Unconditional Self-Acceptance Levels of Psychological Counselor Candidates

Yıl 2018, , 2438 - 2453, 30.12.2018

Tuğba Yılmaz Bingöl , Meryem Vural Batık

https://doi.org/10.15869/itobiad.444355

Cited By: 4

Öz

Unconditional
self-acceptance (USA) can be defined, as the complete and unconditional
acceptance of an individual without regarding whether the individual behaves in
a clever, correct and competent manner and whether or not others approve it. It
is one of the qualities of psychological counselors. The USA includes the
acceptance of others without criticism and without prejudice. Therefore, it was
aimed to determine the USA levels of psychological counselor candidates in this
study. It was also aimed to determine whether the scores differed according to
gender, class level and perceived family attitude variables. The sample of the
study consisted of 183 university students. The research was conducted
according to the general screening model; t-test, ANOVA and Tukey's B test were
used together with descriptive analyzes. It was observed that the USA levels of
the participants were intermediate. The obtained scores differed according to
class level.

Psikolojik Danışman Adaylarının Koşulsuz Kendini Kabul Düzeyleri

Öz

Bireyin zekice, doğru ve
yetkin davranıp davranmadığı ve başkaları tarafından onaylanıp onaylanmadığına
aldırmadan kendini tam ve koşulsuz olarak kabul etmesi olarak tanımlanabilen
koşulsuz kendini kabul, psikolojik danışmanların sahip olması gereken
özelliklerden bir tanesidir. Bireylerin kendini koşulsuz kabulü diğerlerini de
eleştirisiz ve önyargısız kabul etmeyi içerir. Bu nedenle bu araştırmada
psikolojik danışman adaylarının koşulsuz kendini kabul düzeylerini ve cinsiyet,
sınıf düzeyi ve algılanan aile tutumu değişkenlerine göre farklılaşıp
farklılaşmadıklarını belirlemek amaçlanmıştır. Araştırmanın örneklemi 183
psikolojik danışma ve rehberlik bölümü öğrencisinden oluşmaktadır. Araştırma
genel tarama modeline göre yürütülmüş ve betimleyici analizlerle birlikte
t-testi, ANOVA ve Tukey’s B testi kullanılmıştır. Sonuçta araştırmaya katılan
bireylerin koşulsuz kendini kabul düzeylerinin orta düzeyde olduğu, elde edilen
puanların cinsiyet ve anne-baba tutumuna göre farklılaşmazken, sınıf düzeyine
göre farklılaştığı görülmüştür. Bu farklılık 1 ve 2. sınıf öğrencileri
arasında, 2. sınıf lehine bulunmuştur.  

Anahtar Kelimeler

Koşulsuz kendini kabul, psikolojik danışman

Kaynakça

• Arslan, C. (2008). Üniversite öğrencilerinin sosyal destek, benlik saygısı ve öznel iyi oluş düzeylerinin incelenmesi. Selçuk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Konya, Türkiye.
• Cenkseven, F. (2004). Üniversite öğrencilerinde öznel ve psikolojik iyi olmanın yordayıcılarını incelenmesi. Çukurova Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayımlanmamış doktora tezi, Adana, Türkiye.
• Chamberlain, J. M., Haaga, D. A. F. (2001). Uncondıtıonal selfacceptance and psychologıcal health. Journal of Rational-Emotive & Cognitive-Behavior Therapy, 19, 3, 163-176.
• Chang, E. C. (2006). Conceptualization and measurement of adaptive and maladaptive aspects of performance perfectionism: Relations to personality, psychological functioning, and academic achievement. Cognitive Therapy and Research, 30, 677-697.
• Corsini, R. J., & Wedding, D. (2011). Current psychothrerapies. E. Güzelyazıcı, S. Darcan Çiftçi, M. Türkoğlu (Çev.). İstanbul: Kaknüs yayınları.
• David, D., Cotet, C. D., Szentagotai, A., McMahon, J., & Digiuseppe, R. (2013). Journal of Cognitive and Behavioral Psychotherapies, 13, 445-464.
• Davies, M. F. (2006).Irrational beliefs and unconditional self-acceptance. I. Correlational evidence linking two key features of rebt. Journal of Rational-Emotive & Cognitive-Behavior Therapy, 24, 2, 113-122.
• Davies, M. F. (2008a). Irrational beliefs and unconditional self-acceptance. II. experimental evidence for a causal link betweenntwo key features of rebt. Journal of Rational-Emotive & Cognitive-Behavior Therapy, 26, 2, 89-101. DOI: 10.1007/s10942-007-0060-7
• Davies, M. F. (2008b). Irrational beliefs and unconditional self-acceptance. III. the relative importance of different types of irrational belief. Journal of Rational-Emotive & Cognitive-Behavior Therapy, 26, 2, 102-117. DOI: 10.1007/s10942-007-0061-6
• Dixon, L. J., Earl, K. A., Lutz-Zois, C. J. Goodnight, J. A. & Peatee, J. J. (2014). Explaining the link between perfectionism and self-forgiveness: the mediating roles of unconditional self-acceptance and rumination. Individual Differences Research, 12, 3, 101-111
• Dryden, W., David, D. & Ellis, A. (2010). Rational Emotive Behavior Therapy. Dobson, K. S. (Ed.). Handbook of cognitive behavioral therapies (s. 226-276). Newyork: The Guilford Press.
• Ekin, M. (2001). Ergenlikte Yalnızlık, Başetme Yöntemleri ve Yalnızlığın İntihar Davranışı ile İlişkisi. Klinik Psikiyatri, 4, 5-11.
• Ellis, A. (1973). Humanistic psychotherapy: The rational-emotive approach. New York: Julian.
• Ellis, A. (1977). Psychotherapy and the value of a human being. In A. Ellis ve R. Grieger (Eds.), Handbook of rational-emotive therapy (ss. 99–112). New York: Springer.
• Ellis, A. (2005). The myth of self-esteem: How rational emotive behavior therapy can change your life forever. Amherst, NY: Prometheus Books.
• Ellis, A., & Bernard, M. E. (1985). What is rational-emotive therapy (RET)? In A. Ellis and M.E. Bernard (Eds.), Clinical applications of rational emotive therapy (pp. 1–30). New York: Plenum.
• Ellis, A., & Dryden, W. (1997). The practice of rational emotive behavior therapy (2nd Ed.). New York: Springer.
• Ellis, A., & Harper, R. A. (1997). A guide to rational living (3rd Ed.). North Hollywood, CA: Wilshire.
• English, H. B., & English, A. C. (1958). A comprehensive dictionary of psychological and psychoanalytical terms. New York: Longmans.Farber, B. A., & Lane, J. S. (1984). Positive regard. Psychother, 38, 390-395.
• Flett, G. L., Besser, A., Davis, R. A., Hewitt, P. L. (2003). Dimensions of perfectionism, unconditional self-acceptance, and depression. Journal o f Rational-Emotive and Cognitive-Behavior Therapy, 21, 119-1338.
• Hill, A. P., Hall, H. K., Appleton, P. R., & Kozub, S. A. (2008). Perfectionism and burnout in junior elite soccer players: The mediating influence of unconditional self-acceptance. Psychology of Sport and Exercise, 9, 5, 630–644. doi:10.1016/j.psychsport.2007.09.004.
• Jersild, A. T. (1960). Child psychology. New Jersey: Prentice-Hall.
• Kepçeoğlu, M. (1994). Psikolojik danışma ve rehberlik. Ankara: Özerler Matbaası.
• Kılışçı, Y. (1988). Kendini kabul envanteri genç yetişkin (ü) ve ergen (l) formları uygulama kılavuzu. Hacettepe Üniversitesi: Ankara.
• Kuyumcu, B. (2012). Üniversite öğrencilerinin duygularını fark etmeleri ve ifade etmeleri ile psikolojik iyi oluşları: kültürlerarası bir karşılaştırma. Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Yayınlanmamış doktora tezi. Ankara, Türkiye.
• Kuyumcu, B., Rohner, R. P. (2018). The relation between remembered parental acceptance in childhood and self-acceptance among young Turkish adults. International Journal of Psychology, 53, 2, 126-132. https://doi.org/10.1002/ijop.12277
• Kuzgun, Y. (1992). İlköğretimde rehberlik. Ankara: ÖSYM Yayınları.
• Lewis, W. W. (1965). Continuity and intervention in emotional disturbance: a review. Exceptional Children, 31, 465-475.
• MacInnes, D. (2003). Evaluating an assessment scale of irrational beliefs for people with mental health problems. Nurse researcher, 10, 4, 53–67.
• Neenan, M. M., & Dryden, W. (2005). Rational Emotive Behaviour Therapy in a Nutshell. Erişim adresi:https://0-ebookcetral-proquest-com.seyhan.library.boun.edu.tr/lib/bogazici-ebooks/detail. action?docID=334511
• Porada, K., Sammut, S., Milburn, M. (2017). Empirical investigation of the relationships between irrationality, self-acceptance, and dispositional forgiveness. Journal of Rational-Emotive & Cognitive-Behavior Therapy, 31, 1-18.
• Rogers, C. R. (1951). Client-centered therapy. Boston: Houghton Mifflin.
• Rogers, C. R. (1965). The therapeutic relationship: recent theory and reserarch. Australian Journal of Psychology, 17, 2, https://doi.org/10.1080/00049536508255531
• Ryff, C. D. (1989). Happiness is everything, or is it? Explorations on the meaning of psychological well-being. Journal of Personality and Social Psychology, 57, 1069–1081.
• Scott, W. A. (1968). Conceptions of normality. In E. F. Borgatta & W. W. Lambert (Eds.), Handbook of personality theory and research. New York: Rand McNally.
• Tan, H. (2000). Psikolojik danışma ve rehberlik. İstanbul: Milli Eğitim Basımevi.
• Wenzel, M., Woodyatt, L., & Hedrick, K. (2012). No genuine self-forgiveness without accepting responsibility: Value reaffirmation as a key to maintaining positive selfregard. European Journal o f Social Psychology, 42, 5, 617-627.
• Woodyatt, L., & Wenzel, M. (2013). Self-forgiveness and restoration of an offender following an interpersonal transgression. Journal o f Social and Clinical Psychology, 32, 2, 225-259.
• Yeşilyaprak, B. (2012). Eğitimde rehberlik hizmetleri. Ankara: Nobel yayın.