THE EFFECTS OF PROBLEM-SOLVING STRATEGIES TEACHING ON STUDENTS’ ACHIEVEMENT MOTIVATOIN, IN THE COOPERATIVE LEARNING GROUPS

Yıl 2009, Cilt: 17 Sayı: 3, 821 - 834, 01.09.2009

Tolga Gök İlhan Sılay

Öz

In this research, the effects of teaching of the cooperative problem solving strategies on the students’ physics achievement, strategy levels, and achievement motivation were investigated. At this research, experimental procedures were carried out on the second year upper secondary school students who attended a lower socio-economic status secondary school at fall semester of 2005-2006 academic year in İzmir. In this study, the pretest-protest research model with control group was used. The research was performed on two groups during one semester. One group was experimental group and the other was control group. Research data were collected by Physics Achievement Test, The Scale of Problem-Solving Strategies, The Scale of Achievement Motivation. During this study, Cooperative problem-solving strategies were used with the experiment group the strategy teaching group and the control group was instructed problem solving strategies with traditional teaching methods. In conclusion, the fact that the average of strategy teaching groups’ achievement, achievement motivation and problem solving is much higher than control groups’ achievement was found.

Anahtar Kelimeler

Problem-solving strategies, Cooperative Learning, Achievement Motivation

İŞBİRLİKLİ ÖĞRENME GRUPLARINDA PROBLEM ÇÖZME STRATEJİLERİ ÖĞRETİMİNİN ÖĞRENCİLERİN BAŞARI GÜDÜSÜ ÜZERİNDEKİ ETKİLERİ

Öz

Bu araştırmada, işbirlikli problem çözme stratejileri öğretiminin, öğrencilerin fizik başarısı, strateji düzeyleri ve başarı güdüsü üzerindeki etkilerinin ortaya çıkarılması amaçlanmaktadır. Denel işlemler, 2005-2006 eğitim-öğretim yılı güz yarıyılında İzmir ili sınırları içinde, alt sosyoekonomik düzeyde bulunan bir ortaöğretimin 10. sınıf öğrencileri üzerinde yürütülmüştür. Katılımcılar çalışmaya gönüllü olarak katılan öğretmenlerin sınıfları arasından seçilmiştir. Araştırmada kontrol gruplu ön test-son test araştırma modeli kullanılmıştır. Araştırma bir deney ve bir kontrol grubu olmak üzere iki grup üzerinde bir dönem boyunca yürütülmüştür. Araştırmanın verileri, Fizik Başarı Testi, Fizik Dersi Problem Çözme Stratejileri ve Başarı Güdüsü Ölçekleri ile toplanmıştır. Araştırma sırasında, strateji öğretimi grubuna işbirlikli gruplarda problem çözme stratejileri öğretimi yapılırken kontrol grubuna ise geleneksel öğretim yöntemleri ile problem çözme stratejileri verilmiştir. Araştırma sonucunda, strateji öğretimi grubunun başarısı, başarı güdüsü ve problem çözme stratejileri ortalaması kontrol grubuna göre daha yüksek olduğu bulunmuştur.

Anahtar Kelimeler

Problem Çözme Stratejileri, İşbirlikli Öğrenme, Başarı Güdüsü

Kaynakça

• 1. Ertaş, İ. (1993). Denel Fizik Dersleri I. İzmir: Ege Üniversitesi Basımevi.
• 2. Altun, M. (2002). İlköğretim İkinci Kademede Matematik Öğretimi. Bursa: Alfa Yayıncılık.
• 3. Dhillon, A. S. (1998). Individual Differences within Problem Solving Strategies Used in Physics. Science Education, 32, (3), 379-405.
• 4. Hatfield, M. M., Edwards, N. T. & Bitter, G. G. (1997). Mathematics Methods for Elementary and Middle School Teachers. Boston: Allyn-Bacon.
• 5. İsrael, E. (2003). Problem Çözme Stratejileri, Başarı Düzeyi, Sosyo-Ekonomik Düzey ve Cinsiyet İlişkileri. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Dokuz Eylül Üniversitesi, İzmir.
• 6. Sarıtaş, E. (2002). İşbirlikli ve Geleneksel Sınıflardaki Başarılı ve Başarısız Problem Çözücülerin Kullandıkları Öğrenme Stratejileri, Tutumları ve Edim Düzeyleri. (Yayınlanmamış Doktora Tezi). Dokuz Eylül Üniversitesi, İzmir.
• 7. Açıkgöz, K. Ü. (2003). Etkili Öğrenme ve Öğretme. İzmir: Eğitim Dünyası Yayınları.
• 8. Brophy, J. (1998). Motivating Students to Learn. United States of America: McGraw Hill.
• 9. Can, H. (1985). Başarı Güdüsü ve Yönetsel Başarı. HÜİİBF Yayını, No: 12.
• 10. Gök, T. & Sılay, İ. (2004). İşbirlikli gruplarda problem çözme öğretim yönteminin özel görelilik kuramı konusuna uygulanması üzerine bir çalışma. VI. Ulusal Fen ve Matematik Eğitimi Kongresi, Marmara Üniversitesi, İstanbul.
• 11. Kaptan, F. & Korkmaz, H. (2002). The Effects of Cooperative Problem Solving Approach on Creativity in Science Course. Journal of Qafqaz, 9, 143-150.
• 12. Chang, H. P. & Lederman, N. G. (1994). The Effects of Levels of Cooperation within Physical Laboratory Groups on Physical Science Achievement. Journal of Research in Science Teaching, 31, (2), 167-181.
• 13. Heller, P., Keith, R. & Anderson, S. (1992). Teaching Problem Solving through Cooperative Grouping Part I: Group Versus Individual Problem Solving. American Journal of Physics, 60, 627-636.
• 14. Hollabaugh, M. (1995). Physics Problem Solving in Cooperative Learning Groups. (Unpublished Doctoral Dissertation), Minnesota University.
• 15. Leonard, W. L., Dufrense, R. J. & Mestre, J. P. (1996). Using Qualitative ProblemSolving Strategies to Highlight the Role of Conceptual Knowledge in Solving Problems. American Journal of Physics, 64, (12), 1495-1503.
• 16. Sezgin, G. S. (2004). Strateji Öğretiminin Fizik Başarısı, Tutum, Başarı Güdüsü Üzerindeki Etkileri ve Strateji Kullanımı. (Yayınlanmamış Doktora Tezi), Dokuz Eylül Üniversitesi, İzmir.
• 17. Huffman, D. W. (1994). The Effect of Explicit Problem Solving Instruction on Students’ Conceptual Understanding of Newton’s Laws. (Unpublished Doctoral Dissertation), Minnesota University.
• 18. Morse, L. W. & Morse, D. T. (1995). The Influence of Problem-Solving Strategies and Previous Training on Performance of Convergent and Divergent Thinking. Journal of Instructional Psychology, 22, 4.
• 19. Tao, P. K. (2001). Confronting Students with Multiple Solutions to Qualitative Physics Problems. Physics Education, 36, (2), 135-139.