Investigation of the Relationship Between Social Incidence and Transactional Distance of Students University Receiving Distance Education

Yıl 2020, , 186 - 201, 31.01.2020

İsmail Karakuş , Tuğba Yanpar Yelken

https://doi.org/10.24106/kefdergi.3506

Cited By: 13

Öz

In today's information age, the importance of distance education concept which is realized by online learning which supports the learning of individuals in every age, everywhere and in every subject is emphasized. In distance education environments; the extent to which individuals feel themselves in social environments, how the perception of social presence and how physical distances affect communication, and how operative distances have consequences on individuals have become an important problem. The aim of this study is to investigate the relationship between social presence levels and transactional distance of university students who receive distance education. In the study, relational scanning which is one of the scanning method models was used. The data were obtained by using the Social Presence Scale and Transactional Distance Scale. In addition, Personal Information Form ‘prepared by the researcher was used for the purposes of the research. The research has been applied to 607 first year students in Mersin University Social Sciences Vocational School in the first semester of 2018-2019 academic year. According to the findings, students' social presence and transactional distances; they do not differ according to gender, type of education, distance education experience, working status and the place they lived before the university, but they differ according to the departments and technological competence levels. When the relationship between social presence and total scores of transactional distance scales was examined, it was determined that there was a positive and moderate relationship.

Anahtar Kelimeler

Transactional Distance, Social Presence, Distance Education

Uzaktan Eğitim Alan Üniversite Öğrencilerinin Sosyal Bulunuşluk ile İşlemsel Uzaklıkları Arasındaki İlişkinin İncelenmesi

Öz

Günümüz bilgi çağında bireylerin her yaşta, her yerde ve her konuda öğrenmelerini destekleyen çevrimiçi öğrenmeyle gerçekleşen uzaktan eğitim kavramının önemi üzerinde durulmaktadır. Uzaktan eğitim ortamlarında; bireylerin kendilerini ne derece sosyal ortamlarda hissettiği, sosyal bulunuşluk algısının nasıl olduğu ve fiziksel uzaklıkların iletişimi ne ölçüde etkilediği, işlemsel uzaklıkların bireyler üzerinde nasıl sonuçlarının olduğu önemli bir sorun haline gelmiştir. Yapılan bu araştırmanın amacı, uzaktan eğitim alan üniversite öğrencilerinin sosyal bulunuşluk düzeyleri ile işlemsel uzaklıkları arasındaki ilişkiyi incelemektir. Araştırmada tarama yöntemi modellerinden ilişkisel tarama kullanılmıştır. Veriler ‘Sosyal Bulunuşluk Ölçeği’ ile ‘İşlemsel Uzaklık Ölçeği’ kullanılarak elde edilmiştir. Ayrıca araştırmanın amaçlarına yönelik olarak araştırmacı tarafından hazırlanan ‘Kişisel Bilgi Formu’ da kullanılmıştır. Araştırma, 2018-2019 akademik yılının birinci döneminde Mersin Üniversitesi Sosyal Bilimler Meslek Yüksekokulunda öğrenim gören 607 birinci sınıf öğrencisine uygulanmıştır. Elde edilen bulgulara göre, öğrencilerin sosyal bulunuşlukları ve işlemsel uzaklıkları; cinsiyete, öğrenim türüne, uzaktan eğitim deneyimine, çalışma durumuna ve üniversite öncesi yaşadığı yere göre farklılaşmamakta, öğrenim gördükleri bölüm ve teknolojik yeterlilik düzeylerine göre ise farklılaşmaktadır. Öğrencilerin sosyal bulunuşluk ile işlemsel uzaklık ölçeklerinin toplam puanları arasındaki ilişkiye bakıldığında pozitif yönde orta düzeyin üzerinde ve anlamlı bir ilişki olduğu tespit edilmiştir.

Anahtar Kelimeler

İşlemsel Uzaklık, Sosyal Bulunuşluk, Uzaktan Eğitim

Kaynakça

• Bayır, A, E. & Mahiroğlu, A. (2017). Çevrimiçi öğrenmede bireysel faklılıklar ve iletişim ortamlarının işlemsel uzaklık algısına etkisi. Ege Eğitim Dergisi, 18 (1), 430-447.
• Berge, Z, L. (1995). Facilitating Computer Conferencing: Recommendations from the field. Educational technology, 15(1), 22-30.
• Christie, B., Short, J. & Williams, E. (1976). The social psychology of telecommunications. London: John Wiley ve Sons.
• Cohen, L. , Manion, L. & Morrison, K. (2000). Eğitimde araştırma yöntemleri. Londra: Routledge Falmer.
• Edwards, J. T. (2009). Undergraduate students’ perceptions and preferences of computermediated communication with faculty. American Communication Journal, 11(1), 1-10.
• Garrison, D. R. (1999). Will distance disappear in distance education? A Reaction. Journal Of Distance Education,14 (2).
• Garrison, D.R., Cleveland-Innes, M. & Fung, T. (2010). Exploring causal relationships among cognitive, social and teaching presence: student perceptions of the community of inquiry framework. The Internet And Higher Education, 13(12), 31-36.
• Gunawardena, C. & Zittle, F. (1997). Social presence as a predictor of satisfaction within a computer-mediated conferencing environment, American Journal Of Distance Education, 11(3), 8-26.
• Hopper, D. A. (2000). Learner characteristics, life circumtances and transactional distance in an distance education setting. Doktora tezi, Wayne State University, Detroit-Michigan.
• Horzum, B. (2007). İnternet tabanlı eğitimde etkileşimsel uzaklığın öğrenci başarısı, doyumu ve öz-yeterlik algısına etkisi. Doktora tezi, Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Jonassen, D. H. (1986). Hypertext principles for text and coursware design. Educational Psychologist, 21, 269-292.
• Karasar, N. (2012). Bilimsel araştırma yöntemi: kavramlar, ilkeler, teknikler. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
• Kaya, Z. (2002). Uzaktan eğitim. Ankara: PegemA Yayıncılık.
• Kip, B. (2007). Çevrimiçi öğrenenlerin farklı destek ortamlarını kullanma sıklıklarıyla sosyal bulunuşluk algıları arasındaki ilişki. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Eskişehir.
• Leh, A. S. (2001). Computer-mediated communication and social presence in a distance learning environment. International Journal Of Educational Telecommunications, 7(2), 109-128.
• Lowell, N. O. (2004). An investigation of factors contributing to perceived transactional distance in an online setting. Doktora tezi, University Of Northern Colorado, Greeley.
• McLellan, H. (1999). Online education as interactive experience: some guiding models. Educational Technology, 39(5), 36-42.
• Moore, M. (1983). On a theory of independent study in distance education: international perspectives. London: Croom Helm.
• Moore, M. G. & Kearsley, G. (1996). Distance education: a systems view. Boston, MA: Wadsworth Publishing.
• Moore, M. G. (1997). Theory of transactional distance. In Keegan, Theoretical Principles Of Distance Education, Routledge, 22-38.
• Moore, M. G. & Kearsley, G. (2011). Distance education: a systems view of online learning. Boston: Cengage Learning.
• Nwankwo, V. I. (2013). The relationship between faculty perceptions andimplementation of elements of transactional distance theory and online web-based course completion rates. Doktora tezi, Florida International University, Miami.
• Olpak, Y. Z. & Kılıç Çakmak, E. (2009). E-öğrenme ortamları için sosyal bulunuşluk ölçeğinin uyarlama çalışması, Yüzüncü Yıl Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 6(1), 142-160.
• Özkaya, M. (2013). Çevrimiçi öğrenme öğrencilerinin transaksiyonel uzaklık algısı, sorgulama topluluğu algısı ve öğrenme yaklaşımlarının akademik başarıları üzerindeki etkisi. Yüksek lisans tezi. Sakarya Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Sakarya.
• Parker, R. E. & Ingram, A. L. (2011). Considerations in choosing online collaboration systems: functions, uses, and effects. Journal Of The Research Center For Educational Technology, 7(1), 2-15.
• Poza, M. I. C. (2011). A case of computer-mediated communication and multimedia integration: breaking classroom barriers with more ınput and opportunities to communicate. Northeast Conference On The Teaching Of Foreign Languages NECTFL.
• Rockinson-Szapkiw, A. J., Baker, J. D., Neukrug, E., & Hanes, J. (2010). The efficacy of computer mediated communication technologies to augment and support effective online helping profession education. Journal Of Technology in Human Services, 28(3), 161-177.
• So, H. J. (2008). When groups decide to use asynchronous online discussions: collaborative learning and social presence under a voluntary participation structure. Journal Of Computer Assisted Learning, 25(2), 143-160.
• So, H. J. & Brush, T. A. (2008). Student perceptions of collaborative learning, social presence and satisfaction in a blended learning environment: relationships and critical factors. Computers And Education, 51(1), 318-336.
• Şimşek, A. (2012). Sosyal bilimlerde araştırma yöntemleri. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Açıköğretim Fakültesi Yayınları.
• Tu, C. H. (2000). Strategies to increase ınteraction in online social learning environments. Society For Information Technology ve Teacher Education International Conference. Proceedings of SITE.
• Tu, C. H. & McIsaac M. (2002). The relationship of social presence and ınteraction in online classes, The American Journal of Distance Education, 16(3), 131–150.
• Tüzün, H. , Alsancak-Sarıkaya, D. , Altıntaş-Tekin, A. & Yaşar-Eren, S. (2016). Üç-boyutlu çok-kullanıcılı sanal ortamlarda buradalığın incelenmesi, Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 31(3), 475-490. Whiteman, J.A.M. (2002). Interpersonal communication in computer mediated learning. <http://www.eric.ed.gov/PDFS/ ED465997> (2018, Aralık28)
• Yıldırım, A. & Şimşek, H. (2013). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• Yılmaz, R. & Keser, H. (2015). İşlemsel uzaklık ölçeğinin uyarlama çalışması, Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 30(4), 91-105.
• Yılmaz, K,G,F. (2017). Social presence and transactional distance as an antecedent to knowledge sharing in virtual learning communities. Journal Of Educational Computing Research, 55(6), 844–864.
• Zhang, A. (2003). Transactional distance in web-based college learning environments: toward measurement and theory construction. Doktora tezi. Virginia Commonwealth University, Virginia.