Farklı Öğretmenlik Programına Devam Eden Öğretmen Adaylarının Öğretmenlik Mesleğine Yönelik Algıları

Yıl 2017, Cilt: 13 Sayı: 1, 110 - 123, 16.04.2017

Figen Çam Tosun , Arslan Bayram

https://doi.org/10.17860/mersinefd.305766

Cited By: 2

Öz

Nitel araştırma yöntemlerinden olgubilim deseniyle tasarlanan bu araştırma,
Eğitim Fakültesi 1. ve 4. Sınıf öğrencileriyle pedagojik formasyon alan
öğrencilerin öğretmenliğin uzmanlık gerektiren bir meslek olup olmadığına
yönelik görüşlerini ortaya çıkarmayı amaçlamaktadır. Bayburt Eğitim Fakültesi
1. ve 4. Sınıf öğrencileriyle 2014-2015 güz döneminde pedagojik formasyon alan
öğrencilerin öğretmenliğin uzmanlık gerektirip gerektirmediği konusundaki
görüşlerini ortaya çıkarmak için nitel araştırma yöntemi kullanılmıştır. Araştırmanın
çalışma grubunu, 2014-2015 öğretim yılında Bayburt Eğitim Fakültesi 1. (67) ve
4. Sınıf (75) öğrencileriyle yine bu dönemde pedagojik formasyon alan (75)
öğrenciler oluşturmaktadır. Araştırmacılar tarafından öğrencilerin
öğretmenliğin uzmanlık gerektirip gerektirmediği konusundaki öznel
değerlendirmelerini alabilmek için öğretmenlik ve uzmanlaşma konusu ile ilgili
9 sorudan oluşan bir görüşme formu hazırlanmıştır. Araştırmaya katılan
öğrenciler uzmanlaşmayı olumlu karşılarken, öğretmenlik mesleğinin bir uzmanlık
alanı olduğunu ifade etmektedirler. Eğitim fakültesi öğrencileri farklı
fakültelerden mezun olanların öğretmen olarak atanmasına karşı çıkarken
pedagojik formasyon öğrencileri doğal olarak bu eğitimi aldıktan sonra öğretmen
olarak atanmanın doğru olduğunu düşünmektedirler. Pedagojik formasyon
kaldırılmalı ve yalnızca Eğitim Fakülteleri öğretmen yetiştirmelidir.

Anahtar Kelimeler

Öğretmenlik mesleği, uzmanlaşma, eğitim fakültesi

Kaynakça

• Azar, A. (2011). Türkiye’deki öğretmen eğitimi üzerine bir söylem: nitelik mi, nicelik mi? Yükseköğretim ve Bilim Dergisi, 1, 36-38.
• Balcı, A. (2003). Eğitim örgütlerine yeni bakış açıları: Kuram-araştırma ilişkisi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 33(1), 26-61
• Bursalıoğlu, Z. (1982). Okul yönetiminde yeni yapı ve davranış, Ankara: A.Ü. Basımevi.
• Dalton, R., Dan, W.D., Todor, W.J., Spendoloni, G.J., Fielding, L.W., & Porter (1980). Organization structure and performance: a critical review, The Academy of Management Review, 5(2), 49-64.
• Duman, A. (1988). Türk eğitim sisteminde uzman ve uzmanlık sorunu. Eğitim ve Bilim, 12(69).
• Demircioğlu, E. ve Özdemir, M. (2014). Pedagojik formasyon öğrencilerinin çok kültürlü eğitime yönelik tutumlarının bazı değişkenlere göre incelenmesi. Ege Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 1(15), 211-232.
• Demirer, D. (2012). Eğitimde piyasalaşma ve öğretmen emeğinde dönüşüm. Çalışma ve Toplum, 32, 167-186.
• Eraslan, L. ve Çakıcı, D. (2011). Pedagojik formasyon programı öğrencilerinin öğretmenlik mesleğine yönelik tutumları. Kastamonu Eğitim Fakültesi Dergisi, 19(2), 427-438
• Eraslan, L. (2004), Öğretmenlik mesleğine girişte kamu personeli seçme sınavı (kpss) yönteminin değerlendirilmesi. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 1(1), 1-31.
• Ercan, F. (2002). Yeni YOK yasa taslağı üzerine: yol ayrımındaki Türkiye’nin kurumsallaşan sermayesi. Üniversite ve Toplum Dergisi,2 (2), http://www.universite-toplum.org/ text.php3?id=75?ref=paylasimturkey.biz
• Gorz, A. (1995). İktisadî aklın eleştirisi (Çev. Işık Ergüden). İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
• Gömleksiz, M.N. ve Fidan, E.K. (2011). Pedagojik formasyon programı öğrencilerinin web pedagojik içerik bilgisine ilişkin öz -yeterlik algı düzeyleri. Turkish Studies, 6(4), 593-620.
• Gümüş, A. ve Çetin, İ. (2012). Öğretmen işsizliği ve dershane öğretmenliği: atanan ve atanmayan öğretmenlerin uyarlanma biçimleri. Eleştirel Pedagoji, 4, 2-34.
• Güneş, G. ve Gökçek, T. (2012). Pedagojik formasyon öğrencilerinin öğrenme stilleri. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 1 (4), 28-40.
• Gwartney J.D., & Stroup, R.L. (2004). Temel ekonomi. (Çeviri: Yıldıray Arslan). İstanbul: Liberte Yayınları.
• Gorz, A. (1995). İktisadî aklın eleştirisi (Çev. Işık Ergüden). İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
• Hage, J. (1965). An axiomatictheory of organizations. Administrative Science Quarterly, 10(3), 289-320. Jasper, M.A. (1994). Issues in phenomenology for researchers of nursing. Journal of Advanced Nursing, 19, 309-314.
• Karasar, N. (2010). Bilimsel araştırma yöntemi. Ankara: Nobel Yayıncılık.
• Kartal, T. ve Afacan, Ö. (2012). Pedagojik formasyon eğitimi alan öğretmen adaylarının öğretmenlik mesleğine ilişkin tutumlarının incelenmesi. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 12(24), 76-96.
• Miller, S. (2003). Analysis of phenomenological data generated with children as research participants. Nurse Researcher, 10(4), 68-82.
• Miles, M.B., & Huberman, A.M. (1994). Qualitative data analysis (2nd edition). Thousand Oaks, CA: Sage Publications.
• Patel, R.M. (2002). Phenomenoloji: History, its methodological assumptions and application. mini-dissertation. Unpublished master dissertation, Rand Afrikaans University.
• Milli Eğitim Temel Kanunu. 1739 SY. (1973). Resmi Gazete. Sayı: 14574. 4/6/1973.
• Polat, S. (2013). Pedagojik formasyon sertifika programı ve eğitim fakültesi öğrencilerinin öğretmenlik mesleğine yönelik tutumlarının incelenmesi, e-ınternational journal of educational research, 4(2), http://dergipark.ulakbim.gov.tr/ijer/ article/view /1073 000292/0.
• Robbins, S.P. (1983). Organization theory: The structure and design of organizations, N.J. PrenticeHall.
• Smith, J.A., & Eatough, V. (2007). Interpretative phenomenological analysis, in lyons E. & Coyle, A. Analysing Qualitative Data in Psychology, pp: 35-64, London: Sage.
• Sucu, Y. (2000). Geçmişten günümüze yönetim düşüncesindeki gelişmeler: bütünleştirici bir durumsallık modeli. Ankara: Elit Yayıncılık.
• Şeker, Ş.E. (2014). Max Weber ve bürokrasi, Ybs Ansiklopedisi. 10 Temmuz 2015 tarihinde http://ybsansiklopedi.com/wp-content/uploads/2014/10/m11_p25_27_maxweber veburokrasi1.pdf. adresinden alınmıştır.
• Şimşek, H. (2015). Pedagojik formasyon enstitüsü, 10 Temmuz 2015 tarihinde http:// www.hasansimsek.net/files/PEDAGOJ%C4%B0K%20FORMASYON%20ENST%C4%B0T%C3%9CS%C3%9C.pdf. adresinden alınmıştır.
• TDK- Türk Dil Kurumu. (2015). Uzmanlaşma. 10.07.2015 tarihinde http://tdk.gov.tr/index.php?Option=com.bts&arama=kelime&guid=TDK.GTS. 55a4f2 e36fd4f6.24030499, adresinden alınmıştır.
• Toker Gökçe, A. (2014). Atanamama nedeniyle farklı bir mesleğe yönelen işsiz aday öğretmenler üzerine bir çalışma. Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi, 2(1), 191-208.
• Ünal, L.I. (2008). Neoliberalizm, esnek istihdam ve kadın öğretmenler: kavramsal bir çerçeve”, eğitim ve bilim işkolunda çalışan kadınların sosyal hakları ve iş güvencesi (Ed. Elif Akgül Ateş ve Handan Çağlayan) Ankara: Eğitim-Sen Yayınları. Temmuz, 97-106.
• Yıldırım I., Vural, Ö.F. (2014). Türkiye’de öğretmen yetiştirme ve pedagojik formasyon sorunu. Journal of Teacher Education and Educators, 3(1), 73-90.
• Yıldırım, A. ve Şimşek, H.(2006). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin.