • Cooper A.R., Andersen L.B., Wedderkopp N., Page A.S. & Froberg K. (2005). Physical activity levels of children who walk, cycle or are driven to school. American Journal of Preventive Medicine, 29(3):179–184.
  • Çetiner, A. (1991). Şehircilik çalışmalarında donatım ilkeleri. İstanbul: İTU Matbaası.
  • Dinçer, B., Özaslan, M. ve Kavasoğlu, T. (2003). Sosyo–ekonomik gelişmişlik sıralaması araştırması. Ankara: Devlet
  • Planlama Teşkilatı Bölgesel Gelişme ve Yapısal Uyum Genel Müdürlüğü Yayını.
  • Ersoy, M. (1994). Kentsel alan kullanım normları. Ankara: ODTÜ Mimarlık Fakültesi Yayınları.
  • Ersoy, M. (2009). Kentsel planlamada arazi kullanım standartları. Ankara: BRC Basım ve Matbaası.
  • Ertürk, S. (1972). Eğitimde program geliştirme. Ankara: Yelkentepe Yayınları.
  • Fjortoft, I. & Sageie, J. (2000). The natural environment as a playground for children: Landscape description and analyses of a natural landscape. Landscape and Urban Planning, 48 (1), 83-97.
  • Golby, M. & Appleby, R. (1997). New school-new era, Westminster Studies in Education, vol.20, p. 65.
  • Hsiao, S., Lu, J., Sterling, J. & Weatherford, M. (1997). Use of geographic information system for analysis of transit pedestrian access. Transportation Research Record, 1604, 50–59.
  • Mahmood K. & Khalifa S. (1978). Primary School Buildings Requirements and Design, Pakistan Engineering Congress, Symposium on Low-Cost Structures, Vol.XVI, 57-72, Lahore.
  • Malone, K. & Trater, P. (2003). Children’s environmental learning and the use, design and management of schoolgrounds. Children, Youth and Environments (2), p.13.
  • Moore, R. & Wong, H. (1997). Natural learning: Creating environments for rediscovering nature’s way of teaching. MIG Communications, Berkley.
  • O’Neill, WA., Ramsey, RD. & Chou, J. (1992). Analysis of transit service areas using geographic information systems. Transportation Research Record, 1364, 131–138.
  • Özyaba M. (1998). İlköğretim Okulları Açık Alan Tasarım İlkeleri ve Standartlarının Tespiti. Basılmamış Yüksek Lisans Tezi, Karadeniz Teknik Üniversitesi, Trabzon.
  • Phillips, C.G. & Edwards, H.R. (2002). Socioeconomic, community-based approach for developing integrated mass transit systems application to city of Baltimore, Maryland. Transportation Research Record, 1797, 71–79.
  • Taylor, A., Wiley, A., Kuo, F. & Sullivan, W. (1998). Growing up in the inner city: Green spaces as places to grow. Environment and Behavior, 30(1), 3–27.
  • Titman, W. (1994). Special places, special people:Tthe hidden curriculum of school grounds. UK: WWF UK.
  • Varış, F. (1978). Eğitimde program geliştirme-teori ve teknikler. Ankara: A.Ü. Eğitim Fakültesi Yayınları.
  • Yonca A. (1993). Türkiye’de Kentlerin Fiziki Dokusu. Ankara: DPT Sosyal Planlama Genel Müdürlüğü Yayını.
  • Zhu, X. & Lee, C. (2008). Walkability and Safety Around Elementary Schools: Economic and Ethnic Disparities. American Journal of Preventive Medicine, 34(4), 282-290.

İlköğretim Okulları İçin Mekânsal Yeterlilik Analizi; Burdur Örneği

Yıl 2013, Cilt: 28 Sayı: 28-3, 430 - 439, 01.06.2013

M Serhat Yenice

Öz

Bu araştırmanın amacı, kentsel düzeyde ilköğretim tesisi alanlarının mekânsal yeterlilik düzeyinin saptanmasına yönelik kavramsal bir çerçevenin tanımlanması ve Burdur kenti örneklem alanında irdelenmesidir. Araştırmanın, Burdur kentinin mahalle düzeyinde ilköğretim tesisi alanlarının tasarım–planlama ilkelerinin belirlenmesine katkı koymasının yanısıra, Türkiye’nin diğer kentlerindeki ilköğretim tesisi alanlarının etkinliğinin ölçülmesine dönük çalışmalara katkı koyacağı düşünülmektedir. Araştırmanın temel materyalleri, Burdur kenti 1/1.000 ölçekli hâlihazır haritası ve ilköğretim tesislerine yönelik saha tespit çalışmalarından elde edilen niceliksel verilerden oluşmaktadır. Araştırmanın yöntem kurgusu ilköğretim tesisi alanları için elde edilen niceliksel verilerin, alansal büyüklük, kişi başına düşen değerler ve erişebilirlik ölçütlerinden meydana gelen mekânsal yeterlilik çerçevesinde irdelenmesine dayanmaktadır. Araştırma sonucunda; ilköğretim tesisi alanlarının mekânsal yeterlilik olanakları açısından Burdur kent bütününde dengesiz dağılım gösterdiği ve mekânsal standartlar açısından yetersiz olduğu tespit edilmiştir.

Anahtar Kelimeler

alansal büyüklük erişebilirlik ilköğretim tesisi alanları.

Kaynakça

  • Alkan, C. (1997). Eğitim Teknolojisi. Ankara: Anı Yayıncılık.
  • Almeida, R. (1985). Handbook for educational buildings planning, Unesco/Unicef Co-operatıve Programme, Unesco, Paris, pp 1-7.
  • Anonymous (2009). Walking and biking to school, physical activity and health outcomes. (Research Brief:May 2009), San Diego, CA, Active Living Research.
  • Cooper A.R., Andersen L.B., Wedderkopp N., Page A.S. & Froberg K. (2005). Physical activity levels of children who walk, cycle or are driven to school. American Journal of Preventive Medicine, 29(3):179–184.
  • Çetiner, A. (1991). Şehircilik çalışmalarında donatım ilkeleri. İstanbul: İTU Matbaası.
  • Dinçer, B., Özaslan, M. ve Kavasoğlu, T. (2003). Sosyo–ekonomik gelişmişlik sıralaması araştırması. Ankara: Devlet
  • Planlama Teşkilatı Bölgesel Gelişme ve Yapısal Uyum Genel Müdürlüğü Yayını.
  • Ersoy, M. (1994). Kentsel alan kullanım normları. Ankara: ODTÜ Mimarlık Fakültesi Yayınları.
  • Ersoy, M. (2009). Kentsel planlamada arazi kullanım standartları. Ankara: BRC Basım ve Matbaası.
  • Ertürk, S. (1972). Eğitimde program geliştirme. Ankara: Yelkentepe Yayınları.
  • Fjortoft, I. & Sageie, J. (2000). The natural environment as a playground for children: Landscape description and analyses of a natural landscape. Landscape and Urban Planning, 48 (1), 83-97.
  • Golby, M. & Appleby, R. (1997). New school-new era, Westminster Studies in Education, vol.20, p. 65.
  • Hsiao, S., Lu, J., Sterling, J. & Weatherford, M. (1997). Use of geographic information system for analysis of transit pedestrian access. Transportation Research Record, 1604, 50–59.
  • Mahmood K. & Khalifa S. (1978). Primary School Buildings Requirements and Design, Pakistan Engineering Congress, Symposium on Low-Cost Structures, Vol.XVI, 57-72, Lahore.
  • Malone, K. & Trater, P. (2003). Children’s environmental learning and the use, design and management of schoolgrounds. Children, Youth and Environments (2), p.13.
  • Moore, R. & Wong, H. (1997). Natural learning: Creating environments for rediscovering nature’s way of teaching. MIG Communications, Berkley.
  • O’Neill, WA., Ramsey, RD. & Chou, J. (1992). Analysis of transit service areas using geographic information systems. Transportation Research Record, 1364, 131–138.
  • Özyaba M. (1998). İlköğretim Okulları Açık Alan Tasarım İlkeleri ve Standartlarının Tespiti. Basılmamış Yüksek Lisans Tezi, Karadeniz Teknik Üniversitesi, Trabzon.
  • Phillips, C.G. & Edwards, H.R. (2002). Socioeconomic, community-based approach for developing integrated mass transit systems application to city of Baltimore, Maryland. Transportation Research Record, 1797, 71–79.
  • Taylor, A., Wiley, A., Kuo, F. & Sullivan, W. (1998). Growing up in the inner city: Green spaces as places to grow. Environment and Behavior, 30(1), 3–27.
  • Titman, W. (1994). Special places, special people:Tthe hidden curriculum of school grounds. UK: WWF UK.
  • Varış, F. (1978). Eğitimde program geliştirme-teori ve teknikler. Ankara: A.Ü. Eğitim Fakültesi Yayınları.
  • Yonca A. (1993). Türkiye’de Kentlerin Fiziki Dokusu. Ankara: DPT Sosyal Planlama Genel Müdürlüğü Yayını.
  • Zhu, X. & Lee, C. (2008). Walkability and Safety Around Elementary Schools: Economic and Ethnic Disparities. American Journal of Preventive Medicine, 34(4), 282-290.
Toplam 24 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Makaleler
Yazarlar

M Serhat Yenice Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 1 Haziran 2013
Yayımlandığı Sayı Yıl 2013 Cilt: 28 Sayı: 28-3

Kaynak Göster

APA Yenice, M. S. (2013). İlköğretim Okulları İçin Mekânsal Yeterlilik Analizi; Burdur Örneği. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 28(28-3), 430-439.