ACCREDITATION OF ART AND DESIGN FACULTIES: DEVELOPING A SAMPLE ACCREDITATION MODEL

Yıl 2025, Cilt: 5 Sayı: 2, 31 - 56, 31.07.2025

Tuncay Sevindik

Öz

Faculties of art and design are essential educational institutions that nurture talented individuals for creative industries. The quality of education offered by these faculties directly influences graduates' competitiveness in the industry and their international recognition. However, accreditation processes tailored to the specific needs of art and design fields remain insufficient. This article addresses the current challenges, international examples, and proposed solutions within the framework of accreditation for art and design faculties.
The first section of the article presents an overview of the importance of accreditation processes in art and design faculties and a review of the literature addressing existing challenges. The second section details best practices from the United States, the European Union, and the Asia-Pacific region, highlighting the evaluation of educational programs in light of standards set by international institutions. The third section examines the current accreditation status of art and design faculties in Turkey, particularly focusing on processes carried out by the Higher Education Quality Council (YÖKAK). Opportunities such as the potential of creative industries in Turkey and international collaborations are emphasized.
The fourth section elaborates on accreditation standards, detailing sub-dimensions such as educational programs, academic staff, physical infrastructure, and graduate success. The fifth section discusses the features and functions of accreditation institutions in Turkey and around the world. At the last section concludes with the findings of the study and offers recommendations for future research. It is concluded that the proposed model for art and design faculties will contribute to enhancing educational quality and establishing a competitive structure on an international level.

Anahtar Kelimeler

Accreditation Processes , Creative Industries , Educational Quality , Faculties of Art and Design , International Recognition

SANAT VE TASARIM FAKÜLTELERİNİN AKREDİTASYONU: ÖRNEK AKREDİTASYON MODELİ GELİŞTİRİLMESİ

Öz

Sanat ve Tasarım Fakülteleri, yaratıcı endüstriler için yetenekli bireyler yetiştiren önemli eğitim kurumlarıdır. Bu fakültelerde sunulan eğitimin kalitesi, mezunların sektördeki rekabet gücünü ve uluslararası alandaki tanınırlığını doğrudan etkiler. Ancak, sanat ve tasarım alanlarının kendine özgü gereksinimlerine uygun akreditasyon süreçleri eksiktir. Bu makale, sanat ve tasarım fakültelerinin akreditasyonu çerçevesinde mevcut sorunları, uluslararası örnekleri ve önerilen bir model üzerinden çözüm yollarını ele almaktadır.
Makalenin ilk bölümü, sanat ve tasarım fakültelerinin akreditasyon süreçlerinin önemi ve bu alandaki literatüre dayalı sorunlara genel bir bakış sunar. İkinci bölümde, Amerika Birleşik Devletleri, Avrupa Birliği ve Asya-Pasifik bölgesindeki örnek uygulamalar detaylandırılmış, uluslararası kurumların belirlediği standartlar ışığında eğitim programlarının değerlendirilmesi tartışılmıştır. Üçüncü bölümde, Türkiye'deki sanat ve tasarım fakültelerinin mevcut akreditasyon durumu, özellikle Yükseköğretim Kalite Kurulu (YÖKAK) tarafından yürütülen süreçler bağlamında incelenmiştir. Türkiye'deki yaratıcı endüstrilerin potansiyeli ve uluslararası iş birlikleri gibi fırsatlar vurgulanmıştır.
Makalenin dördüncü bölümü, akreditasyon standartlarının belirlenmesi, eğitim programları, akademik kadro, fiziksel altyapı ve mezun başarısı gibi alt boyutlarla detaylandırılmıştır. Beşinci bölümde, Türkiye ve dünyadaki akreditasyon kurumlarının özellikleri ve işlevleri ele alınmış, son bölümde ise çalışmanın sonuçları ve gelecekteki araştırmalara yönelik öneriler sunulmuştur. Bu kapsamda, sanat ve tasarım fakülteleri için geliştirilen örnek modelin, eğitim kalitesini artırma ve uluslararası düzeyde rekabetçi bir yapı oluşturma açısından katkı sağlayacağı sonucuna ulaşılmıştır.

Anahtar Kelimeler

Akreditasyon Süreçleri , Eğitim Kalitesi , Sanat ve Tasarım Fakülteleri , Uluslararası Tanınırlık , Yaratıcı Endüstriler

Kaynakça

• Acevedo-De-los-Ríos, A., & Rondinel-Oviedo, D. R. (2021). Impact, added value and relevance of an accreditation process on quality assurance in architectural higher education. Quality in Higher Education, 28(2), 186–204. https://doi.org/10.1080/13538322.2021.1977482
• Akreditasyon Süreci. (2025, 10 Şubat). https://iledak.ilad.org.tr/akreditasyon-sureci/
• APQN. (t.y.). Asia-Pacific Quality Network. Erişim tarihi: 16.09.2024, https://www.apqn.org/
• Biggs, J., & Tang, C. (2011). Teaching for quality learning at university (4th ed.). Open University Press.
• Board, L. A. A. (2021). Accreditation standards for professional programs in landscape architecture. Landscape Architecture Accreditation Board. https://www.asla.org/programchairs.aspx
• Brennan, J., & Shah, T. (2000). Managing quality in higher education: An international perspective on institutional assessment and change. Open University Press.
• Çağdaş Tasarım ve Planlama Eğitimi İçin Akreditasyon. (2024, 14 Aralık). https://www.taplak.org/akreditasyon-süreci-akış-şeması
• ENQA Reports and Publications. (t.y.). European Association for Quality Assurance in Higher Education. Erişim tarihi: 20.09.2024, https://www.enqa.eu/publications/
• Felder, R. M., & Brent, R. (2003). Designing and teaching courses to satisfy the ABET engineering criteria. Journal of Engineering Education, 92(1), 7–25. https://doi.org/10.1002/j.2168-9830.2003.tb00734.x
• Gencel, İ. E. (2008). Sosyal Bilgiler Dersinde Kolb’un Deneyimsel Öğrenme Kuramına Dayalı Eğitimin Tutum, Akademik Başarı ve Öğrenmenin Kalıcılığına Etkisi. İlköğretim Online, 7(2), 401-420.
• Gündoğdu, K., Çelik, B., Yanar, B. H., Yolcu, O., & Ceylan, V. K. (2016). Türkiye’de Yükseköğretimde Program Geliştirme Bağlamında Uluslararasılaşma. Atatürk Üniversitesi Kazım Karabekir Eğitim Fakültesi Dergisi, (33), 35–48.
• Harvey, L., & Green, D. (1993). Defining quality. Assessment & Evaluation in Higher Education, 18(1), 9–34. https://doi.org/10.1080/0260293930180102
• Kolb, D. A. (1984). Experiential learning: Experience as the source of learning and development. Prentice Hall.
• Lagrosen, S. O. (2017). Quality through accreditation. International Journal of Quality and Service Sciences, 9(3/4), 469–483. https://doi.org/10.1108/IJQSS-02-2017-0010
• Magri, M., & Martín, R. E. (2021). The Accreditation Process. In Accreditation and quality assurance in education (pp. 123–136). Springer International Publishing.
• Melo, S. (2016). The impact of accreditation on healthcare quality improvement: A qualitative case study. Journal of Health Organization and Management, 30(8), 1242–1258. https://doi.org/10.1108/JHOM-01-2016-0021
• MÜDEK. (2007). Ulusal Dış Değerlendirme ve Yetkilendirme. Erişim tarihi: 02.09.2024, https://www.mudek.org.tr/tr/hak/disdeg.shtm
• OECD. (2018). Education at a glance 2018: OECD indicators. OECD Publishing. https://doi.org/10.1787/eag-2018-en
• Özçiçek, Y., & Karaca, A. (2019). Yükseköğretim kurumlarında kalite ve akreditasyon: Mühendislik eğitim programlarının değerlendirilmesi. Fırat Üniversitesi Uluslararası İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 3(1), 114–149.
• Papassavas, A., Chatzistamatiou, T. K., Michalopoulos, E., Serafetinidi, M., Gkioka, V., Markogianni, E., & Stavropoulos-Giokas, C. (2015). Quality management systems including accreditation standards. In Cord Blood Stem Cells and Regenerative Medicine (pp. 229–248). Academic Press.
• Prados, J. W., Peterson, G. D., & Lattuca, L. R. (2005). Quality assurance of engineering education through accreditation: The impact of Engineering Criteria 2000 and its global influence. Journal of Engineering Education, 94(1), 165–184. https://doi.org/10.1002/j.2168-9830.2005.tb00837.x
• Ramsden, P. (1992). Learning to teach in higher education. London, Routledge Falmer.
• Richard, S. (2002). A brief history of art and design education. Bloomsbury Academic.
• Rosli, N. D. M., Syed Ariffin, S. A. I., & Khaidzir, K. A. M. (2022). Strategic framework for assessment of architectural program accreditation. International Journal of Education, Psychology and Counseling, 7(45), 175–189.
• Schön, D. A. (1983). The reflective practitioner: How professionals think in action. London: Basic Books. Turkish Higher Education Strategy. (2023). Yükseköğretim strateji raporu. Erişim tarihi: 20.09.2024, https://yok.gov.tr/ UNESCO. (2021). The futures of education: Learning to become. UNESCO Publishing.
• Viswanathan, H. N., & Salmon, J. W. (2000). Accrediting organizations and quality improvement. American Journal of Managed Care, 6(10), 1117–1130.
• Yıldırım, A. & Şimşek, H. (2018). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri (11. Baskı). Ankara: Seçkin Yayıncılık. Yönergeler. (2025, 10 Şubat). http://satead.org.tr/?page_id=219
• Yükseköğretim Kalite Kurulu (YÖKAK). (t.y.). Kurumsal dış değerlendirme raporları. Erişim tarihi: 20.09.2024, https://yokak.gov.tr/