Derleme
BibTex RIS Kaynak Göster

Turkey's Tourism Higher Education Programs: A Chronological Review

Yıl 2024, Cilt: 6 Sayı: 2, 64 - 84
https://doi.org/10.51525/johti.1485240

Öz

The aim of this study is to chronologically list the higher education institutions that provide tourism education at associate and undergraduate levels in Turkey and to present a perspective on the development and change of tourism departments over the years. Data mining technique, one of the qualitative research methods, was used and a compilation was made using secondary source data related to the field of tourism education. First of all, all departments related to tourism were scanned from the Higher Education Program Atlas database and institutions providing tourism education at associate and undergraduate levels were reached. Then, the history of these institutions was examined on their websites, the departments they provided education were determined and listed chronologically. As a result of the research, 10 departments at the associate degree level in the field of tourism and 332 institutions providing tourism education; It was determined that there are 8 departments and 235 institutions providing tourism education at undergraduate level. In addition, it was observed that 81% of higher education institutions at the associate degree level and 77% of higher education institutions at the undergraduate level are state universities. When the chronological order was examined, it was determined that the first tourism education at the associate degree level was given in 1980, and the first tourism education at the undergraduate level was given in 1965.

Kaynakça

  • Aksu, M., & Bucak, T. (2012). Mesleki turizm eğitimi. Aksaray Üniversitesi İİBF Dergisi, 4(2), 7-18.
  • Akyurt, H., & Ültay, E. (2021). Sosyal ve beşerî bilimlerde araştırma ve değerlendirmeler. Ankara: Gece Kitaplığı.
  • Avcıkurt, C. (2000). Education and training in tourism in Turkey: Problems and prospects. Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 3(4), 282-297.
  • Baykal, A. (2006). Veri madenciliği uygulama alanları. Dicle Üniversitesi Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi, 7, 95-107.
  • Boylu, Y., & Arslan, E. (2013). Türkiye’de turizm eğitiminde son rakamsal gelişmeler. 14. Ulusal Turizm Kongresi Bildiriler Kitabı, Kayseri, 539-556.
  • Cooper, C., & Shepherd, R. (1997). The relationship between tourism education and the tourism industry: Implications for tourism education. Tourism Recreation Research, 22(1), 34-47.
  • Çimen, H. (2006). Konaklama işletmeleri yöneticilerinin lisans düzeyinde turizm eğitimi almış işgörenleri ile ilgili değerlendirmeleri: Ankara’daki dört ve beş yıldızlı otellerde bir uygulama [Yayınlanmamış yüksek lisans tezi]. Abant İzzet Baysal Üniversitesi.
  • Dinçer M. Z., & Çetin, G. (2015). Kalkınma planlarında turizm. Ankara: Detay Yayıncılık.
  • Emini, F. T., & Ayaz, Ç. E. (2020). Marmara Bölgesi üniversitelerinin inovasyon farkındalığı: Misyon ve vizyon bildirimleri üzerine karşılaştırmalı bir analiz. Journal of Life Economics, 7(2), 229-238.
  • Engin, S., & Önen, S. M. (2019). Türkiye’nin Güneydoğu Anadolu Bölgesi’ndeki devlet üniversitelerinin SWOT analizleri. Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 32, 526-550.
  • Hacıoğlu, N. Kaşlı, M. Şahin, S., & Tetik, N. (2008). Türkiye’de turizm eğitimi. Ankara: Detay Yayıncılık.
  • Kozak, N., Kozak, M.A., & Kozak, M. (2011). Genel turizm ilkeler-kavramlar, (Gözden Geçirilmiş 11. Baskı). Ankara: Detay Yayıncılık.
  • Olalı, H., Nazilli S., Kırcıoğlu N., & Sümer M. (1983). Dış tanıtım ve turizm. İstanbul: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları.
  • Olcay, A. (2008). Türk turizminde eğitimin önemi. Gaziantep Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 7(2), 383-390.
  • Öncüer, M. E. (2006). Avrupa Birliği eğitim politikasında mesleki turizm eğitimi yaklaşımı ve Türk turizm eğitimine uygulanabilirliği [Yayınlanmamış doktora tezi]. Dokuz Eylül Üniversitesi.
  • Pehlivan, R. (2008). Lisans düzeyinde turizm eğitimi almakta olan öğrencilerin sektör ile ilgili tutumlarının mezuniyet sonrası kariyer seçimine etkisi [Yayınlanmamış yüksek lisans tezi]. Aydın Adnan Menderes Üniversitesi.
  • Resmî Gazete (2006). Dokuzuncu kalkınma planı. https://www.sbb.gov.tr/wp-content/uploads/2022/07/Dokuzuncu_Kalkinma_Plani-2007-2013.pdf, Erişim Tarihi: 27.06.2024.
  • Resmî Gazete (2019). On birinci kalkınma planı. https://www.sbb.gov.tr/wp-content/uploads/2022/07/On_Birinci_Kalkinma_Plani-2019-2023.pdf, Erişim Tarihi: 27.06.2024.
  • Solmaz, S. A. (2019). Türkiye'de turizm eğitim-öğretiminde karşılaşılan sorunlar üzerine bir inceleme. Journal of International Social Research, 12(63), 853-866.
  • Timur, A. (1992). Türkiye’de turizm eğitiminin yapısı, uygulanan politikalar ve sonuçları. Turizm Bakanlığı Turizm Eğitimi Konferansı, s. 47-53.
  • Tosun, H. (2022). Ülkemizdeki Marmara Bölgesi (İstanbul şehri hariç) üniversitelerinin performans göstergeleri. Turan-Sam, 14(55), 11-21.
  • Unur, K., & Köşker, H. (2015). Türkiye’de turizm eğitimi ve turizm eğitimi alan öğrencilerin turizme bakış açılarına yönelik araştırmaların incelenmesi. Çağ Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 12(1), 44-71.
  • Ünlüönen, K. & Boylu, Y. (2005). Türkiye’de yüksek öğretim düzeyinde turizm eğitimindeki gelişmelerin değerlendirilmesi. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 3(12), 11-32.
  • World Travel & Tourism Council (2024). Economic impact research. https://wttc.org/research/economic-impact, Erişim Tarihi: 26.09.2023.
  • Zagonari, F. (2009). Balancing tourism education and training. International Journal of Hospitality Management, 28(1), 2-9.

Türkiye’nin Turizm Yükseköğretim Programları: Kronolojik Bir İnceleme

Yıl 2024, Cilt: 6 Sayı: 2, 64 - 84
https://doi.org/10.51525/johti.1485240

Öz

Bu çalışmanın amacı; Cumhuriyet döneminde ön lisans ve lisans düzeyinde turizm eğitimi veren yükseköğretim kurumlarını kronolojik olarak sıralayarak bu bölümlerle ilgili bir durum tespiti yapmaktır. Nitel araştırma yöntemlerinden veri madenciliği tekniğinden yararlanılmış ve turizm eğitimi alanı ile ilgili ikincil kaynak verilerinden yararlanılarak derleme yapılmıştır. İlk olarak “YÖK Atlas” veri tabanından turizmle ilgili tüm bölümler taratılmış ve ön lisans ve lisans düzeyinde turizm eğitimi veren kurumlara erişilmiştir. Daha sonra bu kurumların web sayfalarından kurumların tarihçeleri incelenmiş, eğitim verdikleri bölümler tespit edilmiş ve kronolojik olarak sıralanmıştır. Araştırma sonucunda ön lisans düzeyinde turizm alanında 10 bölüm ve turizm eğitimi veren 332 kurum; lisans düzeyinde ise turizm alanında sekiz bölüm ve turizm eğitimi veren 235 kurum olduğu tespit edilmiştir. Ayrıca ön lisans düzeyindeki yükseköğretim kurumlarının %81’inin, lisans düzeyindeki yükseköğretim kurumlarının ise %77’sinin devlet statüsünde olduğu görülmüştür. Kronolojik sıralama incelendiğinde ön lisans düzeyinde ilk turizm eğitiminin 1980 yılında, lisans düzeyinde ise ilk turizm eğitiminin 1965 yılında verildiği tespit edilmiştir.

Kaynakça

  • Aksu, M., & Bucak, T. (2012). Mesleki turizm eğitimi. Aksaray Üniversitesi İİBF Dergisi, 4(2), 7-18.
  • Akyurt, H., & Ültay, E. (2021). Sosyal ve beşerî bilimlerde araştırma ve değerlendirmeler. Ankara: Gece Kitaplığı.
  • Avcıkurt, C. (2000). Education and training in tourism in Turkey: Problems and prospects. Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 3(4), 282-297.
  • Baykal, A. (2006). Veri madenciliği uygulama alanları. Dicle Üniversitesi Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi, 7, 95-107.
  • Boylu, Y., & Arslan, E. (2013). Türkiye’de turizm eğitiminde son rakamsal gelişmeler. 14. Ulusal Turizm Kongresi Bildiriler Kitabı, Kayseri, 539-556.
  • Cooper, C., & Shepherd, R. (1997). The relationship between tourism education and the tourism industry: Implications for tourism education. Tourism Recreation Research, 22(1), 34-47.
  • Çimen, H. (2006). Konaklama işletmeleri yöneticilerinin lisans düzeyinde turizm eğitimi almış işgörenleri ile ilgili değerlendirmeleri: Ankara’daki dört ve beş yıldızlı otellerde bir uygulama [Yayınlanmamış yüksek lisans tezi]. Abant İzzet Baysal Üniversitesi.
  • Dinçer M. Z., & Çetin, G. (2015). Kalkınma planlarında turizm. Ankara: Detay Yayıncılık.
  • Emini, F. T., & Ayaz, Ç. E. (2020). Marmara Bölgesi üniversitelerinin inovasyon farkındalığı: Misyon ve vizyon bildirimleri üzerine karşılaştırmalı bir analiz. Journal of Life Economics, 7(2), 229-238.
  • Engin, S., & Önen, S. M. (2019). Türkiye’nin Güneydoğu Anadolu Bölgesi’ndeki devlet üniversitelerinin SWOT analizleri. Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 32, 526-550.
  • Hacıoğlu, N. Kaşlı, M. Şahin, S., & Tetik, N. (2008). Türkiye’de turizm eğitimi. Ankara: Detay Yayıncılık.
  • Kozak, N., Kozak, M.A., & Kozak, M. (2011). Genel turizm ilkeler-kavramlar, (Gözden Geçirilmiş 11. Baskı). Ankara: Detay Yayıncılık.
  • Olalı, H., Nazilli S., Kırcıoğlu N., & Sümer M. (1983). Dış tanıtım ve turizm. İstanbul: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları.
  • Olcay, A. (2008). Türk turizminde eğitimin önemi. Gaziantep Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 7(2), 383-390.
  • Öncüer, M. E. (2006). Avrupa Birliği eğitim politikasında mesleki turizm eğitimi yaklaşımı ve Türk turizm eğitimine uygulanabilirliği [Yayınlanmamış doktora tezi]. Dokuz Eylül Üniversitesi.
  • Pehlivan, R. (2008). Lisans düzeyinde turizm eğitimi almakta olan öğrencilerin sektör ile ilgili tutumlarının mezuniyet sonrası kariyer seçimine etkisi [Yayınlanmamış yüksek lisans tezi]. Aydın Adnan Menderes Üniversitesi.
  • Resmî Gazete (2006). Dokuzuncu kalkınma planı. https://www.sbb.gov.tr/wp-content/uploads/2022/07/Dokuzuncu_Kalkinma_Plani-2007-2013.pdf, Erişim Tarihi: 27.06.2024.
  • Resmî Gazete (2019). On birinci kalkınma planı. https://www.sbb.gov.tr/wp-content/uploads/2022/07/On_Birinci_Kalkinma_Plani-2019-2023.pdf, Erişim Tarihi: 27.06.2024.
  • Solmaz, S. A. (2019). Türkiye'de turizm eğitim-öğretiminde karşılaşılan sorunlar üzerine bir inceleme. Journal of International Social Research, 12(63), 853-866.
  • Timur, A. (1992). Türkiye’de turizm eğitiminin yapısı, uygulanan politikalar ve sonuçları. Turizm Bakanlığı Turizm Eğitimi Konferansı, s. 47-53.
  • Tosun, H. (2022). Ülkemizdeki Marmara Bölgesi (İstanbul şehri hariç) üniversitelerinin performans göstergeleri. Turan-Sam, 14(55), 11-21.
  • Unur, K., & Köşker, H. (2015). Türkiye’de turizm eğitimi ve turizm eğitimi alan öğrencilerin turizme bakış açılarına yönelik araştırmaların incelenmesi. Çağ Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 12(1), 44-71.
  • Ünlüönen, K. & Boylu, Y. (2005). Türkiye’de yüksek öğretim düzeyinde turizm eğitimindeki gelişmelerin değerlendirilmesi. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 3(12), 11-32.
  • World Travel & Tourism Council (2024). Economic impact research. https://wttc.org/research/economic-impact, Erişim Tarihi: 26.09.2023.
  • Zagonari, F. (2009). Balancing tourism education and training. International Journal of Hospitality Management, 28(1), 2-9.
Toplam 25 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Turizm (Diğer)
Bölüm Araştırma Makaleleri
Yazarlar

Gülçin Özbay 0000-0002-5647-7137

Vildan Tüysüz 0000-0002-4674-5628

Serkan Semint 0000-0002-6305-1898

Erken Görünüm Tarihi 12 Eylül 2024
Yayımlanma Tarihi
Gönderilme Tarihi 16 Mayıs 2024
Kabul Tarihi 10 Temmuz 2024
Yayımlandığı Sayı Yıl 2024 Cilt: 6 Sayı: 2

Kaynak Göster

APA Özbay, G., Tüysüz, V., & Semint, S. (2024). Türkiye’nin Turizm Yükseköğretim Programları: Kronolojik Bir İnceleme. Journal of Hospitality and Tourism Issues, 6(2), 64-84. https://doi.org/10.51525/johti.1485240