Öz
The aim of this study was to determine whether dictation is effective or not on putting in practice the students’ knowledge about spelling and punctuation rules. The study was conducted on 32 fifth grade students from Gaziantep Vali Lütfullah Bilgin Elementary School. 23 students who participated in pre-applications and post applications were included in the study. Experimental design was used in the study. The gathered data were analyzed by employing the techniques of content analysis, frequency, and percentage. According to the results of the study, It is determined that there is a total of 64.3 percent improvement in favor of post application between pre and post applications in terms of mistakes students made during the process of implementation of spelling rules. In other words, in post application the students repeated 35.7 percent of mistakes but they didn’t repeat 64.3 percent of mistakes. Furthermore, there is a total of 61.6 percent improvement in favor of post application between pre and post applications in terms of mistakes students made during the process of implementation of punctuation rules. The results of the research showed that dictation was very effective for students’ performance on spelling and punctuation rules.
Anahtar Kelimeler
Dictation technique spelling errors spelling rules punctuation
Kaynakça
- Akkaya, A. (2013). 6. Sınıf öğrencilerinin yazım yanlışları sıklığı ve yazım yanlışlarının nedenlerine ilişkin öğretmen görüşleri. Turkish Studies - International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or TurkicVolume 8/4, 33-52.
- Arau Ribeiro, M.C. (2012). Updating dictation: contributions to the European language portfolio. ICERI Proceedings,5449-5453.
- Bağcı, H. (2011). İlköğretim 8. sınıf öğrencilerinin noktalama işaretleri ile yazım kurallarını uygulayabilme düzeyi. Turkish Studies - International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic Volume, 6/1, 693-706.
- Blanche, P. (2004). Using dictation to teach pronunciation. Linguagem & Ensino,Vol7, No. 1, 175-1
- Çetin, A. (2013). İlköğretim 4. sınıf öğrencilerinin yazım ve noktalama kurallarını uygulama düzeyleri. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Akdeniz Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Antalya.
- Demirel, Ö. (1998). Türkçe öğretiminde ölçme ve değerlendirme. Türkçe Öğretimi, İlköğretim Öğretmenliği Lisans Tamamlama Programı, Anadolu Üniversitesi Açıköğretim FakültesiYayınları, 131-145.
- Erdem, H. (2007). Dokuzuncu sınıf öğrencilerinin yazım ve noktalama kurallarına ulaşma düzeyi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
- Gündüz, O. ve Şimşek T. (2011). Uygulamalı yazma eğitimi el kitabı. Ankara: Grafiker Yayınları.
- İnce, V. M. (2006). İlköğretim 3, 4, 5, 6, 7 ve 8. sınıf öğrencilerinin yazılı anlatım becerilerinin ölçülmesi ve değerlendirilmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Muğla Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Muğla.
- Karagül, S. (2010). İlköğretim 6-8. Sınıf Öğrencilerinin Türkçe Dersi Öğretim Programında Belirtilen Yazım ve Noktalama Kurallarını Uygulayabilme Düzeyi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Dokuz Eylül Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
- Kavaliauskienė, G.,& Darginavičienė, I. (2009). Dictation in the ESP classroom: a tool to improve language proficiency. ESP World, Issue 2 (23), Volume 8, 1-10. 06 Eylül 2013 tarihinde http://www.esp-world.info/Articles_23/issue_23.htm adresinden alınmıştır.
- Kit, C. O. (2004). Report on the action research project on English dictation in a local primary school. Hong Kong Teachers’ Centre Journal, 2, 1-10.
- MEB (2009). İlköğretim Türkçe dersi (1-5. sınıflar) öğretim programı. Ankara: Millî Eğitim Bakanlığı Yayınları. 27.Ağustos 2013 tarihinde http://ttkb.meb.gov.tr/program2.aspx adresinden alınmıştır.
- Morris, S. (1983). Dictation: A technique in need of reappraisal. ELT Journal, 37(3), 121-126. Oller, J.W. (1979). Language tests at school. London: Longman.
- Özbay, M. (2000). İlköğretim okulu öğrencilerinin yazılı anlatım becerileri (alan araştırması). Ankara: Bizim Büro Basımevi.
- Sever, S. (2000). Türkçe öğretimi ve tam öğrenme. Ankara: Anı Yayınları.
- Uludağ, E. (2002). İlköğretim ikinci kademe öğrencilerinin yazım ve noktalama kurallarını uygulama beceri düzeyleri. Erzincan Eğitim Fakültesi Dergisi,(4),1, 97-114.
- Valette, R. M. (1964). The use of the dictee in the French language classroom. Modern Language Journal, 48, 431-434.
- Vardar, B. (2007). Açıklamalı dilbilim terimleri sözlüğü. İstanbul: Multilingual Yayınları.
- Yangın, B. (2002). Kuramdan uygulamaya Türkçe öğretimi. Ankara: Dersal Yayıncılık.
- Yıldızlar, M. (1994). Özel ve resmî ilköğretim okulları birinci kademe dördüncü sınıf öğrencilerinin yazma hataları. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Hacettepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
DİKTE UYGULAMALARININ 5. SINIF ÖĞRENCİLERİNİN YAZIM VE NOKTALAMA KURALLARINI UYGULAMA BECERİLERİNE ETKİSİ
Öz
Bu araştırmanın amacı, öğrencilerin bilgi düzeyindeki yazım ve noktalama işaretleri ile ilgili davranışlarını uygulama düzeyine çıkarabilmelerinde dikte yönteminin etkili olup olmadığını sorgulamaktır. Araştırma, Gaziantep ili Vali Lütfullah Bilgin İlköğretim Okulu’nda öğrenim görmekte olan 5. sınıf düzeyindeki 32 kişiden oluşan bir sınıfta gerçekleştirilmiş olup bu öğrencilerden ön-uygulama ve son-uygulamalara katılan 23 öğrenci araştırma kapsamına alınmıştır. Çalışmada deneysel desen kullanılmıştır. Elde edilen veriler içerik analizi, frekans ve yüzde istatistikleriyle çözümlenmiştir. Araştırmadan elde edilen veriler, öğrencilerin yazım kurallarını uygulama sürecinde yapmış oldukları yanlışlar açısından ön-uygulama ve son uygulamaları arasında son uygulama lehine toplamda % 64.3’lük bir düzelme gerçekleştiğini ortaya koymaktadır. Bir başka deyişle, öğrenciler son uygulamada, ilk uygulamada yaptıkları yanlışların %35.7’sini tekrarlamış, %64.3’ünü ise tekrarlamamıştır. Noktalama kurallarını uygulama sürecinde yapmış oldukları yanlışlar açısından ise ön-uygulama ve son uygulamaları arasında son uygulama lehine toplamda % 61.6’lık bir düzelme gerçekleşmiştir. Araştırmanın sonuçları, dikte uygulamalarının öğrencilerin hem yazım kurallarını hem de noktalama işaretlerini doğru kullanabilmelerinde oldukça etkili olduğunu ortaya koymaktadır.
Anahtar Kelimeler
Dikte tekniği yazım yanlışları yazım kuralları noktalama işaretleri
Kaynakça
- Akkaya, A. (2013). 6. Sınıf öğrencilerinin yazım yanlışları sıklığı ve yazım yanlışlarının nedenlerine ilişkin öğretmen görüşleri. Turkish Studies - International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or TurkicVolume 8/4, 33-52.
- Arau Ribeiro, M.C. (2012). Updating dictation: contributions to the European language portfolio. ICERI Proceedings,5449-5453.
- Bağcı, H. (2011). İlköğretim 8. sınıf öğrencilerinin noktalama işaretleri ile yazım kurallarını uygulayabilme düzeyi. Turkish Studies - International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic Volume, 6/1, 693-706.
- Blanche, P. (2004). Using dictation to teach pronunciation. Linguagem & Ensino,Vol7, No. 1, 175-1
- Çetin, A. (2013). İlköğretim 4. sınıf öğrencilerinin yazım ve noktalama kurallarını uygulama düzeyleri. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Akdeniz Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Antalya.
- Demirel, Ö. (1998). Türkçe öğretiminde ölçme ve değerlendirme. Türkçe Öğretimi, İlköğretim Öğretmenliği Lisans Tamamlama Programı, Anadolu Üniversitesi Açıköğretim FakültesiYayınları, 131-145.
- Erdem, H. (2007). Dokuzuncu sınıf öğrencilerinin yazım ve noktalama kurallarına ulaşma düzeyi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
- Gündüz, O. ve Şimşek T. (2011). Uygulamalı yazma eğitimi el kitabı. Ankara: Grafiker Yayınları.
- İnce, V. M. (2006). İlköğretim 3, 4, 5, 6, 7 ve 8. sınıf öğrencilerinin yazılı anlatım becerilerinin ölçülmesi ve değerlendirilmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Muğla Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Muğla.
- Karagül, S. (2010). İlköğretim 6-8. Sınıf Öğrencilerinin Türkçe Dersi Öğretim Programında Belirtilen Yazım ve Noktalama Kurallarını Uygulayabilme Düzeyi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Dokuz Eylül Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
- Kavaliauskienė, G.,& Darginavičienė, I. (2009). Dictation in the ESP classroom: a tool to improve language proficiency. ESP World, Issue 2 (23), Volume 8, 1-10. 06 Eylül 2013 tarihinde http://www.esp-world.info/Articles_23/issue_23.htm adresinden alınmıştır.
- Kit, C. O. (2004). Report on the action research project on English dictation in a local primary school. Hong Kong Teachers’ Centre Journal, 2, 1-10.
- MEB (2009). İlköğretim Türkçe dersi (1-5. sınıflar) öğretim programı. Ankara: Millî Eğitim Bakanlığı Yayınları. 27.Ağustos 2013 tarihinde http://ttkb.meb.gov.tr/program2.aspx adresinden alınmıştır.
- Morris, S. (1983). Dictation: A technique in need of reappraisal. ELT Journal, 37(3), 121-126. Oller, J.W. (1979). Language tests at school. London: Longman.
- Özbay, M. (2000). İlköğretim okulu öğrencilerinin yazılı anlatım becerileri (alan araştırması). Ankara: Bizim Büro Basımevi.
- Sever, S. (2000). Türkçe öğretimi ve tam öğrenme. Ankara: Anı Yayınları.
- Uludağ, E. (2002). İlköğretim ikinci kademe öğrencilerinin yazım ve noktalama kurallarını uygulama beceri düzeyleri. Erzincan Eğitim Fakültesi Dergisi,(4),1, 97-114.
- Valette, R. M. (1964). The use of the dictee in the French language classroom. Modern Language Journal, 48, 431-434.
- Vardar, B. (2007). Açıklamalı dilbilim terimleri sözlüğü. İstanbul: Multilingual Yayınları.
- Yangın, B. (2002). Kuramdan uygulamaya Türkçe öğretimi. Ankara: Dersal Yayıncılık.
- Yıldızlar, M. (1994). Özel ve resmî ilköğretim okulları birinci kademe dördüncü sınıf öğrencilerinin yazma hataları. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Hacettepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Bölüm | Makaleler |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 10 Mart 2014 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2013 Cilt: 9 Sayı: 3 |
Makaleler dergide yayınlandıktan sonra yayım hakları dergiye ait olur.
Dergide yayınlanan tüm makaleler, diğerleri tarafından paylaşılmasına olanak veren Creative Commons Alıntı-Gayri Ticari-Türetilemez 4.0 Uluslararası (CC BY-NC-ND 4.0) lisansı altında lisanslanır.