Ecological Evaluation of Existing Housing Groups in Darıca District

Yıl 2020, Cilt: 13 Sayı: 2, 371 - 386, 15.06.2020

Ayşegül Engin Vardar , Tülay Tıkansak Karadayı

https://doi.org/10.35674/kent.717028

Bu makale için 15 Aralık 2022 tarihinde bir düzeltme yayımlandı. https://dergipark.org.tr/tr/pub/kent/issue/70491/1218656

Öz

Construction sector is an important component of social and economical development of Turkey. On the other hand; it has a significant role on the environmental impacts. Ecological design approaches were discussed to reduce this impacts and various methods have been created. In Turkey despite the numerous and rapid construction of housing, it has been observed that ecological methods are not taken into account in housing construction. In this study, it is aimed to evaluate the selected existing housing group with designed ecological performance evaluation model and determine their ecological performance.

Therefore, an ecological design model for housing groups that consists of effective use of raw materials, effective use of energy, effective use of water and environmental protection is developed via literature research on the impact of the ecological design. In the case study, 30 existing housing groups in Darıca, Kocaeli are analysed with the model. The selected housing groups performed 36% in effective use of raw materials, 52% in effective use of energy, 30% in effective use of water and 27% in environmental protection.

Anahtar Kelimeler

Refurbishment, Existing Buildings, Housing Group, Ecological Design Model, Kocaeli

Darıca İlçesindeki Mevcut Konut Gruplarının Ekolojik Açıdan Değerlendirilmesi

Bu makale için 15 Aralık 2022 tarihinde bir düzeltme yayımlandı. https://dergipark.org.tr/tr/pub/kent/issue/70491/1218656

Öz

Yapı sektörünün sosyal ve ekonomik gelişmede önemli bir rolü olmasına rağmen çevresel etkilerin oluşumunda da belirgin düzeyde etkili olduğu bilinmektedir. Bu etkilerin azaltılması yönünde uluslararası, ulusal, bölgesel ve yerel ölçeklerde ekolojik tasarım yaklaşımlarının tartışıldığı ve çeşitli yöntemlerin oluşturulduğu bilinmektedir. Türkiye’de ise, çok sayıda ve hızlı konut üretimi yapılmasına rağmen, konut üretiminde ekolojik yöntemlerin dikkate alınmadığı gözlenmiştir. Bu tespitler doğrultusunda çalışmanın amacı oluşturulan ekolojik performans değerlendirme modeli ile seçilen mevcut konut grubunu değerlendirmek ve ekolojik performansını tespit etmektir.
Çalışma kapsamında öncelikle; etkin hammadde kullanımının, etkin enerji kullanımının, etkin su kullanımının ve çevre korunumunun ekolojik tasarımdaki etkileri üzerine literatür taraması yapılarak konut grupları için ekolojik tasarım kriterleri belirlenmiştir. Bu kriterlerden oluşturulan ekolojik performans değerlendirme modeli ile Kocaeli ili Darıca ilçesinde yer alan 30 adet konut grubu incelenmiştir. Yapılan inceleme sonucunda örnek konut grupları etkin hammadde kullanımında %36, etkin enerji kullanımında %52, etkin su kullanımında %30 ve çevre korunumunda %27 performans göstermiştir.

Anahtar Kelimeler

İyileştirme, Mevcut Yapılar, Konut Grubu, Ekolojik Tasarım Modeli, Kocaeli

Kaynakça

• Akıncıtürk M., (2015), “Sürdürülebilirlik ve Ekoloji Açısından Sertifikalı Konutların Analizi: İstanbul Örneği”, Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Kültür Üniversitesi.
• Alaybaşı N., (2003), “Sıcak Kuru İklim Bölgelerinde Enerji Korunumu Açısından Bina Dış Kabuğu Alternatiflerinin Bina Formuna Bağlı Olarak Belirlenmesi”, Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Teknik Üniversitesi.
• Aydoğan S., (2015), “Sürdürülebilir Mimarlıkta Sakin Şehir (Cittaslow) Yaklaşımı”, Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Teknik Üniversitesi.
• Blengini G.A., (2009), “Life cycle of buildings, demolition and recycling potential: A case study in Turin, Italy”, Building and Environment, 44, 319–330.
• Braungart M., McDonough W., (2009), “Cradle to Cradle”, Vintage.
• Callenbach E., (2012), “Ekoloji Cep Rehberi”, 4.Baskı, Sinek Sekiz.
• Charytonowicz J., Skowronski M., (2015), “Reuse of building materials”, Procedia Manufacturing, 3, 1633–1637.
• D. Kobalas G., (2015), “Mevcut Bir Konutun Enerji Etkin Geliştirilmesine Yönelik Bir Çalışma: TOKİ Afyon Tarımköy Örneği”, Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Teknik Üniversitesi.
• Demakis A.A., Arampatzis G., Assimocopoulos D., (2016), “Systemic eco-efficiency assessment of meso-level water use systems”, Jourrnal of Clear Production, 138, 195–207.
• E.Mansour O., K.Radford S., (2016), “Rethinking the environmental and experiential categories of sustainable design, a conjoint analysis”, Building and Environment, 98, 47–54.
• Erdemir İ., (2014), “Sıcak-Kuru İklim Bölgelerinde Enerji Korunumu-Yerleşme Dokusu-Form Etkileşimi: Geleneksel Diyarbakır Evleri Örneği”, Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Teknik Üniversitesi.
• Feng P, (2011), “Brief Discussion of Green Buildings”, Procedia Engineering, 21, 939–942.
• Gao W., Ariyama T., Ojima T.,Meier A., (2001), “Energy impacts pf recycling disassembly material in residental buildings”, Energy and Buildings, 33, 553–562.
• Habibi S., (2012), “Isı, Işık ve Ses Açısından Enerji Etkin Bina Kabuğu Üzerine Bir İnceleme Çalışması”, Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Teknik Üniversitesi.
• K.Ovalı P., (2009), “Türkiye İklim Bölgeleri Bağlamında Ekolojik Tasarım Ölçütleri Sistematiğinin Oluşturulması - Kayaköy Yerleşmesinde Örneklenmesi”, Doktora Tezi, Trakya Üniversitesi.
• Lechner N., (2001), “Heating, Cooling, Lighting: Design Methods for Architects”, 2.Edition, John Wiley and Sons.
• Mangan S.D., (2015), “Yaşam Döngüsü Enerji ve Maliyet Etkinliği Açısından Konut Binalarının Performanslarının Değerlendirilmesinde Kullanılabilecek Bir Yaklaşım”, Doktora Tezi, İstanbul Teknik Üniversitesi.
• Manioğlu G., K. Oral G., (2010), “Ekolojik Yaklaşımda İklimle Dengeli Cephe Tasarımı”, 5. Ulusal Çatı ve Cephe Sempozyumu, İzmir, Türkiye, 15-16 Nisan.
• Manisalı N., (2011), “Ekolojik Yerleşimler Üzerine Bir Değerlendirme, İstanbul’ dan Örnekler”, Yüksek Lisans Tezi, Gebze Teknik Üniversitesi.
• Ng W.Y., Chau C.K., (2015), New life of the building materials – recycle, reuse and recovery, Energy Procedia, 75, 2884–2891.
• Rashid A.F.A., Yusoff S., (2015), “A review of life cycle assessment method for building industry”, Renewable and Sustainable Energy Reviews, 45, 244–248.
• Rezafar A., (2011), “Farklı İklim Kuşaklarında Yer Alan Eko-kentlerin Tasarım İlkelerinin Derlenmesi ve Türkiye için Ekolojik Kentsel Tasarım Ön Çalışma Önerisi”, Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi.
• Tatar H., (2015), “Sürdürülebilirlik Ölçütleri Bağlamında Kentsel Dönüşüm Projelerinin İrdelenmesi Üzerine Bir Model: “Kuzey Ankara Girişi Kentsel Dönüşüm Projesi I.Etap Hak Sahibi Konutları”, Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi.
• Thormark C., (2002), “A low energy building in a life cycle – its embodied energy, energy need for operation and recycling potential”, Building and Environment, 37, 429–435.
• Vieira P., Jorge C., Covas D.,(2017), “Assessment of household water use efficiency using performance indices”, Resources, Conservation and Recycling, 116, 94–106.
• Yeang K., (2012), “Ekotasarım: Ekolojik Tasarım Rehberi”, 1.Baskı, YEM.
• URL-1, (2017), http://cevreonline.com/atik-su-aritma-tesisleri/, (Erişim Tarihi: 04/01/2017).
• URL-2, (2016), http://www.ercsa.eu/uploads/media/Rainwater_Harvesting_-_an_overview_.pdf, (Erişim Tarihi: 05/12/2016).
• URL-3, (2017), http://rehber.kocaeli.bel.tr/@40.7516811,29.9038113,0z, (Erişim Tarihi: 30/01/2017).
• URL-4, (2017), https://yandex.com.tr/harita/?text=dar%C4%B1ca&source =serp_navig, (Erişim Tarihi: 30/01/2017).
• URL-5, (2016), http://www.darica.gov.tr/tarihi, (Erişim Tarihi: 16/11/2016).